Wydanie papierowe

Bardzo smutna i napisana we właściwej pozytywizmowi formie historia tego, że niektórzy nigdy nie dorastają, że łaska pańska na pstrym koniu jeździ i że nadzieja bywa najboleśniejszą z lekcji.

Głównym bohaterem tej opowieści jest w teorii mała dziewczynka imieniem Helcia. Słodkie to, śliczne to, więc łatwo się nad nią pochylić, łatwo ją pokochač. Helcia bohaterem jest w teorii, bo faktycznie głównym bohaterem tej powieści jest pycha i to pycha odziana w niedojrzałość, taka, której właściciel lubi zachłysnąć się i wzruszyć swoją dobrocią i humanitaryzmem, która rozczula się nad własnym pięknem, a właścicielka tej pychy zrobi niemal każdy dobry uczynek... by tak pięknie jawić się we własnych oczach. Jako, że ludzie bardzo skłonni do tego by bez refleksji i w porywie oferują coś czego nie mogą w gruncie rzeczy udźwignąć, to łatwo do głowy przychodzą im wymówki i powody by przestać szastać swoją ofiarnością....

Tak jest w tej książce. Ściera się tu dziecięca niewinność i nadzieja z bezwzględnym egoizmem.

Bardzo poruszające opowiadanie i chociaż język Orzeszkowej w tym akurat przypadku ciut trąci myszką, to warto przeczytać.

Wydanie papierowe

Bardzo smutna i napisana we właściwej pozytywizmowi formie historia tego, że niektórzy nigdy nie dorastają, że łaska pańska na pstrym koniu jeździ i że nadzieja bywa najboleśniejszą z lekcji.

Głównym bohaterem tej opowieści jest w teorii mała dziewczynka imieniem Helcia. Słodkie to, śliczne to, więc łatwo się nad nią pochylić, łatwo ją pokochač. Helcia...

Jestem pozytywnie zaskoczona tą lekturą. Nie sądziłam, że będzie mi się ją czytało z taką lekkością. Tytułowa bohaterka (niestety moja imienniczka) wzbudziła we mnie złość. Pod płaszczykiem dobroczynności potraktowała niewinne stworzenia (zwierzęta i kilkuletnią dziewczynkę) jak zabawki po czym, gdy się nimi znudziła to rzuciła je w kąt (dosłownie i w przenośni). Serce się krajało podczas czytania przemiany jaka zaszła w Helce po odrzuceniu ze strony "dobrej pani". Pieska i papugi też mi było żal. Zaskoczeniem była dla mnie historia panny Czernickiej. Zachowanie tytułowej bohaterki trąci egoizmem, hipokryzją i nieodpowiedzialnością. Aż mi się cytaty z "Małego Księcia" przypomniały o braniu odpowiedzialności za to, co się oswoiło. Bardzo smutne zakończenie pozostawiające czytelnika z refleksją nad otaczającym światem i m.in. bezczelnością ludzi. Dziwi mnie tak niska ocena książki na LC (który to już raz w przypadku lektur?). Ode mnie 9/10 (a co, trochę tę ocenę podwyższę!).

Jestem pozytywnie zaskoczona tą lekturą. Nie sądziłam, że będzie mi się ją czytało z taką lekkością. Tytułowa bohaterka (niestety moja imienniczka) wzbudziła we mnie złość. Pod płaszczykiem dobroczynności potraktowała niewinne stworzenia (zwierzęta i kilkuletnią dziewczynkę) jak zabawki po czym, gdy się nimi znudziła to rzuciła je w kąt (dosłownie i w przenośni). Serce się...

Ewelina Krzycka to bezdzietna wdowa, która postanawia przyjąć po swój dach pięcioletnią sierotę. Kobieta jest zauroczona ślicznym dzieckiem, ale niestety po kilku latach znudziła się dorastającą Helą i postanawia oddać ją rodzinie mularza.
Orzeszkowa kreśli obraz bogatego mieszczaństwa, które często pod pozorami hojności i filantropii spełnia swoje chwilowe zachcianki.

Ewelina Krzycka to bezdzietna wdowa, która postanawia przyjąć po swój dach pięcioletnią sierotę. Kobieta jest zauroczona ślicznym dzieckiem, ale niestety po kilku latach znudziła się dorastającą Helą i postanawia oddać ją rodzinie mularza.
Orzeszkowa kreśli obraz bogatego mieszczaństwa, które często pod pozorami hojności i filantropii spełnia swoje chwilowe zachcianki.

Jedna z moich ulubionych nowelek.

Jedna z moich ulubionych nowelek.

Audiobook.
Znakomita nowela Orzeszkowej pokazująca dwulicowość.
Główna bohaterka pod maską hojności jeśli chodzi o dobroczynność, ukrywa swoją prawdziwą twarz, łasą na pochlebstwa i wszelki splendor...
Temat którego podjęła się autorka, jest, był i będzie zawsze na czasie ale bardzo mi się podobało jak całą tą historię ubrała w słowa p. Eliza, mistrzowska robota👏
Polecam ♥️

Audiobook.
Znakomita nowela Orzeszkowej pokazująca dwulicowość.
Główna bohaterka pod maską hojności jeśli chodzi o dobroczynność, ukrywa swoją prawdziwą twarz, łasą na pochlebstwa i wszelki splendor...
Temat którego podjęła się autorka, jest, był i będzie zawsze na czasie ale bardzo mi się podobało jak całą tą historię ubrała w słowa p. Eliza, mistrzowska robota👏
Polecam ♥️

Jedna z lepszych pozytywistycznych nowelek, wystarczająco treściwa by nie pozostawiać uczucia niedosytu jak chociażby "A...B...C...", również Orzeszkowej. Opowiada o osieroconej dziewczynce Heli, którą przygarnia tytułowa dobra pani - Ewelina Krzycka, ze względu na swoją dobroć nazywana świętą. Jednak przedsmak tego co się stanie z Helą mamy już na początku kiedy Krzycka każe służbie zabrać psa, bo już jej się znudził. Po kilku latach bycia rozpieszczaną i Helę spotyka ten sam los. Z bajki opowiadanej przez Czernicką, garderobianą Krzyckiej, dowiadujemy się, że i ona w ten sposób została przygarnięta, by później zostać służącą i krawcową Krzyckiej. Podobny los spotkał i zwierzęta: papugę oraz wspomnianego już psa. Nowelka opowiada o źle pojętej dobroci i filantropii. Krzywicka zaspokaja w ten sposób jedynie własną próżność i czyni krzywdę tym, których przygarnia by porzucić, gdy już jej się znudzą.

Jedna z lepszych pozytywistycznych nowelek, wystarczająco treściwa by nie pozostawiać uczucia niedosytu jak chociażby "A...B...C...", również Orzeszkowej. Opowiada o osieroconej dziewczynce Heli, którą przygarnia tytułowa dobra pani - Ewelina Krzycka, ze względu na swoją dobroć nazywana świętą. Jednak przedsmak tego co się stanie z Helą mamy już na początku kiedy Krzycka...

Pozytywistyczna, epatująca krzywdą dziecka, nowelka. Tu krzywda opakowana w jedwabne suknie. W dzisiejszych czasach, byłaby to rzeczywistość wykreowana i polukrowana Instagramowymi filtrami, kryjąca bardziej mroczny obraz.

Pozytywistyczna, epatująca krzywdą dziecka, nowelka. Tu krzywda opakowana w jedwabne suknie. W dzisiejszych czasach, byłaby to rzeczywistość wykreowana i polukrowana Instagramowymi filtrami, kryjąca bardziej mroczny obraz.

Nie zwróciła mojej szczególnej uwagi, taka średnia

Nie zwróciła mojej szczególnej uwagi, taka średnia

słuszny diss na dobroczynność

słuszny diss na dobroczynność

Przykre jak można zrobić tyle nadziei dziecku, a potem tak bezlitośnie porzucić, pozostawiając posmak przeszłego, wspaniałego życia.

Przykre jak można zrobić tyle nadziei dziecku, a potem tak bezlitośnie porzucić, pozostawiając posmak przeszłego, wspaniałego życia.