W cyklu książek poświęconych dwudziestoleciu międzywojennemu to tom pierwszy (czym arystokraci sobie zasłużyli na to wyróżnienie, wszak miały być najważniejsze aspekty epoki...). Czytam go jako kolejny, więc w opinii nie będzie "zobaczymy, co dalej" ani tym podobne.
Tom nie jest wielki, więc i opinia nie powinna być zbyt wielka. Do rzeczy.
Zdjęcia ciekawe, zróżnicowane, nieźle dobrane, choć w rozdziale "Pomiędzy patriarchatem a feudalizmem", poświęconym uroczystościom, świętom i kulinariom są wyłącznie fotografie z polowań. Jeśli jednak ogólnie zdjęcia można chwalić, to podpisy pod nimi już nie. Bo a to pan nagle się staje panią (s. 27),a to klisza jest odwrócona i to, co po prawej na zdjęciu, w podpisie już jest po lewej (ss. 48, 89). Maniera zapisywanie każdej osoby "pierwsza z prawej, druga z prawej, trzecia z prawej" zajmuje dużo miejsca i w niczym nie ułatwia odszukanie postaci, przy tym pod innymi fotografiami w ogóle nie wiemy, gdzie stoją/siedzą wymienione osoby.
Tekst przyzwoity językowy. Z treścią gorzej. Kolejne rozdziały o rodach (Radziwiłłowie, Czartoryscy, Lubomirscy, Braniccy, Zamoyscy) to ich dzieje w dawnych wiekach, a nie w dwudziestoleciu. Czasem, jak w przypadku Czartoryskich, na międzywojnie przypadły dwa zdania! Nieco lepiej jest w przypadku Sapiehów, nieźle - książąt pszczyńskich. Co z innymi rodami? Gdzie np. Czetwertyńscy?
Podobnie potraktowano rezydencje, choć w tym przypadku wcześniejsze losy zamków i pałaców już tak nie rażą.
Rozdział o wychowaniu dzieci - bardzo ciekawy, ale jednocześnie jednostronny - jakież to one dobrze wychowane! Gdzie rozdziały o zwyczajach domowych, pogrzebach, balach, działalności charytatywnej? Tylko pojawiły się "Męskie rozrywki", zresztą, jeden z ciekawszych rozdziałów. Co do plotkarskiego - z kim to się żenili arystokraci, to zbyt populistyczne.
A w ogóle to ta śmietanka towarzyska, to elita Polaków. dobrze traktująca poddanych w swoich włościach, pracująca zawodowo, wykształcona, czasem mająca fanaberie, ale to rzadkość...
Jak nie znoszę komunizmu i lewicy, tak nie mogę wytknąć jednostronności obrazu arystokracji przedwojennej, tej w większości klasy próżniaczej. To nadmiernie wygładzony obraz grupy ludzi o wysokim mniemaniu o sobie, a zarazem niczego nie wnoszący do ogólnego dobra Niepodległej. Za to z pretensjami.
A tak na marginesie - z wyjątkiem książąt, którymi byli potomkowie litewskich krewnych Jagiełły, wszelkie te tytuły hrabiowskie i inne były w Polsce przedrozbiorowej zabronione (choć wielu o nie zabiegało u obcych dworów),a po rozbiorach nadane przez zaborców. Jest się czego chwalić...
Zdjęcia warto obejrzeć, rozdział wstępny przeczytać, kilka fragmentów może także, ale całość jest daleka od szumnego tytułu.

W cyklu książek poświęconych dwudziestoleciu międzywojennemu to tom pierwszy (czym arystokraci sobie zasłużyli na to wyróżnienie, wszak miały być najważniejsze aspekty epoki...). Czytam go jako kolejny, więc w opinii nie będzie "zobaczymy, co dalej" ani tym podobne.
Tom nie jest wielki, więc i opinia nie powinna być zbyt wielka. Do rzeczy.
Zdjęcia ciekawe, zróżnicowane,...

Polecam

Polecam

Czyta się lekko i przyjemnie. Bardzo rzetelny opis, bez brązownictwa

Czyta się lekko i przyjemnie. Bardzo rzetelny opis, bez brązownictwa

Pierwsza część serii o Dwudziestoleciu Międzywojennym Stanisława Kopera to propozycja bardzo ciekawa dla miłośników epoki. Poświęcona jest polskiej arystokracji. Koper w dość skrótowej formie (pewnie takie było założenie serii) przedstawia losy najważniejszych arystokratycznych rodów, które funkcjonowały w przestrzeni społecznej lat międzywojennych. Czytelnik może się również zapoznać z losami wielkich rezydencji, zwłaszcza losy tych na Kresach Drugiej Rzeczpospolitej, które po II wojnie światowej znalazły się poza granicami Polski smucą. Koper przedstawia też co nieco z obyczajowości ówczesnej arystokracji, np. tradycję polowań, a także związki przedstawicieli wielkich rodów z polityką. Wszystko to wzbogacone jest licznymi zdjęciami z życia arystokratów oraz zdjęciami ich rezydencji.

Warto sięgnąć po książkę Kopera, bo w pigułce przedstawia ważny element Dwudziestolecia Międzywojennego w Polsce. Książka, jak zwykle u Kopera, napisana jest lekkim piórem, ze swadą i z humorem.

Pierwsza część serii o Dwudziestoleciu Międzywojennym Stanisława Kopera to propozycja bardzo ciekawa dla miłośników epoki. Poświęcona jest polskiej arystokracji. Koper w dość skrótowej formie (pewnie takie było założenie serii) przedstawia losy najważniejszych arystokratycznych rodów, które funkcjonowały w przestrzeni społecznej lat międzywojennych. Czytelnik może się...

Napisana przystępnym językiem opowieść o polskiej arystokracji. W książce odnajdziemy wiele ciekawostek i pięknych zdjęć.

Napisana przystępnym językiem opowieść o polskiej arystokracji. W książce odnajdziemy wiele ciekawostek i pięknych zdjęć.

2012

2012