Druga część podobała mi się zdecydowanie bardziej, niż pierwsza. Może to kwestia innego przekładu, ale nie było tu już tych stylistycznych potworków, które tak mnie raziły w "Infekcji". Nie było też aż tylu makabrycznych scen, epatujących fizjologicznymi szczegółami. Za to cały czas coś się działo, była sensowna fabuła, ciekawe zwroty akcji. Znalazło się również wytłumaczenie, czym były owe tajemnicze trójkąty i jaki był ich cel (czego bardzo brakowało mi w pierwszej części).

Czytało się jednym tchem, mimo w sumie dość absurdalnego pomysłu. Szkoda tylko, że trzecia część nie została do tej pory przetłumaczona na polski...

Druga część podobała mi się zdecydowanie bardziej, niż pierwsza. Może to kwestia innego przekładu, ale nie było tu już tych stylistycznych potworków, które tak mnie raziły w "Infekcji". Nie było też aż tylu makabrycznych scen, epatujących fizjologicznymi szczegółami. Za to cały czas coś się działo, była sensowna fabuła, ciekawe zwroty akcji. Znalazło się również...

"Zakażenie" to kontynuacja "Infekcji", tylko napisana z większym rozmachem i z duuużo większą ilością trupów...
Muszę przyznać, że autor nieźle "zaszalał" w tym drugim tomie i pozarażał tą trójkątową infekcją całe mnóstwo ludzi. Pierwszy tom obejmował w zasadzie tylko kilka osób, tym razem to była już prawdziwa inwazja...
Powieść, tak jak poprzedni tom, czytało się bardzo dobrze. Akcja była wartka, przykuwająca uwagę i bardzo wciągająca. Po drodze kilka zaskakujących zwrotów, a im bliżej końca, tym bardziej gorąco i niebezpiecznie. No i to wielkie "bum", które autor doskonale opisał...
No cóż, pora rozstać się z bohaterami tego cyklu. W 2014 r powstał 3 tom "Pandemic", ale jak dotąd żadne rodzime wydawnictwo nie pokusiło się o jego wydanie. Może kiedyś się doczekamy...
Polecam gorąco obydwa tomy!

"Zakażenie" to kontynuacja "Infekcji", tylko napisana z większym rozmachem i z duuużo większą ilością trupów...
Muszę przyznać, że autor nieźle "zaszalał" w tym drugim tomie i pozarażał tą trójkątową infekcją całe mnóstwo ludzi. Pierwszy tom obejmował w zasadzie tylko kilka osób, tym razem to była już prawdziwa inwazja...
Powieść, tak jak poprzedni tom, czytało się bardzo...

Nie jest to podręcznik survivalu w czasach zombi. Troszkę bardziej mroczne i pokręcone. Niby czyta się łatwo, ot kolejne czytadełko o pandemii. Niestety jak się wczytasz i pomyślisz to ciarki przebiegają po krzyżu. Dobre ujęcie tematu. niekoniecznie na jeden wieczór

Nie jest to podręcznik survivalu w czasach zombi. Troszkę bardziej mroczne i pokręcone. Niby czyta się łatwo, ot kolejne czytadełko o pandemii. Niestety jak się wczytasz i pomyślisz to ciarki przebiegają po krzyżu. Dobre ujęcie tematu. niekoniecznie na jeden wieczór

Tym razem szczodrzej sypnąłem gwiazdkami niż w przypadku części pierwszej, aczkolwiek przepaść jakościowa między „Infekcją” a „Zakażeniem” wcale nie jest tak wielka. Różnica w ocenie wynika raczej ze zmiany mojego nastawienia – zbyt wiele oczekiwałem po „Infekcji” i nie do końca owe oczekiwania zostały zaspokojone, podczas gdy w przypadku „Zakażenia” z góry nastawiony byłem na niezobowiązującą pulpową rozrywkę i to właśnie dostałem. Sigler klasykiem literatury raczej nigdy nie zostanie, niektóre z jego pisarskich zabiegów potrafią być naprawdę irytujące (płytcy, antypatyczni bohaterowie i ich irracjonalne zachowania, wulgarne dialogi, nie zawsze wiarygodne zwroty fabularne) ale jeśli chodzi o zabawianie czytelnika w duchu pisarstwa kategorii B, prawdziwy z niego fachman. Wszystkie jego książki jakie miałem przyjemność czytać dosłownie się połyka. A i wyobraźnią dysponuje na miarę Barkera. „Zakażenie” jest mniej kameralne fabularnie i nie tak krwawe jak „Infekcja” ale nadal potrafi ubawić. Jedna z tych powieści, które czyta się w max. 2 dni. Zakończenie odrobinę zbyt a la Hollywood ale przestało mi to w literaturze przeszkadzać – tyle razy już się z tym spotkałem, że mam znieczulicę. Dla fanów pulpowych sci-fi horrorków pozycja obowiązkowa.

Tym razem szczodrzej sypnąłem gwiazdkami niż w przypadku części pierwszej, aczkolwiek przepaść jakościowa między „Infekcją” a „Zakażeniem” wcale nie jest tak wielka. Różnica w ocenie wynika raczej ze zmiany mojego nastawienia – zbyt wiele oczekiwałem po „Infekcji” i nie do końca owe oczekiwania zostały zaspokojone, podczas gdy w przypadku „Zakażenia” z góry nastawiony...

"Zakażenie" to powieść krwawa, brutalna, momentami nawet makabryczna, lecz przy tym niesamowicie wciągająca i z dozą naukowego spojrzenia na istotę kosmicznych pasożytów. O niebieskich trójkątach mogłabym napisać sporo, lecz prawda jest taka, że nie udałoby mi się oddać plastyczności obrazu, którym posłużył się autor. Niewiele jest rzeczy, jakie są w stanie wywołać u mnie ciarki czy grymas obrzydzenia, lecz Scottowi Siglerowi się to udało. Wygląd pasożytniczych trójkątów, specyfika ich działania – nawet teraz myśl o nich jest dla mnie nieco... niekomfortowa.

Całość na: http://wiedzma-czyta.blogspot.com/2016/01/scott-sigler-zakazenie.html

"Zakażenie" to powieść krwawa, brutalna, momentami nawet makabryczna, lecz przy tym niesamowicie wciągająca i z dozą naukowego spojrzenia na istotę kosmicznych pasożytów. O niebieskich trójkątach mogłabym napisać sporo, lecz prawda jest taka, że nie udałoby mi się oddać plastyczności obrazu, którym posłużył się autor. Niewiele jest rzeczy, jakie są w stanie wywołać u mnie...

Książka zaskakująca. Wciąga bardzo, pomimo, że nie lubię książek, które nie są prawdopodobne. Ale ta fabuła jest na tyle intrygująca, że po prostu musisz doczytać do końca, bo nie zaśniesz ;)

Książka zaskakująca. Wciąga bardzo, pomimo, że nie lubię książek, które nie są prawdopodobne. Ale ta fabuła jest na tyle intrygująca, że po prostu musisz doczytać do końca, bo nie zaśniesz ;)

Dla mnie Infekcja była lepsza, niemniej fajnie się czyta na wakacjach.

Dla mnie Infekcja była lepsza, niemniej fajnie się czyta na wakacjach.

Drugi tom czytało się świetnie.
Fabuła bardziej rozwinięta... mowa już nie tylko o jednej zarażonej osobie a o kilkunastu ludziach ponieważ infekcja się rozprzestrzenia.
Autor świetnie podzielił wątki poszczególnych osób i opisów o tym w jaki sposób rozprzestrzenia się "wirus" atakujący ludzi. Wszystko połączone tak aby nie nudziło... i chociaż opisów zwykle w książkach nie lubię, tak w tej były one intrygujące.
Dowiedziałam się dokładnie w jaki sposób i dlaczego rozprzestrzenia się infekcja i co to takiego, czego chce od ludzi. Dzięki Dr Montoy'i wiem jak można walczyć z zakażeniem mniej lub bardziej skutecznie.

Perry Dawsey- bohater pierwszego tomu, po przeżyciach i walce związanej z zakażeniem, pojawia się jako osoba która pomaga w szukaniu i likwidowaniu zagrożenia, aby nie zainfekowało całego kraju, jednak coraz bardziej wszystko wymyka się spod kontroli.
Końcówka książki to petarda... autor świetnie opisał zakończenie, którego niekoniecznie się spodziewałam... ale mimo wszystko było dobre.
Wielu autorów ma problem z tym jak dobrze opisać zakończenie książki.... Sigler'owi udało się to bardzo dobrze.
Polecam, bo warto przeczytać. Książka dość wciągająca.

Drugi tom czytało się świetnie.
Fabuła bardziej rozwinięta... mowa już nie tylko o jednej zarażonej osobie a o kilkunastu ludziach ponieważ infekcja się rozprzestrzenia.
Autor świetnie podzielił wątki poszczególnych osób i opisów o tym w jaki sposób rozprzestrzenia się "wirus" atakujący ludzi. Wszystko połączone tak aby nie nudziło... i chociaż opisów zwykle w książkach nie...

Drugi tom nieco lepszy od poprzedniczki. Dostajemy więcej akcji, ciekawych postaci i rozwinięcia fabuły. Napięcie trzyma przy każdym przerzuceniu kartki.

Drugi tom nieco lepszy od poprzedniczki. Dostajemy więcej akcji, ciekawych postaci i rozwinięcia fabuły. Napięcie trzyma przy każdym przerzuceniu kartki.

Żeby zasiąść do książki musiałem przeczytać trzy ostatnie rozdziały części pierwszej pt ,, Infekcja " a to dlatego że minęły cztery lata od jej przeczytania. Druga część równie wyśmienita. Obcy udoskonalili sposób infekowania ludzi przez co mamy tutaj horror science-fiction który ocieka krwią a akcja pędzi niczym pendolino. W książce mamy też świetne teksty odnośnie dialogów głównych bohaterów, sytuacje ekstremalnie przerażające oraz też zabawne. Już po przeczytaniu pierwszej części zostałem fanem autora a druga książka tylko mnie w tym utwierdziła. Polecam bo naprawdę warto po nie sięgnąć.

Żeby zasiąść do książki musiałem przeczytać trzy ostatnie rozdziały części pierwszej pt ,, Infekcja " a to dlatego że minęły cztery lata od jej przeczytania. Druga część równie wyśmienita. Obcy udoskonalili sposób infekowania ludzi przez co mamy tutaj horror science-fiction który ocieka krwią a akcja pędzi niczym pendolino. W książce mamy też świetne teksty odnośnie...