I znów Sarnaki,o dzięki że są tam takie perełki.
Perełki wartościowej Polskiej literatury.Która,może dla części osób mało ambitna dla mnie przedstawia najwyższą wartość.
Akcja,tej pięknej powieści to Gubin i jezioro Borek.
Jakże piękne i wzruszające opisy.Szum sosen,kaczka dzika w szuwarach .
Może,to krzyżówka a może krakwa.
Ostatnio moja ulubiona dzika kaczka.

Kibicowałem,w uczuciach bohaterów.W ich troskach o siebie.
A kiedy czytałem opis,jak smażyli ryby.I był tam dym.Wręcz czułem zapach dymu.
Tym sposobem,dla mnie powieść jest idealna.

I znów Sarnaki,o dzięki że są tam takie perełki.
Perełki wartościowej Polskiej literatury.Która,może dla części osób mało ambitna dla mnie przedstawia najwyższą wartość.
Akcja,tej pięknej powieści to Gubin i jezioro Borek.
Jakże piękne i wzruszające opisy.Szum sosen,kaczka dzika w szuwarach .
Może,to krzyżówka a może krakwa.
Ostatnio moja ulubiona dzika...

Powieść o powrocie w rodzinne strony. Akcja jest a raczej jej nie ma, bez werwy - jak pamiętnik. Opisy nijak się mają do akcji, cytaty nie są przypisane do osób, czasami trudno się zorientować o kogo chodzi i co kto mówi. Niestety, zarówno fabuła jak i styl pisania mi nie odpowiadał do tego stopnia, że przerwałam czytanie w połowie.

Powieść o powrocie w rodzinne strony. Akcja jest a raczej jej nie ma, bez werwy - jak pamiętnik. Opisy nijak się mają do akcji, cytaty nie są przypisane do osób, czasami trudno się zorientować o kogo chodzi i co kto mówi. Niestety, zarówno fabuła jak i styl pisania mi nie odpowiadał do tego stopnia, że przerwałam czytanie w połowie.

W tej książce nie ma wartkiej akcji, sensacji. W tej książce jest spokój. Ot banalna historia, szczypta romansu na tle wiejskiej przyrody i to coś co sprawia, że czyta się przyjemnie i szybko. Po prostu odpoczywając przy tej lekturze.

W tej książce nie ma wartkiej akcji, sensacji. W tej książce jest spokój. Ot banalna historia, szczypta romansu na tle wiejskiej przyrody i to coś co sprawia, że czyta się przyjemnie i szybko. Po prostu odpoczywając przy tej lekturze.

Taka przyjemna książeczka,o kobiecie,która przeżyła koszmar,ale koniec końców uśmiecha się do niej szczęście i znajduje prawdziwą miłość.
Jednak epilog jest przykry. Trochę zbyt okrojony,a szkoda,bo mogło być ciekawie.

Taka przyjemna książeczka,o kobiecie,która przeżyła koszmar,ale koniec końców uśmiecha się do niej szczęście i znajduje prawdziwą miłość.
Jednak epilog jest przykry. Trochę zbyt okrojony,a szkoda,bo mogło być ciekawie.

Maja pokiereszowana przez los ucieka na wieś żeby odpocząć. Spotyka tam kolegę ze szkolnych lat. Zaczynają się spotykać. Wkrótce ich znajomość przeradza się w coś więcej.
„Dom nad Borkiem” to bardzo ciekawa książka, którą czyta się bardzo szybko. Lekka, czasami zabawna, ale i traktująca o poważnych problemach. Czytamy o przemocy w rodzinie i to nie tylko tej fizycznej, ale nawet bardziej psychicznej. O samotności, rozpaczy, o trudnościach związanych z samoakceptacją i poszukiwaniu uznania wśród najbliższych, o chęci zbliżenia się z rodziną.
To książka o przyjaźni, ale też o miłości takiej dojrzałej, soczystej i prawdziwej. Ale nie tylko, bo też o miłości tej młodzieńczej tej pierwszej.
Dziwnie to zabrzmi, ale w książce tej była jedna rzecz, która strasznie mnie denerwowała. A mianowicie to, że Maja wszędzie i niezależnie od okoliczności zamawiała herbatę, nawet do szampana.
Mimo wszystko to książka pełna dynamicznych zwrotów akcji, cały czas się w niej coś dzieje, czytelnik nie może narzekać na nudę. Pełno w niej opisów przyrody, młodzieńczej świeżości i wakacyjnych przygód.
Polecam tę książce z całego serca. Idealna na upalne popołudnie.

Maja pokiereszowana przez los ucieka na wieś żeby odpocząć. Spotyka tam kolegę ze szkolnych lat. Zaczynają się spotykać. Wkrótce ich znajomość przeradza się w coś więcej.
„Dom nad Borkiem” to bardzo ciekawa książka, którą czyta się bardzo szybko. Lekka, czasami zabawna, ale i traktująca o poważnych problemach. Czytamy o przemocy w rodzinie i to nie tylko tej fizycznej, ale...

38/2014

38/2014

Bardzo przyjemna książka z wątkami dramatyzmu. Majka ponownie się zakochała po przeżyciach z mężem psychopatą, ale jej szczęście nie trwa długo ponieważ jej ukochany zostaje ranny w wyniku czego musi żyć na wózku inwalidzkim.
Czytałam ją z pewnym sentymentem ponieważ miejsca, o których mowa w tej książce są oddalone ok. 30 km od mojej miejscowości.

Bardzo przyjemna książka z wątkami dramatyzmu. Majka ponownie się zakochała po przeżyciach z mężem psychopatą, ale jej szczęście nie trwa długo ponieważ jej ukochany zostaje ranny w wyniku czego musi żyć na wózku inwalidzkim.
Czytałam ją z pewnym sentymentem ponieważ miejsca, o których mowa w tej książce są oddalone ok. 30 km od mojej miejscowości.

Autorka umiejscowiła akcję powieści w okolicach jeziora Borek. Co ciekawe, pisarka prowadzi pensjonat "Sosnówka", znajdujący się właśnie nad tym jeziorem. Bardzo oryginalna reklama turystyczna. Autorka w bardzo ciekawy sposób opisała przyrodę wsi Kosarzyn. Jest to lekka, ciepła opowieść o miłości i uczuciach, które pojawiają się jak zawsze nieoczekiwanie i potrafią odmienić ludzkie życie. Zakończenie było zaskakujące...

Autorka umiejscowiła akcję powieści w okolicach jeziora Borek. Co ciekawe, pisarka prowadzi pensjonat "Sosnówka", znajdujący się właśnie nad tym jeziorem. Bardzo oryginalna reklama turystyczna. Autorka w bardzo ciekawy sposób opisała przyrodę wsi Kosarzyn. Jest to lekka, ciepła opowieść o miłości i uczuciach, które pojawiają się jak zawsze nieoczekiwanie i potrafią odmienić...

Mpja ocena to ilosć gwiazdek ... naliczyłem ich 10

Mpja ocena to ilosć gwiazdek ... naliczyłem ich 10

Na wstępie pragnę podziękować Wydawnictwu Szara Godzina za udostępnienie egzemplarza do recenzji.

Do tej pory nie miałam okazji zapoznać się z twórczością Pani Barbary Iskry – Kozińskiej lecz „Dom nad Borkiem” okazał się bardzo przyjemnym zapoznaniem…

Jest to opowieść o miłości odkrytej tak naprawdę po upływie ćwierćwiecza…
Maja – Kobieta po przejściach… Janusz – mężczyzna z przeszłością… Spotykają się właściwie przypadkiem w rodzinnej wiosce, gdzie oboje spędzają urlop…

Oboje z różnych powodów wolni, choć mają już dorosłe dzieci, nadal w głębi duszy spragnieni są prawdziwego, szczerego i trwałego uczucia, którego niestety dotychczasowe życie poskąpiło ich obojgu…

Czy pomimo wewnętrznych leków oraz przeżytych w przeszłości traum i rozczarowań naszym bohaterom uda się otworzyć na uczucie, które spadło na nich niczym przysłowiowy grom z jasnego nieba? Co jeszcze przyniesie im los? Jeśli chcecie się przekonać przenieście się do Kosarzyna, w którym toczy się akcja powieści…

Historia ta jest pełna ciepła i pozytywnych emocji… Autorka przekonuje nas w niej, że tak naprawdę nigdy nie jest za późno na to, aby ułożyć sobie życie, a wiele w tej kwestii zależy od nas samych i tego na ile mamy w sobie odwagę, by podjąć być może już kolejną w tym kierunku próbę…

Książkę czyta się przyjemnie, w sam raz na wieczorny relaks, chociaż zakończenie zaskakuje… Ale pssssssssst ;) – przekonajcie się o tym sami...

* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *
http://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2016/10/na-to-aby-znalezc-szczescie-nigdy-nie.html

Na wstępie pragnę podziękować Wydawnictwu Szara Godzina za udostępnienie egzemplarza do recenzji.

Do tej pory nie miałam okazji zapoznać się z twórczością Pani Barbary Iskry – Kozińskiej lecz „Dom nad Borkiem” okazał się bardzo przyjemnym zapoznaniem…

Jest to opowieść o miłości odkrytej tak naprawdę po upływie ćwierćwiecza…
Maja – Kobieta po przejściach… Janusz –...