Jakim cudem kończę jedną z ulubionych serii dopiero teraz? Tak to już mam z seriami paranormalnymi, że im więcej części tym ich jakość jakoś się rozrzedza.

Nocna Łowczyni to wampirza seria na sterydach. Mamy szaloną zabójczynię Cat bohaterkę, którą da się lubić. Dalej jest tylko lepiej, jej obiekt westchnień Bones to była męska prostytutka, niewolnik oraz łowca głów. Do tego chyba najlepiej wykreowana postać męska w tego typu seriach. Postacie poboczne to wisienka na torcie tej genialnej serii: ognisty książę Vlad, kolekcjoner Ian oraz faraon Mencheres.

Ostatnia część bez fajerwerków, ale pierwsze 4 części <3

Jakim cudem kończę jedną z ulubionych serii dopiero teraz? Tak to już mam z seriami paranormalnymi, że im więcej części tym ich jakość jakoś się rozrzedza.

Nocna Łowczyni to wampirza seria na sterydach. Mamy szaloną zabójczynię Cat bohaterkę, którą da się lubić. Dalej jest tylko lepiej, jej obiekt westchnień Bones to była męska prostytutka, niewolnik oraz łowca głów. Do...

Zakochałam się od pierwszego wejrzenia w jej kartki! Cała seria mnie zauroczyła i nie spałam po nocach, aby ją skończyć. W książce można odczuć emocje bohaterów i (w większości) ich sytuacji postąpiłabym tak samo jak oni.
Kiedy opisywana była śmierć wuja Cat popłakałam się i zużyłam całe opakowanie chusteczek. Jednak w wielu scenach śmiałam na głos i osoby wchodzące do mojego pokoju patrzyły na mnie jak na ułomną umysłowo.
Nie jestem specem od tego, więc nie będę się wgłębiać w szczegóły - po prostu gorąco polecam tą serię, zwłaszcza fanom pani Anety Jadowskiej.

Zakochałam się od pierwszego wejrzenia w jej kartki! Cała seria mnie zauroczyła i nie spałam po nocach, aby ją skończyć. W książce można odczuć emocje bohaterów i (w większości) ich sytuacji postąpiłabym tak samo jak oni.
Kiedy opisywana była śmierć wuja Cat popłakałam się i zużyłam całe opakowanie chusteczek. Jednak w wielu scenach śmiałam na głos i osoby wchodzące do...

pdf

pdf

Książka kończąca serię fajnie się kończy jednak po niej mam bardzo dużo pytań dlatego chciałabym aby pisarka jeszcze je rozwinęła. Część rzeczy była do przewidzenia a część zaskoczyła. Dziwiło mnie że Cat nie wpadła na to ze Bones się dał specjalnie wysuszyć i dodatkowo, że nie pozwolił by zabić Katie. Może w innym wypadku nie była by taka autentyczna. Już w wcześniejszych częściach jak Bones zmienił Tate'a zastanawiałam się czy przypadkiem nie mógł by być on wtedy zostać ojcem dziecka Cat, które by miała 3/4 z wampira. Jednak w tedy nic takiego nie było a tu taka niespodziana.
Pytanie które zostały ni po ksiażce:
Jak Bones poradził sobie z uzależnieniem?
Czy wypicie krwi Bonsa po jego osuszeniu demona jakoś wpłynęło na Cat?
Jakie będą dalsze losy Katie?

Książka kończąca serię fajnie się kończy jednak po niej mam bardzo dużo pytań dlatego chciałabym aby pisarka jeszcze je rozwinęła. Część rzeczy była do przewidzenia a część zaskoczyła. Dziwiło mnie że Cat nie wpadła na to ze Bones się dał specjalnie wysuszyć i dodatkowo, że nie pozwolił by zabić Katie. Może w innym wypadku nie była by taka autentyczna. Już w wcześniejszych...

Siódmy tom serii o Nocnej Łowczyni.
Kocham♥️♥️♥️.
W tej części jedna rewelacja goni drugą. Oj, w pewnej chwili myślałam, że dostanę zawału przez Bonesa. Trzyma w napięciu do samego końca.
Takiego zakończenia serii się nie spodziewałam. Polecam.

Siódmy tom serii o Nocnej Łowczyni.
Kocham♥️♥️♥️.
W tej części jedna rewelacja goni drugą. Oj, w pewnej chwili myślałam, że dostanę zawału przez Bonesa. Trzyma w napięciu do samego końca.
Takiego zakończenia serii się nie spodziewałam. Polecam.

Kiedyś trzeba się pożegnać, zaczęłam przygodę z Cat i Bonesem ładnych kilka lat temu.
Kocham ich, jest to zdecydowanie najlepsza saga o wampirach jaką czytałam, mnóstwo humoru, namiętności, akcji.
Jednak dla mnie chyba cała saga skończyła się na 4 części, reszta to dodatki, które miały się sprzedać. Kochałam upartą Cat, która chyba jako pierwsza bohaterka nie była głupią sierotką Marysią. A Bones - no chyba nie muszę mówić :D Ta część zrobiła z nich kogoś innego. Nie zrobiłabym matki z Cat, ojca z Bonesa, i na doczepkę Tate'a jako biologicznego tatusia. Stworzono z nich (nie)przyjemny trójkącik, który dla mnie nie ma sensu. Gdyby zamiast zmiennokształtnej Denise, skrócili o głowę prawdziwą Małą to książka by się jeszcze ratowała a tak to myślałam, że zwrócę obiad a potem na deser rzygnę tęczą :/ Szczęśliwa rodzinka? Serio? Chyba nic w książkach nie rozczarowało mnie bardziej niż zakończenie tej części.

Kiedyś trzeba się pożegnać, zaczęłam przygodę z Cat i Bonesem ładnych kilka lat temu.
Kocham ich, jest to zdecydowanie najlepsza saga o wampirach jaką czytałam, mnóstwo humoru, namiętności, akcji.
Jednak dla mnie chyba cała saga skończyła się na 4 części, reszta to dodatki, które miały się sprzedać. Kochałam upartą Cat, która chyba jako pierwsza bohaterka nie była głupią...

Bardzo długo czekałam na polskie tłumaczenie ( z angielskim jestem etapie Kubusia Puchatka :P ) nie oficjalne, ale w końcu dzięki większym fanom Cat i Bones'a niż ja mogłam przeczytać ostatnią, niestety część.
Bardzo mi się podobała, było kilka scen które z łatwością przewidziałam, ale więcej takich które mnie mile zaskoczyły;) Nie będę zdradzać które ;)
Za parę lat na pewno z przyjemnoscia wrócę do tej serii i z czystym sercem mogę ja polecić fanom sf i paranormal romanse :)

Bardzo długo czekałam na polskie tłumaczenie ( z angielskim jestem etapie Kubusia Puchatka :P ) nie oficjalne, ale w końcu dzięki większym fanom Cat i Bones'a niż ja mogłam przeczytać ostatnią, niestety część.
Bardzo mi się podobała, było kilka scen które z łatwością przewidziałam, ale więcej takich które mnie mile zaskoczyły;) Nie będę zdradzać które ;)
Za parę lat na...

No cóż wszystko co dobre kiedyś się kończy , cała seria bardzo dobra pełna akcji i humoru,warto przeczytać.

No cóż wszystko co dobre kiedyś się kończy , cała seria bardzo dobra pełna akcji i humoru,warto przeczytać.

Niesamowita, jak każda część. Nie spodziewałam się tylko, że Cat tak dokopie Marie (jakby nie było królowa... mambo... i te sprawy...).

Tylko...
Czy tylko mnie druga kwarta książki skojarzyła się z "Resident Evil"?
A trzecia lekko z "Przed Świtem"?

Szczerze nie mogę się doczekać przeczytania (o ile stanie się to możliwe) części 7.5.

Niesamowita, jak każda część. Nie spodziewałam się tylko, że Cat tak dokopie Marie (jakby nie było królowa... mambo... i te sprawy...).

Tylko...
Czy tylko mnie druga kwarta książki skojarzyła się z "Resident Evil"?
A trzecia lekko z "Przed Świtem"?

Szczerze nie mogę się doczekać przeczytania (o ile stanie się to możliwe) części 7.5.

„Powstając z grobu” to siódma i ostatnie (w zamyśle) część przygód Cat i Bonesa autorstwa Jeaniene Frost.
Cała seria, to nieliczne książki o wampirach, które nie wkurzają, nie śmieszą, nie irytują.
A główni bohaterowie to nie nastolatkowie błyszczący w słońcu, pełni rozterek rodem z Bravo Girl.
Dlatego mogę śmiało napisać, że dla mnie to najlepsza seria o tematyce wampirze.


Siódma część, to ostatnie spotkanie z głównymi bohaterami, a ich głównym antagonistą jest agent Madigan, który przez lata prowadził makabryczne eksperymenty na ludziach, wampirach i ghulach.
To właśnie z nim będą musieli się zmierzyć Cat i Bones oraz ich przyjaciele i sprzymierzeńcy.

Jak to u Jeaniene Frost bywa, książka pełna jest niespodziewanych zwrotów akcji i takich wydarzeń, których nigdy bym się nie spodziewała.
Mimo, że to już siódma odsłona przygód bohaterów, to autorka pokazała, że ma jeszcze kilka ukrytych asów w rękawie.
Początkowo seria miała liczyć 9 tomów, ale sama autorka przyznała, że ma pomysł na siedem i na tym tomie zakończyła serię.
Za to należy jej się ukłon, bo nie ciągnęła pisania na siłę jak to czasem bywa z popularnymi seriami.

Akcja powieści jest niezwykle dynamiczna. Pełna poczucia humoru i ulubionych postaci.
Autorka w poruszający sposób pożegnała się z wszystkimi bohaterami powieści, pozwoliła czytelnikowi spotkać się z wszystkimi postaciami, które w mniejszym lub większym stopniu zapadły mi w serce.
Tak więc pojawiają się Mencheres i Kira, Spade i Denise, Ian (uwielbiam tego łajdaka ),Vlad i Leila, Tate, Juan, Dave, Cooper, Don, Timmie, Justina, Marie Laveau a nawet Annette.
Niektórzy częściej, niektórzy rzadziej, ale pokazują się wszyscy. Trochę szkoda, że tak mało było w powieści Vlada – jego ciągłe utarczki z Bonesem zawsze mnie zachwycały.

Wszystkie wątki doczekują się rozwiązania, poznajemy wiele faktów z przeszłości Cat, kilka tajemnic doczekuje się wyjaśnienia.
Najbardziej barwną z postaci drugoplanowych okazuje się być Ian i liczę na to, że ten łajdak doczeka się wreszcie swojej powieści (albo kilku).

Powstając z grobu, to bardzo dobre zakończenie serii. To klamra spinająca wszystkie tomy, pokazująca w jakim kierunku będzie teraz toczyło się nie-życie Cat i Bonesa.
To również malutka furtka do nowej serii, z nowymi bohaterami, gdyby autorka miała chęć taką napisać.
Bowiem w powieści pojawia się jedna nowa postać, która wprowadzi ogromne zamieszanie i wg mnie mogłaby mieś swoją własną serię.

Książka pełna jest humoru, emocji, akcji i wspaniałych bohaterów. Cała seria jest świetna i niepowtarzalna.
Tylko żal, że to już koniec, że nic więcej z C&B w rolach głównych już nie przeczytamy.
Ktoś mógłby napisać, że serii o twardych pogromczyniach wampirów jest wiele i będzie to prawda.
Ale niewiele jest takich o oryginalnej fabule, świetnie napisanych, z pełną plejadą cudownych postaci, okraszonych tak pikantnym poczuciem humoru i niespodziewanymi zwrotami akcji.
Nocna Łowczyni, to seria do której wracam co pewien czas i za każdym razem czytam ją z takimi samymi wypiekami na twarzy.
I na pewno jeszcze nie raz do niej wrócę, bo przygody C&B to świetna i wciągająca historia.

mój blog: http://miszmasz79.blogspot.com

„Powstając z grobu” to siódma i ostatnie (w zamyśle) część przygód Cat i Bonesa autorstwa Jeaniene Frost.
Cała seria, to nieliczne książki o wampirach, które nie wkurzają, nie śmieszą, nie irytują.
A główni bohaterowie to nie nastolatkowie błyszczący w słońcu, pełni rozterek rodem z Bravo Girl.
Dlatego mogę śmiało napisać, że dla mnie to najlepsza seria o tematyce...