Monografia twórczości najwybitniejszego - obok K.K. Baczyńskiego i T. Borowskiego - pisarza polskiego okresu wojny i okupacji. Ta szczupła książka (ok. 200 stron) jest skróconą drastycznie wersją rozprawy habilitacyjnej (ok. 450 stron). Stanowi pierwszą próbę całościowego opisu życia i twórczości tego legendarnego, poległego w czasie powstania warszawskiego, przedstawiciela pokolenia Kolumbów.

Rozdział pierwszy, „Los w płomieniu”, rekonstruuje biografię pisarza, wnosząc zupełnie nowe elementy do okoliczności jego śmierci; drugi, pt. „Cień Konfederacji”, przynosi rozważania na temat programu i działalności ultraprawicowej organizacji podziemnej Konfederacja Narodu, której członkiem był poeta; trzeci, „Język niedojrzałości”, stanowi analizę jego juweniliów, „Wiersze niewymierne” z kolei interpretację cyklu rozproszonych i wydobytych z rękopisów wierszy pisarza. Partię centralną książki stanowią dwa obszerne rozdziały: „Egzorcyzmowanie świata” oraz „Uwięziony w śmierci”, poświęcone najważniejszym zbiorom poetyckim Gajcego – „Widmom” i „Gromowi powszedniemu”. Tom dopełniają rozdziały przynoszące analizę utworów dramatycznych: „Misterium o nadziej i zagładzie” oraz „Imiona lęku”.