Jestem zachwycona tą książką. Super!

Jestem zachwycona tą książką. Super!

Książka zachwycająca, urzekająca dzieci i dorosłych. Czytaliśmy z przyjemnością, ciekawością, uśmiechem i wdzięcznością za taką lekturę.

Autorka psycholożka już na początku książki serwuje trochę "przypominajek" dla rodziców: że warto wychowywać i poświęcać czas dzieciom, dawać im poczucie, że są dla nich niezwykle ważni, obdarzać ich uśmiechem. Pani Słomińska przypomina stare prawdy, min: o poszanowaniu tradycji, wspólnych spotkaniach przy stole - chociaż raz dziennie, nie przesiadywaniu nawykowym przed komputerem i telewizorem. Poleca też podarowanie dziecku prawa do ponudzenia się i nie przesadzanie, co teraz takie modne, z ilością dodatkowych zajęć. Tak mi się nasunęło, że dobrze jest podarować dzieciom czas na spokój, luz, zabawę, po prostu dzieciństwo, bo "im później zaczną pęd rywalizacyjny, tym lepiej".

Ta mądra książka w prosty i piękny sposób może pomóc całej rodzinie, trzeba tylko trochę wysiłku - sięgnąć po nią i przeczytać, zaś dyskusja po niej popłynie spontanicznie z serca. Czasami brakuje śmiałości, pewności albo słów a ta książka podpowiada i ubiera trudne sprawy w słowa łatwo przyswajalne przez dzieci.
To nadzwyczaj cenny zbiór opowieści wspierających, czekamy już na kolejną część.

Po więcej przemyśleń zapraszam na: ociekawosciswiata.blogspot.com

Książka zachwycająca, urzekająca dzieci i dorosłych. Czytaliśmy z przyjemnością, ciekawością, uśmiechem i wdzięcznością za taką lekturę.

Autorka psycholożka już na początku książki serwuje trochę "przypominajek" dla rodziców: że warto wychowywać i poświęcać czas dzieciom, dawać im poczucie, że są dla nich niezwykle ważni, obdarzać ich uśmiechem. Pani Słomińska przypomina...

Autorka książki jest psychologiem, dodatkowo takim, który szanuje drugiego człowieka, tym bardziej, gdy jest nim dziecko.

Dlatego jej opowiadania i porady bardzo przypadły nam do gustu, np.:
- "nigdy nie oceniaj dziecka, jedynie jego zachowanie",
- Co zrobić, kiedy dziecko dokucza komuś lub jak może postąpić dziecko, któremu ktoś dokucza,
- żeby dziecka do niczego nie zmuszać, ani nie naciskać, żeby pozwalać mu dorosnąć do pewnych spraw
- by rozmawiać z dzieckiem o emocjach
- zachęca by rozmawiać z dzieckiem o trudnych tematach jak śmierć, choroba, jeśli ktoś w rodzinie umiera lub jest chory, żeby nie był to temat tabu
- jak nauczyć dziecko wyrażać własne zdanie, nie raniąc przy tym innych
- i wieeeeele innych, cennych rad autorki...

Bardzo spodobał mi sie "Plan Tolerancji", który można wpleść w życie, czyli np. jeżeli ktoś niezgrabnie biega, w komentarzach między sobą można wskazać mocne strony tej osoby, np. Masz rację, może nie biegnie szybko, ale za to ma bardzo dobry wzrok i celnie rzuca do kosza.

Bohaterami książki są co prawda przedszkolaki, ale opowiadania nie są dziecinne, więc po delikatnym retuszu (zmiana wieku dziecka, zmiana miejsca)
spokojnie nadadzą sie też dla dzieci wczesnoszkolnych, bo przecież takie sprawy dotyczą też starsze dzieci.

W książce poruszone zostały następujące tematy:

- o wyśmiewaniu się z innych
- o niepełnosprawności
- urodziny
- Kostka nie lubi myc włosów
- rodzice sie rozwodzą
- Kostka jest zazdrosna
- nowe okulary Kostki (o wyśmiewaniu się)
- Co to znaczy kradzież (o wstydzie i uczciwym przyznawaniu sie do winy)
- Prababcia Zosi jest chora
- Pomyłka (że warto przyznawać sie do błędu przed dzieckiem)
- Bruno nie chce myc rąk
- Brunek i zbita szyba
- Dzieci ratuja dużego Sławka (o asertywności)
- Gwiazdka (o wyrażaniu własnego zdania i uczuć, nie raniąc przy tym innych, o radzeniu sobie z uczuciami)
- Dzieci idą w świat (o dorastaniu)

Autorka książki jest psychologiem, dodatkowo takim, który szanuje drugiego człowieka, tym bardziej, gdy jest nim dziecko.

Dlatego jej opowiadania i porady bardzo przypadły nam do gustu, np.:
- "nigdy nie oceniaj dziecka, jedynie jego zachowanie",
- Co zrobić, kiedy dziecko dokucza komuś lub jak może postąpić dziecko, któremu ktoś dokucza,
- żeby dziecka do niczego nie...

W kwestii tej książeczki najważniejsza jest opinia mojej córeczki, a Ona jest nią zachwycona. Napisana jest prostym i zrozumiałym dla dziecka językiem. Porusza trudne tematy, więc proszę się nastawić że dziecko będzie zadawało sporo pytań. Przynajmniej moja córka je zadaje. Na koniec każdego rozdziału jest kilka zdań dla rodziców. Można dzięki tym radom poszerzyć swoją wiedzę dotyczącą wychowania dziecka. Polecam.

W kwestii tej książeczki najważniejsza jest opinia mojej córeczki, a Ona jest nią zachwycona. Napisana jest prostym i zrozumiałym dla dziecka językiem. Porusza trudne tematy, więc proszę się nastawić że dziecko będzie zadawało sporo pytań. Przynajmniej moja córka je zadaje. Na koniec każdego rozdziału jest kilka zdań dla rodziców. Można dzięki tym radom poszerzyć swoją...

Trafiłam na perełkę.

Autorka, Dominika Słomińska jest psychologiem. Już we wstępie uświadamia nam, rodzicom, że dziecko trzeba WYCHOWYWAĆ, a nie - brzydko mówiąc (to moje słowo) - HODOWAĆ. Powinniśmy ze swoimi pociechami spędzać jak najwięcej czasu, poświęcać im wiele uwagi, ochoczo, z uśmiechem, a nie z przymusu. Pani psycholog uczula aby szanować tradycje, wyłączać jak najczęściej komputer i telewizor, zjeść jeden posiłek dziennie razem, całą rodziną, przy stole, "pozwolić się czasami dziecku ponudzić", nie szaleć z ilością edukacyjnych, dodatkowych zajęć, bo "im później zaczną pęd rywalizacyjny, tym lepiej".
"Bo tak naprawdę, to my, rodzice jesteśmy lustrami swoich dzieci, jeżeli pokażemy im, że zamiast prawdziwych przyjaciół mamy Facebooka, zamiast prawdziwej pasji - telewizor, zamiast rozmowy - kolejną nową zabawkę (czyszczącą wyrzut sumienia zapracowanego taty),to za dwadzieścia lat wypuścimy spod swoich skrzydeł zimnego robocopa. A jeżeli będziemy się śmiać, gadać, jeść, pomagać starszym i świetnie się bawić - wychowamy cudownych, wrażliwych ludzi. A chyba właśnie o to chodzi!".
Powyższy cytat jest po prostu genialny, jak i cała ta książka.

Kostka, czyli Konstancja to sześcioletnia dziewczynka. Chodzi jeszcze do przedszkola, ale już niedługo zacznie uczęszczać do szkoły. Bruno, jej najlepszy przyjaciel, jest od niej o rok młodszy. Spędzają ze sobą wiele czasu.

Książeczka jest zbiorem 15 bajek dla dzieci, każda z nich porusza jakiś problem/problemy wychowawcze. Po każdej bajce można zapoznać się z psychologicznym komentarzem - wsparciem dla opiekunów. Autorka doradza w nich jak dorośli mają postępować z dziećmi w różnych sytuacjach. A jest ich wiele i są bardzo zróżnicowane: od wydawałoby się niewielkich problemów typu niechęć do mycia rąk i strach przed myciem włosów, po bardziej złożone:
- jak zachować się w sytuacjach niebezpiecznych i kryzysowych,
- jak przebrnąć przez rozwód rodziców,
- jak zniwelować zazdrość,
- jak rozmawiać o życiu, śmierci, ciężkich chorobach, miłości, inności,
- jak przyznać się do błędu,
- jak się zachować gdy któreś dziecko dokucza malcowi, jak gdy wasze dziecko dokucza innym dzieciom, jak w sytuacji gdy wasze dziecko jest świadkiem dokuczania innemu dziecku,
- jak opowiadać i przyzwyczajać dziecko do tolerancji, zrozumienia i szacunku do osób wyglądających i zachowujących się inaczej od dziecka - osób niepełnosprawnych. Jak dziecko i opiekunowie mają się zachowywać przy takiej osobie (dziecko potrafi głośno powiedzieć coś szczerego do bólu - jak z tego zgrabnie wybrnąć i poprowadzić rozmowę w sposób, który nas usatysfakcjonuje). Jak rozmawiać z waszym dzieckiem gdy to ono jest niepełnosprawne - należy uświadamiać mu to w naturalny sposób, podczas codziennych sytuacji życiowych, "bo człowiek świadomy własnych ograniczeń staje się wolny, a człowiek ich nieświadomy pozostaje więźniem swojej wyobraźni, frustracji, lęku."

Naczytałam się tutaj wielu pięknych, mądrych słów. Nawet sama wzbogaciłam się wewnętrznie, dziecko reaguje na te opowieści wspaniale, należy omówić z nim potem każdą bajkę i wytłumaczyć jak ma postępować. Niektóre bajeczki były za "dorosłe" dla mojej 3-letniej córki, ale wrócimy do nich za 2, 3 lata. Ilustracje ciepłe, przyjazne, interesujące, kolorowe, przyciągające i cieszące oko dziecka. Wspaniały, bezcenny zbiorek dla każdego, dla dzieci, rodziców, dziadków, opiekunów, psychologów, pediatrów, pań przedszkolanek, nauczycieli, bibliotekarek, oraz wszelkich innych osób, które przebywają, żyją, bądź pracują w otoczeniu dzieci. Lektura ukazała się na rynku 6 listopada, jest więc nowością, warto ją wychwalać pod niebiosa, bo jest nieocenioną pomocą w życiu codziennym. Gdybym zgubiła swój egzemplarz, to bez najmniejszego wahania z prędkością światła kupiłabym sobie drugi. Polecam serdecznie, prawdziwy strzał w dziesiątkę! Oby więcej takich publikacji na rynku.

Trafiłam na perełkę.

Autorka, Dominika Słomińska jest psychologiem. Już we wstępie uświadamia nam, rodzicom, że dziecko trzeba WYCHOWYWAĆ, a nie - brzydko mówiąc (to moje słowo) - HODOWAĆ. Powinniśmy ze swoimi pociechami spędzać jak najwięcej czasu, poświęcać im wiele uwagi, ochoczo, z uśmiechem, a nie z przymusu. Pani psycholog uczula aby szanować tradycje, wyłączać jak...

Fantastyczna książka! Dzieciaki ją pokochają! Wspaniały prezent dla każdej rodziny!

Fantastyczna książka! Dzieciaki ją pokochają! Wspaniały prezent dla każdej rodziny!