Klasyczny kryminał, w starym, dobrym stylu. Klimaty w stylu Agaty Christie.

Klasyczny kryminał, w starym, dobrym stylu. Klimaty w stylu Agaty Christie.

Dobry kryminał w starym stylu.

Dobry kryminał w starym stylu.

Nie znajduję żadnego powodu do polecenia komukolwiek.

Nie znajduję żadnego powodu do polecenia komukolwiek.

★ Tytuł jak i opis dawały mi vibe Agathy Christie. Po przeczytaniu kilku recenzji, okazało się, że wszyscy zauważyli to podobieństwo, więc zdecydowałam się ją przeczytać. Czy faktycznie były do siebie podobne? I tak, i nie.

★ Sam motyw przypomina ,,I nie było już nikogo" - główny bohater zostaje zaproszony do domu swojego dawnego przełożonego, po czym ten przełożony zostaje zamordowany, a za jego śmiercią stoi ktoś znajdujący się w domu. - Różnicą jest to, że druga i kolejne śmierci nastąpiły (dosłownie) dopiero w drugiej połowie książki. Przez to pierwsza połowa była nudniejsza, bo polegała na dociekaniu i przepytywaniu mieszkańców. Co nie zmienia faktu, że jest to kryminał, więc ma to sens, po prostu mi niezbyt się to podobało. Rozwiązanie zagadki mnie nie zaskoczyło, ale ostatnio często udaje mi się dojść do rozwiązania.

★ Jeśli lubisz kryminały Christie, to możesz spróbować z tym tytułem - może ci się spodoba. Jednak jeśli szukasz krwawego, brutalnego kryminału z postaciami o mocno wykreowanym charakterze, do których się przywiążesz - to raczej nie ta książka.

★ Tytuł jak i opis dawały mi vibe Agathy Christie. Po przeczytaniu kilku recenzji, okazało się, że wszyscy zauważyli to podobieństwo, więc zdecydowałam się ją przeczytać. Czy faktycznie były do siebie podobne? I tak, i nie.

★ Sam motyw przypomina ,,I nie było już nikogo" - główny bohater zostaje zaproszony do domu swojego dawnego przełożonego, po czym ten przełożony...

Raczej opowiadanie anie powieść, taki utwór na chwilę zapomnienia, ale w pięknym stylu zgodnie z kanonami typowego kryminału. Jest dom na odludziu, jest zimowa aura, jest grupa ludzi i trup za trupem. A pytania są dwa: kto zabił i kto będzie następny. No i piękny język literacki, bardzo przyjemnie się czyta.

Raczej opowiadanie anie powieść, taki utwór na chwilę zapomnienia, ale w pięknym stylu zgodnie z kanonami typowego kryminału. Jest dom na odludziu, jest zimowa aura, jest grupa ludzi i trup za trupem. A pytania są dwa: kto zabił i kto będzie następny. No i piękny język literacki, bardzo przyjemnie się czyta.

"Dom grozy" to taki kryminał pisany starym stylem-mamy tu dość podobny motyw co w powieści Aghaty Christy-grupa podejrzanych,trup oraz przedstawiciel prawa który walcząc z czasem próbuje rozgryźć zagadkę.
Opowiadanie warte uwagi,trzymające w napięciu,jednym słowem na wieczór idealne.

"Dom grozy" to taki kryminał pisany starym stylem-mamy tu dość podobny motyw co w powieści Aghaty Christy-grupa podejrzanych,trup oraz przedstawiciel prawa który walcząc z czasem próbuje rozgryźć zagadkę.
Opowiadanie warte uwagi,trzymające w napięciu,jednym słowem na wieczór idealne.

„Dom grozy” Kazimierza Korkozowicza to kryminał w stylu Agathy Christie. Jest dom na odludziu, jest morderstwo, które początkuje lawinę tragicznych wydarzeń. Jest grupa osób – mieszkańców domu, znajomych, przyjaciół – którzy z miejsca stają się podejrzani. Jest też detektyw w osobie spostrzegawczego i drobiazgowego komisarza Huberta Gardy, który rozpoczyna śledztwo.
Powieść w starym stylu, pisana zupełnie innym językiem niż współczesne kryminały. Mnie się spodobała i zaciekawiła. Teraz żałuję, że na targach książki nie nabyłam też „Urlopu Huberta Gardy”. Miałabym komplet.

„Dom grozy” Kazimierza Korkozowicza to kryminał w stylu Agathy Christie. Jest dom na odludziu, jest morderstwo, które początkuje lawinę tragicznych wydarzeń. Jest grupa osób – mieszkańców domu, znajomych, przyjaciół – którzy z miejsca stają się podejrzani. Jest też detektyw w osobie spostrzegawczego i drobiazgowego komisarza Huberta Gardy, który rozpoczyna śledztwo....

Hubert Garda,zostaje listownie zaproszony do podmiejskiej posiadłości dawnego znajomego,podpułkownika Zawistowskiego,który prosi go o pomoc.Następnego ranka zostaje znalezione ciało podpułkownika z przestrzeloną skronią."Dom grozy" przypomina mi kryminały Agathy Christie z głównym bohaterem Herkulesem Poirot.Akcja powieści jest dynamiczna a trup ściele się gęsto.

Hubert Garda,zostaje listownie zaproszony do podmiejskiej posiadłości dawnego znajomego,podpułkownika Zawistowskiego,który prosi go o pomoc.Następnego ranka zostaje znalezione ciało podpułkownika z przestrzeloną skronią."Dom grozy" przypomina mi kryminały Agathy Christie z głównym bohaterem Herkulesem Poirot.Akcja powieści jest dynamiczna a trup ściele się gęsto.