Albinos

Tylko zakończenie ratuje marny początek i środek.

Tylko zakończenie ratuje marny początek i środek.

Pokaż mimo to

Ksiażka Kornela Machnikowskiego wpadła w moje ręce zupełnie przez przypadek , sama nie wiem co mnie
skusiło na to aby zakupić tą książkę , jakoś urzekło mnie chyba, że wiele o niej słyszałam i
chciałam przekonać się na własnej skórze czy prawda jest jak wszyscy sie nią zachwycają ...

Jak na nastolatka Kornel porusza zaskakująco trudne tematy. Brzmi ciekawie ?
Być może niestety nie mogę przestać oprzeć się wrażeniu że przeczytałam książke
dla dorosłych która została napisana w zupełnie hmm ... niedojrzały sposób ...

Tytułowym Albinosem jest pietnastoletni Szymon , który wyróżna się z tłumu tym że nie pali,
nie pije i ma poukładane w głowie , co jest mało spotykane wśród młodzieży ... Swoje przezwisko
zawdzięcza właśnie temu że tak poukładał swoje życie ... w jego małym miasteczku nie lada
wyczynem jest spotkać kogoś takiego jak on !

Albinos - hmm ta książka tak naprawdę ukazuje dzisiejszą młodzieć { niestety }
Czasami autor broni ją a czasami po prostu miesza z błotem ...
Pomysł ciekawy niestety jak już wspomniałam napisany kiepskim
dziecinnym językiem !

Cała recenzja na blogu : http://zaczytanamarzycielka8.blogspot.com/2014/07/albinos-machnikowski-kornel.html

Ksiażka Kornela Machnikowskiego wpadła w moje ręce zupełnie przez przypadek , sama nie wiem co mnie
skusiło na to aby zakupić tą książkę , jakoś urzekło mnie chyba, że wiele o niej słyszałam i
chciałam przekonać się na własnej skórze czy prawda jest jak wszyscy sie nią zachwycają ...

Jak na nastolatka Kornel porusza zaskakująco trudne tematy. Brzmi ciekawie ?
Być może...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka naprawdę ciekawa. Porusza aktualne tematy związane z młodzieżą, ich zachowaniem i nawykami. Postacie przedstawione na kartach powieści można(a raczej należy) potępiać właśnie za ich czyny, ale w miarę upływu czasu i kolejnych stron, pojawia się też współczucie względem nich. Zakończenia zupełnie się nie spodziewałam. Epilog zrobił na mnie szczególne wrażenie, wywołał więcej emocji, niż wcześniejsza śmierć głównego bohatera.
Minusem "Albinosa" jest zbytnie wyolbrzymienie problemu alkoholizmu, narkomanii, ogólnego zepsucia młodzieży i niczego niedostrzegających dorosłych. Nie wiem, czy taki obraz był konkretnym zamysłem autora, nie działa on jednak na korzyć powieści. Dużo też w niej mało prawdopodobnych sytuacji.
Styl autora jest przystępny, nieskomplikowany, a niektóre porównania i refleksje nadają mu oryginalności. Machnikowski stworzył "Albinosa" mając 15 lat, w co mi osobiście trudno uwierzyć. Zdarzyło mi się spotkać z utworem napisanym o wiele gorzej i to przez starszego wiekiem i doświadczeniem autora.
Jeśli w przyszłości zdarzy mi się trafić na inne książki Machnikowskiego, z chęcią po nie sięgnę. Mam jedynie nadzieję, że tematy w nich poruszane nie będą aż tak wyolbrzymiane.

Książka naprawdę ciekawa. Porusza aktualne tematy związane z młodzieżą, ich zachowaniem i nawykami. Postacie przedstawione na kartach powieści można(a raczej należy) potępiać właśnie za ich czyny, ale w miarę upływu czasu i kolejnych stron, pojawia się też współczucie względem nich. Zakończenia zupełnie się nie spodziewałam. Epilog zrobił na mnie szczególne wrażenie,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moja ocena jest wysoka, bo gratuluję mu napisania książki. Sama mam 15 lat i nie napisałabym nawet kilku kartek... Myślałam że będzie ona jakaś żenująca po sprawdzeniu o czym ta książka jest na tyle okładki i już miałam jej nie czytać.. kiedy otworzyłam książkę i po wewnętrznej stronie okładki było napisane o czym DOKŁADNIE jest ta książka.

Nie spodziewałam się takiego obrotu wydarzeń na sam koniec, zakończenie bardzo dobre a zarazem wzruszające.

Może ktoś pomyśli e tam jakiś piętnastolatek, co on może wiedzieć o życiu... Uwierzcie, on wie więcej od niektórych.. Jeżeli chcecie przekonać się co niosą za sobą złe nawyki i jak można szybko ulec złemu towarzystwu musicie przeczytać tę książkę! Bo nawet najtwardszy ulegnie...

Moja ocena jest wysoka, bo gratuluję mu napisania książki. Sama mam 15 lat i nie napisałabym nawet kilku kartek... Myślałam że będzie ona jakaś żenująca po sprawdzeniu o czym ta książka jest na tyle okładki i już miałam jej nie czytać.. kiedy otworzyłam książkę i po wewnętrznej stronie okładki było napisane o czym DOKŁADNIE jest ta książka.

Nie spodziewałam się takiego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Albinos - ta książka ukazuje nam dzisiejszą młodzież taką jaką(niestety) jest. Czasami broni ją, a czasami poniża. Pomysł bardzo ciekawi a bohaterowie idealnie odzwierciedlają młode społeczeństwo.

Albinos - ta książka ukazuje nam dzisiejszą młodzież taką jaką(niestety) jest. Czasami broni ją, a czasami poniża. Pomysł bardzo ciekawi a bohaterowie idealnie odzwierciedlają młode społeczeństwo.

Pokaż mimo to

"Albinos" trafił w moje ręce przypadkiem. Kupiłam go, zainteresowana sposobem pisania młodego (bo piętnastoletniego wówczas) Kornela Machnikowskiego.

Książka porusza tematy kontrowersyjne, o których próbuje się nie mówić i udaje się, że wcale nie dotyczą nas owe problemy. Zdemoralizowana młodzież, paląca papierosy starszych kolegów, pijąca ilości alkoholu, jakich nie powstydziłby się niejeden alkoholik, okradająca rodziców, aby móc kupić narkotyki, znęcająca się nad młodszymi lub "innymi", którzy nie chcą im się podporządkować, uprawiająca seks jak jakiś popularny sport, ani trochę nie wyedukowana na temat zapobiegania ciąży... Tak, o tym jeszcze się mówi. Jednak Kornel Machnikowski zwrócił też uwagę na coś, na co mało ludzi zwraca uwagę. Być może ze względu na swój młody wiek zauważył, że młodzież sama się nie zepsuła. Krytykuje (chociaż nie w bezpośredni sposób) rodziców, opiekunów, nauczycieli- osoby, które powinny być autorytetem dla młodych ludzi, a które są często przez nich nienawidzone. Czy wzorcem może być matka, która po kilku latach udanego małżeństwa zdradza męża? Czy ojciec, który jest w domu raz na kilka miesięcy ze względu na pracę za granicą jest w stanie zapewnić dorastającemu dziecku odpowiednią opiekę? Czy nauczyciele, udający, że wśród młodzieży jest w wszystko w porządku, mają prawo być wychowawcami?

"Albinos" nie ocenia, jedynie przedstawia. Tragiczna śmierć głównego bohatera skłania do refleksji i ukazuje smutną prawdę- ludzie zamykają oczy na cierpienie innych, w obliczu tragedii wyrażają sztuczne współczucie i wracają do swojego świata, bo przecież te problemy ich nie dotyczą. Nikt nie próbuje pomóc, a to zapobiegłoby kolejnym nieszczęściom. Autor pokazuje, że dzisiejszym świecie trudno pozostać sobą, wyróżniającym się wśród innych. Ciężko jest pozostać białym albinosem, kiedy świat wyciąga po nas swoje brudne ręce.

Jednak książka ma swoje słabe strony. Pozostawia niedosyt ze względu na niedokończone losy pozostałych bohaterów. Co zrobiła Zuzka- dziewczyna zraniona przez tytułowego "Albinosa", który popełnił samobójstwo? Czy niewierna żona wyjechała ze swoim kochankiem? Czy Ania- zagubiona gimnazjalistka- urodziła dziecko, czy osiągnęła swój cel i usunęła je? Sam pomysł na książkę był bardzo ciekawy. Ale to, niestety, nie wystarczy. Uważam, że Kornel Machnikowski powinien wstrzymać się kilka lat z wydaniem "Albinosa", aby dojrzalszym i bardziej krytycznym wzrokiem przejrzeć go jeszcze raz i dopracować. Problemy są wyolbrzymione. Owszem, takie rzeczy w realnym świecie bardzo często się zdarzają. Ale hiperbolizacja przedstawiona w książce zakrawa o absurd. Niektóre rzeczy są też nielogiczne, np. pojęcie czasu. Dopracowałabym również język, który i tak jest dobry jak na piętnastolatka. Czytając, czasami wiek autora i jego brak doświadczenia w pisaniu daje się we znaki, jednak momentami zaskakuje też swoimi dojrzałymi refleksjami.

Sądzę, że książka to dobra lektura dla ktoś mniej więcej w wieku autora. Dzięki niej można przyjrzeć się problemom oraz wadom dzisiejszej młodzieży, które zostały zauważone nawet przez jednego z jej przedstawicieli.

"Albinos" trafił w moje ręce przypadkiem. Kupiłam go, zainteresowana sposobem pisania młodego (bo piętnastoletniego wówczas) Kornela Machnikowskiego.

Książka porusza tematy kontrowersyjne, o których próbuje się nie mówić i udaje się, że wcale nie dotyczą nas owe problemy. Zdemoralizowana młodzież, paląca papierosy starszych kolegów, pijąca ilości alkoholu, jakich nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Albinos" to nowość, którą na rynek wypuściło niedawno wydawnictwo Novae Res. Jak na uczniaka, Kornel Machnikowski napisał zaskakująco trudną książkę. Nie do końca przypadła mi do gustu, niemniej jednak warto rzucić na nią okiem, bo porusza kontrowersyjne tematy i nic sobie nie robi z utartych konwenansów pt. "O tym nie można pisać". Brzmi intrygująco? Być może. Szkoda tylko, że nie mogę oprzeć się wrażeniu, że przeczytałam książkę o dojrzałej tematyce napisanej w wyjątkowo niedojrzały sposób...

Bohaterem książki jest tytułowy Albinos, jak wołają na Szymona - piętnastolatka, który jako jeden z niewielu, jeśli nie jedyny, opiera się modzie na alkohol i używki. Jego rówieśnicy nie mają takich zahamowań i bez wyrzutów sumienia nadużywają zarówno jednego, jak i drugiego, a na dokładkę uprawiają niebezpieczny seks z kim popadnie i przeklinają na potęgę. Jest to niezwykle ponura, malowana ciemnymi farbami, wizja naszej polskiej młodzieży, przy czym pozwolę sobie zauważyć, że całkiem trafna, ponieważ widzę jak z roku na rok młodzi ludzie coraz bardziej się staczają. Nie ma porównania między moim pokoleniem a nimi.

Dla Szymona istnieją tylko dwa wyjścia z tej sytuacji. Albo ulegnie i będzie miał przyjaciół, albo się nie podda i będzie żył w wiecznym odosobnieniu jako parias przezywany zgredem. Wybiera to drugie. Ścieżka, jaką sobie wybrał, nie należy do łatwych i przyjemnych, jednak nieoczekiwanie chłopak zyskuje sprzymierzeńca, piękną Zuzę, w której wręcz z automatu się zakochuje. Ich uczucie, pośród narkotyków, alkoholu, seksu i przemocy, rysuje się w tak kolorowy sposób, że staje się najmniej realistycznym wątkiem w całej powieści. Zakochani w imię niezależności buntują się przeciwko wszystkiemu, co złe, przez co tracą kolegów. To jednak nie koniec problemów, które wydają się piętrzyć wokół pary. Dzieje się tyle rzeczy naraz, że momentami nie wiadomo o co chodzi. Ale nie tylko oni mają kłopoty, bo i większość ich znajomych boryka się z problemami. Biorąc to wszystko pod uwagę, trzeba przyznać, że świat tych nastolatków zdaje się być pogrążony w totalnym chaosie i doprawdy ciężko się w nim połapać, a tym bardziej go zrozumieć.

Wspominałam już, że wizja autora jest dosyć trafna, ale jednocześnie jej dojrzałość przyćmiewa niedojrzały sposób, w jaki powstała i została przelana na papier. Przede wszystkim - i myślę, że zgodzą się ze mną wszyscy, którzy tę książkę czytali - jest to historia ogromnie przerysowana. Jej przesadyzm wręcz wylewa się ze środka i nie sposób nad tym zapanować. To prawda, że nastolatki robią wszystkie te nierozsądne rzeczy, ale, u licha, nie wszystko na raz! Autor z uporem maniaka próbował wklepać mi do głowy, że wszystko, co złe, to wina młodzieży, niemniej jednak im bardziej starał się wcisnąć mi tę wizję, tym mocniej przestawałam w nią wierzyć. Świetnie, że podjął się tak trudnej tematyki, ale zdecydowanie przydałoby się tutaj więcej umiaru.

Przez te wszystkie zabiegi książka traci na realizmie, nie dociera do mnie. Choć całkowicie rozumiem potrzebę autora w podejmowaniu dialogu z postępującą demoralizacją młodzieży, to nie potrafię zdzierżyć sposobu, w jaki przedstawia codzienność nastolatków. "Albinos" jest książką niezwykle trudną w odbiorze, nie ma w niej miejsca na jasne barwy, a historia z całą pewnością nie kończy się happy endem. Jest to bardzo smutne, bo rozumiem to tak, że autor nie widzi wyjścia z sytuacji i próbuje pokazać, że niczego nie da się zmienić i będzie tylko gorzej. Mam nadzieję, że się myli, bo jeśli nie, to nie widzę sensu posiadania dzieci.

Nie potrafię jednoznacznie ocenić tej powieści. Z jednej strony bez wątpienia warto ją przeczytać i poznać negatywne spojrzenie Kornela Machnikowskiego na swoich, jakby nie patrzeć z racji wieku, rówieśników, z drugiej jednak, z uwagi na skłonność autora do przesadyzmu, ciężko się z tą książką zgodzić. Czytelnik może poczuć się skonfundowany. Myślę, że z tego powodu decyzję o sięgnięciu po "Albinosa" pozostawię Wam. Ani go nie polecam, ani nie odradzam. Zdecydujcie sami.

Ocena: 3,5/6

"Albinos" to nowość, którą na rynek wypuściło niedawno wydawnictwo Novae Res. Jak na uczniaka, Kornel Machnikowski napisał zaskakująco trudną książkę. Nie do końca przypadła mi do gustu, niemniej jednak warto rzucić na nią okiem, bo porusza kontrowersyjne tematy i nic sobie nie robi z utartych konwenansów pt. "O tym nie można pisać". Brzmi intrygująco? Być może. Szkoda...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kornel Machnikowski jest... młodszy ode mnie, o czym dowiedziałam się dopiero, gdy skończyłam czytać jego książkę. Na dzień dzisiejszy jest uczniem, a w przyszłości, kto wie, może zostanie pisarzem?

Tytułowym Albinosem jest Szymon, 15-latek, który wśród rówieśników uchodzi za zgreda, bo jako jedyny ma poukładane w głowie i nie pali, ani nie nadużywa alkoholu. Swoje przezwisko zawdzięcza właśnie abstynencji - w małym miasteczku, w którym mieszka, nie ma już nikogo tak czystego jak on.

"Albinos" jest historią życia chłopaka, który nie chce się podporządkować, który kosztem utraty znajomych walczy o swoją niezależność i który chce pokazać kolegom, jak nisko upadli. W powieści przeplata się wiele uczuć, wiele bardzo skrajnych i zmiennych emocji i aż za dużo zwrotów akcji. Przez ten rozgardiasz powieść jest mało realistyczna i mocno przesadzona. Przedstawieni w niej młodzi ludzie są albo jednoznacznie dobrzy, jak Szymon, albo źli do szpiku kości, jak Bartek, który właściwie bez konkretnego powodu, kierowany jedynie wściekłością, wbija głównemu bohaterowi nóż w plecy.

Wydaje mi się, że autor aż za bardzo chciał pokazać tą złą stronę młodzieży. Owszem, zwrócenie uwagi na problem jest dobrym posunięciem, ale przerysowanie tegoż problemu nie okazało się najszczęśliwszym pomysłem. Powieść przesycona jest alkoholem, narkotykami, przekleństwami, seksem i przemocą. Jedynym pozytywnym wątkiem jest miłość pomiędzy Szymonem i Zuzą, jego koleżanką z klasy. Uczucie to jest jednak wręcz cukierkowe, jeśli miało być kontrastem dla scen narkotycznego haju, to spełniło swoje zadanie ponad normę.

Czytając opis powieści, spodziewałam się czegoś innego, rzeczywistości bardziej prawdziwej, nie tak mocno przesyconej pewnego rodzaju stereotypem. Kornelowi życzę kolejnych, lepszych książek, w końcu szlak został już przetarty, tymczasem wam pozostawiam decyzję o lekturze.

Kornel Machnikowski jest... młodszy ode mnie, o czym dowiedziałam się dopiero, gdy skończyłam czytać jego książkę. Na dzień dzisiejszy jest uczniem, a w przyszłości, kto wie, może zostanie pisarzem?

Tytułowym Albinosem jest Szymon, 15-latek, który wśród rówieśników uchodzi za zgreda, bo jako jedyny ma poukładane w głowie i nie pali, ani nie nadużywa alkoholu. Swoje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to