Młody Sherlock Holmes to pozycja obowiązkowa dla fanów detektywa, mimo że jest to literatura młodzieżowa. Andrew Lane opisuje nam przygody czternastoletniego Sherlocka, który dopiero rozwija swoje detektywistyczne umiejętności i rozwiązuje swoje pierwsze zagadki. Możemy uczestniczyć w narodzinach najsłynniejszego detektywa.

Młody Holmes jest w gorącej wodzie kąpany, ciekawy świata i wścibski. Zanim pomyśli już działa, chcąc w ten sposób pokazać, że jednak sam też potrafi rozwiązać daną sprawę. Jest też bardzo ufny, nie potrafi rozpoznać, kto jest jego wrogiem, a kto nie. Niestety przez to często pakuje się w kłopoty, przy okazji kłopoty ściąga też na swoich przyjaciół. Na szczęście ma Crowe’a, który jest od racjonalnego myślenia i zawsze pędzi Sherlockowi z pomocą.
W porównaniu do swojej dorosłej wersji jest jeszcze nieokrzesany i popełnia sporo błędów. Są to jego początki. Tak naprawdę jeszcze nie wie jaka przyszłość go czeka i że w przyszłości będzie doskonałym detektywem.

Historia jest spójna, doskonale oddany jest klimat wiktoriańskiej Anglii, dziewiętnastowiecznego Nowego Jorku i innych miejsc. Główne postacie są w głównej mierze nastolatkami, mają różne charaktery, ale towarzyszą zgrany zespół. Towarzyszą nam we wszystkich tomach. Historia jest ciekawa, Andrew Lane spisał się bardzo dobrze, a poprzeczka zawieszona była bardzo wysoko.

Młody Sherlock Holmes to pozycja obowiązkowa dla fanów detektywa, mimo że jest to literatura młodzieżowa. Andrew Lane opisuje nam przygody czternastoletniego Sherlocka, który dopiero rozwija swoje detektywistyczne umiejętności i rozwiązuje swoje pierwsze zagadki. Możemy uczestniczyć w narodzinach najsłynniejszego detektywa.

Młody Holmes jest w gorącej wodzie kąpany,...

– Do klubu Diogenes! – zawołał Crowe do woźnicy.
– A gdzie to, psze pana? – zapytał mężczyzna.
– Jedź tak jak do Admiralicji! Stamtąd pokieruję cię dalej – Powóz ruszył, a Crowe zwrócił się do Sherlocka – Klub istnieje dopiero od roku czy dwóch. Wygląda na to, że twój brat był jednym z jego fundatorów. Został nazwany imieniem greckiego filozofa, Diogenesa z Synopy. Był to jeden z założycieli szkoły cyników.
– Słyszałem już to słowo – powiedział Sherlock – ale nie byłem pewien, co ono właściwie znaczy.
– Cynicy nauczali, że celem człowieka powinno być uczciwe życie w zgodzie z naturą, to znaczy odrzucenie wszelkich dążeń do bogactwa, władzy, zdrowia i sławy, i życie prostym życiem wolnym od wszelkich dóbr doczesnych. Trudno mieć do nich o to żal, ale takie zasady wykluczają właściwie jakikolwiek postęp cywilizacyjny.
Na miejscu zastają Mycrofta z nożem w ręku, a obok czyjeś zwłoki.
– Ten człowiek mnie obezwładnił – rzekł Mycroft – Jak, o tym później. Kiedy straciłem przytomność, włożył mi w dłoń prawdziwy nóż. Potem usiadł i wbił sobie w pierś lodowe ostrze. Ostatkiem sił wyjął je z ciała i rzucił na podłogę, gdzie rozpuściło się w cieple.
Brzmi jakby bardziej przekonująco niż strzelanie nabojami z lodu, jednak wciąż wolę prawdziwego Sherlocka i Mycrofta.

– Do klubu Diogenes! – zawołał Crowe do woźnicy.
– A gdzie to, psze pana? – zapytał mężczyzna.
– Jedź tak jak do Admiralicji! Stamtąd pokieruję cię dalej – Powóz ruszył, a Crowe zwrócił się do Sherlocka – Klub istnieje dopiero od roku czy dwóch. Wygląda na to, że twój brat był jednym z jego fundatorów. Został nazwany imieniem greckiego filozofa, Diogenesa z Synopy. Był to...

Przeczytałam wielokrotnie wszystkie książki o genialnym detektywie Sherlocku Holmesie autorstwa Arthura Conan Doyla. Utkwił mi w głowie fakt i zawsze byłam poruszona stwierdzeniem, że brat Sherlocka ‐‐Mycroft był jeszcze inteligentniejszy i potrafił jeszcze logiczniej myśleć, ale umiłował stacjonarny tryb życia i pracę w ministerstwie w Londynie. Jak to możliwe, że ktoś mógł być bardziej genialny, od najlepszego detektywa wszech czasów?? A jednak. Do tego wątku m.in. nawiązuje seria o młodym Sherlocku Holmesie. Dowiadujemy się więcej o jego rodzinie: bracie Mycrofcie, który miał piecze nad młodym Sherlockiem, gdy ich ojciec pojechał służyć w wojsku, rodzinie i nauczycielu, który zajmował się domową edukacją przyszłego detektywa. Jest to tom 3, polecam czytać tomy po kolei, zwłaszcza, że każdy kolejny jest lepszy! Tom 3 moim zdaniem najlepszy. Akcja zaczyna się w Diogenes Londyn, klubie dla dżentelmenów, gdzie osoba zostaje zasztyletowana tytułowym lodowym ostrzem, a oskarżony o to zostaje Mycroft. Trzeci tom pod koniec zapowiada, że tajemnica rodzinna, na którą natrafiamy od 1 tomu, będzie wyjaśniana w tomie 4. Więc nie mogę doczekać się kiedy zostanie wydany po polsku 4 tom tej serii Młody Sherlock Holmes.

Przeczytałam wielokrotnie wszystkie książki o genialnym detektywie Sherlocku Holmesie autorstwa Arthura Conan Doyla. Utkwił mi w głowie fakt i zawsze byłam poruszona stwierdzeniem, że brat Sherlocka ‐‐Mycroft był jeszcze inteligentniejszy i potrafił jeszcze logiczniej myśleć, ale umiłował stacjonarny tryb życia i pracę w ministerstwie w Londynie. Jak to możliwe, że ktoś...

Trzecia część przygód młodego Holmesa okazała się równie udana jak dwa pierwsze tomy - połknęłam jednym tchem, doskonale się przy tym bawiąc.

Znów mamy tu tajemnicze morderstwo i intrygę polityczną na międzynarodową skalę, tym razem z zakupem Alaski w tle. Młody Sherlock ponownie musi wytężyć umysł, by wraz z przyjaciółmi i oskarżonym o zabójstwo bratem rozwikłać zagadkę. Wciąż też uczy się trudnej sztuki dedukcji, co czasem powoduje humorystyczne sytuacje.

Sporo tu dynamicznych scen, w których nasz bohater wykazuje się odwagą, a nawet brawurą oraz sprytem i inteligencją. Na pewno czternastoletni Holmes jest bardziej żywiołowy niż późniejszy starszy dżentelmen, którego znamy z prozy sir Doyle'a, jednak odznacza się wieloma cechami zapowiadającymi wielkiego detektywa.

Z założenia cykl o młodym Sherlocku adresowany jest do młodzieży, jednak przeczytać go może każdy. Dla sherlockofanów to lektura obowiązkowa:).

Trzecia część przygód młodego Holmesa okazała się równie udana jak dwa pierwsze tomy - połknęłam jednym tchem, doskonale się przy tym bawiąc.

Znów mamy tu tajemnicze morderstwo i intrygę polityczną na międzynarodową skalę, tym razem z zakupem Alaski w tle. Młody Sherlock ponownie musi wytężyć umysł, by wraz z przyjaciółmi i oskarżonym o zabójstwo bratem rozwikłać zagadkę....

Zachęcam do przeczytania moich dwóch poprzednich mini-recenzji o przygodach młodego Sherlocka Holmesa.

Pewna stacja tv używała kiedyś sloganu: „trzecia część jest zawsze najlepsza”. To stwierdzenie zdecydowanie pasuje do trzeciego tomu cyklu o młodym detektywie, zatytułowanego „Lodowe ostrze”. Autorowi udało się idealnie zaprezentować zmiany jakie zachodzą w charakterze Sherlocka. Od tej części, Holmes zaczyna przypominać swój oryginalny pierwowzór. Coraz silniej neguje zasadność uczuć oraz ich wpływ na osąd rzeczywistości. Równocześnie rozwojowi ulega zmysł dedukcji oraz obserwacji. Zmiany są widoczne jednak nie drastyczne. Mamy wrażenie „płynności”, Sherlock zmienia się na naszych oczach.

Poprzedniemu tomowi zarzucałem supremacje akcji nad dedukcją. Z czystym sercem mogę powiedzieć, że „Lodowe ostrze” wyrównuje te dwie sprawy a nawet da się zauważyć przewagę analitycznego umysłu Holmes nad widowiskowymi wybuchami. Moim zdaniem zdecydowanie wyszło to książce na dobre. Można by rzec – więcej Sherlocka w Sherlocku. Fabuła jest bardziej subtelna mimo, iż znów mamy do czynienia z aferą międzynarodową. Sama intryga skonstruowana jest bardzo dobrze niczym mechanizm zegarka – wszystkie tryby do siebie pasują. Nie będzie zaskoczeniem jeżeli nadmienię, iż Lane znów raczy nas różnymi smaczkami, które rozpoznają czytelnicy Doyle’a. Ze wszystkich trzech tomów jakie przeczytałem, „Lodowe ostrze” to zdecydowanie mój faworyt. Autor zachował swój oryginalny styl jednak udało mu się jeszcze bardziej zbliżyć do klimatu opowiadać Doyle’a. Z niecierpliwością czekam na wydanie w naszym kraju tomu czwartego, zatytułowanego „Ognista burza”.

Zachęcam do przeczytania moich dwóch poprzednich mini-recenzji o przygodach młodego Sherlocka Holmesa.

Pewna stacja tv używała kiedyś sloganu: „trzecia część jest zawsze najlepsza”. To stwierdzenie zdecydowanie pasuje do trzeciego tomu cyklu o młodym detektywie, zatytułowanego „Lodowe ostrze”. Autorowi udało się idealnie zaprezentować zmiany jakie zachodzą w charakterze...

Po ,,Lodowe Ostrze'' sięgnęłam po bardzo długim czasie od zakupu, który miał miejsce bodajże z tydzień od premiery książki w Polsce. Nie wiem, czemu tak zwlekałam z jej przeczytaniem, skoro poprzednie części (,,Zabójcza Chmura'' i ,,Czerwona Pijawka'') były strzałami w dziesiątkę.
W trzeciej części przygód młodego Sherlocka Holmesa, Mycroft - brat tytułowego bohatera zostaje wpakowany w morderstwo, które ze spokojnej Anglii zaprowadzi go aż do Rosji, w której roi się od zamaskowanych policjantów Trzeciego Oddziału, ale nie tylko...
Każdemu, kto ma mało czasu na czytanie (nie wiem, jak to możliwie, ale zdarzają się takie ewenementy),polecam właśnie serię o młodym Sherlocku. Każdą z części można spokojnie przeczytać w jeden wieczór, a to dzięki wartkiej akcji i zaskakujących, niebanalnych rozwiązaniach zagadek prowadzonych przez młodego Sherlocka.
Polecam!
NadziaBompke

Po ,,Lodowe Ostrze'' sięgnęłam po bardzo długim czasie od zakupu, który miał miejsce bodajże z tydzień od premiery książki w Polsce. Nie wiem, czemu tak zwlekałam z jej przeczytaniem, skoro poprzednie części (,,Zabójcza Chmura'' i ,,Czerwona Pijawka'') były strzałami w dziesiątkę.
W trzeciej części przygód młodego Sherlocka Holmesa, Mycroft - brat tytułowego bohatera...

Andrew Lane to wielki fan Sherlocka Holmesa. Dzięki fascynacji autora powstały trzy części cyklu "Młody Sherlock Holmes". Książki o młodym detektywie ukazują się za oficjalnym przyzwoleniem spadkobierców Conan Doyle'a. Lane jest także twórcą wielu pozycji poświęconych postaciom takim jak James Bond czy Wallace i Gromit.
"Lodowe ostrze" to trzecia część przygód czternastoletniego chłopca, który jeszcze nie wie, że kiedyś zostanie sławnym detektywem. Jego matka jest ciężko chora, a ojciec nie żyje. Jedyną osobą, która go wychowuje jest Amyus Crowe, przyjaciel rodziny, mający za zadanie uczyć i przygotowywać potomka Holmesów do dorosłego życia. Jedyny brat Sherlocka, Mycroft, zostaje wplątany w międzynarodowy konflikt i ktoś chce za wszelką cenę śmierci obu braci. Po nie udanej próbie wtrącenia Mycrofta do więzienia, główni bohaterowie decydują się sami podążać śladem przestępców, gdyż policja i siły bezpieczeństwa także są powiązane z wrogami. Pod innymi nazwiskami Sherlock wraz z bratem wyjeżdża do Rosji, aby rozwikłać zagadkę. Okazuje się, że nawet przyjaciele ich oszukują i za granicą zaczynają się kłopoty.
Książka trzyma w napięciu i czytelnik nie może narzekać na brak akcji, ponieważ tempo wydarzeń jest zawrotne. Polecam tą pozycję osobom lubiącym razem z bohaterami przeżywać trudne chwile.

Andrew Lane to wielki fan Sherlocka Holmesa. Dzięki fascynacji autora powstały trzy części cyklu "Młody Sherlock Holmes". Książki o młodym detektywie ukazują się za oficjalnym przyzwoleniem spadkobierców Conan Doyle'a. Lane jest także twórcą wielu pozycji poświęconych postaciom takim jak James Bond czy Wallace i Gromit.
"Lodowe ostrze" to trzecia część przygód...

Książka w różnych momentach była naprawdę ciekawa, lecz w niektórych miejscach była trudna do czytania. Sherlock 'a bardzo lubię, ale na tej książce trochę się zawiodłem. Nie oceniam jej źle, ponieważ książka mnie nauczyła (za pośrednictwem Crowe'a nauczyciela Sherlock 'a) dostrzegać nawet najmniejsze szczegóły np. przy śledztwie. :)

Książka w różnych momentach była naprawdę ciekawa, lecz w niektórych miejscach była trudna do czytania. Sherlock 'a bardzo lubię, ale na tej książce trochę się zawiodłem. Nie oceniam jej źle, ponieważ książka mnie nauczyła (za pośrednictwem Crowe'a nauczyciela Sherlock 'a) dostrzegać nawet najmniejsze szczegóły np. przy śledztwie. :)

Najlepsze książka z tej serii. Ogólnie jedna z moich ulubionych książek. Cała seria była super i chyba jeszcze jest kontynuuowana?

Najlepsze książka z tej serii. Ogólnie jedna z moich ulubionych książek. Cała seria była super i chyba jeszcze jest kontynuuowana?