Anestezja

Jeeeeeżżu...za jakie grzechy...
Nie wiem, może to ze mną coś nie tak, oceny na lc 7/10, a ja czytam i z każdą stroną zadaję sobie pytanie „serio? serio?”
Zacznę może od plusów...jest jeden. Ta książka ma naprawdę dobrą fabułę, może trochę oklepaną, ale taką w dobrym amerykańskim stylu. Poza tym jest tylko jeden minus (tak jak i plus ) autor, Thomas Arnold, a raczej Arnold R. Płaczek, nie umie pisać, nie umie nic, a nic, a że jest taki bardzo amerykański powiem, że „not at all”. Sama intryga kryminalno-sensacyjna, jak wspomniałam dobra, ale wykonanie, boszszsze widzisz i nie grzmisz...dialogi...postaci...akcja jest naszpikowana tyloma nieprawdopodobnymi zdarzeniami, jest tak wiele niedokończonych wątków, które autor rozpoczął i chyba mu się znudziły (może miał nadzieję, że nikt nie zauważy, że tam były), nieposprzątane trupy, o których zapomniał leżą tam, gdzie je porzucono chyba po dziś dzień.
Dobra nieważne...wiele jestem w stanie wybaczyć...oprócz jednego...biorąc do ręki książkę oczekuję, że autor będzie potrafił pisać (lepiej lub gorzej). Ten, oprócz tego, że jest dobrym „wymyślaczem” historyjek, pisać nie powinien. Może powinien wymyślać dla kogoś, kto umie pisać, sam zdecydowanie nie powinien.
Aaaaa i nazwał swoich bohaterów nazwiskami swoich ulubionych pisarzy (a ja na początku zastanawiałam się skąd ja znam te nazwiska póki nie przeczytałam notki o autorze)...tego nie będę komentować, nawet nie chcę. Raczej nie polecam, bo w tym gatunku Ludlum, Cook, Cussler itp. napisali już wszystko i to na takim poziomie, że o zamiennik nie trudno.

Jeeeeeżżu...za jakie grzechy...
Nie wiem, może to ze mną coś nie tak, oceny na lc 7/10, a ja czytam i z każdą stroną zadaję sobie pytanie „serio? serio?”
Zacznę może od plusów...jest jeden. Ta książka ma naprawdę dobrą fabułę, może trochę oklepaną, ale taką w dobrym amerykańskim stylu. Poza tym jest tylko jeden minus (tak jak i plus ) autor, Thomas Arnold, a raczej Arnold...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Gdy dowiedziałem się, że jest taki polski pisarz, który specjalizuje się w thrillerach medycznych i jest porównywany do największych mistrzów tego gatunku (Robina Cooka, Michaela Palmera, czy Tess Gerritsen), postanowiłem oczywiście zapoznać się z jego twórczością.
„Anestezja” to pierwsza powieść, jaką udało mi się zdobyć i przeczytać. I rzeczywiście - to thriller medyczny, ale bardziej w stylu Michaela Palmera, niż pozostałych dwóch mistrzów tego gatunku. To bardziej powieść sensacyjna i niewiele w niej opisu zagadnień medycznych, czy opisów dramatów podczas operacji chirurgicznych w salach operacyjnych.
Główny temat i przewodni wątek powieści - problem pozyskiwania narządów do transplantacji - nie jest niczym nowym. To wręcz klasyka gatunku zapoczątkowana w najsłynniejszym thrillerze Robina Cooka „Coma”. Jednak tutaj autor postanowił dać swoje, zupełnie inne spojrzenie na to zagadnienie.
Powieść z początku wydawała się nieco chaotyczna, w poszczególnych wątkach trudno było rozeznać się, kto jest dobrym, a kto tym złym. Dopiero gdy z okna 32 piętra nowojorskiego wieżowca wypada magnat telewizyjny i „twardo” ląduje na dachu samochodu, powieść nabiera tempa i rumieńców. Od tej chwili wydarzenia dzieją się bardzo szybko i coraz mocniej trzymają w napięciu. Zaczyna robić się gorąco...
Zakończenie może nie było jakieś zaskakujące, ale nie zabrakło w nim dramatycznego zwrotu akcji...
Trochę raziła mnie sztuczność dialogów i taka ich przaśność. Ponieważ autor umiejscowił swą akcję w Ameryce i wszyscy bohaterowie to Amerykanie, od razu rzucało się w oczy, że coś z nimi nie tak. W dialogach znacznie bliżej im było do polskiej mentalności, niż amerykańskiej - to mój największy zarzut wobec autora. Było jeszcze kilka innych drobnych potknięć i mankamentów, ale zaważywszy, że to literacki debiut Arnolda, można na nie machnąć ręką.
Reasumując, powieść bardzo dobra i wciągająca. Czyta się szybko i z coraz większą niecierpliwością oczekuje zakończenia.
Polecam wszystkim lubiącym thrillery z wartką i dynamiczną akcją!

Gdy dowiedziałem się, że jest taki polski pisarz, który specjalizuje się w thrillerach medycznych i jest porównywany do największych mistrzów tego gatunku (Robina Cooka, Michaela Palmera, czy Tess Gerritsen), postanowiłem oczywiście zapoznać się z jego twórczością.
„Anestezja” to pierwsza powieść, jaką udało mi się zdobyć i przeczytać. I rzeczywiście - to thriller medyczny,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Waszyngton. Pracujący na wydziale zabójstw Nick Stewart otrzymuje od przełożonego zadanie, by rozwikłać zagadkę licznych porwań, które zdaje się nic nie łączy. Tymczasem narzeczona Nicka - Kate Frost - wylatuje do Nowego Jorku nagrać reportaż i przypadkiem staje się właścicielką dokumentów, które mogą kosztować ją życie. Kiedy zleceni zabójcy ruszą na polowanie, żadne z nich nie będzie mogło czuć się bezpieczne.


Dlaczego ktoś porywa ludzi, którzy nie mają ze sobą nic wspólnego? Kto kieruje organizacją, która nie cofnie się przed niczym, byle zarobić miliony? Czy Nickowi uda się rozwikłać zagadkę zanim będzie za późno?


Jak już chyba dobrze wiecie, nie jestem zbyt wielką fanką kryminałów i thrillerów. Mimo to, po spotkaniu autorskim z Thomasem Arnoldem nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że powinnam poznać jego twórczość. Padło na "Anestezję", która jest debiutancką powieścią autora w odnowionej wersji, a którą miałam zaszczyt objąć patronatem. Podczas poznawania kolejnych stron tej historii moje rozterki stały się tylko ulotnym wspomnieniem, a ja z ogromną szybkością i zaciekawieniem wgłębiałam się w powieść.

Dużym plusem "Anestezji" jest dobrze poprowadzona akcja, która mknie w zawrotnym tempie. Choć jest ona podzielona na poszczególne osoby, to nie miałam wrażenia zagmatwania, a wręcz odwrotnie, z jeszcze większym napięciem oddawałam się lekturze czekając na moment, w którym drogi bohaterów się przetną. Dzięki temu, że Thomas jest z wykształcenia farmaceutą, to wątek medyczny był nie tylko ciekawym, ale i dopracowanym elementem.

Do bohaterów łatwo się przekonać, choć z początku możecie tak jak ja mieć problem, by wszystkich zapamiętać. Na szczęście wraz z rozwojem wydarzeń z większą łatwością przyswoicie poszczególne nazwiska i role ich posiadaczy. Zaletą "Anestezji" jest pokazanie skrajnie różnych postaw życiowych, odmiennej moralności bohaterów . Momentami martwiłam się o zdrowie i życie postaci i w głowie miałam słowa "NIECH ON NIE GINIE, ON NIE MOŻE ZGINĄĆ", co uznaję za plus, bo nie zawsze przywiązuję się do wykreowanych przez pisarzy osób.

Styl autora jest przystępny, nie da się odczuć, że jest to debiutancka powieść. Thomas Arnold potrafi od pierwszych stron przykuć uwagę i naprawdę ciężko mi było odłożyć "Anestezję" na bok (przepraszam wszystkich nauczycieli u których na lekcjach podczytywałam tę historię!). Jeśli jesteście przekonani, że jest tu sama "zimna" akcja to jesteście w błędzie, bo dzięki temu, że główni bohaterowie są narzeczeństwem, cała lektura staje się jeszcze bardziej przyjemna w odbiorze.

Podsumowując, "Anestezja" Thomasa Arnolda jest bardzo dobrym thrillerem medycznym. Osobiście jestem pod wrażeniem pomysłu na tę powieść, a także jego wykonania. Z czystym sumieniem polecam Wam tę pozycję, a swój egzemplarz już teraz przekazuję mamie, która po moim zachwycie uznała, że musi poznać te dzieło.

Waszyngton. Pracujący na wydziale zabójstw Nick Stewart otrzymuje od przełożonego zadanie, by rozwikłać zagadkę licznych porwań, które zdaje się nic nie łączy. Tymczasem narzeczona Nicka - Kate Frost - wylatuje do Nowego Jorku nagrać reportaż i przypadkiem staje się właścicielką dokumentów, które mogą kosztować ją życie. Kiedy zleceni zabójcy ruszą na polowanie, żadne z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Opinia została pierwotnie opublikowana na moim blogu pod adresem

http://zakladkadoksiazek.pl/blog/2017/04/17/thomas-arnold-anestezja/

W zeszłym  miesiącu udało mi się przeczytać najnowszą książkę autora- Horyzont umysłu. Długo wychodziłam z szoku po lekturze tego tytułu. Styl autora spodobał mi się na tyle, że postanowiłam zapoznać się z innymi jego książkami. Drogi czytelniku, nie daj się zwieść anglojęzycznemu brzmieniu tego nazwiska- Thomas Arnold jest Polakiem. Z wykształcenia jest farmaceutą, aktywnie wykonującym wyuczony zawód. W wolnych chwilach piszę, narzucił sobie cel- jedna książka na rok. Wykształcenie kierunkowe sądzę, że dopomaga w tworzeniu kolejnych wyszukanych wątków medycznych.

"Dziś wystarczy kilkadziesiąt milionów dolarów i odpowiedni ludzie znajdą dla pana człowieka, którego wnętrzności będą lepiej pasowały do pana niż pana własne. (...)"
 

Anestezja to debiut autora. Książka zdecydowanie skierowana jest do zagorzałych fanów thrillerów medycznych. Mocna, nieszablonowa i mroczna, taka jest Anestezja. Widać, że Thomas Arnold odnalazł się świetnie w gatunku i stworzył swój przepis na thriller idealny.

Ostatnimi czasy zauważyłam pewien trend. Autorzy thrillerów w swoich powieściach stosują lekką domieszkę wątku romantycznego. W Anestezji też nie mogło tego zabraknąć. Dwójka głównych bohaterów to  para. Nick Stewart jest detektywem waszyngtońskiej policji, a jego  partnerka Kate Frost dziennikarką. Cała akcja książki rozpoczyna się od serii porwań. Śledztwo utrudnia fakt, że nie ma żadnego  punktu  wspólnego między ofiarami. Książka nabiera tempa w momencie zjawiskowej śmierci dyrektora nowojorskiej stacji telewizyjnej, który wypadł z okna w swoim  biurze. Sprawę komplikuje fakt, że przed śmiercią Kate Frost otzymała od niego  komplet poufnych dokumentów, który miała przekazać swojemu pracodawcy. Trop wiedzie czytelnika do  ekskluzywnej kliniki, gdzie oczywiście dzieją się dziwne rzeczy. Książka zdecydowanie skłania do refleksji. Pojawił się również dylemat  etyczny. Czy ogromne pieniądze są w stanie skłonić lekarza do złamania przysięgi Hipokratesa?

Sama w ogólnie nie odczułam, że to  debiut autora. Miałam wręcz wrażenie, że to  któraś z kolei książka Arnolda, a poprzednie z pewnością musiały być bestselerami. Anestezja jest dojrzała, przemyślana i dopracowana. Nie ma w niej elementów typowych dla debiutanta. Począwszy od narracji, po dialogi czy kreacje bohaterów- wszystko jest wyważone i spójne. Momentami miałam wrażenie, że  czytam książkę topowego amerykańskiego  autora. Widać, że Arnold świetnie się przygotował do pisania i dobrze czuje się w tym gatunku.

Autor dokładnie wiedział co i w jaki  sposób chcę przelać na papier. Dodatkowo  wykonał to  tak, żeby  przykuć uwagę czytelnika. Nie ukrywam, że mi osobiście trudno było oderwać się od lektury. Ciekawiło mnie, co  skłoniło autora do osadzenia fabuły na terenie USA. Podczas czytania odniosłam wrażenie, że Arnold całkiem nieźle zna te tereny. Zainteresowało mnie, jak  przygotował się do pisania. Wątki medyczne początkowo  stanowią tło akcji. Arnold w dużej mierze skupił się na wątku kryminalnym. Taki zabieg mnie zaskoczył ze względu na fakt, że autor posiada wykształcenie medyczne.

Kilka elementów raziło  mnie w oczy. Autor wykreował zdarzenia, które były  tak  nierzeczywiste, że trudno byłoby je wcielić w życie. Takich elementów była szczypta, zdecydowanie nie wpłynęły na odbiór książki. Może jeszcze mogłabym się przyczepić do czarnych charakterów,  te postacie rzeczywiście nie grzeszyły intelektem.

Atutem książki zdecydowanie są bohaterowie. Nick nie jest  super gliną pozbawionym wad, który wygrywa każdą potyczkę z gangsterami. Choć z pewnością błyskotliwości i zadziorności nie można mu  odjąć. Kate mimo swojego uroku też popełniła kilka gaf. Chociaż sama odniosłam wrażenie, że było jej  trochę w książce mniej, niż jej partnera.

Projekt i realizacja fabuły są kolejnym mocnym elementem  książki. Czytelnik wciąga się w śledztwo i podąża szlakiem wytyczanym przez autora. W wielu książkach spotkałam się z tematem handlu żywymi organami, ale nie w takim wymiarze. Arnold odziera proceder z wymuskanej otoczki i podaje w formie brutalnej, makabrycznej transakcji wiązanej

Podsumowując książka jest świetnym  debiutem. Zaspokoi oczekiwania najbardziej  wymagającego  czytelnika. Mi zapewniła spora dawkę emocji. Z czystym sumieniem polecam!

Opinia została pierwotnie opublikowana na moim blogu pod adresem

http://zakladkadoksiazek.pl/blog/2017/04/17/thomas-arnold-anestezja/

W zeszłym  miesiącu udało mi się przeczytać najnowszą książkę autora- Horyzont umysłu. Długo wychodziłam z szoku po lekturze tego tytułu. Styl autora spodobał mi się na tyle, że postanowiłam zapoznać się z innymi jego książkami. Drogi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dość trywialnie, z prostymi i sztywnymi dialogami. Nasz detektyw rozmawia z narzeczoną jak z teściową, a komendant policji zachowuje się jakby był na wakacjach. Praktycznie zerowe nakreślenie postaci. Sama akcja momentami przypomina zabawę chłopców na podwórku. Pomysł jako taki, ale wykonanie dla mnie niestety nieudolne.

Dość trywialnie, z prostymi i sztywnymi dialogami. Nasz detektyw rozmawia z narzeczoną jak z teściową, a komendant policji zachowuje się jakby był na wakacjach. Praktycznie zerowe nakreślenie postaci. Sama akcja momentami przypomina zabawę chłopców na podwórku. Pomysł jako taki, ale wykonanie dla mnie niestety nieudolne.

Pokaż mimo to

Tym razem coś dla miłośników mocnych wrażeń, zagadek oraz thrillerów medycznych. Książką, którą dzisiaj prezentuję zawiera wszystkie te elementy, a żeby było jeszcze ciekawiej jest debiutem polskiego autora pochodzącego z województwa śląskiego. Niech Was nie zwiedzie "Thomas Arnold" - to tylko przykrywka, zwykły pseudonim, którym próbuje nas wszystkich zwieść dokładnie tak, jak robi to na kartach swojej pierwszej powieści. :)

Niecodzienne połączenie - policjant oraz dziennikarka. Zazwyczaj taki miks oznacza wspaniałą symbiozę, dzięki której obie strony zyskują w swojej pracy. Jednak wydarzenia, które rozegrają się po tym, jak młoda Kate Frost na własne oczy zobaczy śmierć dyrektora dużej stacji telewizyjnej niekoniecznie będą w kręgach możliwości obojga. Zarówno dziennikarka, jak i jej narzeczony pracujący jako detektyw w waszyngtońskim komisariacie wplączą się w dość rozległy problem, o którego zasięgu z początku nie będą zdawać sobie sprawy.

Na dzień dobry pragnę poinformować, że autor ma niemożliwie dopracowany warsztat jak na debiut. Czytając "Anestezję" można od początku wpaść w pewną pułapkę - zapomnieć o tym, że czyta się debiut. W pewnych momentach może to mieć złe skutki dla odbioru całej książki, dlatego ostrzegam, niech Was nie zwiedzie dobry styl. Autentycznie czułem się, jakbym czytał jakiegoś zagranicznego pisarza (charakterystyczny styl dla zagranicznych thrillerów), który na swoim koncie ma już kilka książek i wie jak pisać. Nie mam na myśli konstrukcji dialogów czy też samego sposobu ubierania myśli w słowa, tylko poprawność stylistyczną, konstrukcje gramatyczne, odpowiedni dobór przymiotników, przysłówków etc. - wszystkiego, czego mimo wszystko korekta czy redakcja nie może zmienić. Dojrzałe są także takie środki stylistyczne jak epitety a całość jest wyważona, bez przerostu formy nad treścią. Prosto, zwięźle i na temat, z zachowaniem minimalnej, akceptowalnej ilości ozdobników. Polonistą nie jestem, także ciężko mi nazwać konkretne elementy (być może nawet gdzieś popełniłem błąd), ale ogólnie rzec biorąc chodzi o to, że odnosi się wrażenie czytania kogoś bardzo poczytnego.

Drugą cechą, która rzuca się w oczy jest szczegółowość autora. Zarówno pod kątem przygotowania się do powieści, jak i jej przerzucenia na kartki. Trochę się boję czytania historii napisanych przez osoby mieszkające gdzieś daleko od danego kraju - w tym przypadku historia dzieje się w USA, a autor jest Polakiem. Nie znam doskonale topografii Waszyngtonu ani Nowego Jorku, jednak wydaje się, że Thomas Arnold dobrze przygotował się do osadzenia swojej historii właśnie w tych dwóch miastach. Tutaj również widać charakterystyczną manierę u zagranicznych autorów - podczas podróży bohaterów narrator opisuje niemalże wszystkie drogi, którymi podążają, zwłaszcza międzystanowe oraz autostrady. Thomas Arnold sprytnie też podszedł do kwestii medycznych, które czasem wypływają na pierwszy plan. W wielu miejscach potraktował je trochę po macoszemu, nie wdając się niepotrzebnie w terminologię medyczną. Co prawda studiował na Akademii Medycznej i zapewne miał możliwość konsultacji, jednak wgłębianie się w medycynę - akurat w przypadku tej powieści - mijałoby się z celem. Sensownie więc informuje czytelnika tylko o tym, o czym naprawdę musi poinformować.

"Dziś wystarczy kilkadziesiąt milionów dolarów i odpowiedni ludzie znajdą dla pana człowieka, którego wnętrzności będą lepiej pasowały do pana niż pana własne."

Żeby nie było za słodko to warto wrzucić jakiś negatywny aspekt. Znalazło się kilka momentów dość przekombinowanych na potrzeby fabuły. Dosłownie garstka, na większość można przymknąć od biedy oko, chociaż jeden był dość poważnym przegięciem. Znaczy, no dobra, istnieje skończone prawdopodobieństwo, że mogłoby to mieć miejsce, ale tylko pod jednym warunkiem. Przyjmujemy, że stereotyp o Amerykanach, jako ludziach z niesamowicie niskim IQ jest prawdziwy. Czasem też niektóre dialogi lekko trącają plastikiem, głównie widać to przy rozwiązaniach rozmów, ale w samym środku rozmowy są one raczej dobrze prowadzone. Z grzechów samego Novae Res można wymienić jedną literówkę, której doszukałem się na stronie nr 193. :)

Sam pomysł fabuły nie tchnie może świeżością, ale trochę nowego wprowadza do już maglowanych wiele razy motywów - to właśnie one czynią z "Anestezji" książkę z elementami thrillera medycznego. Warto również zauważyć, że "Anestezja" nie jest książką, w której istotne jest to, co się stanie, tylko jak się to odbędzie. Autor wcale nie kryje się z zamiarami, czytelnik dowiaduje się w sposób bezpośredni lub pośredni o tym, co się zaraz wydarzy, albo do jakich wydarzeń zmierza akcja. Tutaj jednak istotny jest sposób, w jaki dane wydarzenie się rozegra. Czasem można się spotkać z takim rozwiązaniem, jednak rzadko z jego dobrym wykonaniem. Jest dość trudne do wykonania w mojej opinii i często autorzy ładnie niszczą ten dobry zamysł. Tutaj na całe szczęście udało się to Thomasowi Arnoldowi wyśmienicie. Na szczególną pochwałę zasługuje scena pościgu - nie będę wdawał się w szczegóły, żeby nie zepsuć Wam ewentualnej radości, ale przyznam, że niesamowicie mnie wciągnęła!

Jest to zdecydowanie udany debiut. Niektórych błędów nie udało się uniknąć, ale cała reszta zapracowała na miano bardzo dobrej książki. Wszyscy, którzy czytają moje opinie regularnie wiedzą zresztą, że do debiutów podchodzę bardziej liberalnie niż do którejś z kolei książki. To właśnie między innymi tutaj leży pies pogrzebany - jeśli weźmie się pod uwagę styl autora, wskazujący na duże doświadczenie pisarskie, można zapomnieć o tym, że jest to debiut i ocenić książkę nieco ostrzej. Głównie za te lekkie naginanie rzeczywistości dla potrzeb fabuły. W efekcie jednak można powiedzieć, że nie jest to powieść wybitna, ale na pewno wybitny debiut. Błędy, jakie się pojawiły nie przekreślają ani "Anestezji", ani kolejnych dzieł, które wyjdą spod pióra Thomasa Arnolda. Na chwilę obecną autor zyskał kolejnego fana, który z wielką chęcią zabierze się za kolejną książkę - "33 dni prawdy", która oceniana jest jako jeszcze lepsza niż "Anestezja". :)

Tym razem coś dla miłośników mocnych wrażeń, zagadek oraz thrillerów medycznych. Książką, którą dzisiaj prezentuję zawiera wszystkie te elementy, a żeby było jeszcze ciekawiej jest debiutem polskiego autora pochodzącego z województwa śląskiego. Niech Was nie zwiedzie "Thomas Arnold" - to tylko przykrywka, zwykły pseudonim, którym próbuje nas wszystkich zwieść dokładnie tak,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po dość długim romansie z literaturą słodką, typowo kobiecą i często zbyt przewidywalną, postanowiłam poszukać czegoś innego. I wtedy pojawiła się ta książka, w idealnym momencie na coś nowego. Na początku zaintrygowana, wczytywałam się coraz bardziej aż okazało się… że to jest świetne.

Cała historia rozgrywa się w USA, w kilku miastach, m.in. Waszyngtonie i Nowym Jorku, opisywana jest też z kilku perspektyw, jednak kluczową rolę odgrywa osoba Nicolasa Stewarta. Detektyw waszyngtońskiej policji dostaje zlecenie, które wydaje się już na pierwszy rzut oka dość specyficzne. W ostatnim czasie większe miasta nawiedziła fala porwań. Ofiary, prawdopodobnie zupełnie nie związane ze sobą, były najbardziej przyziemnymi z możliwych i nic nie czyniło ich potencjalnymi celami ataków. Pozornie. Nick przyjmuje to zlecenie, choć niechętnie. Sprawa jest zawiła, liczba ofiar wzrasta, a opinia publiczna nie może się o niczym dowiedzieć. Taka wiadomość w mediach wywołałaby panikę. I nikt nie wie o tym lepiej niż narzeczony dziennikarki.

Kate Frost, bo o niej mowa, jest młodą i piękna kobietą, która z uporem maniaka pnie się po szczeblach kariery dziennikarskiej. Zgodnie z poleceniem szefa, jedzie do Nowego Jorku, by tam spotkać się z dyrektorem tamtejszej dużej stacji. Oczarowana nowością kobieta spotyka się też z przyjaciółką pracującą w tej samej stacji i jest świadkiem, kiedy jej poprzedni rozmówca wypada przez okno… Nie muszę dodawać, jak zdezorientowana i przestraszona była, jednak po wszystkich przesłuchaniach, z przesyłką dla szefa w ręku wraca do ukochanego. Jej spokój nie trwa długo. Telefony z ostrzeżeniami, podejrzenia o zabójstwo, dziwna przesyłka, która była priorytetem jej podróży – dość szybko to wszystko staje się ponad jej siły.

Pełna recenzja na:
http://moznaprzeczytac.pl/anestezja-thomas-arnold/

Po dość długim romansie z literaturą słodką, typowo kobiecą i często zbyt przewidywalną, postanowiłam poszukać czegoś innego. I wtedy pojawiła się ta książka, w idealnym momencie na coś nowego. Na początku zaintrygowana, wczytywałam się coraz bardziej aż okazało się… że to jest świetne.

Cała historia rozgrywa się w USA, w kilku miastach, m.in. Waszyngtonie i Nowym Jorku,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pożyczyłem od koleżanki. Zacząłem popołudniu i musiałem zarwać noc. Nie będę pisał o czym jest ta książka, bo to trochę skomplikowane. Osobiście nie rozumiem 10-linijkowych streszczeń 400-stronicowych książek. Powiem tylko jedno… Tak wciągającej, zgrabnie napisanej, dobrze czytającej się powieści już dawno nie miałem w swoich rękach. Potem wchodzę na forum i patrzę, że jest to podobno debiut polskiego autora. Moi Drodzy… Szacunek.

Pożyczyłem od koleżanki. Zacząłem popołudniu i musiałem zarwać noc. Nie będę pisał o czym jest ta książka, bo to trochę skomplikowane. Osobiście nie rozumiem 10-linijkowych streszczeń 400-stronicowych książek. Powiem tylko jedno… Tak wciągającej, zgrabnie napisanej, dobrze czytającej się powieści już dawno nie miałem w swoich rękach. Potem wchodzę na forum i patrzę, że jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dlaczego zwykli ludzie giną bez wieści? Powodów może być wiele: brak odpowiedniej opieki (w przypadku małych dzieci), uprowadzenie dla okupu, dla organów, handel ludźmi bądź nieoczekiwana amnezja. Wszystko zależy od wieku zaginionej osoby, niekiedy ,,potrzeb’’ porywacza.

Waszyngton. Młody detektyw Nicolas Stewart bada serię niewyjaśnionych zniknięć. Okazuje się, że w ciągu kilku miesięcy w wielu miastach przeszła tajemnicza fala porwań. Nikt nie wie, co się stało z zaginionymi osobami. Sytuacja przedstawia się beznadziejnie. Nie ma żadnych poszlak, dowodów oraz powiązań między ofiarami. W międzyczasie Kate Frost – dziennikarka i zarazem narzeczona Nicolasa otrzymuje od dyrektora nowojorskiej stacji telewizyjnej tajemniczą kopertę z niezwykle ważną zawartością, która może wywołać gigantyczny chaos w całym kraju. Chwilę później dyrektor zostaje bestialsko zabity przez nieznanego sprawcę. Przerażona dziewczyna obawia się, że to może mieć jakiś związek z otrzymaną wcześniej przesyłką. Zwraca się o pomoc do Stewarta. O co w tym wszystkim chodzi? Czy życie Kate rzeczywiście jest w niebezpieczeństwie? Jakie poufne informacje zawiera zagadkowa korespondencja? Czy ma to może jakiś związek ze zniknięciami okolicznej ludności?

„Anestezja“ to debiutanckie dzieła POLSKIEGO autora, kryjącego się pod pseudonimem Thomas Arnold. Takie informacje otrzymałam z pewnego źródła, dlatego niech nikogo nie zmyli nazwisko twórcy oraz wkładka reklamująca treść książki. Początkowo niechętnie podchodziłam do tej lektury, ponieważ zarys fabuły nie do końca do mnie ,,przemawiał’’. Na szczęście przemogłam się i nie żałuje. Dostałam do ręki kawał dobrze napisanej sensacyjnej powieści z elementami thrillera medycznego. Fabuła rozgrywa się w czasach współczesnych w USA. Zawiera kilka pozornie niezwiązanych ze sobą wątków, które łączą się w jedną w spójną, logiczną całość. Z reguły wolę jeden konkretny motyw przewodni, mimo to z czasem odnalazłam się w wielowątkowej wizji autora. Na pewno nie będziemy narzekać na nudę. Cały czas coś się dzieje, jak w niezłym kinie akcji: telefony z pogróżkami, zabójstwa, ucieczki, pościgi, strzelanina, porwania, pranie brudnych pieniędzy i wiele innych. I chociaż to tylko fikcja literacka, to jednak nakreślona bardzo wiarygodnie. Każdy element i detal został przygotowany z niezwykłą pieczołowitością i dbałością o szczegóły. Doceniam również, iż opisy miejsc i bohaterów nie przeważają nad akcją. W powieściach sensacyjnych nie lubię rozwlekłej charakterystyki. Zdecydowanie stawiam na wciągającą, pełną dynamiki i szybkich zwrotów akcję. Jedynie zabrakło mi bardziej złożonego rysu psychologicznego bohaterów, co nie zmienia faktu, że są nakreśleni całkiem naturalnie i wyraziście. Szczególnie Nicolas zyskał moją niekłamaną sympatię. To szalenie bystry, inteligentny, ambitny, zdolny i błyskotliwy mężczyzna. Z każdej potencjalnie trudnej sytuacji potrafił wybrnąć z klasą, nie tracąc przy tym opanowania, swobody i poczucia humoru. Plus należy się także za niebanalne zakończenie, nad którym trzeba nieco wytężyć swój umysł.

Jestem pod wielkim wrażeniem tej książki. Widać, jaki ogrom pracy włożył w nią Thomas Arnold. Wszystko jest dokładnie przemyślane i perfekcyjnie zrealizowane niczym wyrafinowana łamigłówka. Autor reprezentuje wysoki poziom pod względem merytorycznym jak i organizacyjnym. Pisze zręcznie i efektownie, a jednocześnie językiem przystępnym i zrozumiałym dla każdego czytelnika. W sumie nie mam się do czego przyczepić.

Z czystym sumieniem polecam przeczytać „Anestezję“. To naprawdę świetny debiut naszego rodzimego pisarza, który budzi niepokój, zmusza do refleksji, przyprawia o dreszczyk emocji oraz uświadamia, do czego jesteśmy zdolni by ocalić własne życie. Krótko mówiąc, znakomita propozycja dla wielbicieli i wielbicielek kryminału, sensacji, thrillera lub dramatu. Koniecznie trzeba przeczytać.

Dlaczego zwykli ludzie giną bez wieści? Powodów może być wiele: brak odpowiedniej opieki (w przypadku małych dzieci), uprowadzenie dla okupu, dla organów, handel ludźmi bądź nieoczekiwana amnezja. Wszystko zależy od wieku zaginionej osoby, niekiedy ,,potrzeb’’ porywacza.

Waszyngton. Młody detektyw Nicolas Stewart bada serię niewyjaśnionych zniknięć. Okazuje się, że w ciągu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na samym początku zupełnie nie mogłam się wdrożyć w wydarzenia, jakie się rozgrywały. Postacie migały mi przed oczami, wydarzenia mieszały się i jeszcze, jak na złość, wielu bohaterów miało nazwiska zaczynające się na tę samą literę, co dodatkowo utrudniało ich rozpoznanie. Jednak tym, co zauważyłam od razu, było nagromadzenie pozornie niezwiązanych ze sobą wątków. Dotychczas miałam do czynienia z powieściami, w których narrator skakał z jednego miejsca w drugie, ale czytelnik miał z tyłu głowy, że to się jakoś połączy. W tym przypadku jest jednak zupełnie inaczej. Nie wiadomo, które elementy będą do siebie pasowały, a które okażą się zupełnie nieważne. To była dla mnie nowość, wpaść w ten wir wydarzeń i dać mu się wciągnąć bez reszty. Im bliżej końca, tym z mniejszą częstotliwością brałam wdechy.

Pełna recenzja: http://endlessbooks.blogspot.com/2014/02/56-anestezja-thomas-arnold.html

Na samym początku zupełnie nie mogłam się wdrożyć w wydarzenia, jakie się rozgrywały. Postacie migały mi przed oczami, wydarzenia mieszały się i jeszcze, jak na złość, wielu bohaterów miało nazwiska zaczynające się na tę samą literę, co dodatkowo utrudniało ich rozpoznanie. Jednak tym, co zauważyłam od razu, było nagromadzenie pozornie niezwiązanych ze sobą wątków....

więcej

mniej

Pokaż mimo to