Świetny zbiór. Pełen ciepła i humoru. Polecam.

Świetny zbiór. Pełen ciepła i humoru. Polecam.

Książki z serii "Poczytaj mi mamo" darzę wielką sympatią, głównie ze względów sentymentalnych. Kojarzą mi się z niedługimi historiami, barwnymi, ciepłymi, pogodnymi. Ten tom, zawierający bajki dopisane znacznie później, zdecydowanie mnie rozczarował. Opowieści tu zamieszczone są przydługie, trochę zbyt dydaktyczne, nieco naciągane. Jakby nie pasowały do tamtego klimatu. Są o wiele cięższe emocjonalnie, chyba odrobinę za dorosłe. Mam poczucie, że jakoś ta energia nie współgra z dawniejszymi książeczkami. Może to już czas nie ten, może zmiany kulturowe, nie wiem. W każdym razie, zostaję z poczuciem, że to już nie to. Cóż, szkoda...

Książki z serii "Poczytaj mi mamo" darzę wielką sympatią, głównie ze względów sentymentalnych. Kojarzą mi się z niedługimi historiami, barwnymi, ciepłymi, pogodnymi. Ten tom, zawierający bajki dopisane znacznie później, zdecydowanie mnie rozczarował. Opowieści tu zamieszczone są przydługie, trochę zbyt dydaktyczne, nieco naciągane. Jakby nie pasowały do tamtego klimatu. Są...

Faaajne.





;o

Faaajne.





;o

Mam mieszane uczucia co do tej części cyklu. Całość ma przypominać wcześniejsze zbiory, bazujące na tekstach wydanych w PRL. Jednak podobieństw można się doszukać jedynie w samej formie książeczki. Opowiadania są znacznie dłuższe, zróżnicowane pod względem ciężaru gatunkowego, przeznaczone dla odbiorcy w różnym wieku ("Figa" i "Bezdomne duchy" z pewnością są bardziej odpowiednie dla dzieci w wieku szkolnym, niż przedszkolnym). Ponadto w niektórych czuć dość nachalny dydaktyzm i moralizatorstwo (vide" "Wakacje w pudle"). "Niedziela Marcela" - ciekawa i dobrze napisana, ale w sumie: dlaczego nawołuje do temperowania dziecięcych marzeń?

Chyba najbardziej przypadające do gustu jest "Strwożonko" - z mądrym przekazem, a równocześnie i zabawne, i unikające nadmiernego pouczania.

Potraktowałam ten zbiorek jako eksperyment - niestety niekoniecznie udany...

Mam mieszane uczucia co do tej części cyklu. Całość ma przypominać wcześniejsze zbiory, bazujące na tekstach wydanych w PRL. Jednak podobieństw można się doszukać jedynie w samej formie książeczki. Opowiadania są znacznie dłuższe, zróżnicowane pod względem ciężaru gatunkowego, przeznaczone dla odbiorcy w różnym wieku ("Figa" i "Bezdomne duchy" z pewnością są bardziej...

Czytałam wcześniejsze zbiorki, ten jest równie ciekawy i przeznaczony nawet dla starszych dzieci w wieku szkolnym. Mamy tu kilka cennych opowiadań, serdecznie polecam tę publikację.

http://basiapelc.blogspot.com/2014/01/stosikowo-nowe-miejsce-czytelni.html

Czytałam wcześniejsze zbiorki, ten jest równie ciekawy i przeznaczony nawet dla starszych dzieci w wieku szkolnym. Mamy tu kilka cennych opowiadań, serdecznie polecam tę publikację.

http://basiapelc.blogspot.com/2014/01/stosikowo-nowe-miejsce-czytelni.html

Pokolenie dzisiejszych trzydziestolatków z pewnością pamięta małe, kwadratowe książeczki z serii "Poczytaj mi, mamo" wydawane przez wydawnictwo Nasza Księgarnia. W 2010 roku, z okazji 90-lecia wydawnictwa, NK zebrała kilka dawnych opowieści w tomie "Poczytaj mi, mamo. Księga pierwsza". W następnych latach ukazały się kolejne zbiory, a w 2013 roku wydawnictwo poszło o krok dalej i wydało "Poczytaj mi, mamo, jeszcze raz". Książka jest zbiorem siedmiu nowych opowieści, które napisali wspaniali autorzy (m.in. Grzegorz Kasdepke, Joanna Papuzińska, Wanda Chotomska),a ilustrowali rysownicy, którzy wcześniej tworzyli oprawę graficzną dla małych książeczek z serii.
Po tę pozycję powinni właśnie sięgnąć właśnie dzisiejsi trzydziestolatkowie, którzy są obecnie rodzicami, a którzy chętnie kupowali też wznowienia zebrane w trzech tomach. "Poczytaj mi, mamo, jeszcze raz" będzie wspaniałą podróżą do dzieciństwa dla nich samych, a dla ich dzieci zbiorem mądrych, zabawnych historii opowiadających o problemach, które ich dotyczą lub mogą dotyczyć. Rodzice jako dzieci czytali o problemach na podwórku, o chęci posiadania przyjaciela, o zabawach na trzepaku, ich dzieci poznają historie dzieci, które mają wszystkie zabawki, a nudzą się znacznie bardziej niż dziewczynka z kartonem, nożyczkami i bujną wyobraźnią, o rodzicach, którzy zasypują dzieci zabawkami, a nie mają czasu, który poświęcają swoim pociechom, o godzeniu się z odchodzeniem babci, o dziecku prześladowanym przez kolegów (także szkalowanym w internecie na YouTube) itp.
W publikacji znajdziemy wszystko, co pamiętamy z PRL-owskich książeczek - dobrze napisane, niedługie, fascynujące opowieści i kolorowe, nieprzesłodzone, ciekawe ilustracje. Będziemy się świetnie bawić, czytając je naszym dzieciom i możemy wykorzystać je jako punkt odniesienia przy rozmowach z nimi o ich problemach. Te historie doskonale bowiem ilustrują i tłumaczą rzeczywistość.
Pozycja obowiązkowa w rodzinnej biblioteczce!

Pokolenie dzisiejszych trzydziestolatków z pewnością pamięta małe, kwadratowe książeczki z serii "Poczytaj mi, mamo" wydawane przez wydawnictwo Nasza Księgarnia. W 2010 roku, z okazji 90-lecia wydawnictwa, NK zebrała kilka dawnych opowieści w tomie "Poczytaj mi, mamo. Księga pierwsza". W następnych latach ukazały się kolejne zbiory, a w 2013 roku wydawnictwo poszło o krok...

Jestem za stara chyba :) bo bardziej podobały mi się pierwsze wersje :)

Jestem za stara chyba :) bo bardziej podobały mi się pierwsze wersje :)