Niezła powieść, chociaż główna bohaterka jest do samego końca irytująco naiwna.

Niezła powieść, chociaż główna bohaterka jest do samego końca irytująco naiwna.

Dawniej pochłaniałam wręcz tego autora, tutaj kilka razy byłam bliska rezygnacji. Temat ciekawy, z całym tym retro stosunkiem do chorób terminalnych, ale bohaterowie tak męczący!

Dawniej pochłaniałam wręcz tego autora, tutaj kilka razy byłam bliska rezygnacji. Temat ciekawy, z całym tym retro stosunkiem do chorób terminalnych, ale bohaterowie tak męczący!

Czytałam z zaciekawieniem, ale po drodze irytowały mnie nieścisłości np Cassi widziała tylko zarys człowieka po badaniu oczu i po chwili opis, że dostrzegła błękit oczu pacjenta. Po drugie wątek z matką Kingsleya ani był rozwinięty ani nierozwinięty i skończył się nijak owszem może jej zachowanie było ukazane jako to, które doprowadziło do choroby Thomasa.
Samo zakończenie średnio mnie usatysfakcjonowało.
Podsumowując czytało się miło, ale skończyło się słabo.

Czytałam z zaciekawieniem, ale po drodze irytowały mnie nieścisłości np Cassi widziała tylko zarys człowieka po badaniu oczu i po chwili opis, że dostrzegła błękit oczu pacjenta. Po drugie wątek z matką Kingsleya ani był rozwinięty ani nierozwinięty i skończył się nijak owszem może jej zachowanie było ukazane jako to, które doprowadziło do choroby Thomasa.
Samo zakończenie...

Pierwsza połowa książki była dosyć średnia - zaliczyłabym ją do literatury obyczajowej, za którą nie przepadam, więc trochę się męczyłam, ale postanowiłam dać szansę. Akcja rozkręcała się dość powoli, jednak końcówka mocno podniosła ocenę, bo trzymała w napięciu. Nie starałam się przewidywać zakończenia podczas jej czytania, dlatego też trochę się zaskoczyłam przy końcu. Jednak muszę dodać, że bohaterowie mocno mnie irytowali - główna bohaterka nieporadna fajtłapa z klapkami na oczach, główny bohater narcyz z wybujałym ego, domyślam się, że to celowy zabieg, jednak mi nie przypadł do gustu.

Pierwsza połowa książki była dosyć średnia - zaliczyłabym ją do literatury obyczajowej, za którą nie przepadam, więc trochę się męczyłam, ale postanowiłam dać szansę. Akcja rozkręcała się dość powoli, jednak końcówka mocno podniosła ocenę, bo trzymała w napięciu. Nie starałam się przewidywać zakończenia podczas jej czytania, dlatego też trochę się zaskoczyłam przy końcu....

Jak mnie ta książka wnerwiała. Być może gdybym przeczytała ją ze 30 lat temu, nie wkurzałaby mnie tak bardzo, ale wiadomo, czasy się zmieniły i człowiek ma na pewne tematy inne spojrzenie niż kiedyś. Akcja ma miejsce w USA w latach osiemdziesiątych w środowisku lekarskim. Postać pierwszoplanowa to młoda lekarka, którą autor wykreował na postać mdłą, uzależnioną od swojej choroby jaką jest cukrzyca i przez to od męża nieprzeciętnie zdolnego kardiochirurga. Nie pamiętam jaka w latach osiemdziesiątych była znajomość tematu cukrzycy ani jakie metody jej leczenia. Tym bardziej nie wiem jak wyglądało to w stanach. Nie mniej wydaje mi się, że lepiej niż za „żelazną kurtyną”. Najbardziej drażnił mnie fakt, że Cook stworzył historię, w której jest to choroba tabu, o której w „środowisku” nie należy wspominać, jakby co najmniej objawiała się parchem w miejscach intymnych, a bohaterka co rusz rozpatruje cóż ona schorowane niebożę poczęłaby, gdyby mąż, notabene nieciekawy przypadek, zechciał ją opuścić… I niestety rozmywa się przez to według mnie cały wątek kryminalny. Nie urzekła mnie ta książka niczym.

Jak mnie ta książka wnerwiała. Być może gdybym przeczytała ją ze 30 lat temu, nie wkurzałaby mnie tak bardzo, ale wiadomo, czasy się zmieniły i człowiek ma na pewne tematy inne spojrzenie niż kiedyś. Akcja ma miejsce w USA w latach osiemdziesiątych w środowisku lekarskim. Postać pierwszoplanowa to młoda lekarka, którą autor wykreował na postać mdłą, uzależnioną od swojej...

Ciekawa książka Robina Cooka jak prawie wszystkie jego pozycje. Porusza problem finansowania chorób nieuleczalnych. Ta książka ma pewne przesłanie.

Ciekawa książka Robina Cooka jak prawie wszystkie jego pozycje. Porusza problem finansowania chorób nieuleczalnych. Ta książka ma pewne przesłanie.

Książkę szybko się czyta, jest napisana przystępnym językiem i autor płynnie przechodzi do kolejnych wątków, podtrzymując zainteresowanie. Niestety są dwa duże minusy. Pierwszym jest główna bohaterka, która niesamowicie działała mi na nerwy. Infantylna, totalnie uległa i podejmująca głupie, kompletnie nieracjonalne decyzje. Ciężko mi uwierzyć, że ktoś taki mógłby istnieć i mimo powyżej wymienionych cech, podjąć decyzję o zostaniu lekarzem psychiatrą. Druga rzecz to zakończenie. Już na początku książki przez myśl mi przeszło, kto mógłby być zabójcą. W trakcie lektury, widziałam coraz więcej ku temu przesłanek, ale ciągle wmawiałam sobie, że to zbyt oczywiste i na pewno mordercą okaże się ktoś inny. Taka zmyłka, większość autorów kryminałów ją stosuje. No i okazało się, że nie - to nie był żaden podstęp, ani blef! Winnym okazał się najbardziej podejrzany z podejrzanych. Nie powiem, dzięki temu zabiegowi tożsamość zabójcy była dla mnie niespodzianką, mimo moich domniemywań od samego początku. Nie wiem czy śmiać się czy płakać.

Książkę szybko się czyta, jest napisana przystępnym językiem i autor płynnie przechodzi do kolejnych wątków, podtrzymując zainteresowanie. Niestety są dwa duże minusy. Pierwszym jest główna bohaterka, która niesamowicie działała mi na nerwy. Infantylna, totalnie uległa i podejmująca głupie, kompletnie nieracjonalne decyzje. Ciężko mi uwierzyć, że ktoś taki mógłby istnieć i...

Kolejna książka tego autora. Lektura wciąga i czyta się ją lekko i szybko. Jednak dla mnie autor chyba trochę przesadził, szczególnie w końcówce książki, kiedy to dr Kingsley postanawia pozbyć się własnej żony która zmierza ku ujawnieniu jego chorych pomysłów. Kiedy czytałem o dziwnym i tajemniczym działaniu Shermana i Ballantainea spodziewałem się czegoś bardziej krwiożerczego i drastycznego. Ostatecznie okazało się to w miarę normalne ludzkie postępowanie a już na pewno w porównaniu z postępkami Thomasa. Z kolei osoba matki Kingsleya wydaje się wprowadzona ot tak, chyba tylko po to by zapchać strony książki. Nic ona nie wnosi do treści książki oprócz tego, że jest wredną, wywyższającą się babą. Podsumowując książkę - Polecam.

Kolejna książka tego autora. Lektura wciąga i czyta się ją lekko i szybko. Jednak dla mnie autor chyba trochę przesadził, szczególnie w końcówce książki, kiedy to dr Kingsley postanawia pozbyć się własnej żony która zmierza ku ujawnieniu jego chorych pomysłów. Kiedy czytałem o dziwnym i tajemniczym działaniu Shermana i Ballantainea spodziewałem się czegoś bardziej...

kolejne moje wielkie odkrycie. słyszałam o tym autorze, ale dopiero teraz miałam przyjemność przeczytać coś z jego twórczości. no i super.bardzo mi się podobało. jest to thiller medyczny a miałam już z nim do czynienia u Gerritsen. może do końca u Cooka nie jest tak bardzo rozbudowany wątek kryminalny no ale morderca jest i to jaki....

kolejne moje wielkie odkrycie. słyszałam o tym autorze, ale dopiero teraz miałam przyjemność przeczytać coś z jego twórczości. no i super.bardzo mi się podobało. jest to thiller medyczny a miałam już z nim do czynienia u Gerritsen. może do końca u Cooka nie jest tak bardzo rozbudowany wątek kryminalny no ale morderca jest i to jaki....

Gdyby nie rozczarowujące zakończenie ocena byłaby wyższa.

Gdyby nie rozczarowujące zakończenie ocena byłaby wyższa.