"Jak się koty urodziły" to wspomnienia autorki spisane w formie zbioru opowiadań. Mateusz i Bronek, spędzają wakacje w wiejskim domku letniskowym dziadków i wraz z psem i kotem przeżywają różne przygody oraz obserwują przyrodę, która ich otacza.
Ciężko w tej książce odszukać wspomnianą miłość do przyrody, choć w niektórych opowieściach, pojawia się coś na kształt szacunku to różnych żyjątek. Jednak tytułowa opowieść to coś, co absolutnie nie powinno pojawić się w publikacji dla dzieci.
Do domku na wsi wraz z dziećmi, przyjechała także kotka Gucia. Puszczona wolno biegała po wsi, aż pewnego dnia wróciła z brzuchem i urodziła 6 kociąt (przeżyła 5) . Wszyscy rozpływali się nad małymi kotkami. Żałowali, że nie mają ze sobą kamery aby nagrać, jak pies Brońcio wylizuje małe kocięta tuż po porodzie. (WTF?) Ogólny obraz sielanki i małe słodkie kotki psotniki. Autorka od początku podkreśla, że wiedzieli co robić i jak kotka będzie się zachowywać (szukać gniazda, przenosić młode) , bo przy każdym pobycie na wsi rodzi kolejny miot. Oczywiście na końcu każdy kotek znajduje dobry dom.
Morału mnie ma. Refleksji również.
Dlaczego autorka zdecydowała się umieścić w książce te historie i to w takim świetle?
Ciężko mi to zrozumieć.
Skala bezdomności zwierząt w naszym kraju jest ogromna. Fundację na każdym kroku biją na alarm. Brakuje domów tymczasowych a chętnych na adopcję ciągle jest zbyt mało. Sterylizacja kota jest OBOWIĄZKIEM właściciela, a gminy przeprowadzają akcje bezpłatnej sterylizacji kotów bezdomnych.
Bądźcie odpowiedzialni i tego samego uczcie dzieciaki 🙏

"Jak się koty urodziły" to wspomnienia autorki spisane w formie zbioru opowiadań. Mateusz i Bronek, spędzają wakacje w wiejskim domku letniskowym dziadków i wraz z psem i kotem przeżywają różne przygody oraz obserwują przyrodę, która ich otacza.
Ciężko w tej książce odszukać wspomnianą miłość do przyrody, choć w niektórych opowieściach, pojawia się coś na kształt szacunku...

Doskonała książka dla dzieci, które uwielbiają obserwować przyrodę, podpatrywać zwierzęta i wyciągać wnioski. Ciepła i z ładnymi ilustracjami. Obserwacje prowadzone są w wiejskim domku letniskowym i są zapiskami prawdziwych wydarzeń z życia Autorki. Nie jest to książka typu "ekspert wam powie", nie wszystkie ślady bytności zwierząt udaje się zidentyfikować rodzinie, ale ciekawe są same opisy podpatrywania zwierząt, ich śladów i zachować. Polecam gorąco.

Doskonała książka dla dzieci, które uwielbiają obserwować przyrodę, podpatrywać zwierzęta i wyciągać wnioski. Ciepła i z ładnymi ilustracjami. Obserwacje prowadzone są w wiejskim domku letniskowym i są zapiskami prawdziwych wydarzeń z życia Autorki. Nie jest to książka typu "ekspert wam powie", nie wszystkie ślady bytności zwierząt udaje się zidentyfikować rodzinie, ale...

Bardzo mi się podobała ta książka. Podobają mi się też zdjęcia uzupełniające książkę, a dzięki nim widać, że przygody bohaterów zdarzyły się naprawdę💕 😊🥰 super, polecam 🥰

Bardzo mi się podobała ta książka. Podobają mi się też zdjęcia uzupełniające książkę, a dzięki nim widać, że przygody bohaterów zdarzyły się naprawdę💕 😊🥰 super, polecam 🥰

Książka "Jak się koty urodziły" to ponoć książka napisana na zamówienie czytelników, jak to we wstępie autorka napisała: "Prawdziwa miała być treść książki i to, o czym ona opowiada: prawdziwi bohaterowie i prawdziwe wydarzenia". Taka rzeczywiście jest, bohaterem wydaje się być rodzina pani profesor Papuzińskiej, w której ona sama odgrywa rolę babci, a pomniejsze role otrzymują jej mąż i wnuczęta Mateusz i Bronek, a miejscem akcji jest mały letni dom drewniany na wsi, do którego się przyjeżdża w cieplejsze miesiące roku.

Osiem rozdziałów książeczki, z resztą przepięknie ilustrowanej, to historyjki o zwierzętach zamieszkujących w i okolicy domku letniego; są opowiastki o tytułowych kotach, tajemniczej pani Potworce, psie Foksiu, który nie grzeszy mądrością, ale w nadmiarze ma ciekawości, o Wronce, która pod troskliwą opieką wyzdrowiała, o owadach, ptakach i tajemniczej Istocie.

Czy książeczka o prawdziwej historii jest ciekawsza od tych z krasnoludkami, Rokisiami i czarodziejskimi mamami? Wydaje mi się, że nie. Historie, można by rzec klasyczne, o zwierzętach mają zbyt dużo cech sielanki oraz wspominek rodzinnych. "Jak się koty urodziły" zdecydowanie zachwycą wszystkie dzieci zafascynowane przyrodą, z pewnością może to być świetna lektura uzupełniająca na zajęcia przyrodnicze dla młodszych klas, ale same przygody mają zbyt dużo cech opisowych, relacjonujących, nie mających w sobie nic z przypowieści.

Miła lektura, ale spodziewałam się czegoś więcej.

Więcej na: http://actagaudi.wix.com/bezsennadladzieci#!jak-si-koty-urodzily/cu0t

Książka "Jak się koty urodziły" to ponoć książka napisana na zamówienie czytelników, jak to we wstępie autorka napisała: "Prawdziwa miała być treść książki i to, o czym ona opowiada: prawdziwi bohaterowie i prawdziwe wydarzenia". Taka rzeczywiście jest, bohaterem wydaje się być rodzina pani profesor Papuzińskiej, w której ona sama odgrywa rolę babci, a pomniejsze role...

Świetna książka. Pełna ciepła i humoru. Polecam.

Świetna książka. Pełna ciepła i humoru. Polecam.