Świetnie napisany kryminał, którego akcja dzieje się z udziałem niemieckiej arystokracji, a korzenie zbrodni tkwią jeszcze w czasach II wojny światowej....Prawdziwa rozrywka dla każdego czytelnika. Polecam

Świetnie napisany kryminał, którego akcja dzieje się z udziałem niemieckiej arystokracji, a korzenie zbrodni tkwią jeszcze w czasach II wojny światowej....Prawdziwa rozrywka dla każdego czytelnika. Polecam

Bardzo dobra książka, znakomite śledztwo. Z minusów - powtórzę to co większość: zbyt wiele osób, które strasznie się myliły.
Ciekawe było umieszczenie części akcji w Polsce, o której Autorka pisze normalnie, bez wydziwiania, że to jakiś biedny, dziki kraj. Owszem, jest wspomniane że Szymany-Szczytno to jedyne lotnisko w województwie, ale wobec informacji, że Mazury są największym pojezierzem w Europie, jest to całkowicie usprawiedliwione. Nie odebrałam tego jako wytykania braków w infrastrukturze, po prostu informację o tym jaką drogę przebyli bohaterowie. Podobnie jak opisana była droga z Mrągowa dalej na północ - nie ma narzekania na dziury w polskich drogach, tylko opis zachwycających widoków jezior i lasów.
Fajnie było sobie pomyśleć, że Pia i Henning mijali tego samego Carrefoura na Wielbarskiej, którego ja zawsze mijam, jadąc z Warszawy na wakacje.

Bardzo dobra książka, znakomite śledztwo. Z minusów - powtórzę to co większość: zbyt wiele osób, które strasznie się myliły.
Ciekawe było umieszczenie części akcji w Polsce, o której Autorka pisze normalnie, bez wydziwiania, że to jakiś biedny, dziki kraj. Owszem, jest wspomniane że Szymany-Szczytno to jedyne lotnisko w województwie, ale wobec informacji, że Mazury są...

Trochę mnie wymęczyła niestety 😆

Trochę mnie wymęczyła niestety 😆

Czytam już trzecią część z tej serii i czekam czekam aż seria się rozwinie. Niestety ciągle czuję niedosyt i ciągle czegoś mi brak. Czytając drugi i trzeci tom czuję, że coś wisi w powietrzu w sensie między dwojgiem głównych bohaterów. Nawet kończąc trzecią część już jest postęp ponieważ przeszli na ty i zaczynają więcej żartować ze sobą.
Fabuła jak fabuła - kolejne zabójstwo w tle, kolejna zagadka do rozwiązania i kolejny jakby nie patrzeć ciekawy pomysł na akcję.
Autorce trzeba przyznać, że każdy tom z serii jest inny i ma za każdym razem inny pomysł. To sprawia, że seria nie jest nudna. Brakuje mi jedynie rozwinięcia wątku dwójki głównych bohaterów bo czuć, że autorka coś szykuje. Coś wisi w powietrzu. Liczę na to, że w czwartym tomie akcja bardziej się rozwinie i przyniesie wielkie zaskoczenie.

Czytam już trzecią część z tej serii i czekam czekam aż seria się rozwinie. Niestety ciągle czuję niedosyt i ciągle czegoś mi brak. Czytając drugi i trzeci tom czuję, że coś wisi w powietrzu w sensie między dwojgiem głównych bohaterów. Nawet kończąc trzecią część już jest postęp ponieważ przeszli na ty i zaczynają więcej żartować ze sobą.
Fabuła jak fabuła - kolejne...

To chyba najlepsza kryminalna historia tej serii. Duchy przeszłości sprzed sześćdziesięciu laty powracają , sprawiedliwość się spełnia choć może,,koszty ,, jej są ogromne.

To chyba najlepsza kryminalna historia tej serii. Duchy przeszłości sprzed sześćdziesięciu laty powracają , sprawiedliwość się spełnia choć może,,koszty ,, jej są ogromne.

W trzeciej części z serii z Oliverem i Pią, zagadka kryminalna sięga II wojny światowej.
Zamordowany zostaje osiemdziesięcioletni mężczyzna, filantrop, milioner, dawniej ocalony z Oświęcimia Żyd. Na miejscu zbrodni znaleziono tajemnicze cyfry, nikt nie ma pojęcia co mogą oznaczać. Śledztwo utknęło w martwym punkcie. Kiedy pojawiają się kolejne zamordowane starsze osoby, śledczy kontynuują poszukiwania winnego. Czy w końcu uda się przełamać złą passę ?
Akcja częściowo toczy się również w Polsce, co trochę mnie zaskoczyło, bo dotychczas autorka nie wybiegała poza granice kraju, ale też ucieszyło, bo wybrała właśnie nasz kraj.

Jak to w powieści z historycznym wątkiem bywa fikcja miesza się z wydarzeniami prawdziwymi. Nie ma co zastanawiać się czy te, które mamy w tej książce są realne czy nie, bo nawet jeśli nie to mogłyby być.
Sama fabuła jest poprowadzona typowo dla tej autorki, kryminalnie i fabularnie dla mnie w porządku.
Pomimo chwilowego zniechęcenia, zagubienia czy zwątpienia w trakcie czytania, po doczytaniu do końca oceniam książkę jako godną polecenia. Jeśli nie czytaliście to zachęcam.
Ja wkrótce zabieram się za kolejną część.

W trzeciej części z serii z Oliverem i Pią, zagadka kryminalna sięga II wojny światowej.
Zamordowany zostaje osiemdziesięcioletni mężczyzna, filantrop, milioner, dawniej ocalony z Oświęcimia Żyd. Na miejscu zbrodni znaleziono tajemnicze cyfry, nikt nie ma pojęcia co mogą oznaczać. Śledztwo utknęło w martwym punkcie. Kiedy pojawiają się kolejne zamordowane starsze osoby,...

Nele Neuhaus to stosunkowo niedawno odkryta przeze mnie autorka, a już zdobyła moje serce. Po rewelacyjnej pozycji ,,W lesie" przyszedł czas na ,,Głębokie rany". Jest to lektura obszerna, dużo postaci w niej się przewija, ale warto zainwestować czas w przeczytanie nie zrażając się gabarytami cegły.
Para śledczych, Olivier von Bodenstein i Pia Kirchoff prowadzą sprawę morderstw starszych, szacownych osób. W wyniku śledztwa wychodzi na jaw, że łączy je wspólna przeszłość- ofiary miały coś wspólnego z nazizmem, a jeden z zamordowanych seniorów miał wykonany tatuaż świadczący o przynależności do hitlerowskiego SS. Morderca na miejscu zbrodni zostawia znak- tajemnicze liczby wypisane krwią ofiar.
Wątki mnożą się jak króliki na wiosnę, pojawia się coraz więcej pytań, sznurki w śledztwie prowadzą do przedstawicieli niemieckiej arystokracji. Poruszony jest temat osób wypędzonych z dawnych terenów Prus Wschodnich, obecnie należących do Polski.
Książkę się nie czytało, a chłonęło i teraz łapię się za kolejne kryminały autorki.

Nele Neuhaus to stosunkowo niedawno odkryta przeze mnie autorka, a już zdobyła moje serce. Po rewelacyjnej pozycji ,,W lesie" przyszedł czas na ,,Głębokie rany". Jest to lektura obszerna, dużo postaci w niej się przewija, ale warto zainwestować czas w przeczytanie nie zrażając się gabarytami cegły.
Para śledczych, Olivier von Bodenstein i Pia Kirchoff prowadzą sprawę...

Zaczęłam czytać tę serię ze względu na tytuł "Śnieżka musi umrzeć", o której słyszałam sporo dobrego. Ale to dopiero książka czwarta w kolejności, więc - w poczuciu potrzeby utrzymania chronologii - zaczęłam od części pierwszej.

Nie spodobała mi się. Nie chodziło o fabułę, raczej o styl. O takie dziwne, krótkie zdania, krótkie fragmenty poszczególnych wątków, dość słabo posklejane w całość. Tak jakby ktoś mocno zasadniczy przemierzał po kolei wszystkie elementy treści aż do końca.

Stwierdziłam, że nie będę czytać więcej. Ale poszłam do biblioteki i w efekcie nudy i braku decyzyjności ("Osiołkowi w żłoby dano...") wzięłam dwa następne tomy.

I utknęłam w kryzysie czytelniczym. I w tym kryzysie czytałam po kilka stron dziennie drugiej części. Skończyłam ją. Nie byłam zachwycona, ale uparłam się, żeby dotrzeć do Śnieżki, która jest czwarta :)

Dziś skończyłam "Głębokie rany". Powiem szczerze, że po moich ostatnich, beznadziejnych doświadczeniach z Kościelnym i Wolwowicz, poczułam ulgę. Że można jeszcze przeczytać w miarę normalny kryminał. Nie, "Głębokie rany" nie są bardzo dobrą książką w tym gatunku. Mają wady. Choćby te niewiarygodne, wielokrotne przyznanie się zajadłych kryminalistów do przestępstw, dosłownie kilka chwil po rozpoczęciu przesłuchania. Mnie rażą takie skróty i uproszczenia, ale Autorzy często je wrzucają. Jakby nie mieli już siły walczyć z materią...

Ale nareszcie!!! Poboczne historie głównych bohaterów są poboczne. Służą temu, żeby ludzie mieli jakieś zakotwiczenie w rzeczywistości fabularnej, żeby na komendę nie przyjeżdżali z próżni. A jeśli na jakiś poboczny wątek poświęca się więcej miejsca, to dlatego, że uzasadnia on w jakimś stopniu nastawienie czy sposób funkcjonowania głównej postaci.

Nie uważam, żeby to był bardzo dobry kryminał. Ale przez kontrast, mam takie wrażenie!!!

Dotrwałam do Śnieżki... Ale jestem ciekawa, czy było warto...

Zaczęłam czytać tę serię ze względu na tytuł "Śnieżka musi umrzeć", o której słyszałam sporo dobrego. Ale to dopiero książka czwarta w kolejności, więc - w poczuciu potrzeby utrzymania chronologii - zaczęłam od części pierwszej.

Nie spodobała mi się. Nie chodziło o fabułę, raczej o styl. O takie dziwne, krótkie zdania, krótkie fragmenty poszczególnych wątków, dość słabo...

Trzecia część serii z Olivierem von Bodensteinem i Pią Kirchoff zaczyna serią kilku niewyjaśnionych morderstw starszych, znanych i wpływowych osób. Śledztwo pomału rozkręcając się doprowadza do ujawnienia faktów, które kładą się cieniem na przeszłości zamordowanych.
Książka obfituje w zwroty akcji i niespodziewane wątki. Czyta się bardzo dobrze. Część drugą serii przemęczyłem. Tutaj nie miałem tego problemu. Jak dla mnie solidne 7!

Trzecia część serii z Olivierem von Bodensteinem i Pią Kirchoff zaczyna serią kilku niewyjaśnionych morderstw starszych, znanych i wpływowych osób. Śledztwo pomału rozkręcając się doprowadza do ujawnienia faktów, które kładą się cieniem na przeszłości zamordowanych.
Książka obfituje w zwroty akcji i niespodziewane wątki. Czyta się bardzo dobrze. Część drugą serii...

Lepsza niż poprzednia część.

Lepsza niż poprzednia część.