„Anne z Zielonych Szczytów” to książka, która towarzyszyła mi od czasów szkoły podstawowej, ale dopiero teraz, po latach, zrozumiałxm jej prawdziwą wartość. Anne jest dla mnie jak pokrewna dusza - od zawsze utożsamiałxm się z nią jako dziwne, ale wyjątkowe dziecko, które marzy i wyobraża sobie świat w niezwykły sposób. Jej wyobraźnia, energia i czasem roztrzepany sposób bycia odzwierciedlają niektóre z moich własnych cech. Ta książka nie tylko przełamała mój zastój czytelniczy, ale także otworzyła mi oczy na piękno historii, które mogą być naprawdę inspirujące. Nowe tłumaczenie dodatkowo wzbogaciło moje doświadczenie czytelnicze, dodając głębi tej już wspaniałej opowieści.

„Anne z Zielonych Szczytów” to książka, która towarzyszyła mi od czasów szkoły podstawowej, ale dopiero teraz, po latach, zrozumiałxm jej prawdziwą wartość. Anne jest dla mnie jak pokrewna dusza - od zawsze utożsamiałxm się z nią jako dziwne, ale wyjątkowe dziecko, które marzy i wyobraża sobie świat w niezwykły sposób. Jej wyobraźnia, energia i czasem roztrzepany sposób...

Anne to niezwykła postać o niepowtarzalnym uroku. Jej wyobraźnia sprawia, że nawet najzwyklejsze dni stają się niezapomniane. Książka zawiera wiele ważnych przesłań o przyjaźni, tolerancji i odwadze. Porusza serca, bawi i skłania do refleksji.

Pomimo nowszego tłumaczenia bliższego oryginału, Anne z Zielonych Szczytów jest tą samą Anią co z Zielonego Wzgórza. Podróżą przez magiczny czas dzieciństwa, pełen przygód i przyjaźni.

Anne to niezwykła postać o niepowtarzalnym uroku. Jej wyobraźnia sprawia, że nawet najzwyklejsze dni stają się niezapomniane. Książka zawiera wiele ważnych przesłań o przyjaźni, tolerancji i odwadze. Porusza serca, bawi i skłania do refleksji.

Pomimo nowszego tłumaczenia bliższego oryginału, Anne z Zielonych Szczytów jest tą samą Anią co z Zielonego Wzgórza. Podróżą przez...

Obawiałam się nudy… ale nic bardziej mylnego, z Anią chyba nie da się nudzić 😉

Jak byłam młodsza, to nauczycielka od polskiego porównała mnie właśnie do Ani… i tak mi chyba zostało, bo wciąż widzę wiele cech, które mnie łączy z tą bohaterką.

Nieustannie widzę odniesienia tej powieści do mojego życia i wyciągam nauki na przyszłość z tych historii, nawet mimo wyrwy czasowej, która dzieli mnie od bohaterów.

📕 Ta książka jest niesamowita. Serial na jej podstawie już dawno skradł moje serce, mimo różnic w fabule (bardzo polecam i ubolewam nad brakiem kontynuacji 🙁).

Uwielbiam prozaiczne opisy, piękne porównania i wzniosłe słowa używane w powieści. Zarówno młoda jak i dorastająca Ania potrafi wiele przekazać za pomocą słów 😊

Cieszę się, że przeczytałam Anię i jestem już w trakcie kolejnego tomu, który raduje mnie nie mniej niż poprzedni. Niesamowite, że czeka na mnie jeszcze tyle jej historii 🥹

Obawiałam się nudy… ale nic bardziej mylnego, z Anią chyba nie da się nudzić 😉

Jak byłam młodsza, to nauczycielka od polskiego porównała mnie właśnie do Ani… i tak mi chyba zostało, bo wciąż widzę wiele cech, które mnie łączy z tą bohaterką.

Nieustannie widzę odniesienia tej powieści do mojego życia i wyciągam nauki na przyszłość z tych historii, nawet mimo wyrwy...

Kto nie zna przygód Ani?
Mimo że dobrze wiedziałam jaki będzie bieg wydarzeń (po obejrzeniu wielu adaptacji),sięgnęłam w końcu po książkę.
Głównej bohaterki nie da się nie lubić - jej fascynacja światem oraz wyobraźnie sprawia, że czytelnik również ma ochotę przejść się po łące lub wybrać na spacer do lasu i zachwycić się tym co nas otacza.
Po kilku pierwszych rozdziałach dotarło do mnie że książka jest stanowczo skierowana do młodszych czytelników. Wszystkie wydarzenia są opisane tak jakby nie były prawie żadnym wysiłkiem dla bohaterki i nie było dla Ani rzeczy nie do osiągniecia. Nawet wydarzenia tragiczne jak śmierć jednego z bohaterów jest opisana w taki sposób, że czytelnik nie za bardzo przejmie się jego losami.
Mimo wszystko - jeśli ktoś nie zna Ani z Zielonego Wzgórza - powinien stanowczo to nadrobić. A kto zna, powinien sobie odświeżyć - bo kto nie chciałby być z powrotem dzieckiem o romantycznej duszy, bujającym w obłokach i wiodącym sielskie życie w Avonlea?

Kto nie zna przygód Ani?
Mimo że dobrze wiedziałam jaki będzie bieg wydarzeń (po obejrzeniu wielu adaptacji),sięgnęłam w końcu po książkę.
Głównej bohaterki nie da się nie lubić - jej fascynacja światem oraz wyobraźnie sprawia, że czytelnik również ma ochotę przejść się po łące lub wybrać na spacer do lasu i zachwycić się tym co nas otacza.
Po kilku pierwszych rozdziałach...

Wspaniała, wciągajaca ksiązka, do któej wracam z wielkim sentymentem. Uwielbiam Anię.

Wspaniała, wciągajaca ksiązka, do któej wracam z wielkim sentymentem. Uwielbiam Anię.

Książka przeciętna.

Książka przeciętna.

Po niepotrzebnych poprawkach może być tylko jedynka.

Po niepotrzebnych poprawkach może być tylko jedynka.

Z wielką ciekawością sięgnąłem po książkę pani Montgomery w nowym przekładzie pani Anny Bańkowskiej i pod nowym tytułem: 'Anne z Zielonych Szczytów'. Chciałem napisać 'wróciłem', ale nie, nigdy nie czytałem tej książki, chociaż oglądałem film, a nawet sztukę teatralną. Na początku słuchało mi się świetnie audiobooka: jest w tej opowieści o rudowłosej dziewczynce, sierocie przygarniętej przez Marillę i Matthew, coś urzekającego i poruszającego. Ma Anne piękną zdolność do zachwytu nad otaczającym światem, jest też bardzo uważna na piękno natury wokół, to są akurat cechy, których jej zazdroszczę. Z pewnością zaś nie chciałbym mówić tyle, co ona, gadulstwo i egzaltacja Anne są dosyć irytujące i przypominają mi pewne reprezentantki płci pięknej....

Przez całą książkę Anne często ściera się z Marillą, mamy tu konflikt dwóch silnych osobowości, a z boku stoi Matthew – zawsze szukający kompromisu, nieśmiały wycofany i spokojny. Niemniej ów konflikt nigdy nie jest rozwinięty, Anne zawsze ustępuje, takie to były czasy: młodzież musiała być zupełnie posłuszna dorosłym i kropka.

Wszystko w tej książce jest takie piękne, wręcz rajskie, jeśli zdarzają się problemy (na przykład przypadkowe upicie się winem owocowym),to są szybko rozwiązywane. Aż się chce dołożyć łyżkę dziegciu: wiemy, że Marilla i Matthew chcieli chłopca, który by im pomagał w gospodarstwie a dostali dziewczynkę, więc co z tą pomocą? Przecież praca rolnicza w tamtych czasach to była ciężka harówka, w książce tego zupełnie nie widać, przeważają wesołe paplaniny Anne i jej koleżanek. Niby Anne coś tam pomaga w gospodarstwie, ale bardzo mało się o tym dowiadujemy. Ale pewnie taki był cel autorki: stworzyć słodką, nie bardzo realistyczną powieść dla dziewcząt.

Muszę powiedzieć, że po początkowym zauroczeniu książką przyszło znudzenie, jej słodkość i przewidywalność sprawiły, że ciężko mi się słuchało audiobooka w znakomitym wykonaniu Vanessy Aleksander, dokończyłem lekturę, czytając e-booka. Miałem wrażenie, że rzecz cała ze swoją rajskością przypomina trochę 'Dzieci z Bullerbyn', ale w tamtej książce było więcej realizmu i życia, ta wygląda na dosyć oderwaną od rzeczywistości. Gwoli prawdy muszę przyznać, że pod koniec książka staje się bardziej realistyczna, pojawia się w niej śmierć i mocno naznacza życie Anne, dość poruszające to jest.

Konkludując, książka się mocno zestarzała i myślę, że dla dzisiejszej młodzieży byłaby trudną lekturą, oni zdecydowanie wolą powieści young adult. Oczywiście piszę to wszystko z pozycji dorosłego faceta i moje hipotezy mogą być funta kłaków niewarte...

Z wielką ciekawością sięgnąłem po książkę pani Montgomery w nowym przekładzie pani Anny Bańkowskiej i pod nowym tytułem: 'Anne z Zielonych Szczytów'. Chciałem napisać 'wróciłem', ale nie, nigdy nie czytałem tej książki, chociaż oglądałem film, a nawet sztukę teatralną. Na początku słuchało mi się świetnie audiobooka: jest w tej opowieści o rudowłosej dziewczynce, sierocie...

,,Ania z zielonego wzgórza" Lucy Maud Montgomery to jedna z tych historii, o których zawsze będę myśleć ciepło, gdyż kojarzy mi się z pewnym ciepłym dniem kobiet (dostałam wtedy od taty cudowną skarbonkę-świnkę, którą mam do dzisiaj i spróbowałam po raz pierwszy rozpuszczalnej kawy),w którym poznałam tę historię w formie filmu i się zakochałam, a parę lat później przeczytałam książkę (i dalsze części) i zakochałam się jeszcze bardziej, a teraz po trzech latach wróciłam do zielonego wzgórza, bujania w obłokach w formie audio, by pokochać i docenić tę opowieść jeszcze bardziej niż kiedykolwiek przedtem.

Maryla i Mateusz Cutberthowie postanawiają przygarnąć chłopca z sierocińca, aby ten pomógł im przy pracy na roli, ale przez pomyłkę zostaje przysłana im dziewczyna. Ania Shirley to dziewczyna obdarzona niezwykle bujną wyobraźnią, którą rodzeństwo ostatecznie postanawia się zaopiekować. Przez bujanie w obłokach Ani przytrafia się wiele przygód, a także poznaje przyjaciółkę od serca - Dianę Berry!

Historię rudowłosej Ani zna z pewnością większość, ale ci co nie znają - mam nadzieję, że zmienią zdanie, bo naprawdę warto. Jest to książka, która pomimo upływu lat, wciąż jest ponadczasowa, gdyż pokazuje wiele istotnych, uniwersalnych wartości takich jak przyjaźń (Ani i Diany - coś cudownego),miłość Maryli i Mateusza do przygarniętej sieroty (ich relacja - uwielbiam),miłość do świata, ukazanie jego piękna, ale także tych negatywnych wad, zaakceptowanie swojego wyglądu (Ania nie może pogodzić się długo z rudym kolorem swoich włosów i piegami na twarzy),dorastanie (to długa, kręta droga, przez którą przechodzi Ania),wiara, wybaczenie, które nie zawsze łatwo przychodzi, ale czasem lepiej wybaczyć niż żyć wiecznie w złości i gniewie. Zwłaszcza jeśli ta osoba żałuje i okazuje skruchę.

Ta książka nie byłaby tym samym gdyby nie to, autorka wykreowała ciekawych, barwnych, żywych bohaterów. Ania jest bardzo sympatyczną, gadatliwą, pełną energii główną bohaterką, która podbije serce niejednej osoby. Mateusz nieśmiały i cichy zdobędzie serca każdego jego rozczulającą relacją z Anią. Maryla choć na pozór wydaje się surowa wcale taka nie jest i w głebi duszy bardzo kocha Anię. Ciekawą bohaterką jest także Małgorzata Linde, która zawsze mówi to, co myśli bez ogródek, przez co wielu jej nie lubi (scena przeprosin Ani pani Linde jest genialna😅). Warto zwrócić uwagę także na Dianę Berry, przyjaciółkę od serca Ani oraz Gilberta, który jest przykładem bohatera, który popełnił błąd, jaki bardzo żałuje, ale pomimo to nie może uzyskać przebaczenia. Oj szkoda mi go było, lecz jednocześnie rozumiałam intencje Ani i żal jaki do niego miała to i tak uważam, że trochę przesadzała.

Jest to historia przesycona marzeniami, ciepłem, letnim urokiem z kolorowym spojrzeniem na świat, w której znajdziecie ciekawe przygody Ani. Oczywiście czuć w niej klimat czasu, w którym powstała, który jedynie dodaje jej uroku, bo pomimo upływu lat ta książka wciąż posiada uniwersalne wartości takie jak przyjaźń czy miłość. Sądzę, że dla fanów klasyków i niekonwencjonalnych powieści będzie to prawdziwa perełka, ale nie tylko. Lekturą zadowolą się również osoby, które chcą miło spędzić czas.

,,Ania z zielonego wzgórza" Lucy Maud Montgomery to jedna z tych historii, o których zawsze będę myśleć ciepło, gdyż kojarzy mi się z pewnym ciepłym dniem kobiet (dostałam wtedy od taty cudowną skarbonkę-świnkę, którą mam do dzisiaj i spróbowałam po raz pierwszy rozpuszczalnej kawy),w którym poznałam tę historię w formie filmu i się zakochałam, a parę lat później...

Cudo!!!!!!
Książka porusza ważne tematy i zmusza nas do docenienia tego co mamy. Opisy przyrody cudowne przy niektórych momentach miałam zeszklone oczy, a w przypadku niektórych musiałam przejść się po pokoju (z zażenowania). Książka wywołuje najróżniejsze uczucia od uśmiechu na twarzy do łez w oczach.

Cudo!!!!!!
Książka porusza ważne tematy i zmusza nas do docenienia tego co mamy. Opisy przyrody cudowne przy niektórych momentach miałam zeszklone oczy, a w przypadku niektórych musiałam przejść się po pokoju (z zażenowania). Książka wywołuje najróżniejsze uczucia od uśmiechu na twarzy do łez w oczach.