Tytuł mocno osadzony w ówczesnej klasyce, bardzo popularny i chwytliwy, na jego podstawie powstały dwie opery i balet. W tym wypadku wolę wizualno-muzyczną wersję tej historii, ale pierwowzór też jest dobry i wywołuje wiele literackich skojarzeń.

Tytuł mocno osadzony w ówczesnej klasyce, bardzo popularny i chwytliwy, na jego podstawie powstały dwie opery i balet. W tym wypadku wolę wizualno-muzyczną wersję tej historii, ale pierwowzór też jest dobry i wywołuje wiele literackich skojarzeń.

Czytałem to ze 20 lat temu i mało z tej książki pamiętam,poza tym,że była niezła. Kojarzę też,że z kawalera des Grieux był...niezły frajer 😋

Czytałem to ze 20 lat temu i mało z tej książki pamiętam,poza tym,że była niezła. Kojarzę też,że z kawalera des Grieux był...niezły frajer 😋

Jeden z najoryginalniejszych romansów literackich. Historia wielkiej miłości z Paryżem w tle. Ameryka jako ówczesne miejsce zesłań skazańców.

Więcej opini o literaturze, filmie I muzyce w blogu "Trzy akordy na dwie ręce" oraz w powieści "BUfffO".

Jeden z najoryginalniejszych romansów literackich. Historia wielkiej miłości z Paryżem w tle. Ameryka jako ówczesne miejsce zesłań skazańców.

Więcej opini o literaturze, filmie I muzyce w blogu "Trzy akordy na dwie ręce" oraz w powieści "BUfffO".

Podobno wszystko co może przeżyć człowiek zostało już kiedyś gdzieś opisane. W tym kontekście książka Prevosta może być traktowana jako przestroga. Przedstawia losy młodych ludzi, których połączyło uczucie. Na dobre i..., no właśnie. Z dostrzeżeniem takiego samego podejścia z dwóch stron miałem "czasami" problem.
Autor pokazuje skutki złego ulokowania swoich uczuć i ślepego podążania za nimi. Kiedy jest się zaślepionym miłością działamy nielogicznie. Wówczas nawet dobrym ludziom wychodzi czynienie złych rzeczy.
Jest to również poniekąd historia o synu marnotrawnym i dobroci, jaką okazują nam bliscy z nadzieją, aby pomóc w potrzebie. Czy aby na pewno powodowani miłością i przywiązaniem postępujemy właściwie? Czy brak działania ze strony bliskich nie spowodowałby w porę powrotu głównego bohatera na właściwe tory?
Historia o niezbyt rozbudowanej fabule, jednak "bogata w treść wewnętrzną", jak określił T. Boy-Żeleński.

Podobno wszystko co może przeżyć człowiek zostało już kiedyś gdzieś opisane. W tym kontekście książka Prevosta może być traktowana jako przestroga. Przedstawia losy młodych ludzi, których połączyło uczucie. Na dobre i..., no właśnie. Z dostrzeżeniem takiego samego podejścia z dwóch stron miałem "czasami" problem.
Autor pokazuje skutki złego ulokowania swoich uczuć i...

Smakowity klasyk, zwłaszcza po obejrzeniu serialu. Polecam!

Smakowity klasyk, zwłaszcza po obejrzeniu serialu. Polecam!

Przeczytałam to tylko dlatego, że była to ulubiona książka Damy kameliowej. Oj kiepski gust miała ta Marguerite Gautier...

Przeczytałam to tylko dlatego, że była to ulubiona książka Damy kameliowej. Oj kiepski gust miała ta Marguerite Gautier...

Mojego flirtu z klasyką ciąg dalszy.
Historia Manon Lescaut to typowy wytwór literacki epoki romantyzmu. Jej głównym tematem jest więc miłość, która nie do końca może się dopełnić, bo na drodze pary kochanków piętrzą się same przeszkody. Uczciwie jednak trzeba przyznać, że tym razem najważniejszymi przeszkodami są płochość , wiarołomność oraz umiłowanie zbytków tytułowej bohaterki. Dziewczyna nie waha się porzucić swego ukochanego dla bogatszego sponsora za każdym razem gdy tylko ubóstwo zagląda jej w oczy. Młodzieniec zaś, choć doskonale zdaje sobie sprawę jej z przywar i po każdej zdradzie cierpi okrutnie, to nie potrafi zdusić w sobie gorącego uczucia. Malo tego, dla zachowania jej względów i uwagi gotowy jest na każde poświęcenie i na popełnienie najgorszego występku.
Język utworu jest prosty w opisie fabuły, lecz kwiecisty w wyrażaniu uczuć. Wszelkich "ochów" i 'achów" pełno na każdej stronie, na porządku dziennym jest zalewanie się łzami przy byle okazji, czy zraszanie łzami rąk/ twarzy ukochanej.
Wprawdzie żadna ze mnie wielbicielka takiej literatury, ale jestem dość mile zaskoczona, bo pomimo takiej egzaltacji bohaterów, ich wielokrotnych napuszonych zapewnień o wzajemnej miłości, opisach trawiącej ich namiętności, to akcja książki jest mocno rozbudowana i nie sposób się nudzić w trakcie lektury.

Mojego flirtu z klasyką ciąg dalszy.
Historia Manon Lescaut to typowy wytwór literacki epoki romantyzmu. Jej głównym tematem jest więc miłość, która nie do końca może się dopełnić, bo na drodze pary kochanków piętrzą się same przeszkody. Uczciwie jednak trzeba przyznać, że tym razem najważniejszymi przeszkodami są płochość , wiarołomność oraz umiłowanie zbytków tytułowej...

Nie jestem fanką książek typu "romans" bądź "love story", jak zwał tak zwał. Ta książka zdecydowanie tego stanu rzeczy nie zmieni.
Dlaczego sięgnęłam po tą książkę? Z prozaicznego powodu: kiedyś oglądałam "Damę kameliową" z Colinem Firth w jednej z głównych ról. Tak mi się spodobało, że przeczytałam książkę o tym samym tytule, a w tejże książce była wspomniana ta. Może to trochę zawiłe, ale tak właśnie wyglądało.
Nie powiem, historię "miłości"(?) młodego narwańca i pięknej, lecz pustej dziewczyny przeczytałam dość szybko. Jednak przez większość czasu miałam ochotę rzucić ją w kąt i więcej nie wracać. No, bo, serio - jaki facet, będący całkowicie przy zdrowych zmysłach, uparcie wracałby do kobiety, która go zdradza i za nic ma jego uczucia? Zresztą, która zakochana kobieta zdradzałaby swojego faceta?
Na nerwy działały mi szczególnie niektóre wypowiedzi tytułowej Manon. Chwilami aż do bólu ociekały głupotą. Przykład? Proszę bardzo, des Grieux zapytał ją czy planowała go zdradzić. Odpowiedziała, że nie przyszło jej to na myśl (niby ok, ale, mówiąc to, siedziała w salonie u swojego nowego kochanka, z którym planowała spędzić noc).
Nie przekonałam się do tego rodzaju literatury, oj nie.

Nie jestem fanką książek typu "romans" bądź "love story", jak zwał tak zwał. Ta książka zdecydowanie tego stanu rzeczy nie zmieni.
Dlaczego sięgnęłam po tą książkę? Z prozaicznego powodu: kiedyś oglądałam "Damę kameliową" z Colinem Firth w jednej z głównych ról. Tak mi się spodobało, że przeczytałam książkę o tym samym tytule, a w tejże książce była wspomniana ta. Może to...

Długo szukałam i opłaciło się. Znalazłam tekst. Co prawda był to PDF, ale... był.

Pierwsze spotkanie narratora z kawalerem miało miejsce w Passe.
Kolejne w Calais.

Amiens
Kawaler de Grieux ukończył studia filozoficzne. Rodzice przeznaczył go do zakonu maltańskiego.
Manon Lescaulr, szesnastolatka, odesłana przez rodziców by zostać mniszką. Wbrew jej woli. To miało zapobiec jej skłonności do uciech.
Spotkanie tych dwojga zaowocowało uczuciem. Uciekli potajemnie do Paryża i tam razem żyli.

Stamtąd porwali go służący ojca i zabrali do Saint - Denis. Jak się dowiedział od ojca - zdradziła go jego kochanka. Nie wierzył. Nadal ją kochał. Mimo to postanowił zostać duchownym. Tak jak Tybercy, jego przyjaciel. Wstąpił do Saint - Sulpice. Przykładał się do nauk i praktyk.
Po dwóch latach spotkał Manon. I znów razem uciekli, do Chaillot.

Co było potem?
Wzloty i upadki. Miłość i niewierność. Intrygi i kłamstwa. Pałace i więzienie.
A w końcu zesłanie do Ameryki, do Nowego Orleanu.
I koniec miłości.
Czegóż jednak dla tej miłości nie zrobiłby Kawaler?

Długo szukałam i opłaciło się. Znalazłam tekst. Co prawda był to PDF, ale... był.

Pierwsze spotkanie narratora z kawalerem miało miejsce w Passe.
Kolejne w Calais.

Amiens
Kawaler de Grieux ukończył studia filozoficzne. Rodzice przeznaczył go do zakonu maltańskiego.
Manon Lescaulr, szesnastolatka, odesłana przez rodziców by zostać mniszką. Wbrew jej woli. To miało...

Przeczytana właściwie w celach poznawczych.
Prevost d'Exiles - prekursor francuskiego romantyzmu wydał mi się wart poznania.
Historia Manon Lescaut i kawalera des Grieux zawiera autobiograficzne wątki z życia autora, który też był niezłym ladaco, a jego życie zawiera sporo awanturniczych przygód.
Napisana być może ku przestrodze - do czego może doprowadzić młodego, obiecującego człowieka z dobrej rodziny namiętność do nieodpowiedniej kobiety.
Prostolinijny i naiwny kawaler zakochuje się miłością namiętną i tragiczną.
Nie potrafi wyzwolić się spod jej wpływu, doznając kolejnych rozczarowań.
Manon to kobietka płocha, niewierna, trzpiotka i kokietka, która nade wszystko przedkłada własną wygodę i bogactwo.
Razem dopuszczają się czynów, które prowadzą ich prosto do upadku.
Koniec przynosi oczyszczenie i odkupienie.
Byłam nawet pozytywnie zaskoczona, że ta historia mi się spodobała, szczególnie pod koniec.
Piękny język, który na pewno sporo zyskał dzięki przekładowi Boya-Żeleńskiego.

Przeczytana właściwie w celach poznawczych.
Prevost d'Exiles - prekursor francuskiego romantyzmu wydał mi się wart poznania.
Historia Manon Lescaut i kawalera des Grieux zawiera autobiograficzne wątki z życia autora, który też był niezłym ladaco, a jego życie zawiera sporo awanturniczych przygód.
Napisana być może ku przestrodze - do czego może doprowadzić młodego,...