Tutaj autor nieźle zakręcił akcją :D Nie do końca w ten sposób widziałam zakończenie, ale na pewno się nie zawiodłam.
W tej części znalazło się kilka kwestii, które mnie zaskoczyły. Przyznaję takiego obrotu spraw się nie spodziewałam.
Nadal podtrzymuję opinie, że to całkiem przyjemna lektura. Stanie się taką jeśli tylko skupimy się na niej jako całości, nie rozpatrując dogłębnie szczegółów, czy pewnych niespójności.

Tutaj autor nieźle zakręcił akcją :D Nie do końca w ten sposób widziałam zakończenie, ale na pewno się nie zawiodłam.
W tej części znalazło się kilka kwestii, które mnie zaskoczyły. Przyznaję takiego obrotu spraw się nie spodziewałam.
Nadal podtrzymuję opinie, że to całkiem przyjemna lektura. Stanie się taką jeśli tylko skupimy się na niej jako całości, nie rozpatrując...

Stabilne zakończenie sagi. Przeczytałam je, żeby dobrnąć już do końca i nie zostawiać otwartych serii, czego bardzo nie lubię. Nie znalazłam tutaj nic wyjątkowego w porównaniu do poprzednich tomów, ale nie było też spadku jakości.

Nie będzie to moja ulubiona seria fantastyczna, bo nie jestem już odbiorcą docelowym, więc najpewniej nie docenię całości w sposób oczekiwany przez autora. Postacie są dobre albo złe, z pewnymi wyjątkami nie ma tutaj zmian motywacji czy nawróceń, jednak ten jeden wyjątek nieco mnie nawet wzruszył. Rodzeństwo nadal przedstawione zostało w podobny jak w poprzednich seriach sposób, pozostali główni bohaterowie też są albo krystalicznie czyści albo źli do szpiku kości.

Fabuła jednak jest wyjątkowo szczegółowo przemyślana i nie było tutaj niedopowiedzeń albo tajemniczych zwrotów akcji niewynikających z wcześniejszych wydarzeń. Niezwykłe jest to, że można zbudować świat, fabułę i wszystko to, co zawsze kojarzy się z ogromnym pierwiastkiem autorskości pisarza, w większości w oparciu o wymieszanie wierzeń kulturowych, mitologii wszelkich obszarów i czasów, historii czy literatury. Flamel, Szekspir i Joanna D'Arc razem z wymyślonymi kilkoma postaciami sprawdziły się zdumiewająco dobrze, więc wydaje mi się, że taka koncepcja jednak się całkiem nieźle sprawdza, bo wzbudza uśmiech czytelnika w momencie chociażby poznania bohatera, o którym cokolwiek wie się z historii czy literatury.

Cała seria była generalnie warta przeczytania. Sprawnie napisana, szybko się ją czytało. Ale dokończyłam ostatni tom głównie po to, żeby już do niej nie wracać, a nie celem poznania zakończenia.

Stabilne zakończenie sagi. Przeczytałam je, żeby dobrnąć już do końca i nie zostawiać otwartych serii, czego bardzo nie lubię. Nie znalazłam tutaj nic wyjątkowego w porównaniu do poprzednich tomów, ale nie było też spadku jakości.

Nie będzie to moja ulubiona seria fantastyczna, bo nie jestem już odbiorcą docelowym, więc najpewniej nie docenię całości w sposób oczekiwany...

Brnę, brnę i próbuję dobrnąć do końca. Niestety dłuży się strasznie ta seria już. W pierwszych tomach był powiew świeżości, ciekawy temat, intrygująco przedstawiony, jednak czegoś mi zabrakło w tej serii. Doczytam ostatnią część do końca i czuję, że szybko zapomnę o tej serii.

Brnę, brnę i próbuję dobrnąć do końca. Niestety dłuży się strasznie ta seria już. W pierwszych tomach był powiew świeżości, ciekawy temat, intrygująco przedstawiony, jednak czegoś mi zabrakło w tej serii. Doczytam ostatnią część do końca i czuję, że szybko zapomnę o tej serii.

Co za szkoda że to już ostatnia część cyklu o niesmiertelnym Alchemiku. Cały cykl to arcydzieło po przeczytaniu którego pozostaje żal że to koniec. To była wspaniała przygoda. Te książki będą siedziały w głowie już zawsze. Panie Scott dziękuję za tak wspaniałe dzieło.

Co za szkoda że to już ostatnia część cyklu o niesmiertelnym Alchemiku. Cały cykl to arcydzieło po przeczytaniu którego pozostaje żal że to koniec. To była wspaniała przygoda. Te książki będą siedziały w głowie już zawsze. Panie Scott dziękuję za tak wspaniałe dzieło.

Wcześniejsze części czytałem dobrych parę lat temu, po zakończenie cyklu sięgnąłem raczej z sentymentu, widząc ,,Wiedźmę " na półce biblioteki. I o dziwo mimo że to książka raczej dla młodych nastolatków ( co widać choćby w dialogach, czy dość czarno-białych postaciach i jasnym podziale na to co złe i dobre) to wciąż bardzo dobrze się to czyta. Największym plusem, co można też odnieść do poprzednich części jest niezwykle sprawne wymieszanie postaci historycznych oraz bóstw i potworów z chyba każdej mitologii ( jest nawet smok wawelski ) i uczynienie z tego wszystkiego sensownej, ciekawej fabuły, gdzie do samego końca pełno jest tajemnic i zwrotów akcji. Czytając to zwieńczenie serii i poznając jak zakończyły się losy bohaterów, czułem się bardzo usatysfakcjonowany i lekko przybity, że to już koniec rozpoczętej lata temu przygody z tą serią.

Wcześniejsze części czytałem dobrych parę lat temu, po zakończenie cyklu sięgnąłem raczej z sentymentu, widząc ,,Wiedźmę " na półce biblioteki. I o dziwo mimo że to książka raczej dla młodych nastolatków ( co widać choćby w dialogach, czy dość czarno-białych postaciach i jasnym podziale na to co złe i dobre) to wciąż bardzo dobrze się to czyta. Największym plusem, co można...

Bardzo przyjemna młodzieżowa seria. Akcja wartka, więc nie sposób się nudzić i te parę dni w książce, w odbiorze, może się wydawać wieloletnią przygodą. Postaci było wiele, czasem nawet się w nich gubiłam. Do autobusu idealna.

Bardzo przyjemna młodzieżowa seria. Akcja wartka, więc nie sposób się nudzić i te parę dni w książce, w odbiorze, może się wydawać wieloletnią przygodą. Postaci było wiele, czasem nawet się w nich gubiłam. Do autobusu idealna.

Genialna książką !
Zakończenia zacząłem się spodziewać jak zostało mi kilka ostatnich stron... Pomijając epitety "ohh" i "ahh" stwierdzam, że warto przeczytać całą serie.

Genialna książką !
Zakończenia zacząłem się spodziewać jak zostało mi kilka ostatnich stron... Pomijając epitety "ohh" i "ahh" stwierdzam, że warto przeczytać całą serie.

"Sekrety nieśmiertelnego Nicolasa Flamela" przykuły moją uwagę dawno temu, głównie za sprawą pięknej oprawy graficznej. Niedawno przypadkiem znalazłam 3 pierwsze tomy w bibliotece, więc oczywiście wypożyczyłam. Przeczytałam je co prawda, ale przeszły bez większego zachwytu, jedna ponieważ nie lubię zostawiać "rozgrzebanych" serii, wypożyczyłam resztę.
Muszę przyznać, że w trzech ostatnich tomach moje zadowolenie z lektury i zaciekawienie stopniowo rosło, chociaż początkowo w ogóle nie miałam ochoty żeby się za nie zabrać. Fabuła jest bardzo rozbudowana, i występuje w niej wręcz absurdalnie dużo postaci historycznych i mitologicznych. Niestety w większości były mi one obojętne lub irytujące. Polubiłam jedynie Machiavellego, Billy'ego Kida i Marethyu. W ogóle pod względem interakcji bohaterów ostatni tom jest zdecydowanie najlepszy. Nawet bliźniaki znacznie się poprawiły. Rozdziały są ultrakrótkie (często zaledwie 2 str) przez co gdy akcja się zagęszcza i mamy 5 wątków jednocześnie jest to nico męczące, bo musimy przeskakiwać co chwila między wydarzeniami. Sama fabuła jest zaskakująca, i to jest chyba największy plus tej książki.
Ogólnie spodziewałam się zupełnie czego innego (czegoś bardziej o alchemii, tymczasem mamy tu w zasadzie standardową magię, z podziałem na żywioły, jednak żywioły nie są przypisane do osoby - każdy może nauczyć się ich wszystkich). Nie jestem w stanie ani jednoznacznie tej serii polecić, ani powiedzieć że nie warto się za nią zabierać. Postacie mnie nie urzekły, to prawda, być może było ich zbyt dużo, być może zawiniły sztywne dialogi (zaczynam się zastanawiać czy to czasem nie jest wina tłumaczenia) ale sama historia jest naprawdę przemyślana i ciekawa. Bonus: można poznać mnóstwo mitycznych postaci i potworów, z przeróżnych mitologii.

"Sekrety nieśmiertelnego Nicolasa Flamela" przykuły moją uwagę dawno temu, głównie za sprawą pięknej oprawy graficznej. Niedawno przypadkiem znalazłam 3 pierwsze tomy w bibliotece, więc oczywiście wypożyczyłam. Przeczytałam je co prawda, ale przeszły bez większego zachwytu, jedna ponieważ nie lubię zostawiać "rozgrzebanych" serii, wypożyczyłam resztę.
Muszę przyznać, że w...

Ostani tom przygód alchemika Nicholasa Flamela jest rewelacyjny. Cała książka przeładowana jest akcją, autor umiejętnie kończy rozpoczęte wątki. Samo zakończenie jest po prostu fenomenalne i pokazuje to że autor wszystkie wydarzenia w książce świetnie zaplanował. Autor sprawia że ostani tom nie tylko trzyma poziom poprzedników, ale je po prostu przerasta i książka jest lekturą wciągającą.
Cała seria zasługuje na pochwałe, Michael Scott stworzył w "Sekretach nieśmiertelnego Nicholasa Flamela" swoją własną legende o Atlantydzie, wykorzystując do tego wiele postaci z mitologi(greckiej,rzymskiej,celtyckiej,nordycjkiej itd.) oraz historii. Przy tym postacią nadał ich własny originalny charakter przez co nie sposób nie lubić danych bohaterow.
Na pochwałe zasługuje także Wydawnictwo Nasza Księgarnia które wykonało kawał świetniej roboty wydając książki w twardej oprawie. Kazdy z tomów z serii jest kolorowy, w każdym rogu na przedniej okładce ksiażki znajdują się tłoczone i błyszczące symbole, dzięki nim wydanie książki prezentuje sie fantastycznie i nadaje serii klimatu.
Całą serie gorąco polecam!

Ostani tom przygód alchemika Nicholasa Flamela jest rewelacyjny. Cała książka przeładowana jest akcją, autor umiejętnie kończy rozpoczęte wątki. Samo zakończenie jest po prostu fenomenalne i pokazuje to że autor wszystkie wydarzenia w książce świetnie zaplanował. Autor sprawia że ostani tom nie tylko trzyma poziom poprzedników, ale je po prostu przerasta i książka jest...

Kręciło mi się w głowie, kiedy skończyłam czytać. Absolutnie wspaniałe

Kręciło mi się w głowie, kiedy skończyłam czytać. Absolutnie wspaniałe