Liczę że kolejny tom bardziej mnie zadowoli .

Liczę że kolejny tom bardziej mnie zadowoli .

Ta część nie była lepsza od pierwszej, miałam wrażenie że się ciągnęła przez co się zniechęciłam do czytania kolejnej części. Jednak ja lubię kończyć serie, żeby wiedzieć chociaż jak się zakończy.
Książka została słabo napisana. Tylko postać Kala byla dobrze przedstawiona, reszta postaci była okropnie irytująca i płytka.

Ta część nie była lepsza od pierwszej, miałam wrażenie że się ciągnęła przez co się zniechęciłam do czytania kolejnej części. Jednak ja lubię kończyć serie, żeby wiedzieć chociaż jak się zakończy.
Książka została słabo napisana. Tylko postać Kala byla dobrze przedstawiona, reszta postaci była okropnie irytująca i płytka.

Porzuciłam ją w połowie z równie beztroską radością, co przeczytałam jej pierwszy tom "Dotyk". Czyli tak, jak się spodziewałam - badziewko do pośmiania, ale nie na dłuższą metę. Jeden tom i trzeba przestać.

Porzuciłam ją w połowie z równie beztroską radością, co przeczytałam jej pierwszy tom "Dotyk". Czyli tak, jak się spodziewałam - badziewko do pośmiania, ale nie na dłuższą metę. Jeden tom i trzeba przestać.

mądra i bardzo pouczająca

mądra i bardzo pouczająca

Wydaje mi sie że ta część jest napisana już na siłę dla czytelnika. Jak pierwsza część mnie wciągnęła ta mnie zniechęciła do kolejnej części. Nie wiem czy sięgnę po kolejną część, może trochę odpocznę od bohaterów i jakoś dalej pójdzie.
Czytałam dobre opinię na temat tego cyklu. Może mam przesyt fantastyki albo przesyt toksycznych miłości w książkach... Tego nie wiem :)
Teraz na pewno sięgnę po kryminał by troszkę zmienić klimat :D

Wydaje mi sie że ta część jest napisana już na siłę dla czytelnika. Jak pierwsza część mnie wciągnęła ta mnie zniechęciła do kolejnej części. Nie wiem czy sięgnę po kolejną część, może trochę odpocznę od bohaterów i jakoś dalej pójdzie.
Czytałam dobre opinię na temat tego cyklu. Może mam przesyt fantastyki albo przesyt toksycznych miłości w książkach... Tego nie wiem...

Ta część podobała mi się zdecydowanie mniej niż poprzednia. Mam nadzieję ze następna część będzie ciekawsza.

Ta część podobała mi się zdecydowanie mniej niż poprzednia. Mam nadzieję ze następna część będzie ciekawsza.

Nie nie i jeszcze raz nie.
Nie podobała mi się,ta książka.Okładka marna i nijaka,podobnie treść.
Nie wiem,dlaczego czytałem do końca.Nuda.

Nie nie i jeszcze raz nie.
Nie podobała mi się,ta książka.Okładka marna i nijaka,podobnie treść.
Nie wiem,dlaczego czytałem do końca.Nuda.

super , nie wiele mam wolnego czasu ale siedzenie do 3 w nocy żeby przeczytać ją całą bo nie ma gdzie zrobić pałze jest warte. głodna jestem kolejnych tomów .....miłego czytania

super , nie wiele mam wolnego czasu ale siedzenie do 3 w nocy żeby przeczytać ją całą bo nie ma gdzie zrobić pałze jest warte. głodna jestem kolejnych tomów .....miłego czytania

Polecam.Książka mnie nie rozczarowała.

Polecam.Książka mnie nie rozczarowała.

Jedną z moich czytelniczych zasad jest kończenie serii, nawet jeśli nie wciągnęłam się podczas czytania pierwszej części cyklu; zawsze może być lepiej, prawda?

Najwidoczniej, w tym przypadku "jeszcze będzie lepiej" nie podziałało, bo "Toksyna" kompletnie mi się nie podobała.

W tej części znów wracamy do Dez i Kale, którym udało się umknąć Denazen i żyją sobie w miarę beztrosko z innymi Szóstkami, robiąc głupie i nieodpowiedzialne rzeczy, jakby poprzednie wydarzenia niczego ich nie nauczyły. Rozumiem to, że autorka chciała stworzyć zbuntowaną bohaterkę, odważną, dającą sobie rady ze wszystkim, co ją spotyka, ale Dez jest głupio nieodpowiedzialna i nie ma w tym nic fajnego. Cała książka jest bardzo podobna do "Dotyku Julii", który uwielbiam i często wracam do niego, ale seria Denazen to gorsza wersja, całkowicie przewidywalna i schematyczna.
Jedynym plusem jest Kale i jego postać, która jest najwyraźniejsza w całej książce. Chłopak większą części życia spędził w organizacji szkolącej go na perfekcyjnego mordercę i teraz słabo odnajduje się w normalnym życiu, jest do bólu szczery i nie potrafi kłamać. Jego charakter jest najlepszy, reszta postaci okazuje się być płytka i dość słabo stworzona.

"Toksyna" nie jest historią, do której wrócę i nie potrafię polecać jej komukolwiek, bo została słabo napisana, większość bohaterów jest irytujących oraz łatwo można domyślić się, co będzie w kolejnej części.

Jedną z moich czytelniczych zasad jest kończenie serii, nawet jeśli nie wciągnęłam się podczas czytania pierwszej części cyklu; zawsze może być lepiej, prawda?

Najwidoczniej, w tym przypadku "jeszcze będzie lepiej" nie podziałało, bo "Toksyna" kompletnie mi się nie podobała.

W tej części znów wracamy do Dez i Kale, którym udało się umknąć Denazen i żyją sobie w miarę...