"Blondynka na Czarnym Lądzie" jest relacją z afrykańskiego safari. Nie czytamy jednak tradycyjnych zapisków z podróży - książka jest mini powieścią, zbiorem historii, anegdot. Autorka przekracza granicę między pamiętnikiem a beletrystyką i tworzy fabularną opowieść o pewnym czasie spędzonym na Czarnym Lądzie. Czyta się to znakomicie. Jest śmiesznie, czasami straszno.

Łatwo zapomnieć, że podróżnicze przygody to prawda, a nie tylko fikcja literacka. Płynnie przeskakujemy od jednego krótkiego rozdziału do drugiego i zapadamy się w lekturę. Śpimy w wiosce Masajów, stajemy oko w oko z lwem, bierzemy prysznic na pustyni i konsumujemy smaczne posiłki (aż za smaczne, nieprzystające do dzikich i polowych warunków Afryki).

Fajna i lekka książka, która, mimo tej lekkości, przekazuje kawałek wiedzy na temat obyczajów mieszkańców Afryki.

"Blondynka na Czarnym Lądzie" jest relacją z afrykańskiego safari. Nie czytamy jednak tradycyjnych zapisków z podróży - książka jest mini powieścią, zbiorem historii, anegdot. Autorka przekracza granicę między pamiętnikiem a beletrystyką i tworzy fabularną opowieść o pewnym czasie spędzonym na Czarnym Lądzie. Czyta się to znakomicie. Jest śmiesznie, czasami straszno.

Łatwo...

Szczerze to po raz pierwszy mam wątpliwości, czy to wszystko na prawdę się wydarzyło. Zrobiła się z tego opowiastka, a nie relacja z podróży. Zabrakło mi trochę praktycznych rad, które zawsze w książkach p. Beaty się znajdowały. Ogólnie nie było źle, ale szału nie ma.

Szczerze to po raz pierwszy mam wątpliwości, czy to wszystko na prawdę się wydarzyło. Zrobiła się z tego opowiastka, a nie relacja z podróży. Zabrakło mi trochę praktycznych rad, które zawsze w książkach p. Beaty się znajdowały. Ogólnie nie było źle, ale szału nie ma.

To jest moja pierwsza przeczytana książka Beaty Pawlikowskiej i już wiem, że na pewno przeczytam następne. Autorka, nie dość, że jest podróżniczką, to jeszcze utalentowaną pisarką. Przeczytałam z ogromnym zainteresowaniem. Bardzo polecam !

To jest moja pierwsza przeczytana książka Beaty Pawlikowskiej i już wiem, że na pewno przeczytam następne. Autorka, nie dość, że jest podróżniczką, to jeszcze utalentowaną pisarką. Przeczytałam z ogromnym zainteresowaniem. Bardzo polecam !

Książka jest całkiem w porządku, choć czasami wieje nudą. Tytułowa blondynka wcale nie jest typową blondynką. Pani Beata dodaje ciekawostki np.o tym jak kobra "kąsi", czasem faktycznie się "mądruje", ale to moim zdaniem podnosi merytoryczną stronę książki. Polecam jako lekką i ciekawą pozycję np.na wakacje.

Książka jest całkiem w porządku, choć czasami wieje nudą. Tytułowa blondynka wcale nie jest typową blondynką. Pani Beata dodaje ciekawostki np.o tym jak kobra "kąsi", czasem faktycznie się "mądruje", ale to moim zdaniem podnosi merytoryczną stronę książki. Polecam jako lekką i ciekawą pozycję np.na wakacje.

Polecam, idealna na wakacje! :)

Polecam, idealna na wakacje! :)

Naprawdę bardzo, bardzo ładne zdjęcia , nawet hieny są na zdjęciach. Obejrzałam zdjęcia z prawdziwą przyjemnością. A potem jeszcze raz. Te bez autorki są ładniejsze.

Ale tekstu nie da się czytać -bo więcej jest wymądrzania się autorki na każdy możliwy temat niż konkretnych treści o Afryce.
To jest raczej taka książka motywacyjna - zachęcająca do spełniania marzeń i wzorowaniu się na mistrzyni w tym zakresie, czyli autorce, która szczodrze opisuje swoje życie wewnętrzne i sypie złotymi radami w każdej sprawie.

Naprawdę bardzo, bardzo ładne zdjęcia , nawet hieny są na zdjęciach. Obejrzałam zdjęcia z prawdziwą przyjemnością. A potem jeszcze raz. Te bez autorki są ładniejsze.

Ale tekstu nie da się czytać -bo więcej jest wymądrzania się autorki na każdy możliwy temat niż konkretnych treści o Afryce.
To jest raczej taka książka motywacyjna - zachęcająca do spełniania marzeń i...

Beata Pawlikowska była mi znana dotąd głównie z programów telewizyjnych, ale nie interesowałam się nigdy bliżej jej działalnością. Jej książka trafiła w moje ręce zupełnym przypadkiem i uznałam, że może warto dać jej szansę.
Książka opowiada o jej wycieczce safari, racząc czytelnika drobnymi ciekawostkami o faunie i florze sawanny oraz kulturze Masajów. Jest napisana lekko i z pewną dozą humoru, nie brak też w niej wstawek o charakterze, powiedzmy, filozoficznym – Pawlikowska porównuje tu naturę ludzi żyjących w miastach z charakterystyką ludności „mniej cywilizowanej”. Odbiorca nie znajdzie tu ani zbyt dokładnych informacji turystycznych, ani szczegółowych danych na temat Afryki.
Myślę, że „Blondynka na Czarnym Lądzie” jako proste opowiadanie do przeczytania dla relaksu w wolnej chwili sprawdzi się dobrze, ale ci, którzy szukają solidnej książki podróżniczej, raczej się zawiodą. Dla mnie lektura stanowiła sposób na tymczasowe odprężenie intelektualne.

Beata Pawlikowska była mi znana dotąd głównie z programów telewizyjnych, ale nie interesowałam się nigdy bliżej jej działalnością. Jej książka trafiła w moje ręce zupełnym przypadkiem i uznałam, że może warto dać jej szansę.
Książka opowiada o jej wycieczce safari, racząc czytelnika drobnymi ciekawostkami o faunie i florze sawanny oraz kulturze Masajów. Jest napisana lekko...

Niestety dotarłem tylko do strony nr 100. Autorka opisuje swoje historie w sposób, który totalnie do mnie przemawia. Np opisuje lwa który później okazuje się pawianem po czym staje się mchem a na końcu jest to jakiś człowiek. Ale 3 rozdziały później okazuje się że o jednak był słoń.

Niestety dotarłem tylko do strony nr 100. Autorka opisuje swoje historie w sposób, który totalnie do mnie przemawia. Np opisuje lwa który później okazuje się pawianem po czym staje się mchem a na końcu jest to jakiś człowiek. Ale 3 rozdziały później okazuje się że o jednak był słoń.

Przyjemna i wciągająca. Przeczytałam ja na krótko przed wyjazdem na safari i przyznaje, ze niektóre przygody autorki tak mną wstrząsnęły (spotkanie z lwem),ze cała 5 dni trzęsłam portkami czekając na najgorsze. Nie wiem czy autorka naprawdę spotkała lwa w pobliżu pola namiotowego (a mnie przewodnicy zapewniali, ze to nie zdarza hehe) czy tez była to fikcja literacka ale napewno zrobiła wrażenie! Polecam, można się przenieść w inny świat :)

Przyjemna i wciągająca. Przeczytałam ja na krótko przed wyjazdem na safari i przyznaje, ze niektóre przygody autorki tak mną wstrząsnęły (spotkanie z lwem),ze cała 5 dni trzęsłam portkami czekając na najgorsze. Nie wiem czy autorka naprawdę spotkała lwa w pobliżu pola namiotowego (a mnie przewodnicy zapewniali, ze to nie zdarza hehe) czy tez była to fikcja literacka ale...

Świetna lektura w sam raz na oderwanie się od codziennych obowiązku

Świetna lektura w sam raz na oderwanie się od codziennych obowiązku