bardzo szczegółowe

bardzo szczegółowe

Ciężko ocenić mi tą pozycję. Po pierwsze ciężko być obiektywnym uwielbiając Guns'ów. Po drugie autor ma jakiś straszny żal do Axla i wręcz wylewa się to z każdej strony w tej książce. Sam tytuł jest mylący bo jest to raczej luźna historia zespołu a nie biografia samego wokalisty. Za mało zdjęć, za dużo cytatów "anonimowego oficjalnego informatora". Coś na plus? Chyba tylko okładka - uwielbiam to zdjęcie!

Ciężko ocenić mi tą pozycję. Po pierwsze ciężko być obiektywnym uwielbiając Guns'ów. Po drugie autor ma jakiś straszny żal do Axla i wręcz wylewa się to z każdej strony w tej książce. Sam tytuł jest mylący bo jest to raczej luźna historia zespołu a nie biografia samego wokalisty. Za mało zdjęć, za dużo cytatów "anonimowego oficjalnego informatora". Coś na plus? Chyba tylko...

Mało Axla w tym Axlu. Bardziej to po prostu historia zespołu orbitująca wokół wokalisty, ale nie dowiedziałam się z niej niczego, czego już bym nie wiedziała.
A poza tym - całkiem zabawnie z dzisiejszej perspektywy czyta się fragmenty mówiące o tym, że Gunsi nigdy się nie zejdą i są tylko "zamierzchłym reliktem lat 80.".

Mało Axla w tym Axlu. Bardziej to po prostu historia zespołu orbitująca wokół wokalisty, ale nie dowiedziałam się z niej niczego, czego już bym nie wiedziała.
A poza tym - całkiem zabawnie z dzisiejszej perspektywy czyta się fragmenty mówiące o tym, że Gunsi nigdy się nie zejdą i są tylko "zamierzchłym reliktem lat 80.".

Jako ,że jestem zagorzałą fanką zespołu Guns n Roses oraz tytuowego bohatera Axla , postanowiłam po przeczytaniu napisać recenzje tej oto książki .
Na wstępie warto zaznaczyć , że tytuł książki W.Axl Rose nie ma wiele wspólnego z treścią całej książki, powinna ona nosić raczej tytuł historia Guns n Roses, autor opisuje losy zespołu od jego samego początku opowiadając o każdym członku zespołu z osobna niewiele skupiając się na samym Axlu a przecież tytuł książki sugeruje że powinna być ona głownie o nim . Kolejną rzeczą która mi się nie spodobała jest fakt , że autor w pewien sposób przedstawia Axla w dosyć złym świetle pokazując go tylko jako kapryśnego i agresywnego kolesia , z którym nikt nie potrafił wytrzymać według mnie w pewnych fragmentach mogę powiedzieć że wręcz wyśmiewał Rose'a może wynika to z faktu , że autor książki i jej bohater nie pawają do siebie wielką miłością .
W tekście autor nie skupia się zabardzo na życiu prywatnym wokalisty raczej więcej znajdziemy wzmianek o samym tworzeniu płyt gunsów czy koncertach , w ostatnich rozdziałach autor opowiada o rozpadzie zespołu i wtedy pod sam koniec książki skupia się bardziej na samym Axlu i opowiada o jego trudnych momentach po rozpadzie oryginalnego składu , jest też bardzo dużo wzmianek o chinese democracy oraz o tym jak W.Axl Rose zmagał się z dużą krytyką , pozwami sądowymi buntem fanów i presją dotyczącą wydania płyty . Myślę , że książkę powinien przeczytać każdy fan Guns N Roses mimo , że jest ona według mnie trochę kontrowersyjna wiadome jest też , że wiele opisanych w książce sytuacji jest niezweryfikowanych i wiele z nich z perspektywy zespołu wyglądają zupełnie inaczej. Wizualnie książka jest bardzo ciekawa ma świetną okładkę z nieziemskim zdjęciem Axla napisana jest też w taki sposób ,że naprawdę fajnie się ją czyta nie jest nużąca , została wzbogacona dwoma plikami kolorpwych zdjęć zespołu co jest na duży plus .Osobiście książkę mogę polecić jednak uważam , że znacznie lepszą pozycją jest książka Patrząc jak krwawisz Stephena Davisa , mianowicie jest ona całkowicie inaczej napisana i posiada znacznie więcej szczegółowych opisów różnych sytuacji przywołanych w książce Walla , jest też w niej znacznie więcej informacji z życia prywatnego samego Axla opisy jego związków itp oraz informacje na temat pozostałych członków zespołu .

Jako ,że jestem zagorzałą fanką zespołu Guns n Roses oraz tytuowego bohatera Axla , postanowiłam po przeczytaniu napisać recenzje tej oto książki .
Na wstępie warto zaznaczyć , że tytuł książki W.Axl Rose nie ma wiele wspólnego z treścią całej książki, powinna ona nosić raczej tytuł historia Guns n Roses, autor opisuje losy zespołu od jego samego początku opowiadając o...

Historia Axla to historia wielkiej kariery, to historia utalentowanego wokalisty, jest to jednak również historia niespełnionych nadziei, niewydanych płyt, nigdy nie napisanych tekstów, zmarnowanego talentu, historia pogubionego człowieka, który szukając swojej drogi zgubił sam siebie.

Historia Axla to historia wielkiej kariery, to historia utalentowanego wokalisty, jest to jednak również historia niespełnionych nadziei, niewydanych płyt, nigdy nie napisanych tekstów, zmarnowanego talentu, historia pogubionego człowieka, który szukając swojej drogi zgubił sam siebie.

Nie znalazłem tego co chciałem, ale to raczej moja wina. Widocznie powinienem poczekać na autobiografię, jeśli chcę poznać więcej szczegółów z życia prywatnego Axla. Biografia tego nie dostarczyła, bo na pierwszym planie jest oczywiście Guns N' Roses.

Nie znalazłem tego co chciałem, ale to raczej moja wina. Widocznie powinienem poczekać na autobiografię, jeśli chcę poznać więcej szczegółów z życia prywatnego Axla. Biografia tego nie dostarczyła, bo na pierwszym planie jest oczywiście Guns N' Roses.

Dziwi mnie troszkę taka wysoka ocena tej książki . Trochę podobnych książek mam w dorobku ( jest to mój ulubiony typ książek) i powiem ,że książka Micka Walla wypada dość blado i plasuje się w końcówce mojego osobistego rankingu biografii/ autobiografii muzycznych. Nie czytałem innych pozycji o Gunsach czy ich członkach więc nie odniosę się jak wypada na ich tle. Plusem jest,że Mick Wall nie gloryfikuje Axla , wręcz przeciwnie skupia się mam wrażenie na jego wadach . tych wad jest sporo , więcej mogą powiedzieć prawdziwi fani którym mydlił oczy latami. Niby książka jest dość gruba ale czuje ,że to tak pobieżnie jest napisane wszystko. Plusem dla mnie jest pokazanie zespołów i swiatka muzycznego Miasta Aniałów gdy Gunsi wchodzili na piedestał. Uważam ,że bardzo ważne jest w tego typu książkach przekazanie czegoś więcej niż suchych faktów o zespole, Nakreślenie klimatu , by czytelnik mógł się zaciągnąć klimatem tamtych lat , zwłaszcza gdy żył w Polsce albo urodził się po tym wszystkim jak np ja. Osobiście uwielbiam chłonąć i wyobrażać sobie ,że siebie w tych legendarnych klubach na koncertach moich idoli i nie tylko , Czuć powiem smrodu marihuany , widzieć świat jak po LSD i chłonąć to wszystko jak po kokainie. Początek książki daje taką możliwość. Potem jest trochę gorzej, ale ciekawie , Wydaje mi się ,że im bliżej końca książki tym jest mniej ciekawie , ciągłe spory kłótnie i niepotwierdzone informacje. Książka kończy się w 2008 przed wydaniem Chinese Democracy ,ale na szczęście jest dodatek polskiego autora , który jest po prostu bardzo dobry ! . Czegoś mi tu jednak brakuje w tej książce i w 100 procentach jej polecić nie mogę . Lecz dla tego klimatu na początku książki , ciekawego dodatku uważam ,że nie straciłem pieniędzy i było warto.

Dziwi mnie troszkę taka wysoka ocena tej książki . Trochę podobnych książek mam w dorobku ( jest to mój ulubiony typ książek) i powiem ,że książka Micka Walla wypada dość blado i plasuje się w końcówce mojego osobistego rankingu biografii/ autobiografii muzycznych. Nie czytałem innych pozycji o Gunsach czy ich członkach więc nie odniosę się jak wypada na ich tle. Plusem...

Największym plusem tej biografii jesti jej okładka. Narracja jestjest nużąca, momentami posiada się wrażenie, że to opowieść o każdym związanym z Axlem, ale nie o nim samym. Niestety,wyczuwalna jest fuża niechęć autora do Axla, który non stop próbuje deprecjonować jego osobę i twórczość. Szczytem było dla mniemnie czytanie charakterystyki Rudzielca opartej na jego znaku zodiakalnym, well done... Nikomunie polecamtekst tej rzekomej biografii, nie popartej żadnyni wiarygodnymi źródłami. Jeżeli ktoś ma znikomą wiedzę o tym diabelskim pomiocie, jakim jest Pan Rose, to wie, że to wierutne kłamstwa. P.S. Panie Wall, proszę, niech Pan wyleczy się z kompleksów u specjalisty, nie pisząc żenująco słabą kompilacje niekoniecznie prawdziwych anegdotek i zasłyszanych historii z drugiejtego ręki.

Największym plusem tej biografii jesti jej okładka. Narracja jestjest nużąca, momentami posiada się wrażenie, że to opowieść o każdym związanym z Axlem, ale nie o nim samym. Niestety,wyczuwalna jest fuża niechęć autora do Axla, który non stop próbuje deprecjonować jego osobę i twórczość. Szczytem było dla mniemnie czytanie charakterystyki Rudzielca opartej na jego znaku...

Pozycja obowiązkowa dla fanów GN'R.
Nie jest to jednak biografia Axla, przynajmniej nie do końca. Autor wiele miejsca poświęca bowiem środowisku, w jakim wyrósł i działał zespół. Książka pretenduje do typu "materiał źródłowy", stąd z konieczności przeładowana jest szczegółami, niepotrzebnymi z punktu widzenia przeciętnego czytelnika. Aczkolwiek rozumiem intencje autora i mogę jedynie temu przyklasnąć.
Powieść przybliża nie tylko postać Axla, ale również pozostałych członków zespołu, choć w dość ograniczonym zakresie. Pozwala zrozumieć nie tylko największy dylemat fanów: dlaczego zespół rozpadł się u szczytu popularności, nad czym większość fanów do dziś się zastanawia.
Dla tych, którzy nie są wielbicielami "gunsów", pozycja niezbyt interesująca, choć czytelnik znajdzie tam wiele informacji również o innych wykonawcach z tego okresu. Ale przede wszystkim przybliża ona czytelnikowi światek rockmanów w ogóle, nie tylko GN'R.

Pozycja obowiązkowa dla fanów GN'R.
Nie jest to jednak biografia Axla, przynajmniej nie do końca. Autor wiele miejsca poświęca bowiem środowisku, w jakim wyrósł i działał zespół. Książka pretenduje do typu "materiał źródłowy", stąd z konieczności przeładowana jest szczegółami, niepotrzebnymi z punktu widzenia przeciętnego czytelnika. Aczkolwiek rozumiem intencje autora i...

Nie miałam 5 lat gdy Guns N Roses zawładnęli moim sercem.
Axl jest był i będzie moja platoniczna miłością na wieki.
Książka bardzo dobra,strasznym zaszczytem byłoby dla mnie poznać go osobiście.Miał swoje demony,albo raczej demona,jednego-siebie samego.
To co przeżył musiało wpłynąć na jego osobowość,miał być wielki i był.Nadal będe go uwielbiac i nie zmienie swojego zdania,rozumiem wszystkich opinie,tych,którzy z nim przebywali itd, niełatwo jest funkcjonować z kimś takim,to jest W.A.R.

Nie miałam 5 lat gdy Guns N Roses zawładnęli moim sercem.
Axl jest był i będzie moja platoniczna miłością na wieki.
Książka bardzo dobra,strasznym zaszczytem byłoby dla mnie poznać go osobiście.Miał swoje demony,albo raczej demona,jednego-siebie samego.
To co przeżył musiało wpłynąć na jego osobowość,miał być wielki i był.Nadal będe go uwielbiac i nie zmienie swojego...