Królewicz i żebrak

Pomarzyć można zawsze nie tylko u Marka Twaina. Czyta się z wypiekami na twarzy.

Pomarzyć można zawsze nie tylko u Marka Twaina. Czyta się z wypiekami na twarzy.

Pokaż mimo to

Książka pokazuje dwie skrajności, przedstawia życie biedaków z najgorszych ulic Londynu oraz codzienność króla w pałacu westminsterskim. Bardzo uniwersalna, bo pomimo, że jest dla dzieci, dorosły też z niej sporo wyciągnie. Napisana pięknym językiem. Po za tym fabuła jest ciekawa i wciągająca. Poznajemy angielskie lasy, wsie, miasteczka, najważniejsze miejsca Londynu, szesnastowiecznie obyczaje, poznajemy zwykłych ludzi, ale też postacie historyczne, samego króla. Widzimy przepaść jaka istniała pomiędzy tymi warstwami społecznymi. Dodatkowo Twain opisuje ówczesny kodeks karny i drastyczne kary tamtych lat. Znajdą się niedopowiedzenia, ale mi one nie przeszkadzały. Naprawdę warto przeczytać, a jeśli ktoś interesuje się historią to Książę i żebrak to pozycja obowiązkowa.

Książka pokazuje dwie skrajności, przedstawia życie biedaków z najgorszych ulic Londynu oraz codzienność króla w pałacu westminsterskim. Bardzo uniwersalna, bo pomimo, że jest dla dzieci, dorosły też z niej sporo wyciągnie. Napisana pięknym językiem. Po za tym fabuła jest ciekawa i wciągająca. Poznajemy angielskie lasy, wsie, miasteczka, najważniejsze miejsca Londynu,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dwóch małych chłopców- książę, Edward VII, i żebrak, Tom Canty. W wyniku przypadku zamieniają się rolami. Teraz każdy z nich widzi jak wygląda życie z zupełnie innej perspektywy. Jest to dla nich wyjątkowa lekcja. Edward trafia pomiędzy najgorszy w tamtym okresie sort ludzi- morderców, złodziei, żebraków. Wielokrotnie boi się o swoje życie, odczuwa głód, musi mierzyć się z ogromną niesprawiedliwością. Tom natomiast może zasmakować życia szanowanego i bogatego księcia. Na początku mu się to bardzo nie podoba. Z czasem jednak przyzwyczaja się do luksusów.

Książkę zaczęłam czytać o czwartej rano, a skończyłam o czternastej po południu. Nie mogłam się oderwać. Przepiękna i wartościowa historia. Pokazuje z pozoru dwa kompletnie różne światy, które jednak mają ze sobą wiele wspólnego. Nie była to książka idealna, znalazłam w niej kilka minusów. Przede wszystkim historia jest dosyć naciągana, bo jak to możliwe, że dwoje chłopców, którzy nie są bliźniakami, wyglądają na tyle identycznie, że można ich ze sobą pomylić? W pewnym momencie bardzo się zgubiłam i nie wiedziałam o czym ani o kim czytam, do tej pory zagadką jest dla mnie jedna postać. Nie licząc tych drobnych niedoskonałości, mogę z czystym sumieniem polecić lekturę „Książę i żebrak”. Jest idealna jeśli chcemy uciec na chwilę w zupełnie inny świat (tutaj akurat jest to XVI-wieczna Anglia).

Dwóch małych chłopców- książę, Edward VII, i żebrak, Tom Canty. W wyniku przypadku zamieniają się rolami. Teraz każdy z nich widzi jak wygląda życie z zupełnie innej perspektywy. Jest to dla nich wyjątkowa lekcja. Edward trafia pomiędzy najgorszy w tamtym okresie sort ludzi- morderców, złodziei, żebraków. Wielokrotnie boi się o swoje życie, odczuwa głód, musi mierzyć się z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jedna z najpiękniejszych bajek-powieści. Cudowny język literacki, czuć, że to wyższa szkoła pisania. Ciekawy temat, naprawdę genialnie napisany (żaden film nie oddaje piękna tej pozycji, więc nie warto oglądać). Mój 12-letni syn, choć początkowo kręcił nosem (wraz z córeczką, która przysypia, gdy zaczynam ją czytać), był zachwycony. Kto nie czytał ten ubogi duchem.

Jedna z najpiękniejszych bajek-powieści. Cudowny język literacki, czuć, że to wyższa szkoła pisania. Ciekawy temat, naprawdę genialnie napisany (żaden film nie oddaje piękna tej pozycji, więc nie warto oglądać). Mój 12-letni syn, choć początkowo kręcił nosem (wraz z córeczką, która przysypia, gdy zaczynam ją czytać), był zachwycony. Kto nie czytał ten ubogi duchem.

Pokaż mimo to

Dzięki platformie WolneLektury sięgam czasami po klasykę, która niekoniecznie okazuje się arcydziełem, ale którą warto odhaczyć jako "przeczytaną". "Książę i żebrak" to właśnie taka opowieść - niby wciągająca fabuła, ale trochę nużące opisy i dziwne zabiegi literackie np. zmiana czasu narracji z teraźniejszego na przeszły i odwrotnie. No cóż, dawniej chyba trudniej było znaleźć dobrego redaktora tekstu, ale oczywiście ma to swój urok.

Dzięki platformie WolneLektury sięgam czasami po klasykę, która niekoniecznie okazuje się arcydziełem, ale którą warto odhaczyć jako "przeczytaną". "Książę i żebrak" to właśnie taka opowieść - niby wciągająca fabuła, ale trochę nużące opisy i dziwne zabiegi literackie np. zmiana czasu narracji z teraźniejszego na przeszły i odwrotnie. No cóż, dawniej chyba trudniej było...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka opowiada o losach dwóch identycznych, a zarazem zupełnie odmiennych chłopców. Jednym z nich jest książę Walii Edward, drugim, biedny Tom Canty z Offal Court. Książka wg. mnie jest bardzo ciekawa, lecz czasami było mi ją ciężko czytać, stąd ocena 8/10. Mimo wszystko polecam ją zarówno dla młodszych, jak i dla starszych osób.

Pozdrawiam wszystkich czytających tą opinię 😄😊

Książka opowiada o losach dwóch identycznych, a zarazem zupełnie odmiennych chłopców. Jednym z nich jest książę Walii Edward, drugim, biedny Tom Canty z Offal Court. Książka wg. mnie jest bardzo ciekawa, lecz czasami było mi ją ciężko czytać, stąd ocena 8/10. Mimo wszystko polecam ją zarówno dla młodszych, jak i dla starszych osób.

Pozdrawiam wszystkich czytających tą...

Pokaż mimo to

Dwóch chłopców jeden żebrak, drugi książę zamieniają się swoimi rolami w życiu, doświadczają innych perspektyw, książę dostrzega źle traktowanie swych podwładnych nędzę i ubustwo, niemiłych ludzi gotowych z biedy czynić karygodne czyny zato żebrak doświadcza łask oraz przepychu, dobrego traktowania żebrak dochodzi do refleksji że życie małego księcia też nie jest proste cały czas musi zachowywać się godnie jak nad swój wiek musi być ztonowany i uprzejmy dlatego szybko czuje się tym przytłoczony i Sprawia problemy.
Piękne złączenie dwóch zgoła odmiennych światów.

Dwóch chłopców jeden żebrak, drugi książę zamieniają się swoimi rolami w życiu, doświadczają innych perspektyw, książę dostrzega źle traktowanie swych podwładnych nędzę i ubustwo, niemiłych ludzi gotowych z biedy czynić karygodne czyny zato żebrak doświadcza łask oraz przepychu, dobrego traktowania żebrak dochodzi do refleksji że życie małego księcia też nie jest proste...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak pozornie niewinna zabawa dwóch chłopców, w której zamieniają się ubraniami, może sprawić, że ich życie zupełnie się zmieni? Przez pecha, nieświadomość reguł, które rządzą światem oraz okoliczności. Jeden z tych chłopców jest żebrakiem i nazywa się Tom Canty, zaś drugi jest następcą tronu angielskiego, Edwardem VI. Niestety nie są świadomi, że w XVI wieku, bo wtedy rzecz się dzieje, ubiór znaczy o wszystkim. Przez przypadek zamieniają się więc na tożsamość, co oczywiście powoduje wiele sytuacji, przeważnie przykrych.

Żebrak zostaje królewiczem, a królewicz trafia pomiędzy najgorszych ludzi tamtego świata, złodziei, żebraków, oszustów i morderców. Cierpi przez głód, przemoc fizyczną, upokorzenia, niesprawiedliwość. Na własnej skórze doświadcza jak wygląda życie większości ludzi w jego królestwie. Kilka razy o mało nie traci życia lub zdrowia, ale spotyka także na swojej drodze ludzi, którzy mu pomagają. Zaś żebrak zamieniony w następcę tronu, po pierwszym etapie lęku w życiu, którego wcześniej nie znał, najpierw zaczyna cieszyć się i doceniać jego plusy, natomiast później zaczyna tęsknić za rodziną oraz możliwością bycia sobą. Jako królewicz wciąż musi udawać kogoś, kim nie jest. Na szczęście, po wielu trudach, prawdziwy władca z pomocą Toma odzyskuje swoją tożsamość.

Książka dla dzieci?

Mark Twain to autor wielu książek, w tym tych przeznaczonych dla dzieci. To twórca m.in. przygód legendarnego Tomka Sawyera oraz Huckleberry Finna, które to książki ze względu na ich język zostały w niektórych amerykańskich bibliotekach zbanowane. Chodziło o używanie słów obraźliwych, takich jak “nigger”. Twain przykładał wagę do tego, żeby jego książki były realistyczne, a więc używał języka takiego, jakiego używano w czasach, w których była osadzona fabuła jego bohaterów*.

Podobny stopień realizmu jest zresztą także w Królewiczu i żebraku. Nie ma tu wprawdzie kontrowersyjnych słów, ale jest sporo przemocy oraz dokładnych opisów, jak na przykład ten o metodach “przysposabiania” żebraków do wzbudzania litości i wyłudzania większych danin. Twain opisuje jak próbowano okaleczyć w ten sposób także królewicza. Na szczęście podstęp się nie udał i dziecko pozostało zdrowe. Ten rodzaj przygód faktycznie może nie do końca się nadaje dla małych dzieci, myślę jednak, że dziesięciolatek będzie już w stanie zrozumieć pojęcia dobra i zła, które Twain przemyca. Nawiasem mówiąc, dzięki szczegółowości Twaina można dokładnie stwierdzić, że tytułowy królewicz oraz żebrak mieli w czasie tych przygód właśnie dziesięć lat.

Zresztą nie tylko dzieci mogą wynieść coś ciekawego z tej książki. Dorośli, jeśli tylko chcą, mogą także wziąć do serca przestrogę, żeby słuchać dzieci uważniej, bo gdyby dać możliwość powiedzenia królewiczowi lub Tomowi prawdy już na początku, to cała sytuacja ze zmianą zostałaby rozwiązana o wiele szybciej. Gdyby tylko ktoś im uwierzył…

Realizm epoki

Oprócz wątków moralnych, ciekawe są także realia, które opisuje Twain. W moim wydaniu na końcu książki są przypisy, w których autor powołuje się na konkretną bibliografię, z której zapożyczył historie wykorzystane w książce oraz surowe prawa, jakie wtedy panowały. Za kradzież nawet niezbyt cennej rzeczy (choć to pojęcie względne) można już było nawet zawisnąć, a za otrucie być ugotowanym w oliwie. Ludzie wtedy ogólnie byli bezlitośni i okrutni, a świat był (i jest nadal) niesprawiedliwy i niebezpieczny dla małych dzieci.

Od czasu do czasu męczyły mnie dłużyzny opisów, ale to jest tylko mój odbiór i myślę, że ogólnie Królewicz i żebrak to wartościowa, mądra i dobrze napisana książka. Możliwe tylko, że są jakieś nowsze wydania, w których tłumaczenia są nieco bardziej współczesne. Myślę, że może to znacznie zwiększyć przystępność języka oraz przyjemność z czytania tej historii.

____________
* To, że Twain używał takich słów, wcale nie oznacza, że był rasistą i jego książki powinny zostać zabronione. Uważam, że ekstremalna poprawność polityczna nie jest dobra dla nikogo. Poza tym nie wolno zacierać i zmieniać historii osób Czarnoskórych, która jest taka, jaka jest. To przyszłość należy zmieniać.

Jak pozornie niewinna zabawa dwóch chłopców, w której zamieniają się ubraniami, może sprawić, że ich życie zupełnie się zmieni? Przez pecha, nieświadomość reguł, które rządzą światem oraz okoliczności. Jeden z tych chłopców jest żebrakiem i nazywa się Tom Canty, zaś drugi jest następcą tronu angielskiego, Edwardem VI. Niestety nie są świadomi, że w XVI wieku, bo wtedy rzecz...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Według mnie bardzo dobra książka dla młodszych czytelników. Pokazuje zupełnie odmienne światy i to, jak wiele je łączy. Polecam!

Według mnie bardzo dobra książka dla młodszych czytelników. Pokazuje zupełnie odmienne światy i to, jak wiele je łączy. Polecam!

Pokaż mimo to

Nawet przyjemnie czytało się tą książkę, którą mam w postaci ebook'a ze strony Wolne lektury. Może lekko naciągana, bo przecież nie ma dwóch identycznych ludzi, niespokrewnionych, a do tego o podobnym głosie. Mimo to historia Edwarda VI i Tomka Canty bardzo mnie zaciekawiła. Podziwiałam zachowanie króla, że w obliczu biedy czy trudnych warunków nie czynił zła i twardo bronił prawego życia. Nie skalał swojego dobrego imienia przez kradzież, kłamstwo czy żebranie. W przypadku Tomka dostrzec można jak łatwo przyzwyczajamy się do luksusu. Pozytywną jego cechą była uczciwość i świadomość, że tytuł króla mu się nie należy.
Kiedyś w dzieciństwie, gdy jeszcze nie czytałam płynnie wypożyczyłam "Księcia i żebraka" w wydaniu Walta Disneya. Pamiętam, że mnie wciągnęła i nim się obejrzałam byłam w połowie dość grubej jak na dziecko książki. I choć tamto wydanie było pewnie dostosowane do dziecka, te ze strony Wolne lektury przetłumaczone z oryginału czyta się równie dobrze.

Nawet przyjemnie czytało się tą książkę, którą mam w postaci ebook'a ze strony Wolne lektury. Może lekko naciągana, bo przecież nie ma dwóch identycznych ludzi, niespokrewnionych, a do tego o podobnym głosie. Mimo to historia Edwarda VI i Tomka Canty bardzo mnie zaciekawiła. Podziwiałam zachowanie króla, że w obliczu biedy czy trudnych warunków nie czynił zła i twardo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to