Obławantura przez Wążarłacza i Łowybryki wokół Żreka

Męka w ośmiu konwulsjach zapewne nie zasługuje na 10 gwiazdek (w sumie to tylko niewielki wierszyk),ale ocena to rzecz subiektywna, a ja "Wyprawę na żmirłacza" uwielbiam. Zawsze wywoływała u mnie niepohamowane ataki śmiechu. Szczególe brawa należą się Robertowi Stillerowi (tłumaczowi) - zaryzykuję twierdzenie, że wersja polska jest lepsza od oryginału (wersja angielska jest dostępna za darmo w Internecie; oczywiście nie będąc native speakerem nie umiem dostrzec wszystkich jej subtelności i oceniam tak "na brzmienie"). Szczerze polecam.

Męka w ośmiu konwulsjach zapewne nie zasługuje na 10 gwiazdek (w sumie to tylko niewielki wierszyk),ale ocena to rzecz subiektywna, a ja "Wyprawę na żmirłacza" uwielbiam. Zawsze wywoływała u mnie niepohamowane ataki śmiechu. Szczególe brawa należą się Robertowi Stillerowi (tłumaczowi) - zaryzykuję twierdzenie, że wersja polska jest lepsza od oryginału (wersja angielska...

Sam tytuł jest rekomendacją dla tej książki, śmiałam się kiedy zobaczyłam go po raz pierwszy i potem kiedy próbowałam zapamiętać.
Nie przeczytałam tego za pierwszym posiedzeniem. Powód był ważki. Otóż balladę tę NALEŻY czytać na głos! I wiele zwrotek po wielokroć.
Dal fanów "Alicji w Krainie Czarów" (albo Perypetii Alicji na Czarytorium) pozycja obowiązkowa. Dla miłośników absurdu również. Dla dzieci jak najbardziej (zamówiłam tylko jeden egzemplarz i muszę dokupić dzieciakom w rodzinie, bo swego oddać mi żal).
Informacyjnie: są to dwa tłumaczenia tej samej ballady "The Hunting Of The Snark", oba autorstwa Grzegorza Wasowskiego i Wojciecha Manna, wykonane w odstępie 20-letnim.
Zachwyciły mnie też ilustracje Dominika Jasińskiego.

Sam tytuł jest rekomendacją dla tej książki, śmiałam się kiedy zobaczyłam go po raz pierwszy i potem kiedy próbowałam zapamiętać.
Nie przeczytałam tego za pierwszym posiedzeniem. Powód był ważki. Otóż balladę tę NALEŻY czytać na głos! I wiele zwrotek po wielokroć.
Dal fanów "Alicji w Krainie Czarów" (albo Perypetii Alicji na Czarytorium) pozycja obowiązkowa. Dla miłośników...

Pięknie ilustrowana książka. Dziwny statek z dziwną załogą w wyprawie na dziwnego stwora. Nieuchwytnego stwora. Autor Alicji z krainy czarów był matematykiem i takie są jego książki. Tę napisano w formie poematu. Nie jestem biegły w matematyce więc nie będę się doszukiwał tu jakiś ukrytych wzorów czy analogi. Jedynie natrafiłem w necie na "Polowania na Snarka". Snark to oryginalna nazwa Żmirłacza. W książce wyprawa opisana jest w ośmiu konwulsjach. Snark, ten matematyczny to szczególny rodzaj grafu i poluje się nań w trzech, nie w ośmiu konwulsjach. Być może autor również napisał swój poemat pod wpływem rozważań nad jakimś zagadnieniem matematycznym. Snark to połączenie słów ślimak z rekinem lub wąż z rekinem. W polskim tłumaczeniu zręcznie połączono żmije z żarłaczem. Można podobno dostrzec w Żmirłaczu cechy samego autora, mówi o tym konwulsja druga.

Pięknie ilustrowana książka. Dziwny statek z dziwną załogą w wyprawie na dziwnego stwora. Nieuchwytnego stwora. Autor Alicji z krainy czarów był matematykiem i takie są jego książki. Tę napisano w formie poematu. Nie jestem biegły w matematyce więc nie będę się doszukiwał tu jakiś ukrytych wzorów czy analogi. Jedynie natrafiłem w necie na "Polowania na Snarka". Snark to...

potworna książeczka...jako dziecko nienawidziłam jej (zwłaszcza że ilustracje były brzydkie) - mój tata powiedział, że mogę ją wyrzucić jeśli nauczę się jej na pamięć...więc została x) mistrzostwo świata dla tłumacza

potworna książeczka...jako dziecko nienawidziłam jej (zwłaszcza że ilustracje były brzydkie) - mój tata powiedział, że mogę ją wyrzucić jeśli nauczę się jej na pamięć...więc została x) mistrzostwo świata dla tłumacza

to taki wybryk jest. napisany nie wiadomo dla kogo. dla mnie. ja mogę zaadoptować tą opowieść. nie dla kogoś kto szuka prawdy w książkach. dla hedonisty ta historia. dla sybaryty któremu spodoba się że na żmirłacza należy wyprawiać się z naparstkiem i z troską i z akcjami kolei, że bubołak wyprzedza modę o kilka stuleci i w jego szponach przepada się na zawsze i znika cichutko, że Bóbr w stresie sięga do robótek ręcznych i pozoruje spokój, takie seksowne bleblanie.

to taki wybryk jest. napisany nie wiadomo dla kogo. dla mnie. ja mogę zaadoptować tą opowieść. nie dla kogoś kto szuka prawdy w książkach. dla hedonisty ta historia. dla sybaryty któremu spodoba się że na żmirłacza należy wyprawiać się z naparstkiem i z troską i z akcjami kolei, że bubołak wyprzedza modę o kilka stuleci i w jego szponach przepada się na zawsze i znika...

Czy ktoś widział snarka?

Czy ktoś widział snarka?