Książka jest infantylna. Przygody dla dwunastolatek,akcja totalnie naciągana i tylko czasami dobry humor ratuję te pozycję. Szkoda czasu

Książka jest infantylna. Przygody dla dwunastolatek,akcja totalnie naciągana i tylko czasami dobry humor ratuję te pozycję. Szkoda czasu

Ta część bardziej mnie przeraziła, niż poprzednie :P A najbardziej zastanawiało mnie tu, jak można tyle jeść, bez żadnego popijania? Czy może jednak coś przeoczyłam podczas czytania? :P

Ta część bardziej mnie przeraziła, niż poprzednie :P A najbardziej zastanawiało mnie tu, jak można tyle jeść, bez żadnego popijania? Czy może jednak coś przeoczyłam podczas czytania? :P

Niestety nie miałam okazji zacząć od początku czytać tej serii, ale pomimo tego, że zaczęłam od środka, to na spokojnie byłam w stanie związać koniec z końcem.
Rewelacyjna seria! Rozterki miłosne Stephanie, zagadki kryminalne, masa dobrego humoru, wybuchające samochody!
Nie mogę się doczekać, aż uda mi się dorwać pierwszą część!!
Seria naprawdę godna polecenia!

Niestety nie miałam okazji zacząć od początku czytać tej serii, ale pomimo tego, że zaczęłam od środka, to na spokojnie byłam w stanie związać koniec z końcem.
Rewelacyjna seria! Rozterki miłosne Stephanie, zagadki kryminalne, masa dobrego humoru, wybuchające samochody!
Nie mogę się doczekać, aż uda mi się dorwać pierwszą część!!
Seria naprawdę godna polecenia!

Melduję wykonania zadania. Samochód wybuchł i to już w pierwszym rozdziale. Chyba takiego tempa u Stephanie Plum jeszcze nie obserwowaliśmy. Cóż.. takie życie łowcy nagród. Czasem samemu biega się za NS, szuka go i wyciąga z najbardziej parszywej dziury a czasem zupełnie przypadkowo wpada się na kogoś a potem na ciebie polują. Tak, tak.. Tym razem to Stephanie jest celem. Poluje na nią Gang Zabójców. A gdy dodamy to tego wieczne niezdecydowanie w związku z Morrellim, krążącego w okolicy Komandosa, siostrę, które planuje ślub i całą ferajnę nieszablonowych postaci zamieszkujących Grajdoł to jedno jest pewne - dobra zabawa gwarantowana.

Chociaż to już dziesiąty tom przygód szalonej Śliwki to czyta się to równie dobrze jak każdy wcześniejszy. Lekki styl, szybkie tempo, nieskończona komedia pomyłek, dwóch przystojniaków kręcących się wokół bohaterki oraz jej wręcz legendarna umiejętność pakowania się w największe możliwe kłopoty. Fakt, dużo schematów, powtarzalności, grania na tych samych motywach i wyciągania absurdów ale czyż właśnie za to nie kochamy tę serię. No i przecież najważniejsze Komandos odsłonił skrawka tajemnicy związanej ze swoim życie i co? On ma gosposię!! Wizerunek twardziela stał się bardziej .. uroczy. Ale przecież każdy może mieć swoje tajemnice :)

Melduję wykonania zadania. Samochód wybuchł i to już w pierwszym rozdziale. Chyba takiego tempa u Stephanie Plum jeszcze nie obserwowaliśmy. Cóż.. takie życie łowcy nagród. Czasem samemu biega się za NS, szuka go i wyciąga z najbardziej parszywej dziury a czasem zupełnie przypadkowo wpada się na kogoś a potem na ciebie polują. Tak, tak.. Tym razem to Stephanie jest celem....

Na wyprostowanie zwojów i odsapnięcie od baaaardzo złych rzeczy idealna jest seria ze Stephanie Plum, łowczynią nagród z Trenton. Łowczyni, która jest chodzącą katastrofą, tym razem naraziła się członkom miejscowego gangu. Ukrywanie się przed nimi połączone z aktywnością zawodową przysparza nam wielu niekontrolowanych wybuchów śmiechu. Na dodatek babcia Mazurowa, która w tej części nie bardzo lubi siedzieć w domu, sprawia, że ta komedia jest remedium na wszelakie doły, depresje i inne przygnębiające myśli.

Na wyprostowanie zwojów i odsapnięcie od baaaardzo złych rzeczy idealna jest seria ze Stephanie Plum, łowczynią nagród z Trenton. Łowczyni, która jest chodzącą katastrofą, tym razem naraziła się członkom miejscowego gangu. Ukrywanie się przed nimi połączone z aktywnością zawodową przysparza nam wielu niekontrolowanych wybuchów śmiechu. Na dodatek babcia Mazurowa, która w...

Czyżby 10 recenzja na temat mojej ulubionej serii? Myli mi się, w której części jakie przygody miała Śliwka, ale wszystkie były przezabawne i utrzymywały poziom. Kto jak ja traktuję tę serię, jako ulubiony serial? Po co mi telewizor, jak mam Janet Evanovich i jej Stephany Plum. Zabawniejszych książek nie znam. Uwielbiam i polecam każdemu!

Czyżby 10 recenzja na temat mojej ulubionej serii? Myli mi się, w której części jakie przygody miała Śliwka, ale wszystkie były przezabawne i utrzymywały poziom. Kto jak ja traktuję tę serię, jako ulubiony serial? Po co mi telewizor, jak mam Janet Evanovich i jej Stephany Plum. Zabawniejszych książek nie znam. Uwielbiam i polecam każdemu!

Zdążyłam już zatęsknić za Stephanie Plum. Janet Evanovich i tym razem udało się mnie rozbawić oraz wystraszyć. Do drużyny marzeń Stephanie, czyli Luli i babci Mazurowej, dołącza kolejna osoba - Sally Sweet, który okazuje się bardzo pomocny i mam nadzieję, że jeszcze o nim usłyszymy. Oczywiście Stephanie nie byłaby sobą gdyby nie rozwaliła kilku samochodów i nie nadepnęła na odcisk paru groźnym gościom. Autorka zaserwowała mi również trochę więcej Komandosa, którego zawsze czujnie wypatruję.
Akcja rusza z kopyta od pierwszych stron i nie pozwoliła mi się oderwać, aż do ostatniej kartki. Janet Evanovich ponownie zapewniła mi świetnie spędzony czas.

Zdążyłam już zatęsknić za Stephanie Plum. Janet Evanovich i tym razem udało się mnie rozbawić oraz wystraszyć. Do drużyny marzeń Stephanie, czyli Luli i babci Mazurowej, dołącza kolejna osoba - Sally Sweet, który okazuje się bardzo pomocny i mam nadzieję, że jeszcze o nim usłyszymy. Oczywiście Stephanie nie byłaby sobą gdyby nie rozwaliła kilku samochodów i nie nadepnęła na...

7/10 Książka jak wszystkie z tej serii - duży plus właśnie za to, że pomimo tylu części nadal da się ją czytać i nie zmienia się. Prosta, czasami zabawna, zdarza się wyolbrzymienie, ale do przyjęcia. Sięgam po nią w chwilach jak potrzebuję czegoś na prawdę lekkiego, bo da się ja przeczytać jednego dnia i mocno odstresować, a nawet uśmiechnąć.

7/10 Książka jak wszystkie z tej serii - duży plus właśnie za to, że pomimo tylu części nadal da się ją czytać i nie zmienia się. Prosta, czasami zabawna, zdarza się wyolbrzymienie, ale do przyjęcia. Sięgam po nią w chwilach jak potrzebuję czegoś na prawdę lekkiego, bo da się ja przeczytać jednego dnia i mocno odstresować, a nawet uśmiechnąć.

Z początku chciałam przyrównać tę książkę do biszkoptowego ciasta z truskawkami, w opozycji do degustacyjnych wyrafinowanych menu najlepszych szefów kuchni; wiecie, w stylu: są gusta i guściki.

Ale nie dałam rady. Ostatecznie książka "rozwaliła" mnie pozytywnie swoją slapstickową konwencją, świeżością i humorem. Nie mogę skreślić tej pozycji, bo to tak, jakbym krytykowała Flipa i Flapa albo przygody z inspektorem Clouseau.

Postacie są tu oczywiście mocno przerysowane, miotają się po scenie i przeżywają groteskowo niebezpieczne przygody. Ale tempo jest szalone, pomysły świeże, sceny niesztampowe a niektóre teksty naprawdę kapitalne, zobaczcie: (rozmowa telefoniczna, była prostytutka szuka kogoś) "Tu Lula. Potrzebuję trochę informacji.- Pauza.- W dupę se wsadź.Już tego nie robię. - Znowu pauza. - Tego też nie robię. A już na pewno nie robię tego ostatniego. Ohyda. Posłuchasz mnie czy nie?"
Albo: "Nie wiem, w jakim kierunku zmierza ten świat - uznała babcia. - Kiedyś te rzeczy robiła mafia. A co teraz jej zostało? Nic dziwnego, że Lou Raguzzi tak źle wygląda. Widziałam go niedawno u Stivy i całe buty miał zdarte.Pewnie nawet go nie stać, żeby kupić nowe. - Lou świetnie sobie daje radę - odezwała się moja matka. - Tylko akurat ma audyt ze skarbówki. Specjalnie nosi takie buty, żeby nie sprawiać wrażenia człowieka, który odniósł sukces. Na wspomnienie skarbówki wszyscy się przeżegnaliśmy. Gangi uliczne i mafia całkiem bladły w obliczu przepisów podatkowych."

Z początku chciałam przyrównać tę książkę do biszkoptowego ciasta z truskawkami, w opozycji do degustacyjnych wyrafinowanych menu najlepszych szefów kuchni; wiecie, w stylu: są gusta i guściki.

Ale nie dałam rady. Ostatecznie książka "rozwaliła" mnie pozytywnie swoją slapstickową konwencją, świeżością i humorem. Nie mogę skreślić tej pozycji, bo to tak, jakbym krytykowała...

Ostatnia scena najlepsza.

Ostatnia scena najlepsza.