8/10 – REWELACYJNY

FABUŁA - 8/10
Scenariusz: J. M. DeMatteis

Jestem bardzo bliski stwierdzenia, że J. M. DeMatteis to najlepszy scenarzysta, jaki kiedykolwiek parał się pisaniem historii o Spider-Manie, a „Ostatnie łowy Kravena” to jedno z jego szczytowych osiągnięć. Ta niezwykle klimatyczna opowieść o życiu, śmierci oraz poszukiwaniu sensu istnienia zaliczana jest do klasyki komiksu superbohaterskiego nie bez przyczyny. DeMatteis jako jeden z nielicznych scenarzystów potrafi w sposób rzetelny i autentyczny nakreślić rys psychologiczny postaci, i tyczy się to nie tylko głównego bohatera, ale również, a może nawet przede wszystkim, występującego w tej opowieści czarnego charakteru. Z tymże należy pamiętać, że wspomniany łotr nie jest tu figurą jednoznaczną. Kraven nie jest typowym komiksowym łajdakiem, którego motywacje są prozaiczne, a charakterystyka płytka. Jego starcie z protagonistą nie należy też do kolejnych banalnych potyczek dwóch gości w śmiesznych trykotach. To fascynująca analiza ludzkiej duszy, w której dominują tematy poszukiwania własnej tożsamości (Kraven) oraz strachu przed śmiercią i reakcji jaką ona wywołuje (Spider-Man). DeMatteis chyba jako pierwszy w tak wiarygodny sposób ukazał obawy człowieka kryjącego się pod maską Spider-Mana. Wiecznie błaznujący Pajęczak ustąpił tym razem miejsca facetowi, który zdaje sobie sprawę z niebezpieczeństwa, wie, że ma mnóstwo do stracenia, a mimo to wciąż podejmuje ryzyko. Wszystko w imię ciążącego na nim poczucia ogromnej odpowiedzialności. Nie można też zapomnieć o trzecim uczestniku tego dramatu, będącemu tłem dla konfrontacji Spider-Mana z Kravenem, stanowiącemu jednocześnie symbol wszelakich lęków – Verminowi. W moim przekonaniu to właśnie on jest katalizatorem dla rozwoju charakterystyki dwójki głównych postaci. „Ostatnimi łowami Kravena” DeMatteis dobitnie pokazuje, że komiks superbohaterski to może być coś znacznie więcej niż tylko i wyłącznie tania rozrywka.

ILUSTRACJE - 7/10
Szkic: Mike Zeck
Tusz: Bob McLeod
Kolor: Janet Jackson, Bob Sharen, Mike Zeck

Zdobiąca ten album klasyczna kreska Mike’a Zecka to kawałek naprawdę bardzo solidnej roboty. Ilustracje znakomicie wpisują się w klimat tej opowieści, a subtelne zmiany w mimice rysowanych postaci świetnie oddają emocje w nich buzujące. Wiele zastosowanych w tym komiksie ujęć, pomimo oszczędnych środków wyrazu, stanowi popis kunsztu Zecka.

WYDANIE - 7/10
Po wcześniejszym tomie WKKM („Upadek Avengers”),gdzie liczba bonusów była nieco ograniczona, wydawnictwo Hachette powraca do dobrych praktyk i zwiększa objętość dodatków. Nie ma co się rozwodzić nad tradycyjnymi wstępami oraz galerią okładek wydań zeszytowych (ilustracje poprzedzające każdy epizod),lepiej od razu przejść na koniec albumu, by tam znaleźć rzeczy najciekawsze. Rozpoczyna się co prawda od dość szpetnej grafiki przedstawiającej pierwszy projekt Kravena (rysunek Steve’a Ditko pochodzący z 1964 roku),ale dalej jest już znacznie lepiej. Tekst przybliżający sylwetkę rysownika Mike’a Zecka, a przede wszystkim ten traktujący o „Ostatnich łowach” w spojrzeniu scenarzysty J. M. De Matteisa, to już solidna dawka ciekawostek. Dalej można zaznajomić się z galerią przedstawiająca ewolucję wizerunku Kravena (leginsy w panterkę rządzą!) oraz schemat drzewa genealogicznego Krawinowów (jak widać w piętrzeniu powiązań rodzinnych Marvel jest niebezpiecznie bliski koncepcji przyświecającym bzdurnym operom mydlanym).

Dodatki:
• Wstęp autorstwa Marco M. Lupoi’ego – dyrektora wydawniczego Panini (Europa)
• Artykuł „Echa z przeszłości… wydarzenia prowadzące do Amazing Spider-Man: Ostatnie łowy Kravena”
• Galeria okładek wydań zeszytowych
• Galeria – Kraven Łowca
• Artykuł „Rysownik – Mike Zeck”
• Artykuł „Scenarzysta – J. M. DeMatteis w ‘Ostatnich łowach Kravena’”
• Artykuł „Drzewo genealogiczne – Kraven Łowca”

Szczegóły wydania:
• Wydawca: Hachette Polska
• Wydawca oryginalny: Marvel Comics
• Cykl: Wielka Kolekcja Komiksów Marvela
• Seria: -
• Data wydania: 11 kwiecień 2013
• Tłumacz: Marek Starosta
• Format: 170 x 260 mm
• Liczba stron: 150
• Okładka: Twarda
• Papier: Kredowy
• Druk: Kolor
• ISBN-13: 978-83-7739-759-6
• Cena okładkowa: 39,99 zł

Zawartość:
• Web of Spider-Man vol.1 #31 – „The Coffin” (październik 1987)
• The Amazing Spider-Man vol.1 #293 – „Crawling” (październik 1987)
• Peter Parker, The Spectacular Spider-Man vol.1 #131 – „Descent” (październik 1987)
• Web of Spider-Man vol.1 #32 – „Resurrection” (listopad 1987)
• The Amazing Spider-Man vol.1 #294 – „Thunder” (listopad 1987)
• Peter Parker, The Spectacular Spider-Man vol.1 #132 – „Ascending” (listopad 1987)

PODSUMOWANIE
„Ostatnie łowy Kravena” to należąca do klasyki gatunku pełna symboliki, kameralna, toczona w niespiesznym tempie opowieść o cienkiej granicy między życiem a śmiercią, oraz często niezwykle trudnym poszukiwaniu własnej tożsamości. Jak na komiks superbohaterski jest to świetnie napisana, głęboka i pełna emocji historia. Zdecydowanie jeden z moich ulubionych albumów o Spider-Manie, do którego raz na jakiś czas lubię wrócić. Gorąco polecam nie tylko fanom powieści graficznych.

8/10 – REWELACYJNY

FABUŁA - 8/10
Scenariusz: J. M. DeMatteis

Jestem bardzo bliski stwierdzenia, że J. M. DeMatteis to najlepszy scenarzysta, jaki kiedykolwiek parał się pisaniem historii o Spider-Manie, a „Ostatnie łowy Kravena” to jedno z jego szczytowych osiągnięć. Ta niezwykle klimatyczna opowieść o życiu, śmierci oraz poszukiwaniu sensu istnienia zaliczana jest do...

KOMIKS O NICZYM. W środku tego komiksu jest taka strona, która jest cała biała, są 3 "prostąciki" z 3 słowami i na środku malutki rysuneczek Petera Parkera. Ta strona najlepiej oddaje zawartość całego tego komiksu. A zawartośc tego komiksu to CAŁKOWITA PUSTKA. Pamiętam jak ten komiks pierwszy raz w Polsce wychodził od stycznia do marca w 1994 roku, dla mnie wtedy to były trzy stracone miesiące jeśli chodziło o serię ze Spidermanem. Zacząłem myśleć, że to może ja jestem za młody i nic z tego nie rozumiem. Nic z tych rzeczy! Do komiksu specjalnie wróciłem jeszcze dwa razy jak miałem dwadzieścia kilka lat i trzydzieści kilka lat. W obu przypadkach wnioski końcowe były te same co wcześniej. Zauważyłem i nauczyłem się za to kilku innych rzeczy między innymi na temat całego tak zwanego "środowiska komiksowego" i osób czytających komiksy. Ten komiks to wzorcowy przykład bajki "Nowe Szaty cesarza" Andersena, czyli "jak zrobić coś z niczego". Seria ze Spidermane wydawana była przez kilka dekad i kilkaset komiksów według tego samego, oklepanego, ale przynoszącego sukces postaci schematu. "Ostatnie Łowy Kravena" zerwały z tym schematem i w środowisku "fanów komiksu" automatycznie przyklejono im łatkę komiksowego arcydzieła. W świecie komiksów amerykanskich, gdzie do połowy lat 80tych, wszystkie były robione na to samo "kopyto", "dziecinnych" historyjek o superbohaterach, każdy inny rodzaj historii "fani komiksów" stosowali na leczenie kompleksów i wzajemne poklepywanie się po plecach, że czytają coś "wartościowego". Innym doskonałym na to przykładem z tamtego okresu jest seria "Sandman" ! Prawdą jest, że od tamtego czasu zaczęły powstawać komiksy, z których "coś" można wynieść, ale "Ostatnie łowy Kravena" zdecydowanie do nich nie należą. Chciałoby się coś tu więcej o tym komiksie napisać, ale nie ma co, gdyż komiks nie posiada fabuły. Jest to zlepek rysunków i "dymków" z często powtarzanym słowem "honor" w środku. Jeśli masz kilka , kilkanaście lat, komiks Ci się nie podoba i nic w nim nie widzisz, to masz rację, nic w nim nie ma i jest on zwykłą stratą czasu. Nieważne co tam kolesie na konwentach mówią czy na blogach wypisują.

Scenariusz 0 (w skali 1/10)
Rysunki 3,5/10

KOMIKS O NICZYM. W środku tego komiksu jest taka strona, która jest cała biała, są 3 "prostąciki" z 3 słowami i na środku malutki rysuneczek Petera Parkera. Ta strona najlepiej oddaje zawartość całego tego komiksu. A zawartośc tego komiksu to CAŁKOWITA PUSTKA. Pamiętam jak ten komiks pierwszy raz w Polsce wychodził od stycznia do marca w 1994 roku, dla mnie wtedy to były...

Czytane ponownie po latach.

Myślę, że to bardzo charakterystyczne, że moją ulubioną opowieścią o Spider-Manie jest ta napisana z punktu widzenia kogoś zupełnie innego, do tego jeszcze jego przeciwnika. Cały tom to tak naprawdę zagłębienie się w psychikę Kravena Łowcy, gdzie poznajemy jego historię, kompleksy, neurozy. To jest niesamowite. Do tego tom poszerza znacząco mitologię Spider-Mana i robi to nawet lepiej niż "Powrót do domu", gdzie wyłuszcza się całą teorię Spider-Mana jako totemu. Ale "Powrót do domu" opowiada o tym, jak działa totemiczna siła, podczas gdy "Ostatnie łowy Kravena" pokazują jak ona działa i na tym polega siła tego tomu. Chociaż mało mu Spider-Mana w Spider-Manie (jest Pająk, Kraven i Vermin),to wciąż mój ulubiony tom. Do tego związek Petera i MJ nabiera tutaj głębi - troski MJ, to, że wprost mówi, że bycie w związku z Peterem bywa traumatyczne, jest świetnie, realistycznie przedstawione. MJ błąkająca się po mieście, bo Peter nie wrócił do domu i ona nie wie, co się z nim dzieje, wiele wnosi do ujęcia tej postaci.

Bardzo lubię też wizualną stronę tego tomu. Te kadry kopania grobu w deszczu, te pająki gromadzące się na nagrobku Petera, to praktycznie gotycka konwencja, oddana z intensywnością, jaką dotąd widziałam tylko w Gotham. To byłaby świetna ekranizacja, coś w stylu "Kruka" z 1994 roku, coś, co chciałabym zobaczyć. No i Spider-Man w jednym z moich ulubionych kostiumów <3 I parafraza wiersza Blake'a (idzie do fika). Czytane ponownie po latach.

Myślę, że to bardzo charakterystyczne, że moją ulubioną opowieścią o Spider-Manie jest ta napisana z punktu widzenia kogoś zupełnie innego, do tego jeszcze jego przeciwnika. Cały tom to tak naprawdę zagłębienie się w psychikę Kravena Łowcy, gdzie poznajemy jego historię, kompleksy, neurozy. To jest niesamowite. Do tego tom poszerza znacząco mitologię Spider-Mana i robi to nawet lepiej niż "Powrót do domu", gdzie wyłuszcza się całą teorię Spider-Mana jako totemu. Ale "Powrót do domu" opowiada o tym, jak działa totemiczna siła, podczas gdy "Ostatnie łowy Kravena" pokazują jak ona działa i na tym polega siła tego tomu. Chociaż mało mu Spider-Mana w Spider-Manie (jest Pająk, Kraven i Vermin),to wciąż mój ulubiony tom. Do tego związek Petera i MJ nabiera tutaj głębi - troski MJ, to, że wprost mówi, że bycie w związku z Peterem bywa traumatyczne, jest świetnie, realistycznie przedstawione. MJ błąkająca się po mieście, bo Peter nie wrócił do domu i ona nie wie, co się z nim dzieje, wiele wnosi do ujęcia tej postaci.

Bardzo lubię też wizualną stronę tego tomu. Te kadry kopania grobu w deszczu, te pająki gromadzące się na nagrobku Petera, to praktycznie gotycka konwencja, oddana z intensywnością, jaką dotąd widziałam tylko w Gotham. To byłaby świetna ekranizacja, coś w stylu "Kruka" z 1994 roku, coś, co chciałabym zobaczyć. No i Spider-Man w jednym z moich ulubionych kostiumów <3 I parafraza wiersza Blake'a (idzie do fika).

Czytane ponownie po latach.

Myślę, że to bardzo charakterystyczne, że moją ulubioną opowieścią o Spider-Manie jest ta napisana z punktu widzenia kogoś zupełnie innego, do tego jeszcze jego przeciwnika. Cały tom to tak naprawdę zagłębienie się w psychikę Kravena Łowcy, gdzie poznajemy jego historię, kompleksy, neurozy. To jest niesamowite. Do tego tom poszerza znacząco...

Na początku nie pasował mi całkowicie motyw Łowcy Kravena w Spider-Manie i najbardziej zaskoczyła mnie pewna scena, której nie będę zdradzać.
Sądziłam, że do końca komiksu wszystko pozostanie w takim samym stanie, ale na szczęście stało się coś, co obróciło świat do góry nogami, za co jestem wdzięczna.
Komiks jest trochę refleksyjny, można powiedzieć, że nawet psychiczny. Wydaje się, że postacie w kółko powtarzają to samo, ale to właśnie podkreśla sens ich słów.
Fajny i godny poznania komiks, polecam.

Na początku nie pasował mi całkowicie motyw Łowcy Kravena w Spider-Manie i najbardziej zaskoczyła mnie pewna scena, której nie będę zdradzać.
Sądziłam, że do końca komiksu wszystko pozostanie w takim samym stanie, ale na szczęście stało się coś, co obróciło świat do góry nogami, za co jestem wdzięczna.
Komiks jest trochę refleksyjny, można powiedzieć, że nawet psychiczny....

Świetna historia, klasyka :)

Once upon a time, byłem dużo młodszy i jako nastolatek żyjący latach 90tych latałem do kiosków z wyciągniętym językiem, żeby jak najszybciej zanurzyć się w lekturze kolejnego zeszytu Marvela.

W lekturze, no właśnie ... jak dobrze pamiętam, moje ówczesne czytanie komiksów opierało się przede wszystkim na śledzeniu strony wizualnej. O czytaniu myśli bohaterów, czy dopiskach narracyjnych umieszczonych w malutkich prostokątach przy głównych dialogach nawet nie myślałem. Ah, jaki błąd.

Plot tytułu jest świetny, dorosły, komiks jest dojrzały. Mamy liczne aspekty psychologiczne, przygnębiające. Polecam wszystkim fanom pajączka którzy komiksu jeszcze nie czytali,jak i wszystkim fanom wczytywania się w każdy możliwy tekstowy prostokącik. Pozycja Was nie zawiedzie :)

Polecam!

Świetna historia, klasyka :)

Once upon a time, byłem dużo młodszy i jako nastolatek żyjący latach 90tych latałem do kiosków z wyciągniętym językiem, żeby jak najszybciej zanurzyć się w lekturze kolejnego zeszytu Marvela.

W lekturze, no właśnie ... jak dobrze pamiętam, moje ówczesne czytanie komiksów opierało się przede wszystkim na śledzeniu strony wizualnej. O czytaniu...

Zaskakująco porządna historia z Spider-Manem w roli głównej (choć nie jest to dokładnie prawdą).

Zaskakująco porządna historia z Spider-Manem w roli głównej (choć nie jest to dokładnie prawdą).

Pozytywne zaskoczenie. Zarówno kreska jak i szata graficzna trzymają poziom. Póki co numer 1 wśród przeczytanych przeze mnie opowieści obrazkowych o superbohaterach.

Pozytywne zaskoczenie. Zarówno kreska jak i szata graficzna trzymają poziom. Póki co numer 1 wśród przeczytanych przeze mnie opowieści obrazkowych o superbohaterach.

Ciekawa i spójną opowieść. In minus na pewno zaliczyłbym kreskę i zbyt mroczną konwencję.

Ciekawa i spójną opowieść. In minus na pewno zaliczyłbym kreskę i zbyt mroczną konwencję.

Bardziej podobał mi się "Torment" McFarlane'a. To ciągle najlepszy komiks o Spider-Manie jaki czytałem. Ale doceniam "Ostatnie łowy..." bo widać, że Todd się na tym wzorował gdy robił swoją - lepszą - historię o Spider-Manie.

Bardziej podobał mi się "Torment" McFarlane'a. To ciągle najlepszy komiks o Spider-Manie jaki czytałem. Ale doceniam "Ostatnie łowy..." bo widać, że Todd się na tym wzorował gdy robił swoją - lepszą - historię o Spider-Manie.

Najlepszy komiks (S-M)jaki czytałem. Ciężki, mroczny, dojżały. Oczekiwałem wiele po ocenach ale to... przerosło oczekiwania.
P. S. Dobra data przeczytania tej pozycji 😏

Najlepszy komiks (S-M)jaki czytałem. Ciężki, mroczny, dojżały. Oczekiwałem wiele po ocenach ale to... przerosło oczekiwania.
P. S. Dobra data przeczytania tej pozycji 😏