Książka słabiutka. Taki zbiór gazetowy. Nie jest to ocena kobiet w niej występujących. ONE zasługują na prawdziwe opracowanie.
Nie polecam, szkoda czasu - i żal naszych pań, których historie tak płytko potraktowano.

Książka słabiutka. Taki zbiór gazetowy. Nie jest to ocena kobiet w niej występujących. ONE zasługują na prawdziwe opracowanie.
Nie polecam, szkoda czasu - i żal naszych pań, których historie tak płytko potraktowano.

Dla mnie to pozycja wybitna. Interesuję się historią od lat a nie wszystkie nazwiska znałem. Od razu nasuwa się pytanie a raczej pytania - Dlaczego, do ciężkiej cholery, nie uczono w szkołach o Krystynie Skarbek czy Elżbiecie Zawadzkiej ??? Dlaczego, nie wiem, sala w sejmie, jednostka wojskowa, uczelnia nie nosi imienia żadnej z nich ?? Ciągle są źle widziane ?? Kiedyż nauczymy się cenić, szanować własnych bohaterów ?? Kręcimy różne "Pokłosia" czy "Idy", kręcimy mnóstwo durnych "komedii romantycznych" a na taśmach filmowych brakuje miejsca dla prawdziwych bohaterek.

Dla mnie to pozycja wybitna. Interesuję się historią od lat a nie wszystkie nazwiska znałem. Od razu nasuwa się pytanie a raczej pytania - Dlaczego, do ciężkiej cholery, nie uczono w szkołach o Krystynie Skarbek czy Elżbiecie Zawadzkiej ??? Dlaczego, nie wiem, sala w sejmie, jednostka wojskowa, uczelnia nie nosi imienia żadnej z nich ?? Ciągle są źle widziane ?? Kiedyż...

Nie będę tej książki oceniać pod względem historycznym. Pisze ją dziennikarz, nie historyk. Autor ma lekkie pióro i dar budowania napięcia. Wszelkie zarzuty dotyczące przekłamań są nie do końca uprawnione, bo przecież historię piszą zwycięzcy. I nie o fakt czy pociągiem czy samolotem bohaterka podróżuje. Istotne jest to, że poznajemy losy kobiet, które w czasie wojny i przed nią poświęciły się dla dobra ojczyzny. Okazały się odważne i w pełni profesjonalne w tym, co robiły. Z książki wychodzi też pewna prawda o tym, jak traktowani byliśmy na Zachodzie, ale także i to, jak traktowaliśmy siebie nawzajem. Z tego powinniśmy wyciągać wnioski. Nie po raz pierwszy miałam okazję zetknąć się z tym wątkiem.
Książkę gorąco polecam. Świetnie się czyta, mniejsza o szczegóły.

Nie będę tej książki oceniać pod względem historycznym. Pisze ją dziennikarz, nie historyk. Autor ma lekkie pióro i dar budowania napięcia. Wszelkie zarzuty dotyczące przekłamań są nie do końca uprawnione, bo przecież historię piszą zwycięzcy. I nie o fakt czy pociągiem czy samolotem bohaterka podróżuje. Istotne jest to, że poznajemy losy kobiet, które w czasie wojny i...

Dlaczego dałem 1? Bo to beznadziejna pełna błędów książka. przykład? proszę bardzo. Halina Szymańska nie leciała do Berna samolotem. Podróż trwała długo. Jechała etapami przez Berlin. Do Szwajcarii zawiózł ją niemiecki oficer.

Drygi przykład: W bezpiecznym pokoju MI6 naprzeciwko Szymańskiej siedzi sam szef wszystkich
szefów – Stewart Menzies. Ona mówi jak zwykle szybko i precyzyjnie. On, zanim
zacznie zadawać pytania, stenografuje w notesie każde jej słowo.
Co za brednie. Szymańska spotykała się z Canarisem i Giseviusem.

Panie Łuszczyna, po co Pan napisał tę książkę? I że PWN ją wydało? no, no.

Dlaczego dałem 1? Bo to beznadziejna pełna błędów książka. przykład? proszę bardzo. Halina Szymańska nie leciała do Berna samolotem. Podróż trwała długo. Jechała etapami przez Berlin. Do Szwajcarii zawiózł ją niemiecki oficer.

Drygi przykład: W bezpiecznym pokoju MI6 naprzeciwko Szymańskiej siedzi sam szef wszystkich
szefów – Stewart Menzies. Ona mówi jak zwykle szybko i...

Zmarnowany temat. Dużo błędów faktograficznych (np.: 9 września 1943 Zawacka przybywa do kraju bo "trzeba robić powstanie warszawskie". Tymczasem decyzja o powstaniu został podjęta wiele miesięcy później, po 14 lipca 1944),wiele naciąganych historii (jak ta o Sapieżynie, której "szpiegowanie" polegało na pracy kuriera oraz przemyceniu radiostacji),spłaszczenie historii najbardziej chyba znanej polskiej agentki, Krystyny Skarbek (kto z tekstu jest w stanie dojść, dlaczego była wybitnym szpiegiem?),wreszcie całkowicie zbędne prymitywne propagandowe kłamstwa w stylu "faszyzująca endecja" czy "papież Hitlera". Irytuje także przedstawianie myśli idącej na ścięcie (a skąd to wiesz, Autorze?) oraz brak pokrycia krzykliwej zapowiedzi z okładki "polskie agentki, które zmieniły historię" - niby która zmieniła historię, przy całym szacunku do ich dokonań?
Książkę należy traktować jako rozrywkowy reportaż, a nie "prawdziwe historie". Plus za przypomnienie publice tych dzielnych kobiet.

Zmarnowany temat. Dużo błędów faktograficznych (np.: 9 września 1943 Zawacka przybywa do kraju bo "trzeba robić powstanie warszawskie". Tymczasem decyzja o powstaniu został podjęta wiele miesięcy później, po 14 lipca 1944),wiele naciąganych historii (jak ta o Sapieżynie, której "szpiegowanie" polegało na pracy kuriera oraz przemyceniu radiostacji),spłaszczenie historii...

Ciekawa pozycja ukazująca rolę kobiet podczas wojny o których w szkole na lekcjach nie usłyszymy nic.

Ciekawa pozycja ukazująca rolę kobiet podczas wojny o których w szkole na lekcjach nie usłyszymy nic.

Bardzo ciekawa książka. O niektórych "akcjach" dowiedziałem się dopiero z tej książki, chociaż przeczytałem wiele książek na temat II wojny światowej.

Bardzo ciekawa książka. O niektórych "akcjach" dowiedziałem się dopiero z tej książki, chociaż przeczytałem wiele książek na temat II wojny światowej.

Nie wieje nudą. Ciekawa, ale bardzo niełatwa, ze względu na tematykę. Mając na uwadze wiek niektórych agentek zaczęłam się zastanawiać ile z takich akcji byłyby w stanie zrobić współczesne dziewczyny/młode kobiety...
Pozycja warta polecenia, nie tylko dla wielbicieli historii.

Nie wieje nudą. Ciekawa, ale bardzo niełatwa, ze względu na tematykę. Mając na uwadze wiek niektórych agentek zaczęłam się zastanawiać ile z takich akcji byłyby w stanie zrobić współczesne dziewczyny/młode kobiety...
Pozycja warta polecenia, nie tylko dla wielbicieli historii.

Bardzo ciekawe historie. Lekki i przyjemny styl.

Bardzo ciekawe historie. Lekki i przyjemny styl.

Tak po prawdzie to ocena leży gdzieś między 6 a 7. Książka historyczna/biograficzna (no nie przepadam za tym gatunkiem),ale nie nudna. Na szczęście nie epatuje suchymi faktami, datami, dziesiątkami wątków i setkami postaci. Tematyka bardziej dla miłośników kryminałów czy powieści szpiegowskich niż dla historyków. Czyli niby dobrze, ale odniosłam wrażenie, że pisana jakby nie jedną ręką ... Historie 10 kobiet przedstawione w różny sposób. Niektóre wciągające jak czarna dziura, inne nudne jak przysłowiowe flaki z olejem. Jedne przejrzyste, zrozumiałe, prowadzące czytelnika za rękę, inne jakieś takie niespójne i zagmatwane. Bez wątpienia pokazują nam nietuzinkowe kobiety w rolach przypisanych zwyczajowo bohaterowi powieści Iana Fleminga. Plus dla autora - zakończenia są autentyczne, za to nie pozbawione goryczy. Jak zawsze historia wiele postaci zepchnęła na swój margines. One na to z cała pewnością nie zasłużyły.

Tak po prawdzie to ocena leży gdzieś między 6 a 7. Książka historyczna/biograficzna (no nie przepadam za tym gatunkiem),ale nie nudna. Na szczęście nie epatuje suchymi faktami, datami, dziesiątkami wątków i setkami postaci. Tematyka bardziej dla miłośników kryminałów czy powieści szpiegowskich niż dla historyków. Czyli niby dobrze, ale odniosłam wrażenie, że pisana jakby...