Druga część z serii Pieśń Alaski i troszkę lepsza niż pierwsza ale rewelacji tez nie ma. Tym razem autorka skupiła się na synu głównej bohaterki Lydii z pierwszej części. Dylan jest już dorosły i chce poznać swoją rodzinę od strony matki. Wyjeżdża razem z siostrą Evy do Kansas City i poznaje przybrane rodzeństwo. Ma okazje poznać brata, który go wykradł matce i próbował ukryć. Bardzo szybko młody chłopak się przekonuje, że nie ma z nimi nic wspólnego i wraca do Sitki. Tu poznaje swoją ukochaną i zaczyna układać sobie życie.
Typowa powieść obyczajowa bez zaskoczeń i jakiś specjalnych emocji. Czyta się szybko natomiast jak dla mnie te dialogi, sploty akcji są tak banalne, ze musiałam robić sobie dłuższe przerwy w czytaniu bi ogarniała mnie nuda.
Jesli ktoś lubi powieści prosto napisane, mało wymagające takie typowe czytadła do relaksu to polecam. Natomiast jeśli ktoś szuka zaskakujących zwrotów czy powieści pełnych uniesień to tu tego nie znajdzie.

Druga część z serii Pieśń Alaski i troszkę lepsza niż pierwsza ale rewelacji tez nie ma. Tym razem autorka skupiła się na synu głównej bohaterki Lydii z pierwszej części. Dylan jest już dorosły i chce poznać swoją rodzinę od strony matki. Wyjeżdża razem z siostrą Evy do Kansas City i poznaje przybrane rodzeństwo. Ma okazje poznać brata, który go wykradł matce i próbował...

Nie, nie, nie. Po dosyć ciekawej pierwszej części dostałam kontynuacje nudną jak flaki z olejem. W drugiej części w zasadzie nie dzieje się nic. Brak zaskakujących zwrotów akcji, za to dużo odniesień do wiary. Lydia dalej wkurzająca, trochę bardziej życiowy jej syn. Ogólnie wszystko sprowadza się do tego, ze co by się nie działo Bóg tak chciał i ma wszystkich w opiece. Brrrr

Nie, nie, nie. Po dosyć ciekawej pierwszej części dostałam kontynuacje nudną jak flaki z olejem. W drugiej części w zasadzie nie dzieje się nic. Brak zaskakujących zwrotów akcji, za to dużo odniesień do wiary. Lydia dalej wkurzająca, trochę bardziej życiowy jej syn. Ogólnie wszystko sprowadza się do tego, ze co by się nie działo Bóg tak chciał i ma wszystkich w opiece. Brrrr

Rodzina Lindquistów nadal mieszka w Sitce na Alasce. Osiemnastoletni Dalton jednak już zdaje sobie sprawę z tego, że Kjell jest jego przybranym ojcem, chce poznać on historię swojego pochodzenia.Dalton bardzo nakłania swą matkę do ujawnienia całej prawdy o brutalnym, psychopatycznym ojcu oraz bezwzględnym swym rodzeństwie.Dowiaduje się bolesnej prawdy mimo, że doznał wielkiego szoku, chciałby poznać ich i wyrobić o nich własne zdanie.Ku temu za jakiś czas wkrótce nadarzy się okazja.Evi, jego przyrodnia siostra wybiera się do Kansas City do swego umierającego męża, którego nagle zostawiła, odeszła od niego na dobre.
Do pięknej Alaski przyjeżdża też urocza, piękna flecistka Phoebe w niej zakochuje się Jurii, rozpoczynają się względy o serce tej dziewczyny. A ona kogo wybierze?

Zaczęłam czytać drugi tom trylogii Tracy Peterson "Refren poranka" bo nie było pierwszego tomu w bibliotece, zrobił na mnie dobre wrażenia i to niesamowicie bardzo dobrze mi się tę książkę czytało.
Świetna fabuła, postacie wspaniałe, barwne, szybkie zwroty akcji...trzymała w dobrym napięciu.
"Refren poranka" mnie wciągnęła od pierwszej strony, do końca to cudowna,wspaniała i wciągająca książka, przeczytałam ją z przyjemnością.
Teraz zacznę czytać trzeci tom trylogii tej znakomitej pisarki miły wieczór umiliłam sobie przy książce z kubkiem gorącej herbaty, chwytająca za serce!!!!!!

Rodzina Lindquistów nadal mieszka w Sitce na Alasce. Osiemnastoletni Dalton jednak już zdaje sobie sprawę z tego, że Kjell jest jego przybranym ojcem, chce poznać on historię swojego pochodzenia.Dalton bardzo nakłania swą matkę do ujawnienia całej prawdy o brutalnym, psychopatycznym ojcu oraz bezwzględnym swym rodzeństwie.Dowiaduje się bolesnej prawdy mimo, że doznał...

Książka równie dobra jak pierwszy tom cyklu " Pieśń Alaski". Tutaj poznajemy dalsze losy Lydii i jej rodziny. Odkrywamy dalsze losy Evie, kiedyś lekceważonej i niekochanej, wychowującej się w poczuciu ciągłego zagrożenia. Dorasta też kolejne pokolenie rodziny Lindquistów. Również gorąco polecam!!!

Książka równie dobra jak pierwszy tom cyklu " Pieśń Alaski". Tutaj poznajemy dalsze losy Lydii i jej rodziny. Odkrywamy dalsze losy Evie, kiedyś lekceważonej i niekochanej, wychowującej się w poczuciu ciągłego zagrożenia. Dorasta też kolejne pokolenie rodziny Lindquistów. Również gorąco polecam!!!

Piękna opowieść o miłości, przyjaźni, honorze i zwykłym człowieczeństwie. Piękni bohaterowie,którzy w swoim życiu kierują się mocną wiarą. Polecam dla pokrzepienia duszy :)

Piękna opowieść o miłości, przyjaźni, honorze i zwykłym człowieczeństwie. Piękni bohaterowie,którzy w swoim życiu kierują się mocną wiarą. Polecam dla pokrzepienia duszy :)

Drugi tom trylogii opowiadający dalsze dzieje rodziny Lindquistów,tym razem już dotycząca Daltona i jego poszukiwania tożsamości rodowej.Tak jak pierwsza część napisana sympatycznym stylem , w sam raz na chłodne , zimowe wieczory przy kubku herbatki.

Drugi tom trylogii opowiadający dalsze dzieje rodziny Lindquistów,tym razem już dotycząca Daltona i jego poszukiwania tożsamości rodowej.Tak jak pierwsza część napisana sympatycznym stylem , w sam raz na chłodne , zimowe wieczory przy kubku herbatki.

Druga część trylogii Pieśń Alaski już nie zachwyciła mnie jak tom pierwszy. Nadal jest ciekawa i bardzo dobrze się ją czyta ale już nie z tak zapartym tchem.

Druga część trylogii Pieśń Alaski już nie zachwyciła mnie jak tom pierwszy. Nadal jest ciekawa i bardzo dobrze się ją czyta ale już nie z tak zapartym tchem.

Trzyma ten sam poziom, co poprzednia część. Losy bohaterów trochę mniej dramatyczne, raczej rozliczenie z przeszłością, ale czyta się dobrze. Lekka książka, mówiąca o ważnych sprawach w życiu...

Trzyma ten sam poziom, co poprzednia część. Losy bohaterów trochę mniej dramatyczne, raczej rozliczenie z przeszłością, ale czyta się dobrze. Lekka książka, mówiąca o ważnych sprawach w życiu...

Kolejny piękny przykład rodzinej sagi. Alaska opisana ,ze swoimi wadami i zaletami.
Poznajemy Daltona.To książka ,która wciąga i pozwala zrozumieć jak wielka jest siła uczuć matki do syna.

Kolejny piękny przykład rodzinej sagi. Alaska opisana ,ze swoimi wadami i zaletami.
Poznajemy Daltona.To książka ,która wciąga i pozwala zrozumieć jak wielka jest siła uczuć matki do syna.

Poziom bardzo podobny do części pierwszej. Obydwie książki czytało mi się świetnie. Mam nadzieję,że ostatnia część będzie równie ciekawa.

Poziom bardzo podobny do części pierwszej. Obydwie książki czytało mi się świetnie. Mam nadzieję,że ostatnia część będzie równie ciekawa.