Marek Brzeziński podjął się niełątwego zadania. Zamierzał stworzyć monografię, w której w sposób uporządkowany opisze wszystkie przejawy buntu zydów przeciw akcji estreminacyjnej nazistów. W kolejną rocznicę wybuchu powstania w gettciewarto po tęksiażke=ęsięgnąc. Obiektywnie, z wielkim zacięciem przedstawia rzeczywistość wojenną. Wykracza swoim zakresemdlaeko poza życiepolskiego getta,wspomina postanowienia konferencji jałtańskiej, przytacza mało znane fakty np dotyczące kierunków emigracji ocałałych żydów, sploty okoliczności,które rzucały ich do Kazachstanu czy Indii. Przytacza obszerne swaidectwa naocznych świadków, incydenty upokarzające żydów,wspomnienia takich zasłużónych jak Marek Edelman. Służba samoobrony Bundu, liczne frakcje o socjalistycznych i komunistycznych zapatrywaniach musiały się jakoś dogadać, a le czy potrafili w obliczu jednego wroga się zjednoczyć?. Czy AK wspierała walczących Żydów, jak szmuglowanio broń, żywność do getta?
Dostajemy udowodniony historycznie obraz egzystencji żydowskich bojowników, wiele danych o postawach Polaków, niejednokrotnie wrogich walczącym. Jeśli już miało się odpowiednio aryjski wygląd,dobrze podrobione papiery, to i tak trzeba było stawiać czoła szmalcownikom i donosicielom. Aż strach było czytać o niskiej motywacji bezmyślnych dziewcząt, które by dopiec partnerom wsypywały całęrodziny kryjące żydów. Dochodziło wtedy do masowych egzekucji. jakże podłym i małostkowym stworzeniem jest człowiek. z drugiej strony podziwiam tych Żydów, którzy decydowali się umierać z bronią w ręku. Najbardziej interesowała mnie bojowniczka Cywia i inni którzy jakoś przeżyli zagładę. Poruszająca,potrzebna, wyjątkowo wyważona i świetnie udokumentowana książka.

Marek Brzeziński podjął się niełątwego zadania. Zamierzał stworzyć monografię, w której w sposób uporządkowany opisze wszystkie przejawy buntu zydów przeciw akcji estreminacyjnej nazistów. W kolejną rocznicę wybuchu powstania w gettciewarto po tęksiażke=ęsięgnąc. Obiektywnie, z wielkim zacięciem przedstawia rzeczywistość wojenną. Wykracza swoim zakresemdlaeko poza...

Na wstępie chciałbym napisać bardzo dobrze, że powstało to opracowanie dotyczące walki i oporu polskich żydów. To był ostatni dzwonek na powstanie takiego dzieła i szczere podziękowania należą się autorowi Matthew Brzezińskiemu, który zdecydował się na napisanie tej książki.
Przygotowując się do swojego dzieła zgromadził dużo materiału nie tylko dotarł do osób, których losy opisuje, ale podpiera się także wielką ilością różnych publikacji nie tylko na temat dotyczący Shoah (z ang.) שואה (z heb.) zagłada. Dlatego książka wykracza daleko poza wydawałoby się główny temat, przypominając nawet Konferencję w Jałcie w 1945 r. i mało znane fakty dla przeciętnego polskiego czytelnika. Dlatego uważam, że dzieło jest bardzo obiektywne w swej wymowie. Autor nie osądza, ani nie ocenia, przybliża czytelnikowi sytuację życia w getcie, ale także po aryjskiej stronie (Ariowie to wojownicze plemiona indo-irańskie, które kilkanaście wieków p.n.e. podbiły większość półwyspu Indyjskiego, Iran i Afganistan). Pozostawiając ocenę i interpretację czytelnikowi czyli postępuje w tej kwestii tak jak każdy szanujący się historyk powinien postępować.

Jest to książka przedstawiająca dzieje wybranych osób głównie dowódcach i żołnierzach ŻOB, ale autor zadał sobie wiele trudu żeby wspomnieć o mniej znanej historii ŻZW o której niewiele wiadomo i cześć jej działalności jest do dzisiaj owiana legendą.
Poznajemy losy bohaterów, autor potrafi stworzyć klimat dla tła dla swojej opowieści, przedstawia nam pokrótce sytuację żydów w przedwojennej Polsce i zmianę jaka nastąpiła po wybuchu wojny nie była z początku zbyt gwałtowna, ale stała.
Jeśli chciałbyś drogi czytelniku dowiedzieć się czegoś o fajnych żydowskich dziewczętach i chłopcach Icku Cukrze, Szymku Ratajzerze, Marku Edelmanie, Cywi „Celince” Lubetkin albo Boruchu Spiegelu ta książka jest dla Ciebie. Występują tutaj również postacie drugoplanowe uzupełniające w jakiś sposób drogi przeżycia bądź ucieczki żydowskich ocaleńców należą do nich Rodzina Osnosów i Rodzina Mortkowiczów, ale są także Polacy którzy Żydom pomagali do nich należy Monika Żeromska.

„Podłe Żydki”
Jeśli chcecie się dowiedzieć o śmierci i zmartwychwstaniu Narodu, który wbrew wszystkim i wszystkiemu nie chciał zginąć ta książka jest zdecydowanie dla Was.
Młode dziewczęta i chłopcy musieli szybko dorosnąć i dojrzeć, często przechodzili załamania, wielu nie dało sobie rady, wielu z nich miało trudności w dalszym życiu. Badania w Izraelu udowodniły, że przeżycia Shoah są przekazywane w dalszych pokoleniach, niektórzy z nich zostawali tak jak Marek do końca życia samotnymi i trochę zagubionymi ludźmi.
Ciężko pogodzić się ze stratą rodziny, przyjaciół, znajomych, żyjąc w ciągłym strachu i osaczeniu, kiedy nienawiść jest silniejsza od wszelkich zasad moralnych czy kulturowych. Życie Żyda nie ma najmniejszego znaczenia. Za zabicie Żyda nic w czasie wojny nie groziło. Żydzi byli wyjęci spod prawa, nic w tym dziwnego, że działały całe szajki szmalcowników, które trudniły się prześladowaniem Żydów. Polskie Państwo Podziemne nie wtrącało się do tego procederu, ponieważ groziłoby to paraliżem funkcjonowania sądów kapturowych, w samej tylko Warszawie prof. Grabowski ocenia liczbę szmalcowników na 5 do 10 tys. Oczywiście przypadki wyroków na szmalcowników zdarzały się sporadycznie nie tylko z powodu listu Icka, ale głównie z powodu przestępstw popełnionych na ludności polskiej albo organizacji.
Pomimo tego w tej młodzieży cały czas tliła się iskra życia i wola walki, ciężko było dostać broń, nikt poza żołnierzami ŻZW nie potrafił z niej strzelać, ale jednak stawili mężny opór hitlerowcom, po aryjskiej stronie musieli się zmagać z nowymi zagrożeniami ponieważ NSZ, czasami chłopstwo albo inne organizacje urządzały polowania na żydowskich niedobitków, to i wiele innych czynników spowodowało, że do powstania warszawskiego dotrwało niewielu z nich.
Świat nie jest czarno-biały jak chcą nam to udowodnić niektórzy apologeci, ale kolorowy i może dlatego Boruch przeżywa powstanie warszawskie w kwartale należącym do NSZ, w którym dochodzi do 15 z 30 przypadków morderstw na ludności Żydowskiej w powstaniu.
Różne są ich drogi do wolności i bardzo różne dalsze losy już po wojnie. Dzięki autorowi poznajemy całą ich historię.

Na zakończenie chciałbym dodać to co mi zabrakło w książce, a może ułatwić czytelnikowi zrozumienie tematu.
Ocenia się, że w przedwojennej Polsce mieszkało 3,5 mln Żydów. Ok. 30% było zasymilowanych, a 70% żyło w zamkniętych społecznościach, ale nawet zasymilowani z dobrym wyglądem często mówili słabo po polsku, nie wspominając o pisaniu. Żyli trochę na uboczu trzymając się w swoim kręgu znajomych. Znakomita większość chciała wyjechać, chciała żyć we własnym państwie. Piłsudski był przyjacielem mniejszości żydowskiej, ale po jego śmierci do głosu doszły kręgi nacjonalistyczne w sanacji i zaczęły się dla Żydów gorsze czasy. Takie osoby jak Maksymilian Kolbe redaktor „Rycerzyka Niepokalanej” czy Zofia Kossak-Szczucka ostro występowali przeciwko mniejszości żydowskiej, Zofia pod koniec 42 roku pod wpływem swoich przeżyć powoła „Żegotę”. Jeszcze przed wybuchem wojny w 39 roku uchwalono ustawę zabraniającą produkcji mięsa halal, pochodzące z tzw. uboju rytualnego, ale ustawa nie weszła w życie z powodu wojny. Co 4 przedwojenny warszawiak był pochodzenia żydowskiego w Warszawie ukazywało się cyklicznie 200 gazet żydowskich. Wojna zmieniła wszystko, większość z ocalonych ok. 250 tys. Żydów przeżyło w ZSRR, tylko cześć była marksistami, wszyscy starali się jakoś przeżyć, a nowa władza zapewniała jako taką ochronę, przynajmniej na początku. Po wojnie ginie co najmniej 1,5 tys. Żydów ocalonych najczęściej zabijanych przez leśne bandy albo swoich sąsiadów, którzy mieli w tym interes. Apogeum jednak to Pogrom Kielecki, prowokacja władz jest niewykluczona, ale dokonali tego okoliczni mieszkańcy i chłopi. Jednej ciężarnej wyrwano macicę, a drugą dogoniono nad rzeką i tam ukamienowano. Wkrótce potem wyjechało ponad 180 tys. polskich Żydów i to był koniec 1000 letniej obecności Żydów w Polsce, kropkę nad i przyniósł marzec 68.

Na wstępie chciałbym napisać bardzo dobrze, że powstało to opracowanie dotyczące walki i oporu polskich żydów. To był ostatni dzwonek na powstanie takiego dzieła i szczere podziękowania należą się autorowi Matthew Brzezińskiemu, który zdecydował się na napisanie tej książki.
Przygotowując się do swojego dzieła zgromadził dużo materiału nie tylko dotarł do osób, których losy...

Prezydent Duda podpisał ustawę o IPN, a zaraz potem wysłał ją do sprawdzenia do Trybunału. Jakby wystawił uczniowi ocenę i od razu sam ją zakwestionował i wysłał do zbadania komisji. Właśnie teraz należy odnaleźć "Armię Izaaka" i przeczytać. I zrozumieć, że nie tylko katolicy walczyli o wolność Polski, sabotowali nazistów, byli odważni, byli bohaterami. Autor z dziennikarską drobiazgowością ale i z obiektywnością przedstawia losy trzech dzielnych ludzi, którzy mimo braku nadziei, środków, broni postawili się okupantowi. A często musieli walczyć nie z jednym wrogiem, ale z dwoma: polskimi szmalcownikami, antysemitami.

Prezydent Duda podpisał ustawę o IPN, a zaraz potem wysłał ją do sprawdzenia do Trybunału. Jakby wystawił uczniowi ocenę i od razu sam ją zakwestionował i wysłał do zbadania komisji. Właśnie teraz należy odnaleźć "Armię Izaaka" i przeczytać. I zrozumieć, że nie tylko katolicy walczyli o wolność Polski, sabotowali nazistów, byli odważni, byli bohaterami. Autor z...

Reportaż skupiony na kilku wybranych postaciach, w sumie prezentujących ogół zachowań i przeżyć Żydów warszawskich. Dzięki takiej konstrukcji czyta się lekko i wygodnie, prawie jak beletrystykę. Bez potrzeby wertowania książki żeby sobie przypomnieć o kim lub o czym mowa. Bez natłoku dat i tysiąca przypisów. Dla mnie rewelacja.

Reportaż skupiony na kilku wybranych postaciach, w sumie prezentujących ogół zachowań i przeżyć Żydów warszawskich. Dzięki takiej konstrukcji czyta się lekko i wygodnie, prawie jak beletrystykę. Bez potrzeby wertowania książki żeby sobie przypomnieć o kim lub o czym mowa. Bez natłoku dat i tysiąca przypisów. Dla mnie rewelacja.

Książka, w której autor opisuje walkę Żydów z Niemcami w okupowanej Warszawie.
Przedstawia w niej opis powstania w getcie warszawskim ok. 300 Żydów pod dowództwem Marka Edelmana, którzy walczyli z Niemcami blisko miesiąc.
Pokazuje jak trudno było Żydom zdobyć broń do walki z Niemcami, także Polacy (którzy przygotowywali się do Powstania Warszawskiego) nie byli chętni do sprzedawania broni Żydom.
Książka warta przeczytania!

Moja ocena: 7.0

Książka, w której autor opisuje walkę Żydów z Niemcami w okupowanej Warszawie.
Przedstawia w niej opis powstania w getcie warszawskim ok. 300 Żydów pod dowództwem Marka Edelmana, którzy walczyli z Niemcami blisko miesiąc.
Pokazuje jak trudno było Żydom zdobyć broń do walki z Niemcami, także Polacy (którzy przygotowywali się do Powstania Warszawskiego) nie byli chętni do...

Nie wiem jak do końca zacząć, tematyka książki jest bardzo poważna, tragiczna ale też i mało znana u polskiego czytelnika. Niby wszysycy wiedzą, że były getta, powstanie w gettcie warszawskim, zagłada polskich i europejskich żydów ale jeśli chodzi o szczegóły to brak jednak wiedzy o szczegółach. Dużym plusem jest fakt, że autor pomimo polskiego pochodzenia piszę w sposób bardzo obiektywny. Nie jest to laurka, jest to czasami bolesna prawda, prawda jaką jest stosunek polaków do żydów. Jednak autor nie ocenia, stara się przedstawić historię walki, oporu i zagłady polskich żydów z dzienikarskim uporem i kronikarskim oddaniem. Moim zdaniem najlepsza jak do tej pory opowieść o losach polskich żydów w czasie drugiej wojny światowej. Opowieść nie tylko o walce ale też codziennym życiu i niestety smutnym końcu. Polecam jako uzupełnienie historii drugiej wojny światowej, historii Polski i jednak jako coś o czym musimy pamiętać, bo to jest kawełek naszej wspólnej opowieści.

Nie wiem jak do końca zacząć, tematyka książki jest bardzo poważna, tragiczna ale też i mało znana u polskiego czytelnika. Niby wszysycy wiedzą, że były getta, powstanie w gettcie warszawskim, zagłada polskich i europejskich żydów ale jeśli chodzi o szczegóły to brak jednak wiedzy o szczegółach. Dużym plusem jest fakt, że autor pomimo polskiego pochodzenia piszę w sposób...

Książka ta jest wartą polecenia. Z początku myślałem że będzie to zwykła kronikarska opowiastka o powstaniu w getcie (co sugeruje okładka, jednak tak nie jest. Autor w bardzo zręczny sposób zaczyna opowieść od pierwszych dni wojny przedstawiając losy osób które później będą ramie w ramie walczyć nie tylko o honor ale i przetrwanie. Dużym plusem książki jest korzystanie ze wspomnień i prywatnych dzienników osób przedstawionych a także dotarcie do niewygodnych faktów związanych z organizacją oddziałów konspiracyjnych. Minusem jest opis samego powstania w getcie które zajmuje góra 4 rozdziały. Autor porusza również niespecjalnie ciekawe relacje zarówno miedzy AK jak i organizacjami bojowymi, jednak zbyt dużo poświecą obrazie szmalcowników i niechęci Polaków w stosunku do pomocy udzielanej Żydom. Książka warta uwagi i dająca dużo do własnych rozważań a także zachęcająca do sięgnięcia po inne książki związane z tą tematyką.

Książka ta jest wartą polecenia. Z początku myślałem że będzie to zwykła kronikarska opowiastka o powstaniu w getcie (co sugeruje okładka, jednak tak nie jest. Autor w bardzo zręczny sposób zaczyna opowieść od pierwszych dni wojny przedstawiając losy osób które później będą ramie w ramie walczyć nie tylko o honor ale i przetrwanie. Dużym plusem książki jest korzystanie ze...

Super książka, polecam w każdym calu

Super książka, polecam w każdym calu

7/10

7/10

Jedna z lepiej napisanych książek historycznych ostatnich lat.

Jedna z lepiej napisanych książek historycznych ostatnich lat.