To jest książka dla fascynatów filozofii starożytnej podana w formie transkrypcji wykładów Foucalta. Foucault w serii wykładów tłumaczy czym jest troska o siebie, czyli jedno z ważniejszych haseł starożytności. Omawia przeróżne ćwiczenia duchowe, czyli jak to nazywa techniki siebie. Pokazuje jak ważne było świadome budowanie tożsamości, szukanie siebie i prawdy. O tym, o naszej duchowości, dziś mówi się za mało. Foucault okazuje najbardziej żywą i praktyczną filozofię, filozofię terapię i sztukę życia. W wielu miejscach nawiązuje do chrześcijaństwa. Są to najciekawsze fragmenty. Warto znać historie myśli ludzkiej i historie naszej cywilizacji przed chrześcijaństwem, bowiem nasza cywilizacja nie powstała tylko na tradycji chrześcijańskiej czy postaci Chrystusa jak się to często nam wmawia. Ba! To chrześcijaństwo przejęło, schrystianizowało, momentami wypaczyło myśl starożytnych. Foucault analizuje i tłumaczy to m.in. na przykładzie pojęcia nawrócenia czy zbawienia. Niesamowita lektura.

To jest książka dla fascynatów filozofii starożytnej podana w formie transkrypcji wykładów Foucalta. Foucault w serii wykładów tłumaczy czym jest troska o siebie, czyli jedno z ważniejszych haseł starożytności. Omawia przeróżne ćwiczenia duchowe, czyli jak to nazywa techniki siebie. Pokazuje jak ważne było świadome budowanie tożsamości, szukanie siebie i prawdy. O tym, o...

Książka genialna i frustrująca zarazem. Liczne analizy prowadzą do mikrokonkluzji, ale żadna z nich nie jest konstytutywna i nigdzie nie wyłania się jakaś spójna opinia autora na wartość i konsekwencje opisywanych treści. Jednakże jest ona niezwykle intelektualnie zapładniająca. Jednocześnie może przekonać aspirującego filozofa praktycznego do wdrażania w życie konkretnych praktyk, a z drugiej pokazać, jak te praktyki były wynikiem konkretnego systemu wiedzy-władzy w świecie antycznym. Ostatecznie można wyciągnąć wniosek, że autor przedstawia pewien zestaw technai, przydatnych do formowania alternatywnej dla współczesnych relacji do samego Siebie, aczkolwiek próbując zachować przy tym wysoki stopień naukowego rygoru i krytycyzmu dla tła kulturowego je otaczającego.

Książka genialna i frustrująca zarazem. Liczne analizy prowadzą do mikrokonkluzji, ale żadna z nich nie jest konstytutywna i nigdzie nie wyłania się jakaś spójna opinia autora na wartość i konsekwencje opisywanych treści. Jednakże jest ona niezwykle intelektualnie zapładniająca. Jednocześnie może przekonać aspirującego filozofa praktycznego do wdrażania w życie konkretnych...