rozwińzwiń

Sztuki teatralne

Okładka książki Sztuki teatralne Jon Fosse
Okładka książki Sztuki teatralne
Jon Fosse Wydawnictwo: Agencja Dramatu i Teatru ADiT utwór dramatyczny (dramat, komedia, tragedia)
348 str. 5 godz. 48 min.
Kategoria:
utwór dramatyczny (dramat, komedia, tragedia)
Tytuł oryginału:
Teaterstykke
Wydawnictwo:
Agencja Dramatu i Teatru ADiT
Data wydania:
2005-02-01
Data 1. wyd. pol.:
2005-02-01
Liczba stron:
348
Czas czytania
5 godz. 48 min.
Język:
polski
ISBN:
8391282473
Tłumacz:
Halina Thylwe
Tagi:
literatura norweska XX wiek dramat
Średnia ocen

6,6 6,6 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
6,6 / 10
10 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
665
318

Na półkach: , ,

Przyznaję, że do 5 października 2023 nie słyszałam o tym norweskim twórcy.
Na początku swojej kariery pisarskiej Jon Fosse nie chciał być dramaturgiem, ale to właśnie sztuki sceniczne przyniosły mu sławę i Nobla. W przeczytanym zbiorze znajduje się 5 tekstów dramatów: Matka i dziecko, Syn, Noc śpiewa piosenki, Letni dzień i Odwiedziny.
Podstawowe tematy to zanik więzi rodzinnych, samotność, niemożność porozumienia się, depresja, opuszczenie, śmierć. Stale obecne są ciemności północy i zimna deszczowa, wietrzna pogoda. Autor pokazuje bardzo trudne stosunki międzyludzkie, głównie rodzinne. Bohaterowie to zwykli ludzie, najczęstsze relacje to: rodzice – dzieci, mąż – żona, kobieta – przyjaciółka. Nie ma tu tragedii, to powszechne dramaty rodzinne, brak miłości, zdrada, tęsknota za innym życiem, niezrealizowane marzenia.

W dramatach miejscem akcji jest dom, liczba osób w nich występujących to zaledwie od 2 do 6 postaci. Ubogie realia tylko w niektórych sztukach wskazują na Norwegię, wspominane jest Oslo, Vestlandia, fiordy oraz przez odniesienia do trudnych warunków klimatycznych.
Fosse pisze prostym, wręcz ascetycznym językiem, z bardzo ubogim słownictwem. Bohaterowie są skryci i małomówni, wypowiadają krótkie kwestie, powtarzają to samo wielokrotnie, jest w tym pewna monotonia, wręcz staje się to nużące. Niedomówienia i przemilczenia powodują konieczność domyślania się myśli bohaterów. Autor też nie pomaga, gdyż nie używa znaków przestankowych, np. „nie zostanę” co innego znaczy z przecinkiem lub bez. Na ogół łatwo można się domyślić znaczenia wypowiedzi, gorzej z wniknięciem w motywacje bohaterów.
Ten smutek, beznadzieja, brak sposobu wyjścia z sytuacji są mocno dołujące, chciałoby się pomóc, ale jak? Wydaje się patrząc z góry, że można potrząsnąć bohaterem i powiedzieć mu: obudź się, zrób coś, zdobądź się na szczerość z bliskimi ci ludźmi, szczęście jest możliwe, tylko musisz chcieć działać. Jednak najszczersze chęci pomocy otoczenia odbijają się od zamkniętego w swojej wieży człowieka.
Wiem, że dramaty Iona Fosse były grane w Polsce, ale nie pamiętam, żebym kiedyś widziała któryś z nich na scenie. W trakcie czytania książki udało mi się obejrzeć jedną ze sztuk, w postaci spektaklu „Matka i dziecko” w Teatrze Telewizji. Polecam tę świetną inscenizację z 2004 roku z Dorotą Segdą i Dariuszem Wnukiem, w reżyserii Stanisława Różewicza. Autor pokazuje zerwane więzi między matką a synem, jako konsekwencję zostawienia dziecka w rodzinie przez młodą matkę, która chciała kształcić się i pracować zawodowo.
Chętnie zobaczyłabym inne dramaty Autora w teatrze, podejrzewam, że te surowe utwory mogą robić większe wrażenie jako żywe przedstawienia, wzbogacone o scenografię i kreacje aktorów, niż w postaci lektury.
Książka jest starannie wydana, poza tekstami dramatów zawiera wstęp „Dramat ciszy” Moniki Grossman-Kliber oraz tekst o języku Fosse autorstwa reżysera Kai Johansena, a także bibliografię Autora i wykaz nagród.
Serdecznie polecam.

Przyznaję, że do 5 października 2023 nie słyszałam o tym norweskim twórcy.
Na początku swojej kariery pisarskiej Jon Fosse nie chciał być dramaturgiem, ale to właśnie sztuki sceniczne przyniosły mu sławę i Nobla. W przeczytanym zbiorze znajduje się 5 tekstów dramatów: Matka i dziecko, Syn, Noc śpiewa piosenki, Letni dzień i Odwiedziny.
Podstawowe tematy to zanik więzi...

więcej Pokaż mimo to

avatar
807
765

Na półkach: , , , ,

Jon Fosse rocznik 1959 pisze w języku nynorsk (Norwegia ma dwa języki oficjalne, oba nauczane w szkołach, jeden jest dominujący na co dzień, a drugi wywodzi się z językowych korzeni, co w nim słychać – i to ten ma nazwę nowonorweskiego, i w tym języku pisze Fosse).
Debiut powieściowy "Raudt, svart" ukazał się w 1983 roku, niedługo potem pisarz wydał książkę "Zamknięta gitara" w 1985 roku i tomik poezji "Anioł z wodą w oczach" w roku 1986.
Autor powieści, poezji, książek dla dzieci, esejów i sztuk teatralnych. Książki Fossego przetłumaczono na 50 języków, w tym polski, a dramaty wystawiono na ponad 120 scenach świata. Wartość i znaczenie dramaturga podkreśla niemiecki tygodnik "Die Woche", na początku był H. Ibsen, potem długo, długo nic, a współcześnie Jon Fosse.

Wybór najlepszych dramatów wystawianych w teatrach w Polsce to : "Matka i dziecko", "Noc śpiewa piosenki", "Odwiedziny", "Letni dzień", "Syn" w przekładzie Haliny Thylwe.

"...Sam Fosse swoją technikę pisania powieści określa angielskim słowem «writing», gdzie dla autora najważniejszy jest rytm pisania. Rytm opowieści odzwierciedla się w sposobie postrzegania świata przez bohaterów. Opowieść nie jest snuta przez narratora wszechwiedzącego, to raczej dialogi i czyny bohaterów pokazują ich uczucia i myśli..."(wikipedia)
Fosse jest mistrzem minimalizmu, surowości słowa. Tekst główny wierszem napisany bez znaków interpunkcyjnych, czytany powoli i wspierany didaskalimi. Scenografia naturalnie powstająca w trakcie trwania dramatu.
Fosse pochyla się nad przyziemnym, zwyczajnym człowiekiem i jego egzystencją, penetruje stopień nasilenia napięcia od relacji do samotności (emocjonalny chłód, brak relacji i więzi międzyludzkich i rodzinnych). Ascentyczność i chłód tekstu i statyczna niemalże akcja uderza ładunkiem emocjonalnym.

"Matka i dziecko" Syn odwiedza matkę, którą widywał czasami w wakacje (wychowywany przez dziadków protestantów, matka uciekła od życia, i swojej apodyktycznej matki, wczesnej ciąży, by wyrwać się do świata i zrobić karierę, ojciec wychowywał syna po śmierci dziadków). Wizyta wiąże się z zadaniem ważnego pytania matce, czy gdyby dostała zgodę z Komisji to usuneła by ciążę? Dialog pomiędzy matką i synem staje się monologiem matki, która "zagłusza" krzykiem w sobi błędy młodości, niespełnienie pokładanych ról córki - matki - kobiety, miłość kontra karierę, chłód uczuć i pozorny wybór samotności.

"Syn" to melancholijny obraz odcieni szarości i czerni, starszych ludzi, którzy oczekują na powrót syna. Mała miejscowość z której wszyscy już wyjechali, pozostali Oni i sąsiad. Zza firankowe okno na świat to okno sąsiada i nadzieja w światełku...Takie miasteczka to problem globalny naszej wioski - ciemne, opuszczone i beznadziejne.

"W głębi czarnego lasu" Fosse przeplata klimat oniryzmu i zagubienia w czasoprzestrzeni mrocznej natury człowieka. Bohaterowie dramatu i "las" uosabiają problemy moralno - egzystencjalne z metaforycznym kamieniem, który staje się ostoją i "katharsis". Czy ludzie mogą uciec od życia, ustrzec się przed błędami i szukać drogi w labiryncie, gdy zabiją Minotaura a nić Ariadny...

Jon Fosse rocznik 1959 pisze w języku nynorsk (Norwegia ma dwa języki oficjalne, oba nauczane w szkołach, jeden jest dominujący na co dzień, a drugi wywodzi się z językowych korzeni, co w nim słychać – i to ten ma nazwę nowonorweskiego, i w tym języku pisze Fosse).
Debiut powieściowy "Raudt, svart" ukazał się w 1983 roku, niedługo potem pisarz wydał książkę "Zamknięta...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    29
  • Przeczytane
    11
  • Posiadam
    2
  • 2020
    1
  • 52 książki (2016)
    1
  • 2021
    1
  • Chcę w prezencie
    1
  • DKK ludowa
    1
  • Literatura norweska
    1
  • Dramaty
    1

Cytaty

Bądź pierwszy

Dodaj cytat z książki Sztuki teatralne


Podobne książki

Przeczytaj także