Omerta. Sycylijski kodeks honorowy, zabraniający informowania o przestępstwach, uważanych za wewnętrzną sprawę osób w nie wmieszanych.

Mario Puzo stworzył niesamowitą historię o mafii, kolejna część nie odstaje od poprzednich, trzyma poziom. Mamy tutaj świetną fabułę, momentami troszkę zakręconą. Przeplatają się tutaj dwa światy, świat mafii i jej zasad oraz świat policji, jedni bez drugich nie mogą istnieć. Momentami mamy wrażenie że nie koniecznie mafia jest zła a policja krystalicznie dobra i to w fajny sposób opisuje autor. Książka dobrze napisana, trzyma w napięciu, dużo zwrotów akcji, po prostu dobry kryminał o świecie mafii.

Omerta. Sycylijski kodeks honorowy, zabraniający informowania o przestępstwach, uważanych za wewnętrzną sprawę osób w nie wmieszanych.

Mario Puzo stworzył niesamowitą historię o mafii, kolejna część nie odstaje od poprzednich, trzyma poziom. Mamy tutaj świetną fabułę, momentami troszkę zakręconą. Przeplatają się tutaj dwa światy, świat mafii i jej zasad oraz świat...

Klasyczny wydawniczy skok na kasę. Autoplagiat Puzo (z "Ojca chrzestnego"),w dodatku redagowany już po jego śmierci. Nic specjalnego.

Klasyczny wydawniczy skok na kasę. Autoplagiat Puzo (z "Ojca chrzestnego"),w dodatku redagowany już po jego śmierci. Nic specjalnego.

Słaba ta książka ... Wątła fabuła, mechaniczny styl, na siłę napisana.

Słaba ta książka ... Wątła fabuła, mechaniczny styl, na siłę napisana.

Książka zdecydowanie krótsza i lżejsza niż Ojciec Chrzestny, przez co wątki różnych postaci pobocznych są mniej rozbudowane. Nie mniej jednak dzięki temu tępo akcji było szybsze co akurat jak dla mnie jest na plus.

Książka zdecydowanie krótsza i lżejsza niż Ojciec Chrzestny, przez co wątki różnych postaci pobocznych są mniej rozbudowane. Nie mniej jednak dzięki temu tępo akcji było szybsze co akurat jak dla mnie jest na plus.

Bardzo łatwo się ją czytało, przejemna, ale nic przełomowego. Jest ok

Bardzo łatwo się ją czytało, przejemna, ale nic przełomowego. Jest ok

ciekawa fabuła opisująca rozgrywki mafijne, wsród duzych pieniędzy koneksji i układów

ciekawa fabuła opisująca rozgrywki mafijne, wsród duzych pieniędzy koneksji i układów

Przestaję być obiektywna dla książek Mario Puzo. Po prostu bardzo lubię jego książki.
"Omerta" to już trzecia książka tego autora, którą czytam i cóż można powiedzieć - fantastyczna rozrywka. Intryga wciągająca, bardzo szybko się czyta, nie jest może tak "pełna" jak "Ojciec Chrzestny" ale nie odejmuje to przyjemności czytania.
Od dziecka oglądałam dużo filmów sensacyjnych, jako młoda licealistka przez przypadek natrafiłam na książki Toma Clancy'ego i się zakochałam, teraz bezsprzecznie zakochuję się w Mario Puzo.
Oczywiście jak zawsze spotykamy się z idealizacją przestępców i z przedstawieniem ich jako osób głęboko moralnych, szalenie honorowych. Z drugiej strony z niesmakiem przygladamy się korupcji i nadużyciom w państwowych instytucjach. Ale co wydaje mi się wartościowe we wszystkich puzowskich książkach - nasze uczucia jako czytelników nie są jednoznaczne, lubimy kogoś kto stoi naprzeciw głównego bohatera, tłumaczymy motywy, oprócz głównego bohatera, który jest jednoznacznie wyidealizowany, wszędzie wokół poruszamy się w szarościach, postaci są dobre i złe, lubimy ich chociaż nas oburzają, rozumiemy choć ich postępowanie nie mieści nam się w głowach.
Polecam przeczytać "Omertę".
Ja z Mariem Puzo spotkam się jeszcze w przyszłości na pewno!

Przestaję być obiektywna dla książek Mario Puzo. Po prostu bardzo lubię jego książki.
"Omerta" to już trzecia książka tego autora, którą czytam i cóż można powiedzieć - fantastyczna rozrywka. Intryga wciągająca, bardzo szybko się czyta, nie jest może tak "pełna" jak "Ojciec Chrzestny" ale nie odejmuje to przyjemności czytania.
Od dziecka oglądałam dużo filmów sensacyjnych,...

Myślę że ta historia mogłaby być lepsza. Czasem wręcz irytująca. Ale szybko się czyta. Bohaterowie trochę mało wyraziści dla mnie. Ale kto lubi autora nie rozczaruje się zbytnio.

Myślę że ta historia mogłaby być lepsza. Czasem wręcz irytująca. Ale szybko się czyta. Bohaterowie trochę mało wyraziści dla mnie. Ale kto lubi autora nie rozczaruje się zbytnio.

Bardzo dobra książka. Śmiało może stawać w szranki z wcześniejszymi książkami "mafijnymi" Puzo. Najbardziej uwspółcześniona ze wszystkich, przez co nieco inna. Podobna do "Ostatniego Dona", najmniej do "Ojca Chrzestnego". Polecam.

Bardzo dobra książka. Śmiało może stawać w szranki z wcześniejszymi książkami "mafijnymi" Puzo. Najbardziej uwspółcześniona ze wszystkich, przez co nieco inna. Podobna do "Ostatniego Dona", najmniej do "Ojca Chrzestnego". Polecam.

Dobra, lecz zdecydowanie najsłabsza z serii Mario Puza o mafii. Być może oczekiwania wobec niej są wygórowane po trzech wcześniejszych tomach, niemniej nie może stanąć do rywalizacji z wcześniejszymi książkami tego autora o mafii.

Dobra, lecz zdecydowanie najsłabsza z serii Mario Puza o mafii. Być może oczekiwania wobec niej są wygórowane po trzech wcześniejszych tomach, niemniej nie może stanąć do rywalizacji z wcześniejszymi książkami tego autora o mafii.