"Ostatni Arkham", cz. 3, 4
scen. Alan Grant, rys. Norm Breyfogle

Batman, czego można było się spodziewać, wydostaje się z celi, choć nie opuszcza zakładu Arkham. Jak się okazuje, Zsasz prowadzi przebiegłą grę zarówno z nim jak i nowym dyrektorem zakładu. Czas odkryć w jaki sposób to mu się udaje.

Zakończenie historii o Jeremiaszu Arkhamie nieco traci impet. Breyfogle trzyma formę, ale brakuje już tu obrazów, które miały by się wbijać w pamięć. Nad fabułą lepiej się nie zastanawiać, gdyż widać wyraźnie jak strasznie na każdym kroku jest naciągana. W zakładzie można kogoś zamknąć prosto z ulicy, incognito, bez sądu i diagnozy. Metodą leczenia chorych psychicznie jest bicie i poniżanie. Psychiatrą i dyrektorem zakładu mógłby chyba zostać każdy bez żadnych kwalifikacji, wystarczy by wydawało mu się, że może.

Sytuacje, które miały wywrzeć wrażenie głównie irytują. Np. na Batmana napuszcza się na raz wszystkich jego wrogów, których ten powala natychmiast kilkoma ciosami. Ogólnie historia raczej przeceniana.

"Ostatni Arkham", cz. 3, 4
scen. Alan Grant, rys. Norm Breyfogle

Batman, czego można było się spodziewać, wydostaje się z celi, choć nie opuszcza zakładu Arkham. Jak się okazuje, Zsasz prowadzi przebiegłą grę zarówno z nim jak i nowym dyrektorem zakładu. Czas odkryć w jaki sposób to mu się udaje.

Zakończenie historii o Jeremiaszu Arkhamie nieco traci impet. Breyfogle...