*To będzie wspólna opinia do całej serii, chyba że któryś tom czymś się wyróżni w przyszłości*

Mroczna i brutalna. Klimat gangów, podziemia i barku skrupułów. Świat i państwa właściwie nie istnieją.
Gwałtowa i interesująca, a przedewszytkim jest dla mnie świetną odskocznią, bo jest totalnie inna niż to co ostatnio czytałam.

*To będzie wspólna opinia do całej serii, chyba że któryś tom czymś się wyróżni w przyszłości*

Mroczna i brutalna. Klimat gangów, podziemia i barku skrupułów. Świat i państwa właściwie nie istnieją.
Gwałtowa i interesująca, a przedewszytkim jest dla mnie świetną odskocznią, bo jest totalnie inna niż to co ostatnio czytałam.

RECENZJA TOMÓW 3-9

http://miedzysklejonymikartkami.blogspot.com/2015/07/150-dogs-bullets-carnage-3-9-wszystko.html

W Dogs zakochałam się rok temu i teraz, po lekturze kolejnych tomów, moje uczucie w ogóle nie zmalało.

Przyszłość, Europa. Miasto gigant podzielone jest na część nadziemną i podziemną. W Podziemiu królują gangi, przemoc oraz nielegalne modyfikacje genetyczne. Giną dzieci, by zasilić armię potworną armię szalonej Matki, która hoduje coraz to nowsze generacje posłusznych sobie psów. Części jednak udaje się uciec i to oni stają się ostatnią linią obrony przed własną Rodziną.

Pierwszą, największą i niezaprzeczalną zaletą Dogsów jest atmosfera i to, co się na nią składa. A więc przede wszystkim kreska. Jest obłędna. Na pierwszy rzut oka cienka i minimalistyczna, ale chwila, chwila. Odniosłam wrażenie, że pod względem warsztatu mangi przyjęło się traktować jako niższy podgatunek komiksu - bo to to się prawie tylko na postacie składa. Shirow Miwa potrafi kilkoma "machnięciami" świetnie oddać ogólny zarys i detale otoczenia. Ale nie o tym chciałam pisać. Tylko o scenach walki, których w Dogs nie brakuje. Taki na przykład tom 2, to prawie sama nawalanka była. W dalszych tomach na szczęście otrzymaliśmy nieco więcej treści. Rysunek jest niesamowicie dynamiczny i ekspresyjny. Żałuję, że nie mogę wam pokazać najlepszych przykładów, ale ktoś koniecznie musiał dostać swoje mangi z powrotem, a Internety widać na czym innym się skupiają. Czasami trzeba dłużej się przyjrzeć, by wyłapać wszystkie niuanse albo, wręcz przeciwnie, ogarnąć co się dzieje - bohaterowie poruszają się naprawdę szybko :) Atmosferę świetnie budują też puste kadry, a sama manga sprawia wrażenie gotowego szkicu ujęć do filmu. Właśnie to lubię we wszelkiego rodzaju komiksach. Czy mam jakiś zarzut? Maleńki. Czcionka szeryfowa w "okienkach" narracyjnych. Zadziwiająco mocno mi przeszkadzała i psuła efekt.


Shirow Miwa stworzyła ciekawy, pełen szczegółów świat. Współczesny schemat półświatka świetnie odnalazł się w przyszłości. Ciekawie pokazano ewolucję psów i różnice między pokoleniami, a mutanci są wspaniale narysowani. Chociaż z niesamowitą kreską autorki, aż prosiłoby się o kilka kadrów miasta... *.*

Drugim ogroomnym plusem są postacie. Bardzo ciekawe i bardzo niezapomniane. Moim ulubionym jest przedstawiony poniżej Badou. Dziwaczny humor i zamiłowanie do fajków [tak, w tej odmianie, i to naprawdę najlepsza akcja marketingowa przeciwko paleniu :]]. Uwielbiam też Michaiłowa [na okładce], Bishopa [niestety, jeszcze nie było nam dane zobaczyć walki z jego udziałem] oraz Piekielne Bliźniaczki. Wysuwający się na pierwszy plan Heine i Naoto za to mnie niemiłosiernie irytują, ale wynagradzają mi ich świetni bohaterowie drugoplanowi. Niemal każda postać posiada historię z przeszłości, która w znaczący sposób wpływa na teraźniejsze wydarzenia. Tu warto zwrócić uwagę na retrospekcje, które znajdziemy chyba w każdym tomie. Autorka zauważyła, że najmocniej zapamiętujemy te drastyczniejsze, dlatego fragmenty wydają się nieco poszarpane logicznie i przez to bardziej realistyczne.

Dogs przypominają najlepszy film akcji sf, którego nigdy nie obejrzałeś. Dialogów nie ma za dużo, więc czyta się szybko, ale jednocześnie samemu chce się zatrzymać na dłużej i przyjrzeć szczegółom. Shirow Miwa powoli wydziela na fragmenty układanki, mocno podkręcając napięcie. A co najlepsze sama manga niesamowicie stymuluje moją wyobraźnię tak, że po zakończeniu każdego tomiku mogłabym usiąść do komputera i pisać przez następne kilka godzin. Ale nie mam takiej cierpliwości, więc połykam na raz :D Ukazał się jeszcze tom 10., ale lojalnie poinformowano mnie, że kończy się w środku akcji, a kolejnych jeszcze nie wydano, więc... wytrzymam. Wytrzymam, bo muszę.

RECENZJA TOMÓW 3-9

http://miedzysklejonymikartkami.blogspot.com/2015/07/150-dogs-bullets-carnage-3-9-wszystko.html

W Dogs zakochałam się rok temu i teraz, po lekturze kolejnych tomów, moje uczucie w ogóle nie zmalało.

Przyszłość, Europa. Miasto gigant podzielone jest na część nadziemną i podziemną. W Podziemiu królują gangi, przemoc oraz nielegalne modyfikacje...

Shirow Miwa już kilka razy zaskoczył w swojej serii "Dogs: Bullets & Carnage" i nie przestaje tego robić i w trzecim tomie. Ciągle mam wrażenie, że z mangi zabawnej i lekkiej komiks dąży by być nieco bardziej poważny i klimatyczny. Widać to i w tym tomie, który, mimo, że nie brakuje w nim wesołych i zabawnych momentów jest już zdecydowanie bardziej na poważnie.

Fabuła wciąga. Autor rozkręca się ze swoją historią, rozbudowuje ją, wprowadza nowe elementy. Kapitalnym posunięciem jest retrospekcja opisująca przeszłość Heine i zdradzająca Czytelnikowi nieco na temat samego bohatera. Można też powiedzieć, że w porównaniu z poprzednimi tomami zauważalnie mniej tu strzelania, i gdyby nie kapitalna akcja w pociągu nie było by tego w ogóle. Zdecydowanie, w trzecim tomie "Dogs" autor bardziej skupia się na fabule, niż na akcji i humorze.

A skoro już przy akcji w pociągu jesteśmy - muszę napisać tylko jedno: rysunki podobały mi się już wcześniej, ale w trzecim tomie autor awansował na nowy poziom doświadczenia. Detali jest sporo, wygląd bohaterów (zwłaszcza mechanicznych "piesków") robi naprawdę świetne wrażenie. Nie spotyka się tak nastrojowych rysunków zbyt często. W innych momentach (np. wspomniana przeze mnie już retrospekcja) detali jest mało, rysunki są pozbawione tła. Dzięki temu udaje się wytworzyć specyficzny nastrój, w zależności od tego, gdzie prowadzi akcja.

I tylko szkoda, że jakoś w tym tomie bohaterowie nie są w tak fajny sposób przedstawieni jak poprzednio. Duet Badou i Heine już takich jaj nie odstawiają, i jakby mniej sobie dogryzają niż poprzednio. Ale nie można mieć wszystkiego, Shirow Miwa i tak wiele upchnął do tej mangi.

Mimo wszystko uważam, że "Dogs: Bullets & Carnage" idzie w dobrym kierunku. Sądzę, że "trójka" spodoba się każdemu, komu podobały się poprzednie tomy.

Shirow Miwa już kilka razy zaskoczył w swojej serii "Dogs: Bullets & Carnage" i nie przestaje tego robić i w trzecim tomie. Ciągle mam wrażenie, że z mangi zabawnej i lekkiej komiks dąży by być nieco bardziej poważny i klimatyczny. Widać to i w tym tomie, który, mimo, że nie brakuje w nim wesołych i zabawnych momentów jest już zdecydowanie bardziej na poważnie.

Fabuła...

Bardzo ciekawa, ale przede wszystkim przejrzysta manga. Nie brak też bohaterów, którzy przyciągają uwagę, jednak to fabuła jest z tego wszystkiego najlepsza. W tym tomie pośród wszechobecnej krwi i walki Heine musi zmierzyć się ze swoją mroczną przeszłością...

Bardzo ciekawa, ale przede wszystkim przejrzysta manga. Nie brak też bohaterów, którzy przyciągają uwagę, jednak to fabuła jest z tego wszystkiego najlepsza. W tym tomie pośród wszechobecnej krwi i walki Heine musi zmierzyć się ze swoją mroczną przeszłością...

Coraz bardziej zakochuje się w tej serii.

A ten tom szczególnie mnie uwiódł, bo pasuje mi do włosów~

Coraz bardziej zakochuje się w tej serii.

A ten tom szczególnie mnie uwiódł, bo pasuje mi do włosów~