Incognito: The Secret Lives of the Brain

„Myślę, więc jestem” Kartezjusza przestaje brzmieć dumnie? Książka „Mózg incognito” udowadnia, że na przestrzeni niespełna 400 lat detronizacja człowieka, jako istoty wyjątkowej z racji posiadania wysoce rozwiniętego mózgu, następowała nieubłaganie na wielu płaszczyznach nauki. Nasz mózg okazuje się być tylko maszyną oprogramowaną przez ewolucję i własne doświadczenia, a ludka świadomość ma niewiele do gadania. Jedną z wielu konkluzji tej książki to, że „za utraconą dumę dostaliśmy liczne niespodzianki i dużo zachwytu”. Jeśli ktoś jest ciekaw, co kryje się za tak tajemniczym i enigmatycznym stwierdzeniem, niech przeczyta tę książkę. Naprawdę polecam, bo to fascynująca lektura.

„Myślę, więc jestem” Kartezjusza przestaje brzmieć dumnie? Książka „Mózg incognito” udowadnia, że na przestrzeni niespełna 400 lat detronizacja człowieka, jako istoty wyjątkowej z racji posiadania wysoce rozwiniętego mózgu, następowała nieubłaganie na wielu płaszczyznach nauki. Nasz mózg okazuje się być tylko maszyną oprogramowaną przez ewolucję i własne doświadczenia, a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na początku książka nie przypadła mi do gustu. Z trudem przebrnąłem przez pierwsze rozdziały opisujące iluzje wzrokowe, na szczęście kolejne tematy były bardziej interesujące, wręcz całkiem mnie zaciekawiły.
Dzięki tej książce poszerzyłem swoją wiedzę o nowe informacje. Dlatego z czystym sumieniem polecam przeczytać.

Na początku książka nie przypadła mi do gustu. Z trudem przebrnąłem przez pierwsze rozdziały opisujące iluzje wzrokowe, na szczęście kolejne tematy były bardziej interesujące, wręcz całkiem mnie zaciekawiły.
Dzięki tej książce poszerzyłem swoją wiedzę o nowe informacje. Dlatego z czystym sumieniem polecam przeczytać.

Pokaż mimo to

Książki popularnonaukowe na temat mózgu mają to do siebie, że często poruszają te same zagadnienia. Jest pewna pula bardzo popularnych tematów, do których autorzy chętnie sięgają i wystarczy kilka takich książek przeczytać, żeby stwierdzić, że już o tym gdzieś czytaliśmy. Tym razem nie było inaczej, jednak o ile książka jest dobrze napisana, nie mam nic przeciwko takim "przypominajkom", bo wiadomo, że nigdy wszystkiego po jednym przeczytaniu nie zapamiętamy. A "Mózg incognito" jest napisany całkiem fajnie. Czytało się dobrze, autor wszystko ładnie tłumaczy bez zasypywania nas specjalistycznymi terminami. Nie znajdziemy tu bardzo szczegółowej wiedzy, ale dla kogoś kto chce tylko "liznąć" tematu będzie to idealna pozycja, a osoba głębiej zainteresowana zawsze może sięgnąć do pozycji podanych w przypisach. I właśnie te przypisy to jedyny minus tej książki. Podane są na końcu każdego rozdziału, co sprawia, że sięganie do niech na bieżąco nie jest najwygodniejsze, a wypada jednak na nie zerkać, bo o ile część z nich zawiera tylko odniesienie do innych publikacji, o tyle inne są rozwinięciem jakiejś myśli autora i jeśli ich nie przeczytamy od razu, to możemy później nie do końca kojarzyć o czym mowa. Jeśli jednak pominąć tę drobną niedogodność, to książka jest naprawdę godna polecenia.

Książki popularnonaukowe na temat mózgu mają to do siebie, że często poruszają te same zagadnienia. Jest pewna pula bardzo popularnych tematów, do których autorzy chętnie sięgają i wystarczy kilka takich książek przeczytać, żeby stwierdzić, że już o tym gdzieś czytaliśmy. Tym razem nie było inaczej, jednak o ile książka jest dobrze napisana, nie mam nic przeciwko takim...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ostatnie kilka rozdziałów rozczarowuje - Autor często się powtarza i do znudzenia tłucze główną tezę dotyczącą postulowanej zmiany podejścia do rozpatrywania odpowiedzialności karnej (z którą nota bene się całkowicie zgadzam i może dlatego tak mnie zmęczyło czytanie o niej w kółko ;).
A pierwsze 2/3 książki jest ŚWIETNE! Upakowane rzetelną wiedzą naukową podaną w lekki sposób, mnóstwem ciekawostek dotyczących pracy mózgu i ciekawymi przemyśleniami. Ogólnie polecam, ale gdy pod koniec książki poczujesz się znudzona, wiedz, że doczytanie do końca nie jest obowiązkowe ;)

Ostatnie kilka rozdziałów rozczarowuje - Autor często się powtarza i do znudzenia tłucze główną tezę dotyczącą postulowanej zmiany podejścia do rozpatrywania odpowiedzialności karnej (z którą nota bene się całkowicie zgadzam i może dlatego tak mnie zmęczyło czytanie o niej w kółko ;).
A pierwsze 2/3 książki jest ŚWIETNE! Upakowane rzetelną wiedzą naukową podaną w lekki...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawa książka, po jej przeczytaniu można uświadomić sobie jak skomplikowaną maszynerią jest nasz mózg i jak mało jeszcze o nim wiemy. Warto przeczytać aby chociaż w małym ułamku zrozumieć jak tak naprawdę postrzegamy świat i funkcjonujemy jako "my" :D

Ciekawa książka, po jej przeczytaniu można uświadomić sobie jak skomplikowaną maszynerią jest nasz mózg i jak mało jeszcze o nim wiemy. Warto przeczytać aby chociaż w małym ułamku zrozumieć jak tak naprawdę postrzegamy świat i funkcjonujemy jako "my" :D

Pokaż mimo to

Nie oceniaj książki po okładce. To pierwszy wniosek po lekturze. Mój mózg staje dęba widząc wściekle jaskrawe okładki w przypadku książek popularnonaukowych. Jaskrawe przyciąga wzrok, zachęca do zatrzymania się. W moim przypadku wzbudza obawy takie same, jak nachalna reklama w telewizji, czy nie wciska mi się jakichś pseudonaukowych bredni. W tym przypadku jednak cieszę się, że udało mi się przełamać mózgowe opory. Obwody odpowiedzialne za podejmowanie ryzyka wzięły górę nad obwodami asekuranctwa. Właśnie o tym, choć nie tylko, jest ta książka. Autor w zaskakująco prosty i treściwy sposób przedstawia teorie dotyczące funkcjonowania mózgu jako walki, czy może rywalizacji wielu podprogramów, wielu podsystemów dających w efekcie nam samym wrażenie własnego „ja”. Nie jest łatwo napisać książkę o funkcjonowaniu mózgu bez zanudzenia czytelnika terminami fizjologicznymi czy anatomicznymi. Rafy nudziarstwa Eagleman ominął po mistrzowsku.
Oczywiście książka jest przeznaczona przede wszystkim dla kompletnych laików. Dla kogoś, kto choćby amatorsko interesuje się neuronaukami, większość poruszanych tu tematów może być znajoma. Niemniej jednak w zamyśle autora nie było chyba zaznajomienie czytelnika z najnowszymi osiągnięciami neuronauki jako takiej, lecz na zmuszeniu czytelnika do stawiania sobie pytań. A tych jest nie mało. Czym właściwie jest moje „ja”, czym właściwie jest to, co nazywamy wolną wolą, jeśli w ogóle coś takiego istnieje. To, co mnie najbardziej zafrapowało to pytania dotyczące odpowiedzialności prawnej za czyny jednostki i jak to się ma do najnowszych odkryć w zakresie działania mózgu.
Za przejrzystość i „czytalnośc” dycha. Jedną gwiazdkę odejmuję za… grubość. A właściwie za cienkość, bo pozostał mi wielki niedosyt. Chyba nadchodzi czas na Gazzanigę.

Nie oceniaj książki po okładce. To pierwszy wniosek po lekturze. Mój mózg staje dęba widząc wściekle jaskrawe okładki w przypadku książek popularnonaukowych. Jaskrawe przyciąga wzrok, zachęca do zatrzymania się. W moim przypadku wzbudza obawy takie same, jak nachalna reklama w telewizji, czy nie wciska mi się jakichś pseudonaukowych bredni. W tym przypadku jednak cieszę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

wolna wola - czy istnieje? A co jeśli... na nasz mózg ma wpływ chemia, biologia, cokolwiek?

wolna wola - czy istnieje? A co jeśli... na nasz mózg ma wpływ chemia, biologia, cokolwiek?

Pokaż mimo to

Plusy:
- styl autora - książka napisana przystępnie, a zarazem z klasą (potoczystość w najlepszym wydaniu!),
- bardzo dobre tłumaczenie (przymykam oczy na "ciężki orzech do zgryzienia"),
- rzetelna wiedza,
- fascynująca tematyka,

Minusy:
- przypisy na końcu rozdziału, a nie na tej samej stronie, co zagadnienie, którego dotyczą (wiem, wiem, byleby tylko takie minusy były),
- okładka mogłaby być inna (wiem, wiem, rzecz gustu).


Wnioski:
Polecam! Żeby lepiej poznać samego siebie i by przemyśleć to i owo.

Plusy:
- styl autora - książka napisana przystępnie, a zarazem z klasą (potoczystość w najlepszym wydaniu!),
- bardzo dobre tłumaczenie (przymykam oczy na "ciężki orzech do zgryzienia"),
- rzetelna wiedza,
- fascynująca tematyka,

Minusy:
- przypisy na końcu rozdziału, a nie na tej samej stronie, co zagadnienie, którego dotyczą (wiem, wiem, byleby tylko takie minusy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka napisana w sposób, który będzie zrozumiały również dla laika. Poruszane zagadnienia dotyczące mózgu, koncentrują się na wpływie podświadomości, świadomości w podejmowaniu decyzji oraz ich postrzegania. Nie jest to jedynie przedstawianie faktów naukowych. Autor snuje również ciekawe rozważania, szczególnie dotyczące przestępstw oraz odpowiedzialności sprawców. Nie zabrakło również błędów np. tyczących się słońca. Koniec końców po książkę warto sięgnąć. Na pewno nie będzie to zmarnowany czas.

Książka napisana w sposób, który będzie zrozumiały również dla laika. Poruszane zagadnienia dotyczące mózgu, koncentrują się na wpływie podświadomości, świadomości w podejmowaniu decyzji oraz ich postrzegania. Nie jest to jedynie przedstawianie faktów naukowych. Autor snuje również ciekawe rozważania, szczególnie dotyczące przestępstw oraz odpowiedzialności sprawców. Nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rewelacja! Coś dla fanów Jurgena Thorwalda, Olivera Sacksa i Mary Roach. "Mózg incognito" jest idealnym przykładem dobrej książki popularno-naukowej - jasno przedstawia zagadnienia, robi to w błyskotliwy sposób i do tego uporządkowany. Z każdym rozdziałem robiło się coraz bardziej ciekawie, a końcówka wbiła mnie w fotel.
Autor kończy książkę tak:
Mózg wydaje się nam obcym i dziwacznym organem, ale to delikatne sploty jego obwodów kształtują nasze życie duchowe. Jest niepokojącym arcydziełem, a my mamy szczęście żyć w epoce, która zapewniła nam siły i środki, by go badać. Najwspanialsza ze znanych nam substancji wszechświata to nasz mózg, a on to my.
Bardzo chętnie podpisałabym się pod tym zdaniem :)

Dziękuję wydawnictwu za podzielenie bibliografii na wydaną po polsku i obcojęzyczną, porządną redakcję i korektę (nic mnie w oczy nie ugryzło) a tłumaczce za dobrą pracę.

Rewelacja! Coś dla fanów Jurgena Thorwalda, Olivera Sacksa i Mary Roach. "Mózg incognito" jest idealnym przykładem dobrej książki popularno-naukowej - jasno przedstawia zagadnienia, robi to w błyskotliwy sposób i do tego uporządkowany. Z każdym rozdziałem robiło się coraz bardziej ciekawie, a końcówka wbiła mnie w fotel.
Autor kończy książkę tak:
Mózg wydaje się nam obcym i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to