Nie wiem czy to opinia o książce i jej autorze czy też o jej bohaterze - Władysławie Sikorskim. Jeśli jednak Sikorski naraził się właściwie wszystkim środowiskom politycznym a przy tym poświęcił się całkowicie dobru Polaków i Polski, to taka postawa wzbudza moje zaufanie. Przypomina mi się tutaj Józef Mackiewicz, który potrafił wytknąć błędy wszystkim, u których je zauważał. I był za to tępiony z całą zajadłością przez większość "dyżurnych patriotów", jak np. p. Jeziorańskiego. Obyśmy mieli jeszcze kiedyś takich polityków jak generał Sikorski...

Nie wiem czy to opinia o książce i jej autorze czy też o jej bohaterze - Władysławie Sikorskim. Jeśli jednak Sikorski naraził się właściwie wszystkim środowiskom politycznym a przy tym poświęcił się całkowicie dobru Polaków i Polski, to taka postawa wzbudza moje zaufanie. Przypomina mi się tutaj Józef Mackiewicz, który potrafił wytknąć błędy wszystkim, u których je...

Ciekawa pozycja, z pewnością warta uwagi. Jeśli kogoś interesuje polityka II RP bądź poczynania Władysława Sikorskiego na arenie politycznej z pewnością jest to książka dla niego. Niemalże od początku, aż do samego końca przesiąknięta jest polityką.

Osobiście nie jestem nią zachwycona. Czytając ją odnosiłam wrażenie, że w pewnych momentach Autor nie ma pomysłu na kolejne rozdziały. Wraz ze stopniowym zagłębianiem się w lekturę, coraz częściej i obficiej pojawiały się cytaty, które zdawały się ciągnąć w nieskończoność. Kiedy w końcu się kończyły pojawiał się mało odkrywczy komentarz Autora będący w istocie niczym więcej jak parafrazą i streszczeniem powyższego cytatu. Kiedy już pokonało się kilka wersów napisanych samodzielnie przez Romana Wapińskiego, ponownie trafiało się na cytat! Momentami było to szalenie męczące.

Reasumując, nie sięgnę po tą pozycję po raz kolejny, aczkolwiek nie żałuję, że ją przeczytałam. Z pewnością poszerzyła moją wiedzę odnośnie sylwetki Sikorskiego oraz ówczesnej sceny politycznej.

Ciekawa pozycja, z pewnością warta uwagi. Jeśli kogoś interesuje polityka II RP bądź poczynania Władysława Sikorskiego na arenie politycznej z pewnością jest to książka dla niego. Niemalże od początku, aż do samego końca przesiąknięta jest polityką.

Osobiście nie jestem nią zachwycona. Czytając ją odnosiłam wrażenie, że w pewnych momentach Autor nie ma pomysłu na kolejne...

Władysław Sikorski był człowiekiem żyjącym na przełomie epok. Jego pokolenie widziało końcówkę okresu rozbiorowego i dwie wojny światowe przerwane krótkim interludium II RP. Przez wzgląd na swoją stosunkowo ugodową postawę względem ZSRR W okresie 1941-43 w okresie PRL był jednym z nielicznych polityków emigracyjnych, który nie znajdował się na czarnej liście nowego systemu. Stąd też R. Wapiński mógł w latach 70. tę biografię napisać. Kompozycja monografii jest klarowna oparta o klucz chronologiczny. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że Autor nie popełnił błędu kilku innych piszących o Sikorskim, którzy nadmiernie wyeksponowali ten czy ów okres jego życia. Wapiński dobrze zbilansował poszczególne rozdziały pod względem ich objętości, choć oczywiście proporcjonalnie najdłuższy jest ten poświęcony latom czterdziestym. Autor nie pominął milczeniem ciekawych, a niezbyt dobrze znanych czytelnikom, zagadnień związanych z losami Sikorskiego w I wojnie światowej oraz w II RP, gdy pełnił krótko funkcję premiera, a potem współtworzył opozycyjny Front Morges. Ciekawą kartą jego biografii jest kwestia jego stosunku do Piłsudskiego, który na przestrzeni lat ewoluował. Autor powołał się na liczne opracowania oraz źródła (najczęściej o charakterze pamiętnikarskim),które rzucają sporo światła nie tylko na polityczną działalność Generała, ale także na jego charakter, m.in. na jego skłonność do akcentowania własnej osoby i własnych sukcesów. Myślę, że książka ta sporo mówi o postaci Sikorskiego i jest godna polecenia zainteresowanych jego obfitującym w różne wydarzenia życiorysem.

Tomasz Babnis

Władysław Sikorski był człowiekiem żyjącym na przełomie epok. Jego pokolenie widziało końcówkę okresu rozbiorowego i dwie wojny światowe przerwane krótkim interludium II RP. Przez wzgląd na swoją stosunkowo ugodową postawę względem ZSRR W okresie 1941-43 w okresie PRL był jednym z nielicznych polityków emigracyjnych, który nie znajdował się na czarnej liście nowego systemu....