Gdzie mozna ja dostac? Ma ktoś do sprzedania?

Gdzie mozna ja dostac? Ma ktoś do sprzedania?

Część bardzo nudna, pocałunki które według mnie nie powinny się zdarzyć.

Część bardzo nudna, pocałunki które według mnie nie powinny się zdarzyć.

Uwielbiam tą "opere mydlaną". Choć nie jest to co na początku z miłą chęcią sięgam po kolejne części.

Uwielbiam tą "opere mydlaną". Choć nie jest to co na początku z miłą chęcią sięgam po kolejne części.

Najgorsza część, jak dla mnie.
Do połowy książki wiało nudą, ale zdecydowałam się nie przerywać lektury, ponieważ nie lubię nie kończyć książek. Jak się okazało-dobre przyzwyczajenie, ponieważ potem było już lepiej.
Zdecydowanie na minus: Jason Rosser jako wampir (zdecydowanie wolałam go bardziej jako dzieciaka, który marzy, aby nim być). Wyrządził tyle złego, a tu nagle Amelie ot tak zgadza się na to (jeszcze nawiązanie do poprzedniej części).
Wątek z pogromcami duchów zdecydowanie był nudny. A duchy pojawiające się w domu Glassów, to już zdecydowanie przesada. Micheal i Claire jako duchy, to był ciekawy pomysł, ale tego już za wiele.
Zmiana Moniki-cóż...wolałam ją jako naprawdę czarny charakter.
Dla odmiany coś na plus: Myrnin jak zawsze uroczy, podobał mi się pomysł autorki, aby w końcu doszło do pocałunku z Claire.
Brak porozumienia Claire z Shane'm- od jakiegoś czasu małe komplikacje, ciągła harmonia między nimi była momentami już nudna. Brakowało czegoś nowego.
Wielkie zaskoczenie wywołał u mnie również pocałunek Michaela z Claire. To także na plus. Kibicuję małżeństwu, ale ciekawy pomysł na pewne komplikacje.
Cóż... zabieram się za kolejne części.

Najgorsza część, jak dla mnie.
Do połowy książki wiało nudą, ale zdecydowałam się nie przerywać lektury, ponieważ nie lubię nie kończyć książek. Jak się okazało-dobre przyzwyczajenie, ponieważ potem było już lepiej.
Zdecydowanie na minus: Jason Rosser jako wampir (zdecydowanie wolałam go bardziej jako dzieciaka, który marzy, aby nim być). Wyrządził tyle złego, a tu nagle...

Rewelacja!!!Aż tchnęło nadzieją na dalsze części!!! Szczerze jestem tym tomem zachwycona, powrót do dawnego, starego Morganville, jak w pierwszych tomach, dużo się dzieje, wciąga, pochłania do reszty, jest bardzo dobra!
Autorka powraca do centrum tego co w serii zawsze było najbardziej interesujące, czyli wzajemnych relacji wampirów i ludzi. Sytuacja staje się napięta, wampiry zaczynają rządy silnej ręki, rozpoczyna się prześladowanie i szufladkowanie ludzi, nikt nie jest bezpieczny w nowym Morganville pod silnymi rządami Amellie i Olivera...A za wszystkim stoi sprawnie uknuta intryga...
Dużo dzieje się także w życiu Claire, Shane`a, Eve i Michaela...Nadmienię tylko,że nie zawsze jest kolorowo, wkrada się zazdrość, zdrada i rozczarowanie...
Dla mnie Gorycz krwi jak najbardziej na duuuuży plus, ciesze się,że autorka odeszła już od draugów, mózgów w słoiku itp. Może tylko troszeczkę irytuje mnie postać Kapitana Oczywistego, jako obrońcy ludzi i VLADA-a, nowego wynalazku Claire, zmieniającym emocje wampirów, ale o tym więcej w kolejnej książce i recenzji :)

Rewelacja!!!Aż tchnęło nadzieją na dalsze części!!! Szczerze jestem tym tomem zachwycona, powrót do dawnego, starego Morganville, jak w pierwszych tomach, dużo się dzieje, wciąga, pochłania do reszty, jest bardzo dobra!
Autorka powraca do centrum tego co w serii zawsze było najbardziej interesujące, czyli wzajemnych relacji wampirów i ludzi. Sytuacja staje się napięta,...

Mmm, ciekawe, ciekawe. Książka sama w sobie bardzo fajna. Z początku nie nie podobała mi się, ale później wciągnęła mnie. Temat przewodni łowcy duchów nie zbyt fajny. Podobał mi się za to pomysł obalenia Amelie przez siostrę. Wydarzenia toczyły się w dość szybkim tempie. Punktem kulminacyjnym był pocałunek Michela z Claire . Relacjonowała nam to główna bohaterka i trochę mnie to zawiodło. Byłam ciekawa odczuć Michela. Ogólnie rzecz ujmując książka utrzymuje jakiś tam poziom. Czy polecam, raczej tak. Ja osobiście z wielką chęcią zabiorę się za kolejny tom tejże historii. :)

Mmm, ciekawe, ciekawe. Książka sama w sobie bardzo fajna. Z początku nie nie podobała mi się, ale później wciągnęła mnie. Temat przewodni łowcy duchów nie zbyt fajny. Podobał mi się za to pomysł obalenia Amelie przez siostrę. Wydarzenia toczyły się w dość szybkim tempie. Punktem kulminacyjnym był pocałunek Michela z Claire . Relacjonowała nam to główna bohaterka i trochę...

Przeczytalam. Tak, jestem z tego dumna, bo miałam pewne wzloty i upadki, ale wycieczki w pociągu sprzyjają czytaniu :)
Przede wszystkim dementuję plotkę, iż Myrnin był w tej części inny niż zawsze. Jak dla mnie, był on taki sam. Było go mniej, to racja, ale na pewno nie był inny. Tak więc, chyba czytaliśmy inną książkę :P
Ślub Eve i Michaela. Ktoś nadal ma jakieś wątpliwości? Ja nie. Bo uwierzcie mi, w tak młodym wieku zdarzają sie małżeństwa i nie dziwi mnie to nawet w książce. Nie odepchnęło mnie to, a wręcz zaciekawiło jak sobie poradzą jako małżonkowie.
Amelie znów rządzi, a raczej figuruje jako rządząca. Dzieje się sporo w Morganville. Ludzie są zbyt odważni, a ktoś perfidnie nimi manewruje jak marionetkami.
A na koniec wisienka na torcie.. Shane i Claire.. Oni sa tym motorem w całej serii. Uwielbiam Claire za jej odwagę i przede wszytkim silny charakter. Jest twarda. Obyło się bez melodramatów, co jest rzadkością w takich sytuacjach! Wiecie co mam na myśli. Shane'owi należał się wielki kopniak w tyłek, ale starał się zrehabilitować. Zobaczymy jak potoczy się to w 10 księdze!

Przeczytalam. Tak, jestem z tego dumna, bo miałam pewne wzloty i upadki, ale wycieczki w pociągu sprzyjają czytaniu :)
Przede wszystkim dementuję plotkę, iż Myrnin był w tej części inny niż zawsze. Jak dla mnie, był on taki sam. Było go mniej, to racja, ale na pewno nie był inny. Tak więc, chyba czytaliśmy inną książkę :P
Ślub Eve i Michaela. Ktoś nadal ma jakieś...

Długie serie męczą,nawet gdy są niezłe.
Ale też przywiązują do postaci i dlatego wiem,że sięgnę po następny tom.
Może się nie zachwyciłam,ale rozczarowania wielkiego nie było.
Za to jeszcze bardziej polubiłam Myrnina,po cichu mu kibicuję.
Ciężko jest ocenić mi tę książkę.

Długie serie męczą,nawet gdy są niezłe.
Ale też przywiązują do postaci i dlatego wiem,że sięgnę po następny tom.
Może się nie zachwyciłam,ale rozczarowania wielkiego nie było.
Za to jeszcze bardziej polubiłam Myrnina,po cichu mu kibicuję.
Ciężko jest ocenić mi tę książkę.

Świetna! kocham tą serię! najlepsza jaką czytałam o wampirach! i ciągle autorka mnie zaskakuje! żaden tom mnie jeszcze nie zanudził! i chyba nie zanudzi :)

Świetna! kocham tą serię! najlepsza jaką czytałam o wampirach! i ciągle autorka mnie zaskakuje! żaden tom mnie jeszcze nie zanudził! i chyba nie zanudzi :)

Autorka rozwija się stylem wraz z każdym tomem. Coraz milej jest czytać tą serię. Niestety czytałam dużo opinii o tym, że zostały tylko dwa tomy.

Niestety brak mi w tej części mojego ukochanego wampira. Owszem trochę występuje, ale to niewiele. Bardzo chciałabym usłyszeć/przeczytać od kogoś, że w następnych 2 tomach będzie go dużo więcej. Niestety zdaje sobie sprawę, że jest to powieść dla młodszych odbiorców, więc pewnie więcej będzie bohatera innego, którego serdecznie nie lubię (Shane, bleee).

Nie każdą część z tej serii przeczytałam, głównie dlatego, że początkowy styl był dosyć wodolejny i nudny. Dwa ostatnie (?) tomy, czyli 10 i 11 zamierzam jednak przeczytać.
Zobaczymy co z tego wyniknie.
Jeśli ktoś lubi tą serię to polecam przeczytać pozycję, ale jeśli nigdy się nie zetknęliście z Miasteczkiem Morganville to jednak odsyłam do kilku tomów wstecz.

Autorka rozwija się stylem wraz z każdym tomem. Coraz milej jest czytać tą serię. Niestety czytałam dużo opinii o tym, że zostały tylko dwa tomy.

Niestety brak mi w tej części mojego ukochanego wampira. Owszem trochę występuje, ale to niewiele. Bardzo chciałabym usłyszeć/przeczytać od kogoś, że w następnych 2 tomach będzie go dużo więcej. Niestety zdaje sobie sprawę, że...