Niewiele wyciągnąłem poza treścią o narkotykach - ta jest nieźle napisana. Appendixu i Niemytych dusz może nie opłacać się nawet czytać, jeśli wie się o kompleksie niższości w naszych kupach ludzkich.

Niewiele wyciągnąłem poza treścią o narkotykach - ta jest nieźle napisana. Appendixu i Niemytych dusz może nie opłacać się nawet czytać, jeśli wie się o kompleksie niższości w naszych kupach ludzkich.

Informacje o tym, że Witkacy tworzył swoje portrety przy pomocy różnego rodzaju „wspomagaczy" nie są trudno dostępne. „Narkotyki" pozwalają nam przestudiować oddziaływania najpopularniejszych używek, z jakimi zetknął się w swoim życiu autor. Liczący na epopeje na cześć środków odurzających, gorzko się rozczarują, sięgając po książkę. Witkacy dokonuje głębokiej autorefleksji, celnie wypunktowując dzisiaj już nam szeroko znane negatywne skutki uboczne narkotyków, opisuje zmiany, które zachodziły w nim samym, proces rzucania i powrotów do nałogu. Robi to, jak sam stwierdza, ku przestrodze, a przy tym przestroga ta , jak to bywa z Witkacym, jest wyjątkowo bezpośrednia, brutalna, niezwykle celna, ale i okraszona niepowtarzalnym humorem. „Narkotyki" bawią i zmuszają do refleksji.

„Niemyte dusze" i „Appendix" to już utwory, które przypominają wyjątkowo gorzką pigułkę do przełknięcia dla nas, narodu. Witkacy ujawnia się nam, jako człowiek niezwykle przenikliwy, znający psychikę oraz naturę ludzką, a także bolączki, z jakimi mierzą się Polacy. Wystawia narodowi diagnozę bolesną, tym bardziej, że wciąż nie traci ona na aktualności po prawie 100 latach od napisania dzieła. Narodowe wady zdają się kwitnąć w nas najlepsze, a sposobem na ich rozwiązanie według autora zdaje się zaczęcia od siebie samego. Ktoś może powiedzieć, kimże był Witkacy, aby pouczać kogokolwiek o zmianie swojego życia? Niezależnie jaka jest nasza opinia na temat autora, po „Niemyte dusze" warto sięgnąć, a być może refleksja wyniesiona po lekturze pozwoli umyć brudną duszyczkę.

Informacje o tym, że Witkacy tworzył swoje portrety przy pomocy różnego rodzaju „wspomagaczy" nie są trudno dostępne. „Narkotyki" pozwalają nam przestudiować oddziaływania najpopularniejszych używek, z jakimi zetknął się w swoim życiu autor. Liczący na epopeje na cześć środków odurzających, gorzko się rozczarują, sięgając po książkę. Witkacy dokonuje głębokiej...

Rozdział o nikotynie super jak ktoś chce rzucić palenie!

Rozdział o nikotynie super jak ktoś chce rzucić palenie!

Autor ma chyba jakiś problem z kobietami. "Życie mężów, jak tylko wy potraficie zatruć" ,"rozumu, którego na ogół wy macie mniej". Nie podoba mi się to i jakkolwiek treść o uzależnieniach nie byłaby dobra, powyższe ograniczenie umysłowe autora sprowadza go na dno dobrych pisarzy. Mający się za wielkiego inteligenta, niestety klasy zero.

Autor ma chyba jakiś problem z kobietami. "Życie mężów, jak tylko wy potraficie zatruć" ,"rozumu, którego na ogół wy macie mniej". Nie podoba mi się to i jakkolwiek treść o uzależnieniach nie byłaby dobra, powyższe ograniczenie umysłowe autora sprowadza go na dno dobrych pisarzy. Mający się za wielkiego inteligenta, niestety klasy zero.

zależało mi tylko na pierwszej części, więc nie wiem jak reszta, ale tę pierwszą czytało się świetnie

zależało mi tylko na pierwszej części, więc nie wiem jak reszta, ale tę pierwszą czytało się świetnie

Książka w bardzo prosty sposób wyjaśnia jak wspomniane substancję psują nasz organizm. Nie tylko zajmuje się uzależnieniem, ale też tym jak dłuższe ich stosowanie diametralnie odmienia nasze ciało. Bezpowrotnie tracimy siebie, nawet jak zrobimy sobie detoks do końca życia.

Wydaję mi się, że temat ten jest za mało pokazywany w tak długoterminowym działaniu. Przez co wiele osób które znam, co weekend piją alkohol lub palą papierosy, a potem żyją w przeświadczeniu, że za tydzień to powtórzą i ich organizm sobie poradzi. Niestety to wyobrażenie jest bardzo mylne.

Smutna książka, szkoda że takiej wiedzy nie dostajemy w liceum, gdy wielu z nas pierwszy raz sięga po nikotynę i alkohol. Oczywiście moment pierwszego łyku czy palenia jest moja oceną, ale domyślam się, że wiele osób startuję wcześniej. Szkoda tylko że ciężko zakończyć tę “przygodę”.

Polecam książkę, nie jest drastyczna, ale warto nad sobą pomyśleć i nad swoim zdrowiem w przyszłości 😨👍

Książka w bardzo prosty sposób wyjaśnia jak wspomniane substancję psują nasz organizm. Nie tylko zajmuje się uzależnieniem, ale też tym jak dłuższe ich stosowanie diametralnie odmienia nasze ciało. Bezpowrotnie tracimy siebie, nawet jak zrobimy sobie detoks do końca życia.

Wydaję mi się, że temat ten jest za mało pokazywany w tak długoterminowym działaniu. Przez co wiele...

Appendix żenujący. Poza tym da się czytać.

Appendix żenujący. Poza tym da się czytać.

Jestem pewna, że gdyby Witkacy żył w czasach Facebooka, jego posty krążyłyby po Internecie jako pasty.

Jestem pewna, że gdyby Witkacy żył w czasach Facebooka, jego posty krążyłyby po Internecie jako pasty.

Niektóre spostrzeżenia ciekawe. Obala mit, że dobry artysta to musi być pijak i ćpun.

Niektóre spostrzeżenia ciekawe. Obala mit, że dobry artysta to musi być pijak i ćpun.

Bardzo specyficzna książka. Ciekawy, nietuzinkowy styl pisania, ale do mnie niestety nie w pełni trafia.

Bardzo specyficzna książka. Ciekawy, nietuzinkowy styl pisania, ale do mnie niestety nie w pełni trafia.