Powszechna rozwiązłość to pierwsza całościowa filozoficzna interpretacja dzieła Brunona Schulza. Jednocześnie jest to pierwsza rozprawa umieszczająca twórczość Schulza w perspektywie egzystencjalnej, w której autor Sklepów cynamonowych odsłania nieznane do tej pory oblicze.

Michał Paweł Markowski wykorzystuje liczne, nieprzywoływane dotąd w tym kontekście języki krytyczne: filozofie Hegla i Nietzschego, Heideggera i Ciorana. Przedstawia nową wykładnię Schulzowskiego rozumienia materii i mitu, parodii i ironii, masochizmu i humanizmu. Tytułowa „powszechna rozwiązłość” (określenie samego Schulza) odsyła do zmiennej natury rzeczywistości, która nieustannie zmienia swoje formy, by uchronić się przez utrwaleniem w jednym tylko kształcie. Literacki i filozoficzny egzystencjalizm Brunona Schulza to niezgoda na świat, w którym wyczerpały się już wszystkie możliwości i w którym wypowiedziano już ostatnie słowo.

Powszechna rozwiązłość to najoryginalniejsza książka o Schulzu, jaką do tej pory napisano.