Znakomity debiut według mnie najwybitniejszego amerykańskiego pisarza. Opowieść o walijskim piracie, trochę powieść historyczna, ale de facto opowieść o zagubieniu człowieka z bardzo dobrą psychologią postaci. Henry Morgan nie dał się uprosić rodzicom i w nastoletnim wieku wyruszył do Indii na poszukiwanie przygód. Gonił za nieuchwytnym marzeniem, kierował się żądzą i instynktami. Najpierw został sprzedany jako niewolnik, jednak za pomocą swojego sprytu i charyzmy był już zarządcą plantacji i złodziejem, ale było mu mało. Został najsłynniejszym piratem, łupił, mordował, miał pod sobą gotowych zrobić dla niego wszystko kamratów. Wszystko jednak zmieniła pewna kobieta, która miała być główną zdobyczą po splądrowaniu Panamy. Udało się jej zburzyć całkowicie pewność siebie bohatera i znaleźć potężny wyłom w jego psychice. Czytało się świetnie, powieść krótka i treściwa. Steinbeck imponująco włada słowem, nie sili się na wyszukane określenia i metafory, przy pomocy nieskomplikowanych słów dociera do sedna. To wielkie mistrzostwo fachu.

Znakomity debiut według mnie najwybitniejszego amerykańskiego pisarza. Opowieść o walijskim piracie, trochę powieść historyczna, ale de facto opowieść o zagubieniu człowieka z bardzo dobrą psychologią postaci. Henry Morgan nie dał się uprosić rodzicom i w nastoletnim wieku wyruszył do Indii na poszukiwanie przygód. Gonił za nieuchwytnym marzeniem, kierował się żądzą i...

Przeczytawszy z wypiekami na twarzy inne książki Steinbecka (Na wschód od Edenu, Grona gniewu, Myszy i ludzie),sięgnęłam po Złotą czarę i... czar prysł niestety. Jestem w połowie i naprawdę nie chcę więcej tracić więcej czasu na lekturę tego "dzieła". Mam wrażenie, że pozycja ta została napisana przez kogoś totalnie innego i tylko opatrzona nazwiskiem mistrza. Nie, nie, nie i jeszcze raz zdecydowanie nie polecam!

Przeczytawszy z wypiekami na twarzy inne książki Steinbecka (Na wschód od Edenu, Grona gniewu, Myszy i ludzie),sięgnęłam po Złotą czarę i... czar prysł niestety. Jestem w połowie i naprawdę nie chcę więcej tracić więcej czasu na lekturę tego "dzieła". Mam wrażenie, że pozycja ta została napisana przez kogoś totalnie innego i tylko opatrzona nazwiskiem mistrza. Nie, nie,...

Brakowało mi w Złotej czarze jakiejś ciągłości i spójności. Poznawałem wydarzenia z życia Henryka Morgana, niektóre jego przemyślenia, ale trudno mi było sobie wyrobić rzeczywisty obraz tej postaci. Argumentacja jego decyzji życiowych jakoś do mnie nie trafiała. Steinbeck za to wiarygodnie nakreślił klimat tamtych czasów: okrutność i zuchwałość band pirackich, zachłanność rządzących oraz biedę zwykłych ludzi. "Złota czara" to pisarskie początki pisarza - widać już piękny język, ale treść nie jest jeszcze tak wciągająca jak w przyszłych powieściach. Ale i tak cieszę się, że udało mi się zdobyć i przeczytać to dzieło.

Brakowało mi w Złotej czarze jakiejś ciągłości i spójności. Poznawałem wydarzenia z życia Henryka Morgana, niektóre jego przemyślenia, ale trudno mi było sobie wyrobić rzeczywisty obraz tej postaci. Argumentacja jego decyzji życiowych jakoś do mnie nie trafiała. Steinbeck za to wiarygodnie nakreślił klimat tamtych czasów: okrutność i zuchwałość band pirackich, zachłanność...

Początek przeczytałam z zainteresowaniem, ale dalej już było coraz gorzej. Piękny styl ale temat mnie nie wciągnął.

Początek przeczytałam z zainteresowaniem, ale dalej już było coraz gorzej. Piękny styl ale temat mnie nie wciągnął.

Zdecydowanie doceniam styl młodego pisarza, jego prostotę klarowność historii, a jednak zupełnie nie było mi po drodze z ta opowieścią. Może dlatego, że już poznałam to co mnie fascynuje w Steinbecku. Tutaj nie było znajomej mi "mięsistości" i natężania "światła".

Zdecydowanie doceniam styl młodego pisarza, jego prostotę klarowność historii, a jednak zupełnie nie było mi po drodze z ta opowieścią. Może dlatego, że już poznałam to co mnie fascynuje w Steinbecku. Tutaj nie było znajomej mi "mięsistości" i natężania "światła".

Złota Czara, pierwsza powieść 27-letniego Johna Steinbecka, napisana w 1929 roku. Fabuła oparta jest w większości na życiorysie prawdziwej XVII-wiecznej postaci, Henry`ego Morgana, korsarza, a potem pirata w służbie króla angielskiego, Karola II.
Młody chłopak, gnany chęcią przygód ucieka z domu i zaciąga się na statek płynący do Indii. Tutaj pierwszy raz spotyka się z ludzką chciwością i bezwzględnością, zostaje sprzedany jako niewolnik i trafia na Barbados. Los jednak uśmiecha się do niego , gdyż tafia pod skrzydła właściciela plantacji, który traktuje go jak własnego syna i powierza mu przez kilka lat zarządzanie plantacją. Jednak chęć zdobycia majątku i władzy skutkuje ponownym wyruszeniem na morze. Waleczny ale chciwy i okrutny, staje się postrachem dla innych okrętów, szczególnie hiszpańskich. To nie zaspakaja jednak jego ambicji, pragnie zdobyć
Panamę, zwaną Złotą Czarą, z jej niebotycznym bogactwem i kobietę, rzekomo najpiękniejszą na świecie. Czy uda mu się osiągnąć cel? Niestety - tylko
połowicznie. " Pragnienia i ambicje, za którymi gnał przez świat jak chart na tropie zwierzyny, okazały się czymś nic nie wartym ".
Powieść, nie tyle przygodowo-awanturnicza, co refleksyjna, o zgubnej pogoni za marzeniami. Akcja wartka, napisana zwięźle ale jakże emocjonalnie. Czuję lekki niedosyt, że tak szybko musiałam pożegnać się z książką, a bardzo lubię ten klimat, jaki zaserwował Autor. To jego jedyna książka historyczna, późniejsze już tak mnie nie zauroczyły.

Złota Czara, pierwsza powieść 27-letniego Johna Steinbecka, napisana w 1929 roku. Fabuła oparta jest w większości na życiorysie prawdziwej XVII-wiecznej postaci, Henry`ego Morgana, korsarza, a potem pirata w służbie króla angielskiego, Karola II.
Młody chłopak, gnany chęcią przygód ucieka z domu i zaciąga się na statek płynący do Indii. Tutaj pierwszy raz spotyka się z...

Podkreślałam całe zdania, piękne, czyste i nieprzekombinowane. Klasyka w pełnym tego słowa znaczeniu:)
Co za debiut, co za język, co za tłumacz!

Podkreślałam całe zdania, piękne, czyste i nieprzekombinowane. Klasyka w pełnym tego słowa znaczeniu:)
Co za debiut, co za język, co za tłumacz!

Absolutnie całkiem inny klimat książki Steinbeckia niż inne które do tej pory czytałem. Książkę czyta się łatwo lekko i przyjemnie, jest tu charakterystyczny klimat jedynie co zaskakuje troszeczkę to samo zakończenie książki którego oczekiwałem inaczej, ale cóż,,,,,,,

Absolutnie całkiem inny klimat książki Steinbeckia niż inne które do tej pory czytałem. Książkę czyta się łatwo lekko i przyjemnie, jest tu charakterystyczny klimat jedynie co zaskakuje troszeczkę to samo zakończenie książki którego oczekiwałem inaczej, ale cóż,,,,,,,

Pierwsza powieść noblisty z 1962 roku, zaskakująco niepodobna do prozy, z której jest najbardziej znany. Jest to powieść łotrzykowska, czyli przygodowa, połączona z moralitetem, stylizowana na dziewiętnastowieczną zarówno w warstwie języka, jak i przebiegu akcji, której przesłanie wg mnie brzmi: trzeba odwagi, by pójść za swoimi prawdziwymi pragnieniami, i trzeba dojrzałości, żeby odróżnić pragnienia prawdziwe od wyobrażonych, a ta dojrzałość może przyjść za późno, o wiele za późno.
To proza dla tych, których balladowy styl nie odstręcza, dla tych, którzy lubili Muszkieterów i trylogię, albo z lubością przyglądają się różnych odsłonom talentu pisarza.

Pierwsza powieść noblisty z 1962 roku, zaskakująco niepodobna do prozy, z której jest najbardziej znany. Jest to powieść łotrzykowska, czyli przygodowa, połączona z moralitetem, stylizowana na dziewiętnastowieczną zarówno w warstwie języka, jak i przebiegu akcji, której przesłanie wg mnie brzmi: trzeba odwagi, by pójść za swoimi prawdziwymi pragnieniami, i trzeba...

Nie jest to z pewnością pozycja dorównująca Gronom gniewu czy Na wschód od edenu, ale z pewnością książka, którą trzeba przeczytać. Szczególnie, że Steinbeck opuszcza Amerykę i przedstawia nam historię walijskiego korsarza, który podbił Panamę.

Nie jest to z pewnością pozycja dorównująca Gronom gniewu czy Na wschód od edenu, ale z pewnością książka, którą trzeba przeczytać. Szczególnie, że Steinbeck opuszcza Amerykę i przedstawia nam historię walijskiego korsarza, który podbił Panamę.