Niniejszej książki wbrew pozorom nie można traktować jako ostatecznego podsumowania całego dorobku teologicznego Rahnera. Nie jest to także próba szczegółowej egzegezy lub analizy źródeł wiary czy religii chrześcijańskiej. Czym więc jest ta książka? Najlepiej posłużyć się słowami samego Autora: jest to próba wyrażenia całości chrześcijaństwa i próba uczciwego usprawiedliwienia bycia chrześcijaninem wobec samego siebie i wobec innych, jest to próba umieszczenia chrześcijaństwa wewnątrz intelektualnego horyzontu dzisiejszego człowieka.
Poza ty, jak powiedział sam Rahner, "Podstawowy wykład wiary" odróżnia się od jego innych prac systematycznych i ogólnym charakterem. W tej książce znajduje wyraz najbardziej charakterystyczny dla Rahnera sposób myślenia teologicznego, którego punktem wyjścia jest człowiek w jego sytuacji egzystencjalnej we wspólnocie z innymi ludźmi, człowiek w całości jako pytanie, na którą pełną i prawdziwą odpowiedź można znaleźć tylko w Bogu, i to nie w Bogu spekulacji teologicznej, lecz w Bogu ludzkiego doświadczenia egzystencji tu i teraz. Znaczenie tego dzieła jako wydarzenia teologicznego najlepiej oddają słowa wybitnego teologa J. B. Metza, który nazwał je "jedyną sumą teologiczną naszych czasów".