Książkę zakupiłem kilka lat temu i rzuciłem do szfki.Jednak dopiero teraz postanowiłem ją przeczytać.
Akcja powieści toczy się dość szybko, jednak nie porywa niczym ekstra.Nie ma tu bowiem akcji trzymających w napięciu, nie ma zakrojonych na wielką skalę policyjnych śledztw.Jest troszkę romansu, sporo geografii oraz historii Włoch i państw afrykańskich.
Jednak jak ktoś planuje przeczytać przeciętną książkę, a nie gniota to jak najbardziej polecam.

Książkę zakupiłem kilka lat temu i rzuciłem do szfki.Jednak dopiero teraz postanowiłem ją przeczytać.
Akcja powieści toczy się dość szybko, jednak nie porywa niczym ekstra.Nie ma tu bowiem akcji trzymających w napięciu, nie ma zakrojonych na wielką skalę policyjnych śledztw.Jest troszkę romansu, sporo geografii oraz historii Włoch i państw afrykańskich.
Jednak jak ktoś...

To bardzo relaksujący kryminał:)

Akcja rozgrywa się przede wszystkim w Trieście, które stanowi tygiel różnych narodowości, i co się z tym wiąże różnych zachowań, obyczajów, kultur... Ale mimo, że położony również na skrzyżowaniu szlaków biznesowych nić nie traci z klimatu typowego dla włoskich miast. Ta pozytywna dolce atmosfera, pełna dobrego jedzenia, romansów..... udziela się też czytającym!

W książce jest i morderstwo, i próba morderstwa oraz pomniejsze przestępstwa, zwroty akcji i czyta się dobrze, ale intryga nie jest zbyt wyrafinowana...
Zgodnie z tytułem obok zbrodni główną bohaterką jest kawa. W książce jest wiele wręcz "encyklopedycznych" informacji o kawie, ale one nużą. Powód jest oczywisty Triest to miasto kawy, tu się ja sprowadza, przetwarza i wysyła dalej, oczywiście świetnie na tym zarabiając!
W książce są też odniesienia do sytuacji politycznej Włoch i tej aktualnej, i tej z czasów Mussoliniego oraz kolonii.

Wystarczy tylko zaparzyć filiżankę dobrej kawy i zacząć czytać:)
Recenzja z: http://mercadoevy.blogspot.com/2017/06/heinichen-veit-zbrodnia-i-kawa.html

To bardzo relaksujący kryminał:)

Akcja rozgrywa się przede wszystkim w Trieście, które stanowi tygiel różnych narodowości, i co się z tym wiąże różnych zachowań, obyczajów, kultur... Ale mimo, że położony również na skrzyżowaniu szlaków biznesowych nić nie traci z klimatu typowego dla włoskich miast. Ta pozytywna dolce atmosfera, pełna dobrego jedzenia, romansów........

Czy u podstawy każdego przestępstwa leży zdrada? Czy seks, nawet ten niezobowiązujący i z pozoru nieistotny może wywołać międzynarodową burzę? I w końcu ile jesteśmy w stanie poświęcić dla bezpieczeństwa swoich przyjaciół?

Veit Heinichen przekonuje nas, że w takim mieście jak Triest dużo może się wydarzyć jednego lata. Niezidentyfikowany topielec, kradzież bardzo ekskluzywnej kawy, międzynarodowy skandal w który uwikłana zostaje posłanka torysów oraz niemiecko- włoska produkcja filmowa to nie wszystko. Jakby tego było mało, autor dorzuca nam w gratisie, perypetie rodzinne komisarza Laurentiego, które miejscami zakrawają na operę mydlaną.

italy-203150_1280

„Zbrodnia i kawa” to bardzo solidny kryminał. Jest w nim sporo zwrotów akcji, nie ma niepotrzebnych opisów miasta i pogody. Ponadto czytelnik ma do czynienia z dobrze skonstruowanymi bohaterami, którzy nie są jednoznaczni i skrywają wiele tajemnic.
Mimo wszystko, mimo tych wielu plusów jest kilka rzeczy, które wzbudzają moje wątpliwości.
Czytaj dalej na:
http://bookstastegood.com/2014/08/veit-heinichen-zbrodnia-i-kawa/#more-281

Czy u podstawy każdego przestępstwa leży zdrada? Czy seks, nawet ten niezobowiązujący i z pozoru nieistotny może wywołać międzynarodową burzę? I w końcu ile jesteśmy w stanie poświęcić dla bezpieczeństwa swoich przyjaciół?

Veit Heinichen przekonuje nas, że w takim mieście jak Triest dużo może się wydarzyć jednego lata. Niezidentyfikowany topielec, kradzież bardzo...

Sama intryga i narracja mnie nie zachwyciły, jakoś nużyła... Za to opisy dotyczące kawy były intrygujące! Warto się , dla nich, przebić przez otoczkę treści, żeby po raz kolejny zastanowić się nad...ludzkimi wyborami, snobizmem ludzi bogatych i tym, jakimi drogami podąża nasza wrażliwość i subtelność smaku...

Sama intryga i narracja mnie nie zachwyciły, jakoś nużyła... Za to opisy dotyczące kawy były intrygujące! Warto się , dla nich, przebić przez otoczkę treści, żeby po raz kolejny zastanowić się nad...ludzkimi wyborami, snobizmem ludzi bogatych i tym, jakimi drogami podąża nasza wrażliwość i subtelność smaku...

Veit Heinichen początkowo działał w branży księgarskiej, współpracuje z wieloma wydawnictwami. W 1994 roku był jednym z współzałożycieli wydawnictwa Berlin Verlag, którym zarządzał 5 lat. Pierwszą powieścią kryminalną był „Gib jedem Seine eigenen Tod”, która ukazała się w 2001 roku. W ciągu 10 kolejnych lat opublikował jeszcze 8 tytułów. Sześć z nich zostało przetłumaczonych na kilka języków, a pięć sfilmowana dla telewizji ARD. Jego powieści zostały uhonorowane kilkoma prestiżowymi nagrodami literackimi, w tym włoskimi. Akcja jego książek dzieje się w Treście, mieście zamieszkania autora, a głównym bohaterem jest komisarz Proteo Laurenti. W Polsce wydano tylko dwa tytuły autora „Śmierć na liście oczekujących” oraz „Zbrodnia i kawa”.

Po „Zbrodnię i kawę” sięgnęłam z czystej ciekawości. Pierwszym powodem była ciekawość fabuły, gdzie jednym z wątków jest kradzież najdroższej kawy na świecie, drugim nieznajomość samego autora, z którym przy tym tytule miałam pierwszy raz styczność.

W zatoce wyłowiono ciało mężczyzny. Początkowo uważano, iż jest to wypadek, gdyż nie znaleziono żadnych dowodów na to, że mężczyźnie ktoś mógł „pomóc” wypaść za burtę. Równolegle z tym wydarzeniem w jednej z prażalni kawy znikają worki z najdroższą kawą świata- Kopi Luwak. Komisarz Laurenti nie do końca jest przekonany, aby ostatnia ze spraw miała jakiekolwiek znaczenie. Więcej czasu poświęca rozwijającemu się romansowi z młodą lekarką niż rozwiązaniu zagadki. Na drodze komisarza pojawia się Iva Volpini, która proponuje mu zajęcie się nader delikatną sprawą, a mianowicie zastraszaniem brytyjskiej posłanki przez jej wakacyjnego przyjaciela. Sprawa jest nader delikatna, gdyż zahacza o międzynarodowe kręgi polityczne. Aby rozwiązać sprawę tejże posłanki do Triestu przyjeżdża etiopska dziennikarka- jej przyjaciółka, która próbuje na własną rękę rozwikłać tę sprawę.

„Zbrodnia i kawa”- tytuł sugeruje kryminał. W tym wypadku mamy zbrodnię, romans, jednak tu fabułą rządzi kawa. Autor bardzo dużo czasu poświęca na to zagadnienie. Zaaranżował, aby jedna z jego bohaterek, pod przykrywką napisania artykułu o kawie zajęła się tym tematem dogłębnie. Poznajemy wiele gatunków kaw, dowiadujemy się skąd one pochodzą, jakie są najbardziej pożądanie. Odkrywamy etapy prażenia kawy, od momentu zerwania do ostatecznego pojawienia się w sklepach.

Autor nie zajmuje się wątkami kryminalnymi, więcej miejsca poświęca opisowi Triestu, wspomnianej wcześniej kawie, miłostkom komisarza, jednak dzięki pewnemu zabiegowi, a mianowicie poprowadzeniu narracji z perspektywy kilku bohaterów, czytelnik dogłębniej poznaje fragmenty fabuły, które zaczynają się zazębiać i tworzyć pewną całość. Heinichen dzięki wielu opisom, które wplótł w historię, przedstawia nam bardzo obrazowo sam Triest. Musi on darzyć to miasto wielkim szacunkiem, jest nim na tyle oczarowany, że pragnie, aby każdy z czytelników miał jak najlepszą możliwość dogłębnego zapoznania się z jego kulturą, najpiękniejszymi jego zakątkami. Włochów przedstawia, jako osoby lubujące imprezować, którzy jeśli tylko mają okazję dopuszczają się zdrad małżeńskich i co najgorsze nie obawiają się konsekwencji swoich wyskoków. Triest okazuje się miastem pełnym korupcji, poruszony jest również temat braku anonimowości w sieci oraz zagrożeniami, jakie za sobą niesie współczesna technika pozwalająca tak zmanipulować zdjęcia, aby zaszkodzić innym i te wątki również zostały poruszone w książce, co jeszcze ubogaca samą historię.

Wielowątkowość powieści powoduje, że historia, która początkowa wydawała się jednym wielkim chaosem, staje się po jakimś czasie spójna. Bohaterzy są na tyle dobrze nakreśleni, że potrafimy zorientować, co nimi tak naprawdę kieruje. Dla mnie, jako kawoszowi osobiście najciekawszym wątkiem był ten poświecony kawie.

Język historii jest prosty, przystępny, i lekki na tyle, że książkę czyta się z wielką przyjemnością. Przerażać może duża ilość opisów w stosunku do dialogów, jednak jest to tak plastycznie opisane, przedstawione w tak ciekawy sposób, że aż tak bardzo się tego nie odczuwa, a strony przewracają się same.

Polecam „Zbrodnię i kawę”, jeśli lubicie wielowątkowe kryminały.

Veit Heinichen początkowo działał w branży księgarskiej, współpracuje z wieloma wydawnictwami. W 1994 roku był jednym z współzałożycieli wydawnictwa Berlin Verlag, którym zarządzał 5 lat. Pierwszą powieścią kryminalną był „Gib jedem Seine eigenen Tod”, która ukazała się w 2001 roku. W ciągu 10 kolejnych lat opublikował jeszcze 8 tytułów. Sześć z nich zostało...