Początek książki bardzo wciągający, szybka akcja jak najbardziej na plus. Niestety druga połowa książki, jakby zapętlające się wydarzenia i powtarzane po kilka razy te same opisy, co staje się nurzące.

Początek książki bardzo wciągający, szybka akcja jak najbardziej na plus. Niestety druga połowa książki, jakby zapętlające się wydarzenia i powtarzane po kilka razy te same opisy, co staje się nurzące.

W dużym skrócie: wciągająca, mroczna i intrygująca historia, w której znajdziemy wyraziste wątki paranormalne rodem z gatunku horrorów. Zagadka postawiona na fundamencie bardzo brutalnych zbrodni i rozwijana w sposób świetny tworzone właściwe napięcie. Bohaterowie są dobrze wykreowane postacie, przez co to wszystko daje dobrą, aczkolwiek specyficzną powieść.

Jeżeli komuś nie po drodze z tematyką dziwnych kultów, demonów czy zjawisk wykraczających poza to, co potrafi wyjaśnić nauka – nie polecam. Jak ktoś szuka klasycznego kryminału czy thrillera – również nie. Jest to po prostu taki miks, który nie wszystkim przypadnie do gustu. Zdecydowanie jest to jednak powieść dobrze napisana, trzymająca w napięciu i z ciekawymi, niejednoznacznymi wątkami.

W dużym skrócie: wciągająca, mroczna i intrygująca historia, w której znajdziemy wyraziste wątki paranormalne rodem z gatunku horrorów. Zagadka postawiona na fundamencie bardzo brutalnych zbrodni i rozwijana w sposób świetny tworzone właściwe napięcie. Bohaterowie są dobrze wykreowane postacie, przez co to wszystko daje dobrą, aczkolwiek specyficzną powieść.

Jeżeli komuś...

Całkiem obiecujący początek, ale im dalej w las tym gorzej. Przede wszystkim to jest horror, nie kryminał. I to mocno średni. Szkoda.

Całkiem obiecujący początek, ale im dalej w las tym gorzej. Przede wszystkim to jest horror, nie kryminał. I to mocno średni. Szkoda.

Bardziej horror niż kryminał. Mocna, przerażająca ale jednocześnie niesamowicie wciągająca.

Bardziej horror niż kryminał. Mocna, przerażająca ale jednocześnie niesamowicie wciągająca.

Kolejne moje odkrycie w tym roku. Pierwsza z trzech części mile zaskakuje, nieprawdopodobne stopniowanie napięcia, pokiereszowana życiem dwójka bohaterów to w tej książce strzał w dziesiątkę. Tu realia przeplatają się z magią, akcja goni akcję, nieprzewidywalne zakończenie. Świetnie wykreowani detektywi- zwłaszcza Eva- o których miałam przyjemność czytać. Polecam!

Kolejne moje odkrycie w tym roku. Pierwsza z trzech części mile zaskakuje, nieprawdopodobne stopniowanie napięcia, pokiereszowana życiem dwójka bohaterów to w tej książce strzał w dziesiątkę. Tu realia przeplatają się z magią, akcja goni akcję, nieprzewidywalne zakończenie. Świetnie wykreowani detektywi- zwłaszcza Eva- o których miałam przyjemność czytać. Polecam!

Gdy na południu Francji giną młode kobiety wszystko wskazuje że są one ofiarą seryjnego mordercy.  Sprawą zajmuje się tajemnicza komisarz Eva Svarta albinoska, która zmaga się z demonami z przeszłości. To co odkrywa wraz ze swoim partnerem na odludnej farmie jest przerażające. Wszechogarniający fetor gnijących ludzkich ciał, okultystyczne symbole wymalowane ludzką krwią oraz tajemnicze wilki to tylko przedsmak tego co ją czeka. Mimo, iż z pozoru sprawa została rozwiązana i zamknięta wrażenie, że coś zostało pominięte nie opuszcza detektyw, zwłaszcza, iż po roku w Paryżu giną kolejne kobiety.

„Gorączka i krew” to niezwykle wciągający, mroczny i krwawy okultystyczny thriller. To zdecydowanie książka dla czytelników o mocnych nerwach, którym nie przeszkadza wylewająca się z każdej strony krew. Autor jest niezwykle obrazowy w swoich opisach co zdecydowanie jest dużym plusem. Możemy wręcz poczuć metaliczny zapach krwi tak jak i nieustający nastrój grozy. Dynamiczna akcja i pojawiające się z każdą kolejna stroną łamigłówki powodują, że ciężko się od niej oderwać. Płynnie przechodzenie z historii kryminalnej w horror z elementami fantasy powoduje dreszcz emocji. Postacie są niezwykle wyraziste ale przede wszystkim niezwykle ludzkie. Dają się ponieść emocjom, mają swoje wady i słabości. Pojawiające się elementy mitologii i legend Węgierskich oraz wilki przechodzące do naszego świata przez lustra ale to tylko część tego co Was czeka. Polecam zwłaszcza fanom grozy

Gdy na południu Francji giną młode kobiety wszystko wskazuje że są one ofiarą seryjnego mordercy.  Sprawą zajmuje się tajemnicza komisarz Eva Svarta albinoska, która zmaga się z demonami z przeszłości. To co odkrywa wraz ze swoim partnerem na odludnej farmie jest przerażające. Wszechogarniający fetor gnijących ludzkich ciał, okultystyczne symbole wymalowane ludzką krwią...

Zaskakująco dobry pomysł i bardzo dziwne zakończenie, od którego nie mogłam się oderwać.
Ta powieść nieco przypomina Upiora Luwru, a trochę czyta się jak Grange’a. Jest dość klimatyczna, może paranormalna, na pewno ciekawa. Cała fabuła opiera się na przedziwnym rytuale, o którym nie mogę Wam powiedzieć, ale który stanowi oś obrotu wszystkich wydarzeń. Wchodzimy w akcję dość szybko, bo właściwie dzieje się tu dużo od pierwszych zdań, kiedy zostaje porwana młoda dziewczyna, później więziona w miejscu, w którym zginęło 20 innych jej podobnych dziewcząt. Brzmi normalnie, kryminalnie, jednak wszystko, co się dzieje dalej, już tak całkiem normalne nie jest. Morderstwa się powtarzają, a przy nich zwykle obecna jest jakoś postać wilka, zdająca się rzucać coś w rodzaju uroku, klątwy, czegoś. Morderstwa stają się przedmiotem dochodzenia, w które angażują się miejscowy detektyw i śledcza z Paryża.
Fabuła jest bardzo ciekawa, bo autor sięgając po moce nadprzyrodzone daje sobie sporo swobody w kombinowaniu z wątkami. Widać, że zagadka jest przemyślana, pomysł jest ugruntowany w źródłach bądź co bądź historycznych, a przynajmniej na takie wygląda. Sprytnie ograne elementy gatunku, które mogły być schematyczne a są przekute w magiczne. Nie brakuje tu jednak znajomych refrenów, ale są na tyle dobrze zaśpiewane i na tyle świeże, że w ogóle mi to nie przeszkadzało.
Bardzo dobra postać Evy Svarty, francuskiej policjantki prowadzącej śledztwo. Spójnie przemyślana historia jej życia w nawiązaniu do obecnej sprawy z wilkiem w tle. Podobało mi się to. Dzięki pewnej tragedii sprzed wielu lat poznajemy bohaterkę, jej motywację i sposób rozumowania, budowania relacji. Polubiłam chyba bardziej Aleksandra, który jest mi bliższy emocjonalnie i który jest chyba bardziej zrównoważony. Ale tak już jest, że ktoś musi być szalony, żeby ktoś inny musiał być normalny. O Aleksandrze wiemy dużo mniej, chociaż to właściwie od niego zaczyna się powieść i poniekąd na im się kończy. Jest dobrym duchem Evy i zdaje się być zawsze tam, gdzie jest potrzebny. To dobrze zbudowana charakterologicznie postać, która myśli, słucha, ufa, mimo że wiele rzeczy nie brzmi racjonalnie. Dla mnie to zdecydowanie przeciwwaga dla wszystkiego, co się dzieje dookoła w powieści.
Wydaje mi się, że tylko Francuzi umieją opowiadać takie historie i wychodzą z tego obronną ręką. Upiór opery i Upiór Luwru, to takie najsłynniejsze wcielenie zła w duszę ludzką dla przyziemnych celów. Czytając Grange’a, Miniera, również mam nieodparte wrażenie jakiejś zawieszonej w powietrzu atmosfery grozy, która otacza bohaterów. Francuzi umieją tłumaczyć sytuacjami paranormalnymi sytuacje realne jak Iberyści tłumaczą realizmem magicznym wszystko, co się dzieje w życiu. Zło przenikające do duszy człowieka, przejmujące nad nim kontrolę na wezwanie jak duchy w Domu Duchów Allende. Historie pisane/opowiadane przez Francuzów zawsze mają taki nadnaturalny klimat, a czarny charakter często jest obrazowany jako dosłowny diabeł. Jeśli nie mieliście z nimi do czynienia z nimi w książkach, to na pewno w serialach: Las, Modliszka, Profil. Jest to element wprowadzony bardzo realnie, właściwie nikt z nas nie ma wątpliwości, że to może się stać. Kto z nas nie widuje czasem na ulicy kogoś, kogo stracił? Komu nie śniło się coś, co się wydarzyło kilka dni później? W „Gorączce krwi” też jest to zaplanowane tak, żebyśmy uwierzyli i tak, żebyśmy zostali zaskoczeni.
Ja uważam, ze ta książka jest dobra dla fanów kryminału szukających czegoś innego. Może i końcówka jest nieco przekombinowana, na pewno nie idealna, ale przynajmniej broni się konwencją i z tej konwencji wynika. Ta powieść spodoba się fanom fantastyki szukających zastosowania czegoś magicznego, jakiegoś rodzaju mocy, w życiu realnym. Do tego czyta się szybko, chętnie się do niej wraca, bardzo dobrze się przez nią idzie, bo chcemy poznać koniec historii.
Kolejne nazwisko gdzieś na szarym końcu list popularności, a w niczym nieustępujące popularnym pisarzom piszącym w podobnym stylu. Jedno, co na pewno nie ułatwia tej książce zdobywania popularności, to tytuł i okładka. Obie rzeczy tandetne i raczej niezachęcające do kupna. Dodatkowo zupełnie nieoddające tego, co ta książka ze sobą niesie w treści. Szkoda.
Ja wam jednak polecam, bo to dobra rozrywka i ciekawa historia.

Zaskakująco dobry pomysł i bardzo dziwne zakończenie, od którego nie mogłam się oderwać.
Ta powieść nieco przypomina Upiora Luwru, a trochę czyta się jak Grange’a. Jest dość klimatyczna, może paranormalna, na pewno ciekawa. Cała fabuła opiera się na przedziwnym rytuale, o którym nie mogę Wam powiedzieć, ale który stanowi oś obrotu wszystkich wydarzeń. Wchodzimy w akcję...

Książka trochę dziwna, krwista, ale wciągająca i przyjemna w czytaniu. Na pewno sięgnę po kolejną część. Polecam.

Książka trochę dziwna, krwista, ale wciągająca i przyjemna w czytaniu. Na pewno sięgnę po kolejną część. Polecam.

Niby prosta fabuła , a wciąga niesamowicie , byłem zaskoczony że tak dałem się pochłonąć tej opowieści. No i jest to zdecydowanie bardziej horror niż thriller.

Niby prosta fabuła , a wciąga niesamowicie , byłem zaskoczony że tak dałem się pochłonąć tej opowieści. No i jest to zdecydowanie bardziej horror niż thriller.

https://www.instagram.com/p/CE3W8p8hUff/?igshid=20rbusncfv54

Na południu Francji dochodzi do serii makabrycznych zbrodni na młodych i pięknych dziewczynach. Mimo zatrzymania braci Salaville, a później ich śmierci morderstwa nie kończą się.
Sprawą tą zajmuje się komisarz Eva Svarta. Tajemnicza komisarz o jasnych włosach i oczach, które cały czas skrywa za ciemnymi okularami.
Czy pani komisarz uda zatrzymać się piekielny rytuał a może sama znajdzie się w śmiertelnym niebezpieczeństwie.
Wszystko tutaj sprowadza się do Elzbiety Batory...

Kiedy tylko zobaczyłam w opisie imię i nazwisko : Elżbieta Batory od razy kupiłam tą książkę. Zawsze ciekawiła mnie ta postać. Czytało się całkiem przyjemnie a postać pani detektywa, która też skrywa swoje tajemnice i swoją przeszłośc jest ciekawa. Czytało się całkiem przyjemnie ale nie była to książka która wciągnęła mnie od pierwszej strony. Jednak pomysł jest dość oryginalny.

https://www.instagram.com/p/CE3W8p8hUff/?igshid=20rbusncfv54

Na południu Francji dochodzi do serii makabrycznych zbrodni na młodych i pięknych dziewczynach. Mimo zatrzymania braci Salaville, a później ich śmierci morderstwa nie kończą się.
Sprawą tą zajmuje się komisarz Eva Svarta. Tajemnicza komisarz o jasnych włosach i oczach, które cały czas skrywa za ciemnymi...