22.11.63. 4,8 sekundy. 3 strzały. 9 ran. 1 strzelec. Taaaaak...

5 minut PRZED zamachem szeryf policji z Dallas wysłał wszystkie jednostki pod Składnicę Książek. 40 minut po zamachu policja miała rysopis Oswalda, mimo że jeszcze nie zabił (rzekomo) policjanta Tippita, pod zarzutem zabójstwa którego został aresztowany. Po trzech dniach od zamachu policja zakończyła śledztwo, uznając bezspornie, że był jeden strzelec i nie rozpatrując innych hipotez. Zresztą dwa dni po zamachu Oswald już nie żył. Problem z głowy. Wciąż duża część społeczeństwa USA wierzy w teorię "samotnego szaleńca".

Pozycja, jak wskazuje tytuł, z roku '88 - wygrzebana na półce "do wzięcia" w lokalnej bibliotece. Napisana bardzo sprawnie, zwięźle, sucho, a zarazem przejrzyście. Podaje fakty, podejrzenia, teorie, argumenty za i przeciw, plus opinie i zapiski osób zamieszanych lub powiązanych.

Dla mnie - choć temat jest mi znany zarówno z przyczyn hobbystycznych, jak też służbowych (parę filmów o tym tłumaczyłem) - książka p. Kosteckiego okazała się niezwykle wciągająca, także z powodu wielu informacji, o których pojęcia nie miałem. Podzielona jest na trzy części. Pierwsza opisuje pochodzenie rodu Kennedych od dziadka Irlandczyka, przez ojca - biznesmena/ambasadora/kombinatora, powiązanego z polityką i mafią, aż po obu braci, plus sylwetka Jackie, a także głównych wrogów braci. A tych nie brakowało: Kubańczycy z obu stron (czyli reżimowcy i antycastrowcy),mafia, radykalna prawica, CIA, FBI, kompleks militarno-przemysłowy, teksascy nafciarze, a nawet demokratyczna lewica. Paradoksalnie najbardziej sprzyjali mu Rosjanie i sam Castro. Sporo ciekawych biograficznych informacji, zwłaszcza o ojcu JFK.

Druga, najobszerniejsza część to opis (krótki) zamachu, ale przede wszystkim śledztwa, obrad komisji Warrena i później kongresowej* (dla mnie nowość),procesu Garrisona (patrz filmik),a także wszystkich późniejszych prób różnych przeciwników oficjalnego raportu Warrena, włącznie z przedstawieniem ich argumentów i zauważonych wątpliwości. Także relacja z podejrzanych "wypadków i samobójstw" różnych świadków i powiązanych osób. Dodatkowo powiązania Oswalda i Ruby'ego z CIA i mafią, a także z operacjami antycastrowskimi. Nawet policjant Tippit był gdzieś tam zamieszany. Podane w sposób chronologiczny, uporządkowany i bez chaosu.

Trzecia część to ciekawostka - opis miasta Dallas (stan na rok 88),Dużo interesujących informacji o tym, jak miasto próbuje zatrzeć wizerunek miasta morderców, jak się rozwija, ale także, jak jest rządzone.

Podsumowując, pozycja bardzo dobra dla początkujących, znakomita dla wszystkich, którzy coś wiedzą w temacie. A ci, którzy wiedzą wszystko? Cóż, milczą, albo już dawno nie żyją.

* Komisja kongresowa, choć nie podważała ustaleń komisji Warrena i nie znalazła (sic!) dowodów spisku, potwierdziła duże prawdopodobieństwo, że był drugi strzelec. Ot, przypadkiem zebrało się dwóch zupełnie losowych asasynów, którzy w odstępie 4,8 sekundy postanowili postrzelać sobie do prezydenta. Spisku nie było.

22.11.63. 4,8 sekundy. 3 strzały. 9 ran. 1 strzelec. Taaaaak...

5 minut PRZED zamachem szeryf policji z Dallas wysłał wszystkie jednostki pod Składnicę Książek. 40 minut po zamachu policja miała rysopis Oswalda, mimo że jeszcze nie zabił (rzekomo) policjanta Tippita, pod zarzutem zabójstwa którego został aresztowany. Po trzech dniach od zamachu policja zakończyła śledztwo,...

Oczywiście najważniejsza i najciekawsza jest część dotycząca śledztwa. Szokować mogą niektóre ustalenia, zwłaszcza te rzucające cień na działalność i udział amerykańskich służb śledczych i specjalnych. Krótko omówiono też najpopularniejsze teorie spiskowe, ale że lat już upłynęło kilkadziesiąt od wydania książki, to i teorii powstało już zapewne dwa razy tyle. Myślę też, że nie sposób czytając dziś o zamachu na prezydenta JFK oprzeć się myślom o katastrofie smoleńskiej. Trudno/nietrudno sobie wyobrazić co działoby się w dzisiejszej Polsce po katastrofie w takim wymiarze, jak w Dallas.

Oczywiście najważniejsza i najciekawsza jest część dotycząca śledztwa. Szokować mogą niektóre ustalenia, zwłaszcza te rzucające cień na działalność i udział amerykańskich służb śledczych i specjalnych. Krótko omówiono też najpopularniejsze teorie spiskowe, ale że lat już upłynęło kilkadziesiąt od wydania książki, to i teorii powstało już zapewne dwa razy tyle. Myślę też, że...

Świetna książka. Autor co prawda nie ujawnia żadnych nowych faktów, ale też i nie takie było jego zadanie. Książka jest podzielona na 4 części: pierwsza opisuje przebieg zamachu na JFK, druga biografię prezydenta, trzecia (najciekawsza) najważniejsze aspekty śledztwa po zamachu - tak oficjalnego jak i ważniejsze nieoficjalne, wreszcie czwarta historię miasta Dallas.
Najważniejszą zaletą jest względna obiektywność autora. Nie skreśla on żadnej teorii (choć wydaje mi się, że najbardziej odpowiada mu ta o procastrowskich zamachowcach),pozwala wyrobić sobie czytelnikowi własną opinię. Na minus to, że dość po macoszemu traktuje wersję zabójstwa przez Sowietów, możliwe, że miało to związek z data wydania - 1988.
Podsumowując: doskonała pozycja dla kogos kto nie jest zainteresowany tematem, ale chce się dość pobieżnie dowiedzieć "kto, co" i jakie są opinie, oraz jako baza wyjściowa dla dalszych, bardziej złożonych pozycji. Przydałaby się taka książka na 50-lecie uwzględniająca najnowsze badania...

Świetna książka. Autor co prawda nie ujawnia żadnych nowych faktów, ale też i nie takie było jego zadanie. Książka jest podzielona na 4 części: pierwsza opisuje przebieg zamachu na JFK, druga biografię prezydenta, trzecia (najciekawsza) najważniejsze aspekty śledztwa po zamachu - tak oficjalnego jak i ważniejsze nieoficjalne, wreszcie czwarta historię miasta Dallas....