Zdecydowanie lepsza od tomu pierwszego. Intryga, haki, zawiłości rodzinne. Wciąż daleko do thrillera czy kryminału, ale mimo wszystko bliżej. Sięgnę z ciekawości po tom 3

Zdecydowanie lepsza od tomu pierwszego. Intryga, haki, zawiłości rodzinne. Wciąż daleko do thrillera czy kryminału, ale mimo wszystko bliżej. Sięgnę z ciekawości po tom 3

We Wrocławiu jak wejdę do księgarni, co ma bardzo tanie książki, to nie wychodzę wtedy z jedną.
Te książki czekają na mnie i mówią do mnie.
Tak właśnie czekała na mnie Rodzina Węclów na Świdnickiej, w bardzo taniej księgarni.
Początek był straszny.
Ten styl chaotyczny.
Kompletnie inaczej niż czytałam i uczono mnie.
Ale po entej stronie pani Leno to nie ma znaczenia.
Historia tak wciąga, że nic nie przeszkadza.
Uwaga.
Taka politicalfiction wciąga i szuka sie na rynku innych polskich a nie ma ich dużo, oj nie ma.
ja sięgam po drugi tom.

We Wrocławiu jak wejdę do księgarni, co ma bardzo tanie książki, to nie wychodzę wtedy z jedną.
Te książki czekają na mnie i mówią do mnie.
Tak właśnie czekała na mnie Rodzina Węclów na Świdnickiej, w bardzo taniej księgarni.
Początek był straszny.
Ten styl chaotyczny.
Kompletnie inaczej niż czytałam i uczono mnie.
Ale po entej stronie pani Leno to nie ma...

Książka dobra ale nie na tyle aby zachęciła do przeczytania III części . Ja odpuszczam sobie ostatnią część.

Książka dobra ale nie na tyle aby zachęciła do przeczytania III części . Ja odpuszczam sobie ostatnią część.

No wreszcie coś zaczyna się dziać i akcja nabrała tempa. Czemu pierwsza część nie mogła taka być? Miałem wątpliwości czy sięgać po Układ, bo pierwsza część trylogii mnie nie zachwyciła, ale nie żałuję. Książka była dużo lepsza niż swoja poprzedniczka.

O ile we "Wspólniku" jakoś nie mogłem zapałać sympatią do mecenasa Wencla, o tyle tutaj nawet go polubiłem. Naprawdę fajnie było posłuchać o jego (i jego asystentki) zmaganiach z panem Kwaśniakiem. Wątek Matiego mniej interesujący, ale też całkiem, całkiem. No i szkoda tylko, że trochę mniej miejsca poświęcono nestorowi rodu i że trzeci brat pojawia się tylko momentami.

Jeśli ktoś po przeczytaniu pierwszej części opowieści o rodzinie Wenclów waha się, czy sięgać po drugą, to może przestać. Warto.

No wreszcie coś zaczyna się dziać i akcja nabrała tempa. Czemu pierwsza część nie mogła taka być? Miałem wątpliwości czy sięgać po Układ, bo pierwsza część trylogii mnie nie zachwyciła, ale nie żałuję. Książka była dużo lepsza niż swoja poprzedniczka.

O ile we "Wspólniku" jakoś nie mogłem zapałać sympatią do mecenasa Wencla, o tyle tutaj nawet go polubiłem. Naprawdę fajnie...

Za sukces autora i powieści uważam poczucie czytelnika, że chce się więcej. Tak jest w przypadku Rodziny Wenclów. 2 tomy przeczytałam 2 lata temu i na pewno nie są to powieści, które odeszły w zapomnienie. W dalszym ciągu z niecierpliwością czekam na kolejną część.

Za sukces autora i powieści uważam poczucie czytelnika, że chce się więcej. Tak jest w przypadku Rodziny Wenclów. 2 tomy przeczytałam 2 lata temu i na pewno nie są to powieści, które odeszły w zapomnienie. W dalszym ciągu z niecierpliwością czekam na kolejną część.

No i druga cześć,przeczytana.I powiem wszystkim,jak macie wolny czas.
I lubicie naszych autorów,to warto przeczytać.
Jeszcze lepsza niż,tom numer 1.
Bo więcej aluzji.To sytuacji,w naszym kraju.
A choćby Krynica.I ten zjazd ekonomistów.
Książką,napisana prostym językiem.
Czyta się lekko i szybko.
Autorka,ma dobre wyczucie stylu i odważnie pisze.
O sprawach trudnych,w przystępny i lekki sposób.
Mimo,że to fikcja.To jest odniesienie.To bieżącej polityki.

No i druga cześć,przeczytana.I powiem wszystkim,jak macie wolny czas.
I lubicie naszych autorów,to warto przeczytać.
Jeszcze lepsza niż,tom numer 1.
Bo więcej aluzji.To sytuacji,w naszym kraju.
A choćby Krynica.I ten zjazd ekonomistów.
Książką,napisana prostym językiem.
Czyta się lekko i szybko.
Autorka,ma dobre wyczucie stylu i odważnie pisze.
O sprawach trudnych,w...

Układ to druga część trzy tomowej sagi, opowiadającej o rodzinie Wenclów, która to dorobiła się na prywatyzacji browaru. Tak jak w poprzedniej części akcja rozgrywa się przede wszystkim w korporacji i kancelarii prawniczej. Pojawiają się nowi bohaterowie i równie interesujące wątki poboczne. Oczywiście na tapecie są Mati – którego całkowicie pochłonęła pogoń za namiętną Antoniną. No i Paweł – ukierunkowany na zemstę. Muszę niestety przyznać, że Układ momentami nudzi i trochę opornie mi się go czytało. Co nie znaczy, że spisałam książkę na straty. Wręcz przeciwnie. W drugiej części dzieje się więcej niż w pierwszym tomie. Historia braci tak mnie pochłonęła, że na pewno sięgnę po część trzecią. Już teraz zastanawiam się jak sobie poradzą. Podobnie jak we Wspólniku tu również dialogi są naturalne, z życia wzięte. Pani Lena nakreśliła bardzo trafnie świat układów i układzików. Jednym słowem trzy tomowa saga jest o nas samych. Współczesnych ludziach goniących za pieniądzem, którzy nie cofną się przed niczym aby zdobyć te paręset stówek. Reasumując bardzo dobra psychologiczna obyczajówka z drugim dnem. Warto przeczytać a chociażby nawet dlatego, że jest to nasza rodzima dobra literatura. Zabawa jest przednia. Ja już zaczynam polowanie na trzecią część pt Rozgrywka. Justyna.Ju http://ksiazkinaszapasja.blogspot.com/

Układ to druga część trzy tomowej sagi, opowiadającej o rodzinie Wenclów, która to dorobiła się na prywatyzacji browaru. Tak jak w poprzedniej części akcja rozgrywa się przede wszystkim w korporacji i kancelarii prawniczej. Pojawiają się nowi bohaterowie i równie interesujące wątki poboczne. Oczywiście na tapecie są Mati – którego całkowicie pochłonęła pogoń za namiętną...

Lekturę tej sagi rozpoczęłam od drugiego tomu i choć początkowo myślałam, że nieznajomość bohaterów i uprzedniej akcji może okazać się problematyczna,to o dziwo tak nie było. Rozpoczynając czytanie miałam nadzieję na wciągającą, trzymającą w napięciu i co najważniejsze niebanalną historię toczącą się w nieprzerysowanym, wiernie oddanym prawniczym świecie. Niestety, zawiodłam się. Na pierwszy rzut oka wszystko wydaje się być w porządku, jednak co chwili lektura zaczyna nudzić. Akcja rozwija się bardzo powoli. W tych momentach, gdzie przydałby się jej bardziej szczegółowy opis, była ona irytująco skrócona, a tam gdzie właściwie nic ciekawego się nie działo, toczyła się zbyt długo. Kolejną rzeczą, która zdecydowanie mnie zawiodła była kompozycja. Początkowa akcja wydaje się stanowić 75% fabuły, a punkt kulminacyjny, całe esencja historii jedynie 25%. Czytając miałam wrażenie zlekceważenia tej części, zupełnie jakby zabrakło chęci lub czasu na jej porządne napisanie. Jednak największą wadą tej książki ( autorki lub korekty, nie mam pojęcia) jest interpunkcja. Dosłownie co trzecie zdanie kończy się wykrzyknikiem. Przy czytaniu było to dla mnie szalenie irytujące, sprawiało że niekiedy postacie wydawały się przerysowane - wiecznie zdziwione lub strasznie infantylne. Książka ta ma jednk plusy. Po pierwsze - w zasadzie dość ciekawa historia. Mogłaby być lepiej opowiedziana, ale sama w sobie nie jest zła. Po drugie - przybliża czytelnikowi świat prawników. Nie ten przekłamany, znany z wielu filmów, ale ten faktycznie istniejący, w którym wszystko przesiąkięte jest żądzą pieniądza i odorem kłamstwa. Po trzecie - bohaterowie. Mimo tych nieszczęsnych wykrzykników są naprawdę bardzo dobrze skonstruowani. Wielu z nich nie wzbudza sympatii, szybciej politowanie lub gniew, ale z całkowitą szczerością przyznaję, że byli najmocniejszą stroną tej książki. Bardzo żywi, ani trochę płascy. I to chyba wszystko co mogłabym powiedzieć na temat tej książki. Czy polecam ? Jeśli nic innego nie znajdzie się pod ręką, to czemu nie.

Lekturę tej sagi rozpoczęłam od drugiego tomu i choć początkowo myślałam, że nieznajomość bohaterów i uprzedniej akcji może okazać się problematyczna,to o dziwo tak nie było. Rozpoczynając czytanie miałam nadzieję na wciągającą, trzymającą w napięciu i co najważniejsze niebanalną historię toczącą się w nieprzerysowanym, wiernie oddanym prawniczym świecie. Niestety,...

Kontynuacja 'Wspólnika', za którą zabrałam się tuż po przeczytaniu ostatniego zdania w pierwszej części, nie zważając na późną, albo raczej już wczesną porę. Utrzymana w takim tonie jak część pierwsza, przedstawia dalsze losy bohaterów, bezpośrednio kontynuując wątki. Już nie mogę się doczekać kolejnych części.

Kontynuacja 'Wspólnika', za którą zabrałam się tuż po przeczytaniu ostatniego zdania w pierwszej części, nie zważając na późną, albo raczej już wczesną porę. Utrzymana w takim tonie jak część pierwsza, przedstawia dalsze losy bohaterów, bezpośrednio kontynuując wątki. Już nie mogę się doczekać kolejnych części.

Fabuła się rozkręca, ale nie powala. Trochę polskie "House of Cards", ale bardziej "Kariera Nikodema Dyzmy".

Fabuła się rozkręca, ale nie powala. Trochę polskie "House of Cards", ale bardziej "Kariera Nikodema Dyzmy".