Wciągająca, choć dosyć długa. Pisana z punktu widzenia dwóch kobiet - Lavinia jest Irlandką, a Belle jest czarnoskóra. Autorka fajnie potrafiła zróżnicować rozdziały "pisane" przez obydwie kobiece narratorki, oddając ich różne charaktery i odmienne podejście do niektórych spraw. Ciężko powiedzieć, czy oddała dobrze sposób myślenia i kulturę rodzin będących niewolnikami lub służącymi w domach plantatorów w Wirginii. Na pewno jednak dobrze pokazała ogromną zależność od mężczyzn będących właścicielami plantacji czy nadzorcami - zarówno ciemnoskórych osób, jak też białych kobiet będących żonami czy córkami. Ta władza była w dużej mierze oparta na strachu i nie uszczęśliwiała żadnej ze stron. Przynajmniej w tej książce praktycznie żaden z bohaterów nie potrafił osiągnąć spokoju i równowagi. W sumie smutne, choć zapewne w dużej części prawdziwe.

Wciągająca, choć dosyć długa. Pisana z punktu widzenia dwóch kobiet - Lavinia jest Irlandką, a Belle jest czarnoskóra. Autorka fajnie potrafiła zróżnicować rozdziały "pisane" przez obydwie kobiece narratorki, oddając ich różne charaktery i odmienne podejście do niektórych spraw. Ciężko powiedzieć, czy oddała dobrze sposób myślenia i kulturę rodzin będących niewolnikami lub...

Kompletnie się nie odnalazłam w tej powieści ,mnóstwo postaci , pokręcone z poplątanym ….Taka stara Dynastia ;) jak dla mnie -strata czasu

Kompletnie się nie odnalazłam w tej powieści ,mnóstwo postaci , pokręcone z poplątanym ….Taka stara Dynastia ;) jak dla mnie -strata czasu

📖🐲
Nie, to nie na moje nerwy. Zero autentyzmu i 100% melodramatu rodem z filmów telewizyjnych. Wkurzający bohaterowie, którzy są płascy jak papier i wyłącznie czarno-biali i to niekoniecznie zgodnie ze swoim kolorem skóry... Czytałam sporo powieści o tematyce niewolnictwa, ale to wychodzi sto razy lepiej, kiedy takie historie opowiadają czarnoskórzy autorzy. Tutaj mamy słabiutką obyczajówkę z amerykańskiego południa i z epoki. Szkoda czasu, który i tak już zmarnowałam na 1/4 tej opowieści. Nie polecam.

📖🐲
Nie, to nie na moje nerwy. Zero autentyzmu i 100% melodramatu rodem z filmów telewizyjnych. Wkurzający bohaterowie, którzy są płascy jak papier i wyłącznie czarno-biali i to niekoniecznie zgodnie ze swoim kolorem skóry... Czytałam sporo powieści o tematyce niewolnictwa, ale to wychodzi sto razy lepiej, kiedy takie historie opowiadają czarnoskórzy autorzy. Tutaj mamy...

Miałam długą przerwę w czytaniu beletrystyki. I zaczęłam niezwykłą historią. Czułam się oczarowana. Przeżywałam emocje bohaterów i ich cierpienie. Ciężar niewolnictwa, pogardy drugim człowiekiem, nadużywania swojej pozycji, a z drugiej strony naiwności i delikatności. Zapragnęłam kontynuować tę historię i jednocześnie powrócić do "Przeminęło z wiatrem", które mają pewne wspólne punkty.

Miałam długą przerwę w czytaniu beletrystyki. I zaczęłam niezwykłą historią. Czułam się oczarowana. Przeżywałam emocje bohaterów i ich cierpienie. Ciężar niewolnictwa, pogardy drugim człowiekiem, nadużywania swojej pozycji, a z drugiej strony naiwności i delikatności. Zapragnęłam kontynuować tę historię i jednocześnie powrócić do "Przeminęło z wiatrem", które mają...

Bardzo smutna, wręcz depresyjna. Mam mieszane uczucia... Byłaby ciekawa, gdyby nie była taka przewidywalna, płytka, w wielu wątkach powierzchowna, w innych naiwna lub absurdalna. Powiedziałabym 'literatura dla kucharek'.

Bardzo smutna, wręcz depresyjna. Mam mieszane uczucia... Byłaby ciekawa, gdyby nie była taka przewidywalna, płytka, w wielu wątkach powierzchowna, w innych naiwna lub absurdalna. Powiedziałabym 'literatura dla kucharek'.

Ciekawa, chociaż styl wydaje się infantylny. Może to zabieg celowy, ponieważ narratorami trudnych problemów niewolnictwa oraz drastycznych scen są przeważnie dzieci.

Ciekawa, chociaż styl wydaje się infantylny. Może to zabieg celowy, ponieważ narratorami trudnych problemów niewolnictwa oraz drastycznych scen są przeważnie dzieci.

Ciekawa historia osadzona w czasach niewolnictwa.

Ciekawa historia osadzona w czasach niewolnictwa.

Lubię dobrze napisane rodzinne sagi, historie opisujące życie na plantacjach, które się ciągną przez długie lata, dlatego książka mi się podobała, zaciekawiły mnie losy głównych bohaterów, bo zawsze mnie poruszają historie segregacji rasowej, niesprawiedliwości.
Dobry obyczaj, na długie zimowe wieczory. Bardzo jestem ciekawa dalszej historii.

Lubię dobrze napisane rodzinne sagi, historie opisujące życie na plantacjach, które się ciągną przez długie lata, dlatego książka mi się podobała, zaciekawiły mnie losy głównych bohaterów, bo zawsze mnie poruszają historie segregacji rasowej, niesprawiedliwości.
Dobry obyczaj, na długie zimowe wieczory. Bardzo jestem ciekawa dalszej historii.

Świetna książka, pomieszanie szczypty Chaty Wuja Toma, szczypty Przeminęło z Wiatrem i szczypty Korzeni. Losy Lawinii i mieszkańców plantacji Wysokie Dęby wciągają i trudno się oderwać od czytania. Nie dziwię się że wykupiono prawa do sfilmowania tej powieści. Bardzo polecam.

Świetna książka, pomieszanie szczypty Chaty Wuja Toma, szczypty Przeminęło z Wiatrem i szczypty Korzeni. Losy Lawinii i mieszkańców plantacji Wysokie Dęby wciągają i trudno się oderwać od czytania. Nie dziwię się że wykupiono prawa do sfilmowania tej powieści. Bardzo polecam.

Niestety zaniżę ocenę tej książki, bowiem oprócz nagromadzenia samych "tragicznych" wydarzeń, które wywołują w czytelniku silne poczucie zakończenia już tej męczarni, autorka nic więcej czytelnikowi nie oferuje. Nawet nie podjęłam próby zrozumienia motywów postępowania niektórych bohaterów, bo autorka w żaden sposób się do nich nie odnosi. Do "Przeminęło z wiatrem" tej książce jest bardzo, ale to bardzo daleko, całe lata świetlne!

Niestety zaniżę ocenę tej książki, bowiem oprócz nagromadzenia samych "tragicznych" wydarzeń, które wywołują w czytelniku silne poczucie zakończenia już tej męczarni, autorka nic więcej czytelnikowi nie oferuje. Nawet nie podjęłam próby zrozumienia motywów postępowania niektórych bohaterów, bo autorka w żaden sposób się do nich nie odnosi. Do "Przeminęło z wiatrem"...