Rany kamieni
kryminał, sensacja, thriller
336 str.
- Tytuł oryginału:
- Stone Bruises
- Data wydania:
- 2019-12-09
- Data 1. wyd. pol.:
- 2019-12-09
- Liczba stron:
- 336
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788324148547
- Tłumacz:
- Radosław Januszewski
- Wydawnictwo:
- Amber
- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Tagi:
- farma pułapka morderstwo tajemnica
- Tytuł oryginału:
- Stone Bruises
- Data wydania:
- 2019-12-09
- Liczba stron:
- 336
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788324148547
- Tłumacz:
- Radosław Januszewski
- Wydawnictwo:
- Amber
- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Tagi:
- farma pułapka morderstwo tajemnica
Autor bestsellera CHEMIA ŚMIERCI
„Tonący w deszczu krajobraz pozbawiony zarówno życia, jak i konkretnych kształtów. Płaskie wrzosowiska, upstrzone kępami drzew, mokradła” – to pejzaż Chemii śmierci, pierwszego bestsellera Simona Becketta z genialnym antropologiem sądowym doktorem Davidem Hunterem.
„Wszędzie wokoło leżały ludzkie ciała w różnym stanie rozkładu” – to Trupia Farma, sceneria Szeptów zmarłych.
„Targana sztormem, odcięta od świata i sparaliżowana śmiertelnym strachem wysepka” – to Zapisane w kościach.
I znowu W wołaniu z grobu: ponure torfowiska i wrzosowiska, i mgła…
I teraz Rany kamieni. I słońce, pola, pszeniczne łany, strumyk, zagajnik… Wszystko zastygłe w bezruchu. Obezwładnia nas upał. I osacza cisza. W ten idylliczny krajobraz wjeżdża luksusowym audi na oparach benzyny narrator. Ale to nie doktor Hunter. Nie wiemy – i prawie do końca się nie dowiemy – kim jest. Wiemy, że ucieka. I że się boi. Panicznie się boi. A my razem z nim. I o niego. Choć wcale nie wiemy– i prawie do końca się nie dowiemy – czy jest ofiarą, czy może mordercą…
Rany kamieni - tu wszystko jest inne: bohater, sceneria, tylko Beckett jest taki sam:
Mistrz wyrafinowanej prozy, oszczędnych środków, bogatego języka, plastycznych opisów. Mistrz emocji, mistrz nastroju, strachu i tajemnicy.
Ale tym razem poszedł dalej i inną drogą. Tu sam narrator, wszyscy i wszystko jest tajemnicą. Każda scena rodzi zagadkę. Każde wyjaśnienie rodzi jeszcze trudniejsze pytania. Tajemnice osaczają. Napięcie i niepewność rośnie. I strach, który chwycił za gardło w pierwszej scenie, zacieśnia swój uścisk i dławi.
To głęboka, mądra, pełna zadumy nad losem i naturą ludzką powieść ubrana w formę literackiego thrillera psychologicznego.
Ktoś ucieka… przez pola gdzieś we Francji. W zagajniku parkuje luksusowe audi. W strumieniu usiłuje zmyć krew z fotela, z pasa i rąk… Zaciera wszelkie ślady. Zabiera plecak i odchodzi. I zabiera coś jeszcze…
W nieznośnym upale wśród obezwładniającej ciszy i w paraliżującym słońcu idzie przed siebie. Tylko dokąd? Tego nie wie. Nie ma pieniędzy, żadnych planów, za to ma siniaki na twarzy. Dowiadujemy się, że jest Anglikiem. Widzimy, że jest inteligentny i wrażliwy. Domyślamy się, że jest młody. Wiemy, że musi się ukrywać…
W desperacji wchodzi do ogrodzonego drutem kolczastym lasu i dociera do wyglądającej na opuszczoną farmy. Prosi o wodę młodą tajemniczą kobietę z dzieckiem na ręku…
Nie spodziewa się, jak szybko i w jakich dramatycznych okolicznościach będzie mu dane tu wrócić. I w jak deliryczno-surrealistycznej scenerii, przywodzącej na myśl scenerię największych XIX i XX-wiecznych mistrzów prozy, będzie uwięziony - a może ocalony.
To brzydko-piękne odcięte od świata miejsce i jego zagadkowi mieszkańcy są wielką mroczną tajemnicą. Choć w tej nieodgadnionej dziwności wszystko i wszyscy są aż do bólu prawdziwi – w swoich słabościach, porywach szlachetności, w swoich zbrodniach i karach…
Kup książkę
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Książki autora
Podobne książki
Recenzje oficjalnych recenzentów
Panie Beckett, chyba popełnił pan błąd…
Niestety. Z przykrością muszę stwierdzić, że w moim odczuciu ten bardzo dobry twórca kryminałów okraszonych pewną dozą thrillera, czyli Simon Beckett, popełnił chyba dość poważny błąd. Nie, nie mówię tu o samym fakcie napisania „Ran kamieni”, ale o rozpoczęciu przygody z pisarstwem od serii z doktorem Hunterem w roli głównej. Może jednak zacznę od początku, jak należy…
Tym razem Beckett postanowił zerwać tę silną i jakże udaną relację ze wspomnianym już przeze mnie Davidem Hunterem i przy tworzeniu swojej najnowszej powieści pójść zupełnie inną drogą. Jak postanowił, tak zrobił.
Ukazał nam głównego bohatera (Anglika Seana) w dość nietypowym momencie. Mężczyzna ucieka – ma ze sobą tylko wypełniony po brzegi plecak i przemierza francuskie odludzia w poszukiwaniu… No właśnie, czego? Tak naprawdę on sam tego nie wie, ale odczuwa strach o własne życie i jak oka w głowie pilnuje swojego plecaka.
W końcu natrafia na dużą farmę, szczelnie odizolowaną od otoczenia… Pragnienie okazuje się jednak silniejsze od kłódek i innych zabezpieczeń – wchodzi na teren farmy i jej mieszkankę prosi o szklankę wody. Po wszystkim ładnie dziękuje i wyrusza w dalszą drogę. Nie spodziewa się jednak, że lada moment wróci w to miejsce i zostanie poniekąd zakładnikiem jego właściciela…
Farma to miejsce specyficzne, zaniedbane, z niewielką liczbą zwierząt, ale za to jakże oryginalnymi okazami świniodzików. Zamieszkuje ją niezwykle tajemnicza i – co tu kryć – bardzo dziwna (niepełna) rodzina, tj. ojciec, dwie córki i malutki wnuczek. Już sam fakt, że Sean po wypadku, którego doznał z winy właściciela farmy, został zamknięty na strychu stodoły, a nie odwieziony do szpitala, daje mocno do myślenia. Potem nie jest lepiej… Rodzina ma bardzo złą reputację w mieście, wszyscy się z nich śmieją, a szczególnie z córek, sugerując, że są lekkich obyczajów. Jednak to tylko drobnostka w porównaniu z tym, co kryje ich przeszłość.
A Sean? No cóż, sam też nie jest bez skazy, bo w końcu po co gnał przez odludne tereny Francji z podejrzanym pakunkiem w plecaku? Każdy tu ma coś na sumieniu, coś, czego nie chce wyjawić i coś, co może zniszczyć jego życie na zawsze…
Jak już pewnie dało się zauważyć, cechą charakterystyczną „Ran kamieni” jest wszędobylska tajemnica. W zasadzie jest fundamentem tej powieści – każdy ma coś do ukrycia i każdy ma konkretny ku temu powód. Bohaterowie też są tajemniczy, a Sean nawet przesadnie, bo mimo że jest postacią pierwszoplanową, to niewiele o nim wiadomo. Mało tego, nie jest także specjalnie intrygujący czy wyrazisty. Zdecydowanie lepiej wypadają pod tym kątem pozostali, czyli farmer (szczególnie on) oraz jego dwie córki.
Akcja książki toczy się dwutorowo: w teraźniejszości, gdy Sean ucieka już po tajemniczym incydencie oraz w przeszłości – przed dramatycznymi wydarzeniami. Kwestią sporną (z tego co już zdążyłam zaobserwować) jest sam pomysł na wydarzenia umieszczone w fabule. Z jednej strony – to, co się dzieje, wciąga i jest bardzo interesujące. Mimo, że akcja nie gna na oślep, to książkę czyta się bardzo szybko. Z drugiej strony zaś, jak się temu wszystkiemu przyjrzeć, to trudno oprzeć się wrażeniu, że cała historia jest mocno przerysowana i mało prawdopodobna. Więc może się lepiej specjalnie nad tym nie zastanawiać i po prostu czytać?
Zapoznając się z treścią tej nowej powieści, nie należy także przypominać sobie co i ruszo tym, jak wyglądały fabuły poprzednich książek autora. Dlaczego? Ponieważ Beckett przyzwyczaił nas do specyficznego stylu, w którym buduje napięcie oraz do charakterystycznych i często makabrycznych opisów w kluczowych scenach. W „Ranach kamieni” tego nie znajdziecie. To nie TEN Beckett, którego pokochaliście za Huntera i opis robaków rozwijających się w ludzkich zwłokach (jakkolwiek ohydnie by to nie brzmiało).
We wstępie nadmieniłam, że pisarz popełnił błąd i nadal się tego trzymam. Tworząc serię o Hunterze, przekonał nas, że mamy w tym przypadku do czynienia z prozą na wysokim poziomie, a dzięki swojemu charakterystycznemu stylowi stał się dla czytelnika rozpoznawalny. „Rany kamieni” robią wrażenie, jakby autor cofnął się w swoim doświadczeniu pisarskim – taka książka powinna ukazać się na początku jego kariery, bo jako debiut wypadłaby wyśmienicie. A tak jest po prostu dobra, a to zdecydowanie za mało jak na możliwości Simona Becketta.
Ewa Szczepańska
101 Popieram
Link do recenzji
665
428
114
Oceny
Dyskusje
Książka na półkach
- 3 634
- 1 708
- 946
- 84
- 74
- 67
- 43
- 34
- 31
- 26
Wypożycz z biblioteki
Cytaty
Ludzie żyją własnym życiem i próżnością jest sądzić, że odgrywamy w nim jakąś większą rolę.
Zobacz więcejZawsze jest en przyszły tydzień, przyszły miesiąc, przyszłe kiedykolwiek.
Zobacz więcej
Tyle czasu minęło, odkąd zrobiłem coś twórczego.
Jeszcze więcej, odkąd zrobiłem coś, z czego byłbym dumny.
Opinie [384]
Bardzo ciężko ocenić mi tę książkę. Z jednej strony czytało się ją szybko, historia mnie nie męczyła, autor ciekawie przedstawiał bohaterów i miejsca akcji. Z drugiej strony - książka o niczym ot taka obyczajówka z dziwnym zakończeniem wg mnie potraktowanym bardzo po macoszemu. Akcja dzieje się na ostatnich 25-30 stronach i jest przedstawiona tak, że w zasadzie czytelnika...
więcejBardzo lubię Simona Becketta i jego znakomitą serię z dr Hunterem.Po sięgnięciu po rany kamieni przeżyłem bardzo silne rozczarowanie. To zła książka. Po prostu zła.Akcja dzieje się dwutorowo. Młody Anglik z mroczną tajemnicą przemierza francuską prowincję. Chwając się przed radiowozem policyjnym wpada we wnyki na zwierzynę. Budzi się w tajemniczej farmie ,gdzie rządzi...
więcejRamy kamieni
więcejKsiążka z super klimatem zadziałała super na moją wyobraźnie. Jeśli lubisz książki które nie mają wartkiej akcji która trzyma ciągle w napięciu a za to lubisz mroczne, pełne zagadek, niedomówień książki to ta jest na pewno dla Ciebie. Książka jest mroczna, autor super opisuje starą rozpadającą się farmę i jej tajemniczość oraz dziwną rodzinę tam mieszkającą,...
Nie wciągnęłam się zbytnio i klimat jakoś mi nie leżał ...
Pokaż mimo toPokonała mnie ta książka. Przeczytałam cztery rozdziały i się poddałam. Nudna i o niczym. Jest tyle ciekawych książek których jeszcze nie przeczytałam że szkoła mi tracić czas na to czytadło.
Pokaż mimo toCzasami siła tkwi w prostocie. Ta książka dobrze to ilustruje. Autor już wcześniej pokazał, że warto zaznajomić się, wręcz zaprzyjaźnić, z jego twórczością i ta pozycja tylko to potwierdza.
Pokaż mimo toNie ma tu zagadek, gmatwania tropów, tajemniczych morderstw. Jest za to historia o tyle ciekawa, iż warto poświęcić na nią deszczowe popołudnie. No, może dwa.
Po pierwszych rozdziałach nie wiedziałem, czy to kryminał, thriller, romans czy jeszcze coś innego. Po ostatnich też nie. Takie sobie zwykłe czytadło, w którym niby jakieś tam tajemnice z przeszłości są, jakaś tam intryga jest, fabuła też... Tyle że autor zapomniał napisać, czemu w ogóle miałoby mnie to wszystko obchodzić i interesować. Na koniec okazało się, że nie...
więcejInne książki Becketta to hit A ta jest strasznie słaba
Pokaż mimo toW powieści poznajmy Seana, Anglika, który przemierza pustkowia Francji w poszukiwaniu.. no właśnie, nie wiemy czego. Wiemy tylko tyle, że przed kimś ucieka. Przemierzając las, natrafia na pułapkę, która zakleszcza się na jego nodze. Traci przytomność. Kiedy się budzi, okazuje się, że trafił na farmę, a pomocną dłoń wyciągnęły do niego siostry – Mathilde i Gretchen. Niestety...
więcejTrzyma w napięciu, mimo że właściwie nic się nie dzieje...
Pokaż mimo to