Kobieta, którą kochał

Przyjemna książka z ładnym zakończeniem, choć trochę mi się dłużyła. Niektóre opisy mogły być skrócone :)

Przyjemna książka z ładnym zakończeniem, choć trochę mi się dłużyła. Niektóre opisy mogły być skrócone :)

Bardzo fajna historia. Niespotykana tajemnica i niespodziewane zakończenie, które zasługuje na pochwałę. Bardzo fajne dwie główne bohaterki, z charakterkiem, a jednocześnie tak różne od siebie żony jednego mężczyzny. Raz, że Libby jest czarnoskóra, dwa Eve- była prostytutka, która znalazła swoją miłość. Fajne i warte przemyślenia są też dylematy moralne, z którymi spotyka się Eve. Warte przemyślenia, co my bylibyśmy zdolni zrobić dla przeżycia.

Bardzo fajna historia. Niespotykana tajemnica i niespodziewane zakończenie, które zasługuje na pochwałę. Bardzo fajne dwie główne bohaterki, z charakterkiem, a jednocześnie tak różne od siebie żony jednego mężczyzny. Raz, że Libby jest czarnoskóra, dwa Eve- była prostytutka, która znalazła swoją miłość. Fajne i warte przemyślenia są też dylematy moralne, z którymi spotyka...

Początek zapowiadał się jak klasyczny romans i trochę przyznam dłużyła mi się ta książka i nudziła mnie. Potem jednak mnie wciągła i zainteresowała. Dość przewidywalna i zakończenia też można było się domyślić.

Początek zapowiadał się jak klasyczny romans i trochę przyznam dłużyła mi się ta książka i nudziła mnie. Potem jednak mnie wciągła i zainteresowała. Dość przewidywalna i zakończenia też można było się domyślić.

Książką podobała mi sie bardzo. Zaspokoiła wszystkie moje oczekiwania, począwszy od historii miłosnych do wątku kryminalnego. Bardzo dobrze napisana, lekkim, przystępnym językiem. Fajnie pokazane uczucia, przeżywałam wszystko razem z bohaterami.
Naprawdę jestem zadowolona z tej historii, a przekładałam ją na półce przez dłuższy czas.
Cieszę się, że jednak doszedł do wniosku, że kocha żonę, tę drugą 😊

Książką podobała mi sie bardzo. Zaspokoiła wszystkie moje oczekiwania, począwszy od historii miłosnych do wątku kryminalnego. Bardzo dobrze napisana, lekkim, przystępnym językiem. Fajnie pokazane uczucia, przeżywałam wszystko razem z bohaterami.
Naprawdę jestem zadowolona z tej historii, a przekładałam ją na półce przez dłuższy czas.
Cieszę się, że jednak doszedł do...

Gdy pierwszy raz czytałam tą książkę, miałam zaledwie dwadzieścia jeden lat. Wiem, że wtedy patrzyłam na nią zupełnie inaczej niż robiłabym to teraz, gdy mam już kilka lat więcej.

Po pierwszych stronach byłam trochę zniesmaczona, może rozczarowana i towarzyszyło mi poczucie, że spodziewałam się czegoś więcej, ale nie odłożyłam jej, tylko poszłam dalej.

Książka nie jest lekka. Nie jest to śmieszny romans z happy endem. Powiedziałabym raczej, że to dramat ocierający się o thriller. Trochę mroczna, trochę zagadkowa. Ale było w niej coś, co mnie ciągnęło w świat bohaterów.

Opowiada ona o bólu, o poczuciu straty, o strachu, o targającymi nami emocjami czasami zbyt silnymi by je udźwignąć. O przeszłości, w tym przypadku z łatką utraconej.

Myślę, że do przeczytania jej i zrozumienia trzeba po prostu dorosnąć. Osobiście nie zamierzam jej czytać drugi raz, ale myślę, że jeśli ktoś nie podołał jej przy pierwszym podejściu, może spokojnie odłożyć ją na półkę i dać sobie czas.

Gdy pierwszy raz czytałam tą książkę, miałam zaledwie dwadzieścia jeden lat. Wiem, że wtedy patrzyłam na nią zupełnie inaczej niż robiłabym to teraz, gdy mam już kilka lat więcej.

Po pierwszych stronach byłam trochę zniesmaczona, może rozczarowana i towarzyszyło mi poczucie, że spodziewałam się czegoś więcej, ale nie odłożyłam jej, tylko poszłam dalej.

Książka nie jest...

Ciekawa, wciągająca książka będąca udanym połączeniem powieści obyczajowej i sensacyjnej. Jest to historia opowiedziana z pozycji trzech głównych bohaterów: Libby, jej męża – Jacka i Eve – pierwszej, nieżyjącej żony Jacka. Początek powieści trudny, chwilami nudny, ale w miarę czytania akcja nabrała tempa i mocno się rozkręciła aż do samego końca.

Ciekawa, wciągająca książka będąca udanym połączeniem powieści obyczajowej i sensacyjnej. Jest to historia opowiedziana z pozycji trzech głównych bohaterów: Libby, jej męża – Jacka i Eve – pierwszej, nieżyjącej żony Jacka. Początek powieści trudny, chwilami nudny, ale w miarę czytania akcja nabrała tempa i mocno się rozkręciła aż do samego końca.

Wciągająca,świetna lektura porywa za serce,wzrusza.

Wciągająca,świetna lektura porywa za serce,wzrusza.

„Jeśli nie czytasz tego listu pięćdziesiąt , sześćdziesiąt lat od tej chwili, to całkiem możliwe, że nie żyję. Prawdopodobnie zostałam zamordowana”.

Libby wiedzie spokojne życie u boku męża, prawnika Jack’a. Wszystko zdaje się układać, do czasu feralnego dnia, kiedy kobieta ulega wypadkowi. Tego dnia dowiedziała się prawdy, tego dnia jej mąż powiedział dlaczego wciąż nie może zapomnieć o swojej nieżyjącej żonie Eve.
Libby zaczyna mieć obsesję na punkcie Eve, próbując dowiedzieć się czegoś na temat dawnej ukochanej Jack’a, odkrywa jej pamiętnik, a w nim mroczne sekrety, które mogą zmienić jej życie na zawsze.

Byłam sceptycznie nastawiona do tej książki. Myślałam, że to jakieś kolejne romansidło z przesytem erotycznych opisów, gdzie będzie mnie mdliło. Na szczęście się pomyliłam.

Autorka porusza temat chorobliwej zazdrości, przeradzającej się w obsesję. Ciężko jest rywalizować ze zmarłą. Trudno porównywać się do osoby, której nie znasz, a jest wystawiana na piedestał.
Pisarka nie szczędziła nam myśli bohaterów, dzięki temu możemy dowiedzieć się, co odczuwali.
Dorothy Koomson stworzyła bohaterów z krwi i kości, ze swoimi wadami, demonami i ułomnościami, którym jednak nie brakowało empatii.

Ciężko jest nie wciągnąć się w tę skomplikowaną historię młodego małżeństwa, chociaż jednak niestety jak dla mnie przewidywalnej.
Łakomym kąskiem są pamiętniki zmarłej żony Jack’a. My również podobnie jak Libby, możemy uczestniczyć w jakiejś małej cząstce w życiu Eve. Dowiadujemy się jakie piekło przechodziła w danej sytuacji, współczujemy jej, gardzimy, nie rozumiemy, utożsamiamy się.

Pisarka daje nam lekcję życia, że śmierć nie zawsze jest zamknięciem rozdziału w życiu. Czasem to za mało, tym bardziej, jeśli nie miało się okazji z kimś pożegnać.
Mądra powieść, która porusza i wzbudza zainteresowanie.
Niech Was nie zmyli tytuł, gdyż z pewnością to nie jest kolejne romansidło z czczą paplaniną bohaterów jak z okładek magazynów.

„Jeśli nie czytasz tego listu pięćdziesiąt , sześćdziesiąt lat od tej chwili, to całkiem możliwe, że nie żyję. Prawdopodobnie zostałam zamordowana”.

Libby wiedzie spokojne życie u boku męża, prawnika Jack’a. Wszystko zdaje się układać, do czasu feralnego dnia, kiedy kobieta ulega wypadkowi. Tego dnia dowiedziała się prawdy, tego dnia jej mąż powiedział dlaczego wciąż nie...

Na początku wydawało mi się, że będzie lekka łatwa i przyjemna.....ale nie do końca taka lekka....wciągnęła bardzo szybko.

Na początku wydawało mi się, że będzie lekka łatwa i przyjemna.....ale nie do końca taka lekka....wciągnęła bardzo szybko.

Bardzo wciągająca książka, wprost nie mogłam się od niej oderwać. Poznajmy historię z perspektywy Libby, jej męża Jacka oraz-za sprawą pamiętników- zmarłej pierwszej żony Jacka, Eve.Bardzo cenię sobie takie opowiadanie historii przez różne osoby. Książka ukazuje złożoność ludzkich losów i relacji międzyludzkich.

Bardzo wciągająca książka, wprost nie mogłam się od niej oderwać. Poznajmy historię z perspektywy Libby, jej męża Jacka oraz-za sprawą pamiętników- zmarłej pierwszej żony Jacka, Eve.Bardzo cenię sobie takie opowiadanie historii przez różne osoby. Książka ukazuje złożoność ludzkich losów i relacji międzyludzkich.