The Good Father

Nie każda matka chce zajmować się dzieckiem. Nie każda matka ma możliwość, żeby to zrobić. Robin znalazła się w sytuacji bez wyjścia. Zdecydowała się na oddanie dziecka. Travis zdecydował się zostać samotnym ojcem. Po śmierci mamy zostaje sam, bez pracy, bez domu i z widmem odebrania mu Belli. Na swojej drodze w chwili największej rozpaczy spotyka Erin - kobietę, której córeczka umarło w tragicznym wypadku. Postanawia ją wykorzystać. Bardzo trudna sytuacja życiowa zmusza go do podjęcia heroicznej decyzji, która okazuje się tragiczna w konsekwencjach.

Bardzo emocjonalna książka. W mojej ocenie kolejna z najlepszych pozycji Diane Chamberlain. Bardzo polubiłam Travisa, Robin i Erin. Strasznie przeżywałam ich historię. Wciąż martwiłam się o małą Bellę. Jestem w stanie zrozumieć decyzję młodego ojca, który nie miał żadnej pomocy. Kibicowałam mu z całych sił, żeby nie stracił ukochanej córki. 4 - letniej dziewczynki, dla której był całym światem.

Autorka poprzez słowa wzbudziła we mnie wiele emocji. Mam w sobie tyle odczuć, że nie jestem w stanie nawet ich wyrazić. Tą książkę po prostu trzeba przeczytać.

Nie każda matka chce zajmować się dzieckiem. Nie każda matka ma możliwość, żeby to zrobić. Robin znalazła się w sytuacji bez wyjścia. Zdecydowała się na oddanie dziecka. Travis zdecydował się zostać samotnym ojcem. Po śmierci mamy zostaje sam, bez pracy, bez domu i z widmem odebrania mu Belli. Na swojej drodze w chwili największej rozpaczy spotyka Erin - kobietę, której...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To moje pierwsze spotkanie z twórczością p. Chamberlain. Poruszająca historia pogmatwanych relacji on-ona-dziecko z wątkiem prawie sensacyjnym opowiedziana z pozycji trzech osób. Miałam się wzruszyć, bo historie, gdzie dziecko gra jedną z głównych ról mnie poruszają, ale tutaj nic nie zaiskrzyło. Oczywiście koniec - jak najbardziej szczęśliwy. Ci amerykanie to potrafią....

To moje pierwsze spotkanie z twórczością p. Chamberlain. Poruszająca historia pogmatwanych relacji on-ona-dziecko z wątkiem prawie sensacyjnym opowiedziana z pozycji trzech osób. Miałam się wzruszyć, bo historie, gdzie dziecko gra jedną z głównych ról mnie poruszają, ale tutaj nic nie zaiskrzyło. Oczywiście koniec - jak najbardziej szczęśliwy. Ci amerykanie to potrafią....

Pokaż mimo to

twórczość Diane Chamberlain znam od dawna. Najnowsze jej książki wychodzące w latach 2017-2020 czytałam na bieżąco. "Dobry ojciec" to pozycja nieco starsza, którą kiedyś udało mi się kupić od kogoś używaną. Jako, że ostatnio czasu trochę więcej to postanowiłam po nią sięgnąć. Niestety "Dobry ojciec" nie przypadł mi do gustu. Znam twórczość autorki i wiem doskonale że potrafi pisać super książki, jednakże w tej konkretnej coś ewidentnie nie zadziałało. Pomysł na fabułę był Nawet ciekawy, ale wykonanie już nie. Książka pisana jest z perspektywy trzech bohaterów - Travisa, Robin i Erin. Pierwszy to młody mężczyzna, samotny ojciec małej Belli. Robin jest narzeczoną Dobrze zapowiadającego się prawnika oraz konadytata na burmistrza, Erin natomiast jest w separacji z mężem, niedawno straciła córeczkę. Książka porusza temat rodzicielstwa - jak w wielu innych tytułach tej autorki. Niestety akurat w "Dobrym ojcu" ten wątek był nijak potraktowany, bohaterowie byli bardzo nie realni. Co najgorsze znalazłam w tej pozycji błąd logiczny - w jednej scenie Travis mówi do Robin, że nie ma numeru telefonu do innej bohaterki ani ona do niego, a dosłownie kilka stron dalej dzwoni jego komórka na której wyświetla się numer zapisany jako xxx- imię i nazwisko tej bohaterki. Pierwszy raz spotkałam się z takim błędem w książce Diane Chamberlain i Jestem tym faktem zirytowana. Bardzo żałuję, że "Dobry ojciec" okazał się najgorsza książka autorki jaką do tej pory przeczytałam. Czytałam ją a może raczej "męczyłam" kilka dobry dni, a ma ona ok 380 stron.

twórczość Diane Chamberlain znam od dawna. Najnowsze jej książki wychodzące w latach 2017-2020 czytałam na bieżąco. "Dobry ojciec" to pozycja nieco starsza, którą kiedyś udało mi się kupić od kogoś używaną. Jako, że ostatnio czasu trochę więcej to postanowiłam po nią sięgnąć. Niestety "Dobry ojciec" nie przypadł mi do gustu. Znam twórczość autorki i wiem doskonale że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wzruszająca. Zmuszająca do refleksji. O miłości, życiu i problemach z nim związanych.

Wzruszająca. Zmuszająca do refleksji. O miłości, życiu i problemach z nim związanych.

Pokaż mimo to

Był taki czas, kiedy zaczytywałam się powieściami Diane Chamberlain bez umiaru i każda kolejna przeczytana książka wywoływała u mnie głód następnej. A potem nastała przerwa... Pochłonęłam wszystkie dostępne powieści w tamtym czasie i trzeba było uzbroić się w cierpliwość do momentu, aż wydawnictwo Prószyński i s-ka wyda kolejną nowość. W ten sposób rozstałam się z powieściami autorki na dłużej... Teraz, po niemalże czterech latach przerwy z dużą niecierpliwością i nie mniejszym oczekiwaniem sięgnęłam po książkę "Dobry ojciec". I cóż... Emocje znów we mnie ożyły. Obawiam się, że ponownie nie spocznę, dopóki nie nadrobię zaległości i znów przyjdzie mi obserwować zapowiedzi wydawnicze.

Ale wracając do lektury...

Autorka zabiera czytelników do Karoliny Północnej w USA, do niewielkiej miejscowości Carolina Beach nad Atlantykiem. Travis Brown samodzielnie wychowuje swoją ukochaną córeczkę Bellę. Matka dziewczynki z uwagi na zły stan zdrowia zaraz po porodzie zrzekła się praw do dziecka. Osiemnastoletni wówczas Travis wygrał batalię w sądzie o prawo opieki nad córką i od tego czasu są nierozłączni. W opiece nad dzieckiem pomaga mężczyźnie jego matka, która zajmuje się wnuczką przede wszystkim wówczas, gdy syn pracuje. Wiodą spokojne i szczęśliwe życie do czasu, gdy w pożarze tracą wszystko, co posiadali. Babci udaje się uratować z płonącego domu niespełna czteroletnią Bellę, ale niestety sama umiera w drodze do szpitala. Od tej pory życie przestaje być takie łatwe i bezproblemowe. Brak pracy i pieniędzy oraz groźba odebrania córki przez opiekę społeczną zmuszają Travisa do podjęcia bardzo ryzykownych decyzji. Walcząc o życie i szczęście dziecka zdesperowany ojciec stawia wszystko na jedną kartę. Co z tego wyniknie przeczytacie w książce...

Towarzysząc bohaterowi w jego codziennych zmaganiach, rozterkach i dręczących wyrzutach sumienia poznajemy historię około trzydziestoletniej Erin, która w wypadku straciła córkę i nie może przeżyć swojej straty. Kręte ścieżki jej życia przecinają się z losami naszych bohaterów w Raleigh, w niewielkiej kawiarni o wdzięcznej nazwie JumpStart. A tymczasem równolegle poznajemy opowieść Robin - śmiertelnie chorej matki Belli, która po przeszczepie serca powraca do czynnego życia. Przeprowadzka do Beaufort zupełnie odmienia jej los i daje szansę na luksusowe życie u boku burmistrza tego turystycznego miasta.

Jak się zapewne domyślacie dość niespodziewanie wszystkie ścieżki bohaterów łączą się w określonym miejscu i czasie aby zapewnić nam, czytelnikom, mnóstwo wrażeń, niepewności, dreszczyka emocji, czyli potocznie mówiąc prawdziwej frajdy z przeżywanych zdarzeń.

"Dobry ojciec" to przepiękna opowieść o bezgranicznej miłości rodzicielskiej, o poświęceniu, oddaniu, desperacji ale również o dojrzewaniu do dorosłości i odpowiedzialności za wcześniej podjęte decyzje. To także historia ukazująca różne oblicza żałoby, rozpaczy, wreszcie akceptację straty, pogodzenie i próbę życia od nowa.

Autorka stosuje od lat ten sam schemat powieści oddając głos kilku bohaterom, od których dowiadujemy się o ich życiu, problemach, emocjach często uzupełnianych przez retrospekcje. Podoba mi się bardzo przejrzysty mimo wprowadzania tych różnych zabiegów sposób pisania pani Chamberlain. Zatapiając się w wykreowany swiat jej powieści wszystko jest dla nas czytelne i zrozumiałe. To duża sztuka aby łącząc różne płaszczyzny czasowe i pozornie nie związane ze sobą wątki przekazać je w sposób uporządkowany, jasny i klarowny.

Pani Chamberlain stawia w swoich książkach na emocje i rzeczywiście one tu są. Niejednokrotnie zakręci nam się łezka pod powieką, gdy wraz z bohaterami głęboko przeżywamy ich smutki, wzruszamy się ich postępowaniem lub opisywaną sytuacją, albo po prostu jesteśmy maksymalnie wkurzeni. Autorka wytycza bohaterom pewne granice, których przekroczenie wiąże się z odpowiednimi konsekwencjami. Zawsze po zakończonej lekturze pozostaje nam w głowie cała masa pytań z rodzaju: co by było gdyby..., jak my byśmy postąpili w podobnej sytuacji..., jakie wnioski nasuwa nam postępowanie bohaterów...?

"Dobry ojciec" to wartościowa powieść, z której płyną określone wnioski. To książka, która zmusza do zastanowienia i głębszych przemyśleń. To lektura, której zdecydowanie warto poświęcić swój czas i uwagę.

Tęskniłam za opowieściami autorki i na pewno niebawem sięgnę po kolejną. Zapewne będzie tak samo nietuzinkowa i może jeszcze bardziej emocjonująca, taka, od której nie sposób się oderwać. Polecam tę książkę przede wszystkim kobietom, które lubią, aby każda przeczytana opowieść wnosiła coś do ich życia. Ale to także powieść o ojcu dla wszystkich ojców, więc mężczyźni zapewne również będą usatysfakcjonowani. Polecam serdecznie.

Był taki czas, kiedy zaczytywałam się powieściami Diane Chamberlain bez umiaru i każda kolejna przeczytana książka wywoływała u mnie głód następnej. A potem nastała przerwa... Pochłonęłam wszystkie dostępne powieści w tamtym czasie i trzeba było uzbroić się w cierpliwość do momentu, aż wydawnictwo Prószyński i s-ka wyda kolejną nowość. W ten sposób rozstałam się z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Travis miał miał 19 lat, kiedy postanowił samodzielnie wychowywać swoją córeczkę. Jego znajomi imprezowali, a on każdą wolną chwilę poświęcał małej Belli, która stała się najważniejszym aspektem jego życia. Po czterech Travis traci dom i pracę. Poczucie bezpieczeństwa, które z trudem tworzył dla córki, nagle zaczyna się kruszyć. I nagle staje się cud - dostaje propozycje pracy w Raleigh, która może odmienić ich los. Kiedy jednak zjawia się na miejscu, okazuje się, że jego pracą ma być udział w przestępstwie.

Szukałam książki w stylu Jodi Picoult. Szukałam obyczajówki, w której będzie poruszony jakiś ważny temat. Znalazłam Diane Chamberlain, a spośród jej książek wybrałam właśnie tę - "Dobry ojciec". I, cholera, co to było! Ja się autentycznie zakochałam w tej historii.

Travis podbił moje serce. W jakiś nie do końca zrozumiały dla mnie sposób przywiązałam się do tego bohatera, co zdarzyło mi się chyba pierwszy raz w życiu. Uwielbiałam to, jak zajmował się córką, jak ją traktował i współczułam mu, kiedy wszystko w jego świecie rozpadało się na kawałki.

Było w tej książce też coś innego, co mnie urzekło - narracja z różnych perspektyw, której jestem ogromną fanką. Poznajemy tu historię Travisa, Robin, która jest mamą małej Belli i Erin, czyli kobiety, która niedawno straciła dziecko. Każda z tych osób jest tym typem bohatera, który mocno zapada w pamięć. Każdego z nich dało się poznać - jego historię, myśli, uczucia. Do każdego z nich dało się przywiązać.

"Dobry ojciec" to piękna historia o miłości, stracie i poświęceniu. Jest niesamowita, naprawdę.

Travis miał miał 19 lat, kiedy postanowił samodzielnie wychowywać swoją córeczkę. Jego znajomi imprezowali, a on każdą wolną chwilę poświęcał małej Belli, która stała się najważniejszym aspektem jego życia. Po czterech Travis traci dom i pracę. Poczucie bezpieczeństwa, które z trudem tworzył dla córki, nagle zaczyna się kruszyć. I nagle staje się cud - dostaje propozycje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

+

+

Pokaż mimo to

Oj co ja się nacierpiałam na tej książce, łzy goniły łzy, tak było wzruszająco. Ale po kolei....

Travis, młody chłopak, samotnie wychowuje maleńką córeczkę Bellę. Niestety w wyniku pożaru traci dach nad głową, a potem i pracę. Nie mając się gdzie podziać, zamieszkał z Bellą w aucie, wciąż żyjąc w strachu przed policją, żeby nikt nie odebrał mu córeczki, która jest dla niego najważniejsza na świecie. Matka dziewczynki porzuciła ją, nie dorastając jeszcze do roli jaką zesłał jej los.

Któregoś dnia pojawia się jaśniejsze światełko w tunelu, Travis dostaje propozycję pracy w innym mieście, lecz niestety na miejscu okazuje się, że chodzi o udział w nielegalnym interesie. I tu znów pojawia się milion watpliwości, rozterek, co zrobić, czy skazać siebie i dziecko na życie w nędzy, bez dachu nad głową czy popełnić przestępstwo, by zdobyć sporą ilość gotówki, która ich uratuje.
Na pewno każdy z nas czytając tę powieść zada sobie takie samo pytanie: co ja bym zrobił/a na miejscu Travisa, gdyby chodziło o moje dziecko.
Jaką decyzję podjął Travis, dowiecie się juz z książki.
Dla mnie byla to genialna lektura, aż planuję teraz przeczytać ją ponownie, by od nowa przeżyć to co Travis.
Bardzo wzruszająca, trudna emocjonalnie, bo naprawdę ciężko się czytało o przeżyciach chłopaka, jego strachu o kazde jutro. Gorąco ją Wam polecam :)

Oj co ja się nacierpiałam na tej książce, łzy goniły łzy, tak było wzruszająco. Ale po kolei....

Travis, młody chłopak, samotnie wychowuje maleńką córeczkę Bellę. Niestety w wyniku pożaru traci dach nad głową, a potem i pracę. Nie mając się gdzie podziać, zamieszkał z Bellą w aucie, wciąż żyjąc w strachu przed policją, żeby nikt nie odebrał mu córeczki, która jest dla...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tematyka bardzo ciekawa, a opracowanie wątków? Zgrzyt. Jest najzwyklej niedopracowane. Wyczuwałam, że pomiędzy niektórymi rozdziałami brakuje treści. Pojawia się również pewne nieuporządkowanie stworzone przez przeskakiwanie z wydarzeniami w czasie.
W fabule wychodzimy od chwili obecnie się dziejącej, gdzie tatuś wraz z czterolatką próbuje pozbierać się po stracie. Dostajemy ograniczoną dawkę informacji na temat ich życia i zostaje nam przedstawiony pochopny krok dorosłego, który stawia na szali być może życie swoje i dziecka, żeby tylko jakoś zarobić na utrzymanie. Naiwne podejście do tematu dwudziestoparolatka jakoś mogę uznać za prawdopodobne, ale to co dzieje się dalej świadczyć może już o jego głupocie. Nieco drażniące jest pokazywanie bohaterów w trudnej sytuacji, a potem torowanie im drogi po najniższej linii oporu do lukrowego wyjaśnienia sprawy. Wszyscy nagle zdają sobie sprawę ze swoich błędów, jakby zostali przełączenie z jednego trybu na inny, przez co pojawia się w ich zachowaniu sztuczność.
Natomiast konstrukcja fabuły nie pozwala głębiej wczytać się w treść. Przerzucanie czytelnika od bohatera do bohatera, który jednocześnie staje się w przypisanym mu rozdziale narratorem, do tego mieszanie czasu teraźniejszego, z przeskokami w niedaleką przeszłość by lepiej przyjrzeć się motywom ich działania i ponowny szybki zwrot do chwili obecnej, żeby sprawdzić, co który z bohaterów robi. Nie dość, że meczy, to nie wyczerpuje tematu, a przede wszystkim odbiera dramatyzm wydarzeniom.

Nie zostałam przez Chamberlain przekonana do którejkolwiek z postaci. Zarówno Travis, Robin, jak Erin, to osoby, które doświadczyły głębokich traum, a ich bliscy niekoniecznie umniejszyli ich cierpieniu, zatem niemożliwe jest, by ot tak sobie ze wszystkim poradzili sami. Najbliżej "ozdrowienia" może być Erin, mająca wsparcie terapeutki oraz poczucie przynależności do grupy rodziców, którzy też stracili swoje dzieci. Natomiast najwięcej ran nosi w sobie młodziutka Robin. Jej przeżycia, nagromadzenie bolesnych wydarzeń, nie znajdują w fabule rozwiązania. Nie przepracowuje swoich lęków, nie zastanawia się specjalnie nad własnymi potrzebami, aż nagle pokazuje się nam w innym świetle i jest już silną osobą, która wcześniej wypierała ze świadomości, ze jest matką, teraz dostąpiła oświecenia.
Autorka niepotrzebnie umieszcza w jednej książce kilku bohaterów z przeżyciami, które mógłby by posłużyć za kanwę do co najmniej dwóch, trzech fabuł. Ostatecznie i tak nie omawia wszystkich elementów swojej układanki, a zaledwie ociera się o pewne problemy, a inne, jeśli nie po drodze, to definitywnie zasypuje na finiszu. po prostu podsuwa pewne rozwiązania, a potem ogłupia nas zbudowanym przez siebie rozwiązaniem, które nie zamyka wszystkich kwestii. Albo niech będzie: zamyka, ale w sposób sztuczny i od samego początku przewidywalny. W ostatnim rozdziale to Travis dokonuje podsumowania. Wygląda to tak, jakby przez kolejny rok w mig dojrzał, wyciągnął wnioski i raczy się z nimi podzielić. Jest to bezpośredni zwrot do czytelnika, który ma teraz na celu jednoznaczne przedstawienie bohatera, jako godnego zaufania, przykładnego obywatela, jeszcze lepszego ojca. I dostajemy obraz młodego człowieka, który na wstępie tej historii jest nieogarniętym fleją, nie mogącym znaleźć pracy, a na końcu człowiekiem z dorywczym zajęciem (wow! jak łatwo udało się je znaleźć), studiującym i tworzącym prawdziwą rodzinę.
A feee pani Chamberlain! przekombinowała pani. Poruszanie się utartymi drogami, sięganie po sytuacje, które kojarzą się jednoznacznie, malowanie bohaterów, po których wiemy czego mamy się spodziewać nie działa dobrze na czytelniczą wyobraźnię.

Tematyka bardzo ciekawa, a opracowanie wątków? Zgrzyt. Jest najzwyklej niedopracowane. Wyczuwałam, że pomiędzy niektórymi rozdziałami brakuje treści. Pojawia się również pewne nieuporządkowanie stworzone przez przeskakiwanie z wydarzeniami w czasie.
W fabule wychodzimy od chwili obecnie się dziejącej, gdzie tatuś wraz z czterolatką próbuje pozbierać się po stracie....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobra ksiazka. Az trudno myslec ile potrafimy dla dzieci sie piswiecic i jak nie raz mamy pod górkę

Bardzo dobra ksiazka. Az trudno myslec ile potrafimy dla dzieci sie piswiecic i jak nie raz mamy pod górkę

Pokaż mimo to