Do wiary nie można nikogo zmusić, to dobrowolny akt naszej woli wynikający z naszego głębokiego wewnętrznego i zewnętrznego przekonania, które musi w nas samo wybrzmieć i wyrazić się słowami: tak, wierzę. Ale że z wiarą nie jest tak łatwo, jak by się to wydawało, to wystarczy przyjrzeć się temu, w co wierzy współczesny człowiek, i czy to z prawdziwą wiarą ma coś wspólnego. Oczywiście, w żaden sposób nie chce być tu prześmiewcą ani ironistą, który z lekceważeniem odnosi się do sposobów i przedmiotów, które zostały dzisiaj wprowadzone w świat i w duchową przestrzeń, ale nie raz z uśmiechem bez komentarza wsłuchiwałem się jak ktoś z przekonaniem perorował, jaki to horoskop na dzisiaj został mu zaprezentowany, i jak bardzo musi się w niego wsłuchać, bo osiągnie dzięki niemu spełnienie swoich marzeń i zrealizuje swoje plany. A było to mówione z ogromnym przekonaniem i właśnie wiarą, że tak to się stanie. Moje dwie koleżanki pracują w pismach kobiecych i ich rola polega na tym, że codziennie układają, korzystając ze swojej wiedzy i wyobraźni, rożnego rodzaju horoskopy czy rytuały szczęścia, nieźle na tym zarabiają, bo o ile ze sprzedażą prasy jest również słabo, to że względu na dostępność tych ich działań w Internecie w zależności od ilości odsłon dostają dodatkowe premie jeśli ze swoimi tekstami idealnie wpiszą się w gusta i oczekiwania niestety naiwnych a spragnionych szczęścia czytelniczek. Procentowy udział osób korzystających z takich alternatywnych metod szukania recepty na swoje życie wzrasta i w budżecie państwa to jest już niezły dochód, o czym świadczy również popularność rożnego typu telewizji i programów ezoterycznych z całodobowymi wróżbitami, magami czy też czarownicami, bo i takowe są już dostępne w ofercie. Wtedy postawione wcześniej pytanie o wiarę jest zasadne, w co wierzyć, i jak wierzyć, czy ten świat zabobonów i przesądów to też wiara czy tylko namiastka wiary, pseudowiara, oszustwo. Chrześcijaństwo wychodzi ze swoją konkretną propozycją, która oczywiście też może być przez kogoś zakwestionowana i podważona, ale jego rdzeniem jest przyjęcie prawdy, że oto sam Bóg zesłał na ziemię swojego Syna, by ten dokonał przez swoją mękę, śmierć na krzyżu oraz zmartwychwstanie odkupienia rodzaju ludzkiego. Objawienie dokonuje się w realnym historycznym czasie i miejscu, nie jest zbiorem wyssanych z palca fantastycznych opowieści, nie bazuje na ludzkiej fantazji, oparte jest o prawdziwe doświadczenie poparte wielowiekową tradycją i wyborem przez kolejne pokolenia, wyborem nie zawsze łatwym a często okupionym własną krwią i śmiercią. To jedno z wielu kryteriów, które przemawiają za jego prawdziwością. Ale nie jedyne. Tak naprawdę wszystko musi się zacząć od przyjęcia Jezusa jako swego Pana i Zbawiciela, i ten akt musi się dokonać w sercu, by i rozum go zaakceptował, a wtedy i najtrudniejsze prawdy staną się proste, bo uczyni je takimi wiara. I nie znam odpowiedzi, dlaczego skoro niby tak łatwo, to jednak tak wielu ludzi nadal nie wierzy, bądź wierzy w bzdury lub jakieś inne prawdy, to pytanie przekracza możliwości poznawcze człowieka. Niniejsza lektura jest próbą systematycznego pokazania jaka jest nasza wiara i jakie są owoce jej przyjęcia.

Do wiary nie można nikogo zmusić, to dobrowolny akt naszej woli wynikający z naszego głębokiego wewnętrznego i zewnętrznego przekonania, które musi w nas samo wybrzmieć i wyrazić się słowami: tak, wierzę. Ale że z wiarą nie jest tak łatwo, jak by się to wydawało, to wystarczy przyjrzeć się temu, w co wierzy współczesny człowiek, i czy to z prawdziwą wiarą ma coś wspólnego....