Bardzo zabawna,ukazująca specyfikę żydowskiego myślenia, lekka w przekazie, czarny humor, potrafi rozbawić do łez.

Bardzo zabawna,ukazująca specyfikę żydowskiego myślenia, lekka w przekazie, czarny humor, potrafi rozbawić do łez.

Z wielką przyjemnością jako dziecko sięgnęłam po tę lekturę, a później wielokrotnie do niej wracałam. To magiczny klimat zabarwiony uśmiechem. Sporo nowych słów, kultura żydowska. Polecam szczerze.

Z wielką przyjemnością jako dziecko sięgnęłam po tę lekturę, a później wielokrotnie do niej wracałam. To magiczny klimat zabarwiony uśmiechem. Sporo nowych słów, kultura żydowska. Polecam szczerze.

Kopalnia żydowskiego humoru, zarówno tom (wieczór) pierwszy, jak i drugi. Autor pogrupował dowcipy „problemowo”, ale tak na dobrą sprawę, dla poprawienia sobie humoru można czytać na wyrywki. Część z nich dowodzi, że Żydzi potrafili śmiać się z samych siebie i krążących o nich stereotypach.
Dla miłośników książek ciekawa może być historia Lajba Gelobtera, który starał się o posadę szamesa w boźnicy w Krotoszynie, ale jej nie dostał, bo nie umiał pisać ani czytać. Wyjechał zatem do Berlina, zabrał się za handel, dorobił w czasie wojny tak, że został dyrektorem w Urzędzie zaopatrzenia.
„Przy zawieraniu kolejnej umowy przekonano się, że świeżo upieczony dyrektor podpisuje się trzema krzyżykami.
- Pan chyba żartuje – roześmiał się kontrahent.
- Wcale nie żartuję, nie umiem pisać ani czytać.
- To wprost niewiarygodne! Wyobrażam sobie, kim mógłby pan zostać, gdyby pan ukończył choć szkołę ludową …
- Kim mógłbym zostać? Szamesem w Krotoszynie.”
Poziom jest oczywiście nierówny, ale przynajmniej co drugi dowcip gwarantuje w najgorszym razie uśmiech.

Kopalnia żydowskiego humoru, zarówno tom (wieczór) pierwszy, jak i drugi. Autor pogrupował dowcipy „problemowo”, ale tak na dobrą sprawę, dla poprawienia sobie humoru można czytać na wyrywki. Część z nich dowodzi, że Żydzi potrafili śmiać się z samych siebie i krążących o nich stereotypach.
Dla miłośników książek ciekawa może być historia Lajba Gelobtera, który starał się...

Nie można dużo oczekiwać od zbioru kawałów. Większość jest przeciętna, niektóre niemiłosiernie suche, przy niektórych można "śmiechnąć". Zamiast recenzji przytoczę jeden z najlepszych - niech zbiór się broni sam.

Kupiec zbożowy nocuje w przydrożnej karczmie. Ponieważ kradzieże w tej okolicy nie należą do rzadkości, pozostawia przy koniach na straży woźnicę Ajzyka. Około północy kupiec wstaje i podchodzi do okna:
- Ajzyk, czy ty śpisz?
- Ja nie śpię.
- A co ty robisz?
- Ja myślę.
- O czym ty myślisz?
- Myślę o tym, gdzie się podziewa ziemia z wykopanych dołów.
- Dobrze, ty myśl dalej...
Po upływie godziny zaniepokojony kupiec znów wszczyna rozmowę z woźnicą:
- Ajzyk, czy ty śpisz?
- Ja nie śpię.
- A co ty robisz?
- Myślę.
- O czym ty myślisz?
- Myślę o tym, gdzie się podziewa dym, co ulatuje z komina.
- Dobrze, ty myśl dalej...
Przed świtem kupiec po raz trzeci podchodzi do okna:
- Ajzyk, czy ty śpisz?
- Ja nie śpię.
- A co ty robisz?
- Myślę.
- O czym ty myślisz?
- Myślę o tym, że całą noc czuwałem, więc gdzie się podziały nasze konie?!

Nie można dużo oczekiwać od zbioru kawałów. Większość jest przeciętna, niektóre niemiłosiernie suche, przy niektórych można "śmiechnąć". Zamiast recenzji przytoczę jeden z najlepszych - niech zbiór się broni sam.

Kupiec zbożowy nocuje w przydrożnej karczmie. Ponieważ kradzieże w tej okolicy nie należą do rzadkości, pozostawia przy koniach na straży woźnicę Ajzyka. Około...

Humor żydowski na 102 :-)!

Humor żydowski na 102 :-)!

Satyra ukazująca ciepłe, autoironiczne spojrzenie przedstawianych postaci na świat. A obramowane pejsami oczy zazwyczaj mądre... Kawały i anegdoty zebrane zostały w czterech działach: "Miasteczko", "Handele, handele, czyli lewiatany i płotki", "Żydzi i goje" oraz "Parę kresek autoportretu".

Nieco więcej szczegółów tutaj: http://finklaczyta.blogspot.com/2016/12/przy-szabasowych-swiecach-ciepy-humor.html

Satyra ukazująca ciepłe, autoironiczne spojrzenie przedstawianych postaci na świat. A obramowane pejsami oczy zazwyczaj mądre... Kawały i anegdoty zebrane zostały w czterech działach: "Miasteczko", "Handele, handele, czyli lewiatany i płotki", "Żydzi i goje" oraz "Parę kresek autoportretu".

Nieco więcej szczegółów tutaj:...

Ocena mocno subiektywna, czytałem to w dzieciństwie. Część była śmieszna, części w ogóle nie rozumiałem. Został mi sentyment zarówno do własnego dzieciństwa jak i do świata, którego już nie ma. W miasteczku, w którym się wychowałem, przed wojną Żydzi stanowili większość. Została tablica pamiątkowa i ślady fundamentów synagogi i oczywiście literatura.

Ocena mocno subiektywna, czytałem to w dzieciństwie. Część była śmieszna, części w ogóle nie rozumiałem. Został mi sentyment zarówno do własnego dzieciństwa jak i do świata, którego już nie ma. W miasteczku, w którym się wychowałem, przed wojną Żydzi stanowili większość. Została tablica pamiątkowa i ślady fundamentów synagogi i oczywiście literatura.

Żydowski humor
Publikacja sprzed wieli wielu lat, pokazująca Żydów, a właściwie ich humor. W książce można znaleźć wiele dowcipów, anegdot i żydowskich przysłów. Tekst ten stał się miłym odkryciem na strychowej półce.

Żydowski humor
Publikacja sprzed wieli wielu lat, pokazująca Żydów, a właściwie ich humor. W książce można znaleźć wiele dowcipów, anegdot i żydowskich przysłów. Tekst ten stał się miłym odkryciem na strychowej półce.

Dziś już raczej suchary, ale czytałem jako dzieciak i pozytywnie to wpłynęło na moje poczucie humoru. Daję "dobry".

Dziś już raczej suchary, ale czytałem jako dzieciak i pozytywnie to wpłynęło na moje poczucie humoru. Daję "dobry".

Zabawny zbiorek

Zabawny zbiorek